3 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΙΡΑΚ

ΚΚΕ

Εξω η Ελλάδα από τον πόλεμο

Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό ελληνικό κόμμα που εγκαίρως όχι μόνο προειδοποίησε τον ελληνικό λαό για την επέμβαση στο Ιράκ και τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, αλλά πρωτοστάτησε στην οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης του αντιπολεμικού - φιλειρηνικού κινήματος, δίνοντας το πραγματικό και σε όφελος των συμφερόντων του ελληνικού λαού, αλλά και του λαού του Ιράκ, περιεχόμενο της αντιπολεμικής δράσης. Γιατί δε στάθηκε στο «πασιφιστικό» σύνθημα «ΟΧΙ στον πόλεμο», αλλά πρόβαλε το αίτημα «Εξω η Ελλάδα από τον πόλεμο», γεγονός που αν συνέβαινε θα δυσκόλευε τους Αγγλοαμερικανούς στην ιμπεριαλιστική επιχείρηση κατά του λαού του Ιράκ, στην οποία σημαντικό ρόλο είχε η βάση της Σούδας και όχι μόνο. Ετσι εξέφραζε στην πράξη το διεθνισμό του, στη συγκεκριμένη στιγμή, προς τον ιρακινό λαό. Ταυτόχρονα, αποκάλυπτε το γιατί η ελληνική άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί εκφραστές της έδιναν «γην και ύδωρ» στους ιμπεριαλιστές συμμάχους της, αφού προσδοκούσαν οφέλη διάφορα τμήματα του κεφαλαίου, από τον εφοδιασμό με πετρέλαιο του στρατού εισβολής και κατοχής, μέχρι και την προσδοκία συμμετοχής στη λεία, από την ανοικοδόμηση μετά το τέλος του πολέμου. Σήμερα βεβαίως μεταφέρονται και επισκευάζονται στην Ελλάδα τα στρατιωτικά οχήματα του στρατού κατοχής. Γερές κονόμες δηλαδή. Ταυτόχρονα, πρόβαλε το σύνθημα «κάθε λαός έχει το δικαίωμα να επιλέγει μόνος του το κοινωνικοπολιτικό του σύστημα», δείχνοντας ότι είναι αποκλειστικά υπόθεση του ιρακινού λαού το πώς θέλει να ζήσει και ενισχύοντας στη συνείδηση του ελληνικού λαού την ανάγκη να αγωνίζεται κατά κάθε ιμπεριαλιστικής επέμβασης και συμμετοχής των ελληνικών κυβερνήσεων σ' αυτήν, επειδή ακριβώς είναι δική του υπόθεση το δικό του μέλλον.

Συνέβαλε έτσι στην ετοιμότητα που επέδειξαν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην αντίδρασή τους αλλά και στη μαζικότητα των κινητοποιήσεων με αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, οι οποίες συγκλόνισαν τη χώρα. Σ' αυτή την κατεύθυνση αξιοποιήθηκε η πολιτική εξόρμηση που ξεκίνησε το Γενάρη του 2003, με αφορμή τη δημοσιοποίηση Απόφασης της ΚΕ για την ελληνική προεδρία στην ΕΕ.

Πέραν της δράσης του στην Ελλάδα το ΚΚΕ πρωτοστάτησε και στο διεθνή συντονισμό δράσης κομμουνιστικών, εργατικών κι αριστερών κομμάτων. Στις αρχές του Φλεβάρη 2003 δόθηκε στη δημοσιότητα κοινό ανακοινωθέν 38 αρχικά κομμάτων με τίτλο «STOP στον επιθετικό πόλεμο κατά του Ιράκ», όπου συνομολογείται η δέσμευση για ανάπτυξη πρωτοβουλιών και ένταση της αντιπολεμικής καμπάνιας. Το ανακοινωθέν, που συγκέντρωσε τελικά υπογραφές 63 κομμάτων από 44 χώρες, ενώ υποστηρίχτηκε από διάφορες οργανώσεις και πλατφόρμες διεθνώς, επιδόθηκε στον πρόεδρο της Βουλής Απ. Κακλαμάνη από τη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σε συνάντηση που είχαν. Στο πλαίσιο της Βουλής η Αλ. Παπαρήγα είχε καταθέσει και Επίκαιρη Ερώτηση προς τον πρωθυπουργό ρωτώντας τον εάν προτίθεται να κλείσει τη βάση της Σούδας και να σταματήσει κάθε διευκόλυνση για τη διεξαγωγή του πολέμου κατά του Ιράκ, ενώ είχε ζητήσει και διεξαγωγή συζήτησης για το θέμα.

