Κάθε εργάσιμη μέρα το ΙΚΑ - ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός της χώρας - χάνει από την εισφοροδιαφυγή τουλάχιστον 6.000.000 ευρώ. Που σημαίνει ότι για φέτος το ποσό που παράνομα θα υπεξαιρέσουν οι επιχειρήσεις, θα φτάσει τα 1,8 δισ. ευρώ! Στελέχη μάλιστα του μηχανισμού ελέγχου του ΙΚΑ ανεβάζουν αυτό το ποσό στα 2,5 δισ. ευρώ. Και μόνο το μέγεθος της κλεψιάς σε βάρος του ΙΚΑ και των ασφαλισμένων του πρέπει να σοκάρει. Γιατί τα 1,8 δισ. ευρώ - αν πάρουμε αυτό το ποσό ως δεδομένο - ξεπερνάνε τη φετινή κρατική χρηματοδότηση του ιδρύματος (1,7 δισ. ευρώ). Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 1/3 των αποθεματικών του ΙΚΑ. Που σημαίνει ότι κάθε τρία χρόνια, αν πλήρωναν κανονικά οι εργοδότες το ΙΚΑ, θα αποκτούσε άλλα τόσα αποθεματικά απ' αυτά που διαθέτει σήμερα. `Η θα μπορούσε να καλύπτει τις δαπάνες διοίκησης για πέντε ολόκληρα χρόνια (σήμερα ανέρχονται στα 323 εκατ. ευρώ). `Η να απέδιδε τις συντάξεις ενός ολόκληρου χρόνου σε περισσότερους από 250.000 συνταξιούχους!

Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ που είναι σήμερα οι βεβαιωμένες οφειλές των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ και που όμως δεν καταβάλλονται. Αντί γι' αυτό, η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοθετική παρέμβαση για να κάνει ακόμα μία χαριστική ρύθμιση και ιδιαίτερα στους οφειλέτες πάνω από 300.000 ευρώ.

Τα στοιχεία για την εισφοροδιαφυγή των επιχειρήσεων σε βάρος του ΙΚΑ που δόθηκαν στη δημοσιότητα την περασμένη Πέμπτη δεν αποδεικνύουν μόνο τη ληστεία που διαπράττεται από τους εργοδότες σε βάρος της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Επιβεβαιώνουν, παράλληλα, ότι όλοι αυτοί που ψάχνουν να βρουν τις αιτίες των προβλημάτων της Κοινωνικής Ασφάλισης στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων ανακαλύπτοντας ξανά «ευνοημένους», το κάνουν μόνο και μόνο για να θολώσουν τα νερά. Να στρέψουν την προσοχή όχι στους θύτες, αλλά σε αυτούς που πληρώνουν τα εγκλήματα σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης, δηλαδή στα θύματα. Να βγάλουν «λάδι» τους κλέφτες που βυσσοδομούν σε βάρος του ΙΚΑ και να ενοχοποιήσουν τους ασφαλισμένους.

Η κυβέρνηση είναι διπλά ένοχη. Και γιατί σκόπιμα, με την ανοχή της και τη συμμετοχή της, αφήνει τις επιχειρήσεις να εισφοροδιαφεύγουν, ανενόχλητες, να μην πληρώνουν ούτε τις βεβαιωμένες οφειλές τους. Αλλά και γιατί αξιοποιεί προπαγανδιστικά τα προβλήματα, που προκαλεί αυτό το σκάνδαλο της εισφοροδιαφυγής στα Ταμεία για να πάρει πρόσθετα αντιασφαλιστικά μέτρα.

Ο «διάλογος» που στήνει η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η επίκληση των μελετών που δήθεν θα «φωτίσουν τα προβλήματα» του συστήματος, είναι προφάσεις. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πιστέψουν ούτε στο παραμύθι ότι μέχρι τις εκλογές δε θα γίνει τίποτα και ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να φοβούνται γιατί θα νομοθετήσει η επόμενη κυβέρνηση.

Η περίοδος μέχρι τις εκλογές δεν είναι «περίοδος χάριτος», όπως θέλει να το εμφανίσει η κυβέρνηση. Η συζήτηση στη Βουλή, όλες οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών δείχνουν ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι περίοδος εντατικής προετοιμασίας με συγκεκριμένη στόχευση. Και ταυτόχρονα θα είναι χρόνος εφαρμογής της αντιασφαλιστικής νομοθεσίας που - για διάφορους λόγους - δεν έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα.

