«Δυνατός εργάτης είναι ο οργανωμένος εργάτης». Με το σύνθημα αυτό το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας καλεί εργαζόμενους και άνεργους οικοδόμους να πάρουν μαζικά μέρος στις αρχαιρεσίες του, που ξεκινούν αύριο. Για τους στόχους που βάζει το Συνδικάτο μπροστά στις εκλογές και τις αυξημένες ευθύνες που αναλαμβάνει στην οργάνωση της πάλης των οικοδόμων, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Σταύρο Λίτσα, πρόεδρο της απερχόμενης διοίκησης και επικεφαλής του «Πανοικοδομικού Ταξικού Ενωτικού Συνδυασμού», που στηρίζεται από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

-- Σε τι κατάσταση βρίσκουν τον κλάδο οι φετινές αρχαιρεσίες;

-- Ο κλάδος των κατασκευών έχει δεχτεί τις βαριές συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, με αποτέλεσμα οι οικοδόμοι να βρίσκονται μαζικά στην ανεργία. Πολλοί είναι αυτοί που αναζητούν πλέον δουλειά σε άλλους κλάδους. Κάποιοι μεταναστεύουν σε άλλες χώρες, από τη Ρουμανία μέχρι τη Σαουδική Αραβία, όπου δουλεύουν με χειρότερους όρους.

Ενα μεγάλο μέρος μεταναστών οικοδόμων επέστρεψαν στις χώρες προέλευσής τους, όπως για παράδειγμα έκαναν πολλοί Αλβανοί. Παράλληλα με την ανεργία, υπάρχει μεγάλη μείωση στα μεροκάματα, που σήμερα κατά μέσο όρο φτάνουν τα 35 - 40 ευρώ, εντατικοποίηση και δύσκολες συνθήκες δουλειάς.

Κάποια μεγάλα έργα που υπάρχουν, όπως είναι η επέκταση του ΜΕΤΡΟ και το Ιδρυμα «Νιάρχου» στην Αθήνα αναθερμαίνουν σε ένα βαθμό την κατασκευαστική δραστηριότητα. Η αναθέρμανση όμως αυτή γίνεται σύμφωνα με τους όρους και τις ανάγκες των μεγαλοκατασκευαστών. Δεν δίνει λύση στο πρόβλημα της ανεργίας, ούτε συνοδεύεται με βελτίωση των εργασιακών όρων, των μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των οικοδόμων.

Στις σημερινές συνθήκες, εξάλλου, η αναθέρμανση της κατασκευαστικής δραστηριότητας δε θα γίνει με τον ίδιο τρόπο όπως στο παρελθόν. Οι κατασκευές, που αποτέλεσαν την «ατμομηχανή» της οικονομίας για πολλές δεκαετίες, πλέον θα λειτουργούν υποστηρικτικά για την ανάπτυξη άλλων κλάδων της οικονομίας, όπως οι κλάδοι των μεταφορών και του τουρισμού, κατασκευάζοντας τις αναγκαίες για αυτούς υποδομές.

Η ιδιωτική οικοδομή που απασχολούσε το μεγαλύτερο μέρος του κλάδου, δεν μπορεί να βρεθεί σε τροχιά ανάκαμψης. Τα λαϊκά νοικοκυριά υποφέρουν από την ανεργία, τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, σε παροχές Υγείας και Παιδείας, από τους φόρους και τα χρέη, γενικά από μια σειρά παράγοντες που είναι αποτρεπτικοί, αν όχι απαγορευτικοί, για την απόκτηση κατοικίας.

-- Πού μπαίνει ο πήχης και με ποιους δείκτες θα αποτιμήσετε τις εκλογές;

-- Αυτό που επιδιώκουμε μέσα από τις αρχαιρεσίες, δεν είναι απλά να έρθει ο οικοδόμος να ψηφίσει, αλλά να εκφράσει και μέσα από την κάλπη την ενεργό συμμετοχή του στο Συνδικάτο και στο κίνημα. Την απόφασή του να παλέψει, να μη σκύψει το κεφάλι, να μην κάτσει στον καναπέ. Δεν είναι επομένως στενά αριθμητικοί οι στόχοι.

Ασφαλώς, παίζει ρόλο και η αριθμητική συμμετοχή, είναι σημαντική για την αλλαγή των συσχετισμών στα παραπάνω όργανα. Παράλληλα, όμως, με τη μάχη που δίνουμε για όσο το δυνατόν πιο μαζική συμμετοχή, υπάρχει και το ποιοτικό στοιχείο που θέλουμε να αποτυπωθεί. Μας ενδιαφέρει, για παράδειγμα, η συμμετοχή κύρια από τους μεγάλους χώρους δουλειάς, από εκεί που έχουν αναπτυχθεί αγώνες, η συμμετοχή ανέργων και μεταναστών.

Με αφορμή τις αρχαιρεσίες, επιδιώκουμε να γίνεται κατανοητό από τους συναδέλφους ότι το Συνδικάτο είναι εργαλείο πάλης, εργαλείο αγώνα και όχι απλώς ένα γραφείο όπου θα έρθει ο οικοδόμος να κάνει τα παράπονά του, να βρει τα ένσημά του, να κάνει μια ερώτηση για τη σύνταξη. Δεν είναι κάποιος φορέας που θα αναλάβει να τους λύσει τα προβλήματα, αλλά προϋποθέτει τη δική τους συμμετοχή. Είναι εργαλείο ταξικής πάλης. Το «δεύτερο σπίτι» μας, όπως έλεγαν οι παλιοί οικοδόμοι που «έστησαν» το Συνδικάτο, πριν από 30 χρόνια.