Πολύπλευρη δράση

Εξάλλου, το αίτημα για μη εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο και διακοπή κάθε διευκόλυνσης που παρείχε έως τότε διαπερνούσε όλη τη δραστηριότητα του ΚΚΕ. Από τις ανακοινώσεις και τις συνεντεύξεις Τύπου έως τις περιοδείες στα εργοστάσια και στις συνοικίες. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ δούλευαν πυρετωδώς με στόχο το αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα να προσλάβει διαστάσεις παλλαϊκού ξεσηκωμού. Οπως και συνέβη από το πρώτο κιόλας συλλαλητήριο στις 15 του Φλεβάρη, αλλά και μετά στις 15 του Μάρτη, αργότερα το τετραήμερο δράσης από 19 έως 22 του Μάρτη. Τότε που η προτροπή «με την πρώτη βόμβα όλοι στους δρόμους» γίνεται συγκλονιστική πραγματικότητα και μετατρέπει την Αθήνα σε μια πόλη που διαδηλώνει απ' άκρη σ' άκρη της.

Δύο μέρες πριν το πρώτο συλλαλητήριο, στις 13 του Φλεβάρη, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ παρεμβαίνει με ανακοίνωσή του καταγγέλλοντας στον ελληνικό λαό ότι ο αμερικανικός και ο βρετανικός ιμπεριαλισμός και άλλοι συνεργούν σε ένα έγκλημα, που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα και τα δικαιώματα, αλλά και με τις διαθέσεις των λαών.

Στην ανακοίνωση καταδεικνύονται οι αιτίες του πολέμου, που είναι η διανομή των πετρελαίων και ο απόλυτος στρατηγικός έλεγχος της Μέσης Ανατολής, με πρόσχημα την πάταξη της τρομοκρατίας, και σημειώνεται ότι ο πόλεμος που οργανώνεται είναι η άλλη πλευρά και η συνέχεια της βάρβαρης πολιτικής που υλοποιεί το κεφάλαιο σε κάθε χώρα.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει στον ελληνικό λαό πως οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών κρατών, εκδήλωση των οποίων αποτελούσαν οι διαφωνίες στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, είναι αντιθέσεις ανάμεσα σε ληστές για το μοίρασμα της λείας. Γεγονός που επιβεβαιώνεται λίγες μέρες μετά με την απόφαση των «15» της ΕΕ, οι οποίοι επικέντρωσαν την ανησυχία τους στο μοίρασμα της λείας του πολέμου και της μετέπειτα ανοικοδόμησης του Ιράκ, όπως κατήγγειλε τότε σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στην ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στηλιτεύονταν η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ γιατί με δική τους ευθύνη και συναίνεση η Ελλάδα συμμετείχε στην προετοιμασία του πολέμου. Και απέναντι σ' αυτή την πραγματικότητα το ΠΓ ρίχνει το σύνθημα «ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!», με αιτήματα: Να απαιτήσουμε να σταματήσει κάθε διευκόλυνση από την ελληνική κυβέρνηση στους επιδρομείς! Να μη διατεθεί ούτε μια σπιθαμή από το έδαφος, τον αέρα και τη θάλασσα της χώρας στα στρατεύματα του ολέθρου και του θανάτου! Να κλείσει η βάση της Σούδας! Αλλά και: «ΟΧΙ» ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ! «ΟΧΙ» ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ «ΕΙΡΗΝΗ»! ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΔΟΚΙΜΑΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΙΡΑΚ! «ΝΑΙ» ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΘΕ ΛΑΟΥ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΟΥ! ΤΟΝ ΣΑΝΤΑΜ ΧΟΥΣΕΪΝ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ Ο ΙΡΑΚΙΝΟΣ ΛΑΟΣ! «ΝΑΙ» ΣΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

Αθωώνει τους θύτες εξισώνοντάς τους με τα θύματα

Associated Press

Ιρακινός μαχητής πάνω σε κατεστραμμένο αμερικανικό στρατιωτικό όχημα τύπου «Χάμβι»