Ετσι, η κυβέρνηση, με το νόμο Ρέππα (3029/2002) υπό μάλης, βιάζεται να θέσει σε εφαρμογή όλο το αντιασφαλιστικό πακέτο που εκκρεμεί. Να αποχαρακτηρίσει βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, πετώντας από το καθεστώς των ΒΑΕ μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων. Να «τρέξει» τα επαγγελματικά ταμεία, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Να υπαγάγει Ταμεία των πρώην ΔΕΚΟ και τραπεζών στο ΙΚΑ, περικόπτοντας έτσι ασφαλιστικά δικαιώματα και φορτώνοντας στο ΙΚΑ πρόσθετα βάρη. Να ομαδοποιήσει τα επικουρικά ταμεία, χτυπώντας μέσα απ' αυτή τη διαδικασία και την επικουρική ασφάλιση. Να θέσει σε εφαρμογή άρθρα του 3029 που από το τέλος του 2007 θα μειώσουν το ύψος των συντάξεων σε ΔΕΚΟ, δημόσιο (μείωση του συντελεστή υπολογισμού της σύνταξης από το 80% στο 70% και στην τελευταία πενταετία, αντί του τελευταίου μισθού). Κάθε ένα απ' αυτά τα μέτρα χωριστά και όλα μαζί σημαίνουν απώλειες για τους εργαζόμενους, θα έχουν ως αποτέλεσμα ζημιά και μόνο ζημιά για όλους τους ασφαλισμένους.

Ως εκ τούτου, σήμερα απαιτείται άμεση αντίδραση των εργαζομένων και των συνδικάτων. Το εργατικό κίνημα πρέπει να βγει μπροστά και να βγει με όρους επίθεσης.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά: Σημαίνει - όπως είχε υπογραμμίσει το ΠΑΜΕ και όταν ψηφιζόταν ο 3029 - ότι πρέπει να δοθεί μάχη για να μην εφαρμοστεί. Οι εργαζόμενοι δεν αναγνωρίζουν καμιά νομιμότητα σε μέτρα που περικόπτουν δικαιώματα και πρέπει να σταθούν απέναντι, οργανώνοντας την πάλη τους.

Δεύτερον, χρειάζεται να αντιμετωπιστεί η παραπληροφόρηση, η προπαγάνδα και όλη η φιλολογία που ενοχοποιεί τους εργαζόμενους και προετοιμάζει το έδαφος για τη νέα αντιασφαλιστική «μεταρρύθμιση».

Τρίτον, ακόμα πιο πλατιά, ακόμα πιο αποφασιστικά τα συνδικάτα να προβάλουν τα σύγχρονα αιτήματα για την Κοινωνική Ασφάλιση. Δηλαδή μείωση του χρόνου ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξεων, υπεράσπιση αλλά και επέκταση των ΒΑΕ, κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, επιστροφή των κλεμμένων και συνολικά όλο το πλαίσιο που έχει επεξεργαστεί και στηρίζει το ΠΑΜΕ. Η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις που επιβουλεύονται τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και τα εργατικά δικαιώματα πρέπει να γίνει έχοντας ως δεδομένο ότι «οι εργαζόμενοι δε χρωστούν, τους χρωστούν», και αυτοί που χρωστούν, κεφάλαιο και κράτος, πρέπει να πληρώσουν.

Ακριβώς αυτή την ανάγκη, την οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης σε αγωνιστική κατεύθυνση και με το συγκεκριμένο διεκδικητικό περιεχόμενο, έρχεται να υπηρετήσει και η απόφαση του ΠΑΜΕ να κάνει τη 15η του Ιούνη μέρα πανελλαδικής δράσης για την Κοινωνική Ασφάλιση. Τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι τοπικές και κλαδικές του Γραμματείες σε όλη την Ελλάδα, να οργανώσουν τη δράση τους, να πάρουν πρωτοβουλίες αναδεικνύοντας την Κοινωνική Ασφάλιση σε ζήτημα πρώτης γραμμής. Δε χωράει καμιά επανάπαυση, καμιά αναμονή. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν τι σημαίνει η εφαρμογή των νόμων που διαλαλεί η κυβέρνηση, γνωρίζουν και τι κρύβει το σακούλι του κοινωνικού διαλόγου... Γι' αυτό δεν πρέπει να δώσουν ούτε λεπτό στην κυβέρνηση να οργανώσει την επίθεσή της. Απέναντι στις επιβουλές της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του κεφαλαίου οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι χρειάζεται να σηκώσουν τείχος αντίστασης, αποφασιστικότητας και διεκδίκησης.