Τους ηρωικούς μαχητές των Ανω Λουσών Καλαβρύτων των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, καθώς και του ΔΣΕ, συνολικά για τους τους εκτελεσμένους κομμουνιστές που έπεσαν στον αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας από τους ναζί κατακτητές, ενάντια στην ντόπια και ξένη αστική τάξη, τίμησαν με εκδήλωσή τους το πρωί της Κυριακής, η ΤΕ Αχαΐας του ΚΚΕ και τα παραρτήματα Πάτρας και Αιγιαλείας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.

Στην κεντρική πλατεία του χωριού, βρέθηκε κόσμος κάθε ηλικίας από κάθε γωνιά της Αχαΐας, καλώντας σε πάλη ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που γεννά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την εξαθλίωση, τη φτώχεια και κάθε δεινό για τους εργαζομένους, τον λαό και τη νεολαία.

Στα γεγονότα της ηρωικής για τον λαό δεκαετίας του 1940, τη συνεισφορά του χωριού και των κατοίκων του στον αγώνα της απελευθέρωσης από την Κατοχή στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και συνολικότερα για την απελευθέρωση των εργαζομένων και του λαού από τα δεινά της εκμετάλλευσης, αναφέρθηκε στην κεντρική ομιλία του, ο Κώστας Μουγκογιάννης, μέλος του ΓΠ της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας και Γραμματέας της ΤΕ Αχαΐας.

Μιλώντας για το σήμερα, μεταξύ άλλων, τόνισε πως «η συμμετοχή της χώρας στους πολέμους έχει: Νικητές τους καπιταλιστές και χαμένο τον λαό» και αναφερόμενος στις ευθύνες της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων υπογράμμισε:

«Καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της πολεμικής προετοιμασίας και εμπλοκής. Η κυβερνητική πολιτική εντός κι εκτός συνόρων έχει την ίδια πυξίδα: Την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης. Ο πόλεμος δεν είναι διακοπή της λειτουργίας της καπιταλιστικής οικονομίας αλλά η φυσική συνέχειά της. Οι οικονομικοί ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις κλιμακώνονται και γίνονται πολεμική αναμέτρηση. Δεν υπάρχει κανένα "κοινό εθνικό συμφέρον" του λαού με τους καταπιεστές του. Ο λαός που πληρώνει με τον ιδρώτα του την ειρήνη θα κληθεί να πληρώσει και με το αίμα του τους στόχους του κεφαλαίου».

Κάλεσε σε ένταση της αλληλεγγύης προς τον πολύ σκληρά δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης, να δυναμώσει η πάλη και η αγωνιστική κινητοποίηση απέναντι στο ΝΑΤΟ, τις βάσεις του και των ΗΠΑ στην Ελλάδα, να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όπως και κάθε συνεργασία της με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, αλλά και να επιστρέψουν εντός των συνόρων της όλα τα τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται εκτός αυτών.

«Λύση και διέξοδος υπάρχει. Ο,τι εμπόδιο βάζει ο λαός, το βάζει με τη δράση του και το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή!», ανέφερε ο ομιλητής, επισημαίνοντας:

«Το νέο υπάρχει και βρίσκεται στην πολιτική πρόταση πάλης και διεξόδου του ΚΚΕ. Το νέο βρίσκεται στη συγκρότηση μιας πανελλαδικής, κοινωνικής συμμαχίας εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, σε σύγκρουση με τα μονοπώλια, την εξουσία τους, την ΕΕ. Ο λαός έχει τη δύναμη να διεκδικήσει το μέλλον του έξω από τα όρια του σημερινού συστήματος, στην κοινωνία της πραγματικής εργατικής - λαϊκής εξουσίας, με αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, τον σοσιαλισμό. Η εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει πλατιά συμμετοχή του λαού στην άσκηση και τον έλεγχο της εξουσίας. Θα είναι η δική του εξουσία», σημείωσε.

Νωρίτερα απαγγέλθηκε σε ένδειξη αλληλεγγύης στον λαό της, ο ύμνος της Παλαιστίνης, ενώ στο μνημείο πεσόντων του χωριού, στεφάνια κατατέθηκαν από τις Οργανώσεις Αχαΐας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, από τα παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ σε Πάτρα, Αίγιο, Βύρωνα και Κερατσίνι, από εκπρόσωπο απογόνων οικογενειών που συμμετείχαν στον ΔΣΕ απ' το χωριό, καθώς και από τον πρόεδρο της ΤΚ Τριποτάμων.

Χαιρετισμό, τέλος, απηύθυναν εκ μέρους του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Πάτρας, η Κική Λεβεντάκου, και εκ μέρους των απογόνων οικογενειών των Σουδενών, ο Γιώργος Κατσαρδής.

Στη συγκέντρωση στα Μακρυώτικα ομιλία πραγματοποίησε ο Βασίλης Μόσχος, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Νωρίτερα κατατέθηκαν λουλούδια στο σημείο της εκτέλεσης των δύο, στην πλάκα που έχει στηθεί προς τιμήν τους στην ευρύτερη περιοχή της Φάλαρης.