Πολιτική ίσων αποστάσεων, εξίσωσης θύματος και θύτη που πάντα αποβαίνει υπέρ του δεύτερου, ακολούθησε πιστά η ηγεσία του ΣΥΝ, κάθε φορά, κατά τα τελευταία δέκα χρόνια τουλάχιστον, που κλήθηκε να πάρει θέση απέναντι σε τραγωδίες που προκάλεσε ο ιμπεριαλισμός, από τη Γιουγκοσλαβία και την Παλαιστίνη ως το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Ισχυρισμοί υπέρ της υποτιθέμενης «εθνοκάθαρσης που προκάλεσε ο Μιλόσεβιτς», «αθώα» ρητορικά ερωτήματα περί του αν υπάρχει άλλος τρόπος ανατροπής του Σαντάμ Χουσεΐν πέραν του πολέμου, παραδοχές περί «ύπαρξης κρίσης», ανακύκλωναν την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, έδιναν άλλοθι στις αιματηρές επεμβάσεις, αθώωναν στις λαϊκές συνειδήσεις τους ιμπεριαλιστές εγκληματίες. Και ταυτόχρονα συνέβαλαν - πάντα στο μέτρο της απήχησής τους - στην άμβλυνση των αγωνιστικών αντιπολεμικών διαθέσεων. Είναι λόγια που βγήκαν από τα χείλη κορυφαίων στελεχών του Συνασπισμού.

Η επέμβαση στο Ιράκ ήταν γνωστή πολύ πριν την πραγματοποίησή της, το Μάρτη του 2003. Οπως γνωστή ήταν και η εμπλοκή της Ελλάδας και σ' αυτόν το βρώμικο πόλεμο, καθώς η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί ως προς την παροχή κάθε τεχνικής διευκόλυνσης, πέραν της Σούδας, που θα αποτελούσε βασικό ορμητήριο για τη διεξαγωγή του πολέμου. Κι όμως ο τότε πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, εγκαλούσε την κυβέρνηση για «έλλειψη πολιτικής» και ισχυριζόταν μπροστά στη σύγκληση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ πως σ' αυτήν υπάρχουν και «δυνάμεις που προσπαθούν να ματαιώσουν τον πόλεμο», καλώντας τη να συνταχτεί με σαφήνεια με τις απόψεις αυτών των δυνάμεων. Απέκρυπτε βέβαια πως στην ΕΕ υπήρχαν κυρίως δυνάμεις που ήθελαν αυτόν τον πόλεμο. Απέκρυπτε πως ο περιβόητος γαλλογερμανικός άξονας πρόσκαιρα αντιτασσόταν στα σχέδια των ΗΠΑ, για λόγους που άπτονταν των δικών του οικονομικών συμφερόντων κι όχι από ουμανιστικά και φιλειρηνικά κίνητρα. Αλλωστε αποκαλύφθηκε πλέον πως Γερμανοί πράκτορες στο Ιράκ έδιναν χρήσιμες πληροφορίες στους Αμερικανούς για τις πολεμικές τους επιχειρήσεις. Κι όμως η ηγεσία του ΣΥΝ μίλαγε για «μεγάλη ελπίδα» και καλούσε τον ελληνικό λαό να συνταχτεί πίσω από τον ευρωπαϊκό άξονα, ενδυναμώνοντάς τον έτσι στη διαπάλη του με τις ΗΠΑ, για μεγαλύτερο κομμάτι από τη λεία. Γιατί φυσικά η αιτία του πολέμου δεν ήταν η ανατροπή του Σαντάμ, ήταν η καταλήστευση πλουτοπαραγωγικών πηγών, ο έλεγχος ζωνών επιρροής, η εγκαθίδρυση «υπάκουων» καθεστώτων κ.ο.κ.