-- Στη μέχρι τώρα δουλειά για τις εκλογές, τι ανταπόκριση συναντάτε;

-- Η ανταπόκριση είναι θετική, πράγμα που αποτυπώνεται και στη μαζική συμμετοχή των οικοδόμων στο ψηφοδέλτιο του «Πανοικοδομικού Ταξικού Ενωτικού Συνδυασμού», που απαρτίζεται από 250 οικοδόμους, αποφασισμένους να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους στην υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα. Η σταθερή παρέμβαση του Συνδικάτου στους μεγάλους χώρους αντανακλάται επίσης στη σύνθεση του ψηφοδελτίου. Δεν είναι τυχαίο ότι από το ΜΕΤΡΟ, όπου δόθηκε με επιτυχία η μάχη για την υπογραφή Σύμβασης με αυξήσεις, έχουμε 24 υποψηφίους συναδέλφους. Από το Ιδρυμα «Νιάρχου» έχουμε 7 υποψήφιους.

Οι εξορμήσεις και οι περιοδείες στους χώρους δουλειάς, με αφορμή τις αρχαιρεσίες αλλά όχι μόνο αυτές, η συχνή επαφή που έχουμε με τους συναδέλφους, η δουλειά που γίνεται σπίτι το σπίτι, άνθρωπο τον άνθρωπο, από τα παραρτήματα, οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης για τους ανέργους και τις οικογένειές τους, συμβάλλουν στον τρόπο με τον οποίο βλέπουν οι οικοδόμοι, Ελληνες και μετανάστες, το Συνδικάτο. Συμβάλλουν στη θετική ανταπόκριση που δείχνουν στο κάλεσμα μπροστά στις αρχαιρεσίες. Αυτή η ανταπόκριση περιμένουμε να εκφραστεί και στις κάλπες τις επόμενες μέρες.

-- Οι αρχαιρεσίες γίνονται αμέσως μετά το πανελλαδικό συλλαλητήριο και λίγες μέρες πριν την πανεργατική απεργία, στις 27 Νοέμβρη. Πώς συνδυάζετε αυτές τις μάχες;

-- Πρόκειται για καθήκοντα που αντικειμενικά συνδέονται. Για παράδειγμα, μπροστά στο πανελλαδικό συλλαλητήριο αξιοποιήσαμε το γεγονός ότι ήμασταν σε προεκλογική περίοδο. Η εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου και οι γενικές Συνελεύσεις των παραρτημάτων κινήθηκαν στην κατεύθυνση της προετοιμασίας του συλλαλητηρίου, της συζήτησης για το πλαίσιο πάλης στον κλάδο, εκφράστηκε η ενεργή συμμετοχή των οικοδόμων στις αποφάσεις.

Στο έδαφος αυτό μπορεί καλύτερα να γίνει κατανοητό το κάλεσμα συμμετοχής στις εκλογές, να γίνει κατανοητό ότι το Συνδικάτο δεν ζητά από τον κάθε οικοδόμο απλά να ψηφίζει στις αρχαιρεσίες του κάθε 3 χρόνια, ή να ακολουθεί στο μεσοδιάστημα τη διοίκηση, αλλά να συμμετέχει καθημερινά σε όλες τις πλευρές της δράσης και της ζωής του.

Με αντίστοιχο τρόπο, παράλληλα με τις εκλογές, δουλεύουμε για την επιτυχία της απεργίας. Ο στόχος είναι πάντα να συσπειρώνονται όλο και περισσότερες δυνάμεις γύρω από το Συνδικάτο, να εντάσσονται περισσότεροι συνάδελφοι στον αγώνα. Να δυναμώνει η πάλη για να φρενάρουμε τα χειρότερα που έρχονται σε Ασφαλιστικό και Εργασιακά, να αποσπάσουμε κάποιες κατακτήσεις, όπως έγινε με τη σύμβαση των εργαζόμενων στην επέκταση του ΜΕΤΡΟ, να βελτιώσουμε τη ζωή μας.

Αλλά και να συνειδητοποιείται ότι πρέπει να πάρουμε στα χέρια μας την κατάσταση, να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε, να ανοίξουμε το δρόμο για ριζικές αλλαγές. Για να δουλεύει ο οικοδόμος για να φτιάξει το δικό του σπίτι, για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες στην κατοικία, σε έργα και υποδομές και όχι για να γεμίζει τα μπαούλα των κατασκευαστών. Το λένε και οι ίδιοι οι οικοδόμοι: Εχουμε χτίσει όλη την Αθήνα και μένουμε στο νοίκι ή έχουμε ένα σπίτι που κι αυτό το χρωστάμε.

Επιδιώκουμε, και δεν το κρύβουμε, να αναπτυχθεί το ταξικό μίσος απέναντι στην εργοδοσία, απέναντι στα αφεντικά, που χρόνια τώρα πίνουν το αίμα των οικοδόμων, που σήμερα στις συνθήκες της κρίσης προσπαθούν να τους εκμεταλλευτούν ακόμα περισσότερο. Στην κατεύθυνση αυτή οι εκλογές του Συνδικάτου δεν μπορεί παρά να συνδυάζονται με το κάλεσμα για συμμετοχή στην απεργία.