Αναφερόμενος στη σημασία της εκδήλωσης, άλλων αντίστοιχων στις μέρες μας, ο ομιλητής υπογράμμισε μεταξύ άλλων πως εκτός από τη σύνδεση των δύο με την ταξική πάλη και στην Κεφαλονιά, το ΚΚΕ σταθερά αναδεικνύει το περιεχόμενο της δεκαετίας του 1940, αναπτύσσοντας πολύπλευρη δραστηριότητα, προσθέτοντας:

«Ολα αυτά γίνονται προς απόδοση τιμής, προς απάντηση στον ιστορικό αναθεωρητισμό και τους μηχανισμούς του (κρατικούς, ευρωενωσιακούς, ακαδημαϊκούς, μιντιακούς, πάνω από όλα χρηματοδοτικούς), αλλά κυρίως ως πηγή γνώσης για το τώρα, για το αύριο και τα διακυβεύματά τους».

Μίλησε και για τα γεγονότα του σήμερα, υπογραμμίζοντας: «Στις μέρες μας, που διεξάγεται στην Παλαιστίνη το μεγαλύτερο έγκλημα του 21ου αιώνα από το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, που ο γίγαντας λαός της Παλαιστίνης μάχεται και ένοπλα για την ελευθερία και την πατρίδα του, που ο λαός μας συμπαρίσταται με τις κάθε τόσο διαδηλώσεις - όπως τις χθεσινές της ΕΕΔΥΕ (σ.σ. Πέμπτη) - με την αντίθεσή του στους Ισραηλινούς στρατιώτες οι οποίοι θέλουν να κάνουν κρουαζιέρα στη χώρα μας στο διάλειμμά τους από τον πόλεμο, μέχρι το σωματείο των λιμενεργατών στην COSCO που εμπόδισε τη μεταφορά πολεμικού υλικού προοριζόμενου για το Ισραήλ, ο αγώνας της δεκαετίας του '40, ο αγώνας του ΔΣΕ και τα πρόσωπά τους, ενάντια στο βάθος στην ίδια αστική εξουσία και στα ίδια συμφέροντα, είναι παρόντα, είναι επίκαιρα, είναι ζωντανά».

Στάθηκε στην άνοδο της ταξικής πάλης στις συνθήκες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στην κατάσταση στην Αίγυπτο όπου βρισκόταν η ελληνική αστική κυβέρνηση, στα Δεκεμβριανά και τις διώξεις που ακολούθησαν μετά την απαράδεκτη υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, μέχρι τη συγκρότηση του ΔΣΕ και του ηρωικού του αγώνα. Μίλησε, ταυτόχρονα, για τη ζωή των δύο αγωνιστών, τη διαδρομή τους σ' αυτή την πορεία, το άγριο κυνηγητό τους και ενώ ο αγώνας του ΔΣΕ το 1949 είχε κριθεί.

Αναφέρθηκε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σήμερα, στα μέτωπα σε Ουκρανία, Μέση Ανατολή κ.α., στους κινδύνους για τον ελληνικό λαό με την πρόσδεση της χώρας στο «άρμα» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των άλλων αστικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.), στην αλληλεγγύη που πρέπει να δυναμώνει στον λαό της Παλαιστίνης και κατέληξε:

«Οι λαοί μπορούν να ζήσουν ειρηνικά μεταξύ τους αν λείψουν οι ανταγωνισμοί, τα συμφέροντα, οι αστικές τάξεις, εν προκειμένω η αστική τάξη του Ισραήλ. Αυτό αποδεικνύεται από την κοινή ανακοίνωση Κομμουνιστικών Νεολαιών από την Παλαιστίνη και το Ισραήλ κατά της κατοχής της Παλαιστίνης και της γενοκτονίας η οποία διαπράττεται.

Αυτός είναι ο μόνος αποτελεσματικός δρόμος, αλλά με αισιοδοξία και δύναμη προχωράμε και εντείνουμε την πάλη, μαζί με τον λαό και το λαϊκό κίνημα, για την πραγματική ειρήνη, για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, πυρηνικά και όπλα μαζικής καταστροφής, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για τη φιλία, την αλληλεγγύη και την ισότιμη συνεργασία μεταξύ των λαών. Στο τέλος είναι η ειρήνη, ο πολιτισμός και οι λαοί που θα κερδίσουν, γιατί έχουν το δίκιο με το μέρος τους, και παραφράζοντας ελαφρώς τον Ναζίμ Χικμέτ, θα ταξιδέψουν στην πιο όμορφη θάλασσα που δεν την έχουν ακόμα ταξιδέψει.

Ακούγεται η φράση "η ομορφιά του αγώνα". Η στάση των Ηλία Κουγιανού και Ματθαίου Κουλουμπή δείχνει ακριβώς αυτή την πνευματική, ηθική ομορφιά, την ομορφιά των ανθρώπινων δεσμών που υπάρχει στον αγώνα ενάντια στην κατοχή, στον ιμπεριαλισμό, τον αγώνα για την κοινωνικοποίηση, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Οσο η ομορφιά αυτή είναι ζωντανή, είναι ζωντανή και η μνήμη τους».

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μουσικό αφιέρωμα.