Την ώρα λοιπόν που η ανάγκη ανάπτυξης ενός πλατιού μαχητικού αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος αναδεικνύονταν σε επιτακτική, η ηγεσία του ΣΥΝ σκόρπιζε αυταπάτες και για τα αίτια του πολέμου και για τους λόγους που υπαγόρευαν τη συγκεκριμένη στάση ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Την ώρα της μέγιστης ανάγκης όχι μόνο να μείνει ανοιχτό, αλλά να διευρυνθεί το μέτωπο ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη, φύση και θέση φορέα πολέμου, η ηγεσία του ΣΥΝ χειροκροτούσε τους «φιλειρηνιστές» Σρέντερ και Σιράκ, που μόλις χτες έσφαζαν τους Γιουγκοσλάβους, φοβούμενη μήπως τρωθεί το κύρος και η ενότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και επιχειρηματολογώντας υπέρ της ανάγκης στρατιωτικής θωράκισής της. Κι αυτά ενώ γνώριζε, όπως και όλοι μας, ότι η Γερμανία διατηρούσε ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στη γειτνιάζουσα με το Ιράκ περιοχή, η δε Γαλλία έσπευδε να αποστείλει στον Περσικό το μοναδικό πυρηνικό αεροπλανοφόρο που διαθέτει, ότι από κοινού και οι δύο πρότειναν τη δημιουργία ενός κράτους προτεκτοράτου, υπό διεθνή εποπτεία, στη θέση του σημερινού Ιράκ!

Ακόμα κι όταν η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ πήρε μια τέτοια απόφαση για το Ιράκ, που τη χειροκρότησε κι ο Μπους, η ηγεσία του ΣΥΝ εκτίμησε πως αυτή... δεν είναι και η χειρότερη! Η μόνη κριτική άποψη που μπόρεσε να αρθρώσει αφορούσε... στην αφωνία και απουσία της ΕΕ από τις δραματικές εξελίξεις! Κι αυτό όταν αποδεδειγμένα ακόμα και όσα κράτη - μέλη της ΕΕ είχαν φραστικά αντιταχθεί στον πόλεμο, έκαναν αισθητή την παρουσία τους σ' αυτόν και μάλιστα κατά τρόπο ιδιαίτερα χρήσιμο στις ΗΠΑ, για τη διεξαγωγή του.

Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό πως η πολιτική του Συνασπισμού και σ' αυτό το ζήτημα υπονόμευε την απαραίτητη διαμόρφωση συνείδησης στον ελληνικό λαό για τις αιτίες και αυτής της ιμπεριαλιστικής επέμβασης, δυσκόλευε την αποκάλυψη της φύσης του συστήματος και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και, κυρίως, έβαζαν φραγμό στην ανάπτυξη ενός πλατιού αντιιμπεριαλιστικού και, επομένως, συνεπούς αντιπολεμικού και φιλειρηνικού κινήματος.

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ

«Στρατιωτάκια» του Μπους στο Ιράκ

Associated Press

Κατάρριψη αμερικανικού «Σινούκ» από την ιρακινή αντίσταση

Από την πρώτη στιγμή που ο Μπους διακήρυξε το αμερικανικό δόγμα «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας», για τους εν Ελλάδι συμμάχους του δεν υπήρχε κανένα δίλημμα: «Είμαστε μαζί σας», ήταν η απάντηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Η πρώτη πράξη της ευθυγράμμισης του ελληνικού δικομματισμού με τις ΗΠΑ ήρθε με τη συστράτευσή τους στην ιμπεριαλιστική επιδρομή κατά του Αφγανιστάν. Με τα δύο κόμματα να επιδίδονται σε πλειοδοτικό διαγωνισμό για την καταδίκη της «τρομοκρατίας» και τη συμμετοχή της χώρας, με όλα τα μέσα, στις πολεμικές επιχειρήσεις, η δεύτερη πράξη της αμερικανοδουλίας ήταν δεδομένη: Στην επιδρομή κατά του Ιράκ, τόσο η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία στάθηκαν και πάλι στο πλευρό των εισβολέων.

Τους «κάρφωσε» ο Μπους!

Φυσικά και κυρίως με την επιδρομή ενάντια στο Ιράκ, και τα δύο κόμματα, αντιμετωπίζοντας τις παλλαϊκές αντιπολεμικές διαδηλώσεις, επιχείρησαν να συγκαλύψουν τις υπέρ των επιδρομέων θέσεις τους. Το είχαν επιχειρήσει και στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, αλλά μάταια.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έσυρε τη χώρα και σ' αυτή την ιμπεριαλιστική πολεμική επιχείρηση. Η παραχώρηση της βάσης της Σούδας για τις αμερικανικές επιχειρήσεις, η διατήρηση των ναυτικών δυνάμεων στον Περσικό και στην Ανατ. Μεσόγειο, η διάθεση πληρωμάτων ΑΒΑΚΣ για τις ανάγκες των επιδρομέων, ήταν μέρος αυτής της συμμετοχής.

