Η δημιουργία ενός νέου ιδιωτικού οικισμού, διεμβολίζοντας το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην Πάρο και τον λαό της. Καταρχάς επιταχύνεται η αναδιάρθρωση του τουριστικού κλάδου στο νησί, με τη συγκέντρωση γης και την απορρόφηση μεγάλης μερίδας της «πίτας», αφού μέσω τέτοιων επενδύσεων επιτυγχάνεται και η συγκεντροποίηση των τουριστικών υπηρεσιών. Η ήδη δύσκολη κατάσταση για τους μικρούς επιχειρηματίες και τα μικρομάγαζα του νησιού θα επιδεινωθεί. Στην ίδια κατεύθυνση, θα ανοίξει ο δρόμος για περαιτέρω αλλαγές στις χρήσεις γης, για περιορισμό της πρόσβασης σε παραλίες και άλλες περιοχές, για τη συγκέντρωση της γης στα χέρια λίγων. Σοβαρή θα είναι και η μεσοπρόθεσμη επίδραση στην αγροτική παραγωγή της Πάρου, με περαιτέρω υποβάθμιση παραγωγικών δυνατοτήτων όπως γεωργία, κτηνοτροφία κ.ά., κατεύθυνση που «κουμπώνει» με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ.

Δεδομένη θεωρείται και η αλλοίωση του φυσικού (βιοποικιλότητα κ.λπ.) και ανθρωπογενούς (δομημένου, πολιτιστικού κ.λπ.) περιβάλλοντος της περιοχής, της οποίας η ισορροπία κρίνεται ήδη ως ευαίσθητη. Στα παραπάνω προστίθενται αντικειμενικά η επιβάρυνση των ήδη απαρχαιωμένων υποδομών της Πάρου, όπως το οδικό δίκτυο, αλλά και η διάνοιξη πολλαπλών οδών και η κατασκευή συνοδών έργων στις Κολυμπήθρες, η επιδείνωση του υδατικού προβλήματος του νησιού.

Υλοποιείται επίσης πάνω στο έδαφος των αλλαγών στη «χωρική πολιτική», που επιταχύνθηκαν την περίοδο της κρίσης και στοχεύουν στην ενίσχυση της κερδοφορίας των ομίλων, στην άρση περιορισμών στη χρήση γης προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματιών, στη συγκέντρωση γης και τεχνικών έργων. Αλλωστε, οι κατηγορίες χρήσεων γης τροποποιήθηκαν ήδη από το 2014, δίνοντας μεγαλύτερη ευελιξία στους επενδυτές. Ξεχωριστής σημασίας είναι το διαχρονικό «ξεδόντιασμα» της όποιας περιβαλλοντικής νομοθεσίας, όπως των περιοχών «Natura 2000», από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά, και αυτή η επένδυση βρήκε το κατάλληλο πολεοδομικό «όχημα», δηλαδή το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο που η ίδια η εταιρεία συνέταξε. Τα Ειδικά Πολεοδομικά και Ειδικά Χωροταξικά Σχέδια που προβλέφθηκαν από το 2010, αλλά και τα Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων λειτουργούν στην πράξη ως πολυεργαλεία για τις καπιταλιστικές επενδύσεις και ιδιαίτερα αυτές του τουριστικού κλάδου.

Εκτός της προσοχής δεν μπορεί να διαφύγει και η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, που από ορισμένους αναγορεύεται σε θεματοφύλακα του «δημόσιου συμφέροντος». Η απόρριψη του ίδιου επενδυτικού πρότζεκτ πριν από μερικά χρόνια αφορούσε «ελλιπή αιτιολόγηση» και επίκληση της «φέρουσας ικανότητας» του νησιού και όχι τις πολλαπλές επιπτώσεις του στον λαό της Πάρου. Το ίδιο το ΣτΕ από το 2022 έχει κρίνει ως σύμφωνη με το Σύνταγμα την τοποθέτηση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ακόμα και σε μικρά νησιά με ευαίσθητα οικοσυστήματα. Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει ήδη εκφράσει τη βούλησή της να προχωρήσει στην αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος που αφορά την προστασία των δασών. Η επιχειρούμενη συνταγματική πρόβλεψη της «βιώσιμης ανάπτυξης», της «προστασίας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας» κ.λπ. θα στενέψει ακόμα πιο ουσιαστικά και τα περιθώρια της δικαστικής κρίσης.

Μπροστά στο δίλημμα αυτής της ανάπτυξης ή της ζωής του, ο παριανός λαός, τα σωματεία, οι σύλλογοι και οι φορείς του μπορούν να αντιδράσουν οργανωμένα, ώστε αυτό το έργο να μείνει στα χαρτιά. Να προστατευθεί η περιοχή των Κολυμπηθρών από κάθε επιχειρηματική παρέμβαση. Να παλέψει ενωμένος για την κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου που «αγκαλιάζει» τα Ειδικά Πολεοδομικά σχέδια και τις στρατηγικές επενδύσεις. Αποτελέσματα θα υπάρξουν στον δρόμο της διεκδίκησης όλων των αναγκαίων έργων υποδομής που έχει πραγματικά ανάγκη ο παριανός λαός και όχι μια χούφτα επιχειρηματίες.