Αν και ο Κ. Σημίτης ισχυριζόταν με θράσος ότι η κυβέρνησή του δε συμμετείχε στην επίθεση κατά του Ιράκ, ήρθε ο Πρόεδρος Μπους και το αμερικανικό Πεντάγωνο να αποδώσουν τα εύσημα. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με ανακοίνωσή του, το Μάρτη του 2003, σημείωνε ότι «αμέσως μετά τις Βρετανία, Ισπανία και Δανία που τάχθηκαν ευθέως με τις ΗΠΑ, η χώρα που παράσχει τις περισσότερες διευκολύνσεις στις ΗΠΑ είναι η Ελλάδα»!

Καραμανλής: «Βάζουμε πλάτη» στο έγκλημα!

Αν στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ μιλούσαν τα έργα, η Νέα Δημοκρατία φρόντισε να επιδείξει τον ατλαντισμό της υποστηρίζοντας τη συμμετοχή της χώρας στην επιδρομή κατά του Ιράκ για λόγους ...«εθνικού συμφέροντος».

Στις 27 του Μάρτη 2003 ο πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής, δήλωνε την υποστήριξή του στις επιλογές της κυβέρνησης στο πλευρό των επιδρομέων και τόνιζε στη Βουλή ότι «ακολουθούν εξελίξεις μείζονος σημασίας και είναι ανάγκη να ενισχύσουμε την εθνική ομοψυχία, ώστε να εξυπηρετεί τα άμεσα και μακρόπνοα εθνικά συμφέροντα».

Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΝΔ και σημερινός πρωθυπουργός πρόσθεσε χαρακτηριστικά, ώστε να μην υπάρχουν αμφιβολίες για τη θέση του κόμματός του στην υπόθεση του Ιράκ και τη στοίχισή του με το ΠΑΣΟΚ: «Βάλαμε πολλές φορές πλάτη και θα το κάνουμε σε κάθε περίπτωση»!

Υποκρισία και ψεύδος

Η συνενοχή των δύο συνεταίρων του δικομματισμού για την εμπλοκή της χώρας και σ' αυτή την επιχείρηση της «νέας τάξης», δε σταματάει μόνο στην υποστήριξη και στη συμμετοχή, συνεχίζεται και στις δεσμεύσεις τους ότι την «επόμενη μέρα» θα είναι έτοιμοι, όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση, να στείλουν Ελληνες φαντάρους και στο Ιράκ. Παρ' όλα αυτά, η υποκρισία και το ψεύδος κορυφώθηκαν:

Το ΠΑΣΟΚ έφτασε να εκδίδει ανακοινώσεις λέγοντας ότι «τα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις» κατά του πολέμου!

Πρόκειται για το ίδιο κόμμα, του οποίου ο αρχηγός (και τότε υπουργός Εξωτερικών), έλεγε στο ΕΓ του ΠΑΣΟΚ, στις 7/4/2003, θέλοντας να δικαιολογήσει την απόλυτη σύμπλευσή του με τους Αμερικανούς στον πόλεμο του Ιράκ:

«Ως κυβέρνηση είμαστε υποχρεωμένοι να χειριζόμαστε την εξωτερική πολιτική με βάση τους συσχετισμούς και τη νέα πραγματικότητα που δημιουργείται»...

Είναι το ίδιο κόμμα του οποίου ο γραμματέας δήλωνε την παραμονή της εισβολής των Αμερικανών στο Ιράκ:

«Συντεταγμένη η κοινωνία των ηνωμένων εθνών να δώσει τη μάχη για την επικράτηση της δημοκρατίας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη (...). Αν χρειαστεί και με πόλεμο κατά των δικτατορικών καθεστώτων, και με πόλεμο»! (Μ. Χρυσοχοΐδης, «ΒΗΜΑ», 9/2/2003)...

Ιδού η «μη...

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο συντάχθηκαν με την επέμβαση, αλλά αποδείχτηκαν σταυροφόροι και στη νομιμοποίησή της! Επί ελληνικής προεδρίας της ΕΕ, με κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - με τη ΝΔ να χειροκροτεί - υπογράφτηκε η απόφαση της Συνόδου Κορυφής των Αθηνών (17/4/2003), με την οποία η ΕΕ νομιμοποίησε και αποδέχτηκε πλήρως την αμερικανοβρετανική κατοχή και εισβολή στο Ιράκ, την οποία έφτασε να χαρακτηρίσει «ανθρωπιστική» (!). Ελεγε η απόφαση που, όπως ομολόγησε τότε ο ίδιος, ήταν «πρωτοβουλία» του κ. Παπανδρέου:

«Σε αυτό το στάδιο η συμμαχία έχει την ευθύνη να εξασφαλίσει ένα ασφαλές περιβάλλον (στο Ιράκ), που να περιλαμβάνει την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας... Ο λαός του Ιράκ έχει τώρα την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα νέο μέλλον για τη χώρα του και να επανενταχθεί στη διεθνή κοινότητα»...

... συμμετοχή» τους!

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι τα κόμματα που έστειλαν και διατηρούν στρατιώτες στο Κόσσοβο, στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν. Που χρηματοδοτούν «μη κυβερνητικές οργανώσεις», οι οποίες ήδη έχουν στείλει Ελληνες που συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ. Είναι τα κόμματα που διαθέτουν στους Αμερικανούς τη βάση της Σούδας, με αποτέλεσμα, όσον αφορά την εμπλοκή της Ελλάδας στην εισβολή στο Ιράκ, τα εξής εκπληκτικά στοιχεία:

«Κατά το κρίσιμο διάστημα της επίθεσης στο Ιράκ (20 Μαρτίου - 30 Απριλίου), 5.270 αεροσκάφη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους προσγειώθηκαν ή περνώντας από τον εθνικό εναέριο χώρο μας έδωσαν αναφορά πορείας στη Σούδα! Ανάμεσά τους 3.963 μεταφορικά και 307 μαχητικά, και σταθερά κάθε μέρα απογειώνονταν / προσγειώνονταν 22-28 κατασκοπευτικά, ηλεκτρονικού πολέμου, ιπτάμενα τάνκερ και ραντάρ, ανθυποβρυχιακά και άλλα αεροσκάφη. Στο ναυτικό σκέλος της βάσης, από την αρχή του έτους, που άρχισε η προετοιμασία, μέχρι το τέλος των επιχειρήσεων έδεσαν στη Σούδα και υποστηρίχτηκαν (πυρομαχικά, καύσιμα, τρόφιμα, συντήρηση κλπ.) 196 πλοία - ανάμεσά τους δύο αεροπλανοφόρα, 16 υποβρύχια (και πυρηνοκίνητα), 56 φρεγάτες κ.ο.κ. Μάλιστα, αν πάμε πιο πίσω, στην αφετηρία της αμερικανικής αντιτρομοκρατικής εκστρατείας (11-9-2001), τα πλοία ξεπερνούν τα 750... Οι αριθμοί αυτοί είναι κυρίως ο λόγος που ο Πρόεδρος Μπους ήταν αποφασισμένος να περιλάβει την Ελλάδα στις χώρες που δημόσια θα ευχαριστούσε. Αυτό, ωστόσο, απετράπη ύστερα από ελληνική παρέμβαση, καθώς εκτιμήθηκε ότι ένα δημόσιο "ευχαριστώ" του κ. Μπους θα επιδρούσε αρνητικά στην ελληνική κοινή γνώμη» («ΝΕΑ», 14/6/2003).

Στα παραπάνω ΠΑΣΟΚικά προσθέστε και τα Νεοδημοκρατικά: Τη δήλωση Καραμανλή κατά τη συνάντησή του ότι η Ελλάδα έχει «κοινούς στόχους» με τις ΗΠΑ και στο Ιράκ! Σημειώστε επίσης τη δέσμευση του Ελληνα πρωθυπουργού ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα διαθέσει το ποσό των 10 εκατομμυρίων ευρώ και έμψυχο δυναμικό για την εκπαίδευση των «ταγματασφαλιτών» του Ιράκ!

Αυτή είναι η αλήθεια για το ρόλο της Ελλάδας στον πόλεμο του Ιράκ. Αυτή είναι η αλήθεια για τις κυβερνήσεις του δικομματισμού.