Οι γιορτές έφτασαν. Οι εργαζόμενοι περιμένουν αυτές τις δυο, τρεις μέρες για να ξεκουράσουν λίγο το κορμί τους από τη σκληρή δουλιά και εκμετάλλευση που βιώνουν όλο το χρόνο. Να ξεχάσουν λίγο τη σκληρή αντεργατική πραγματικότητα που ζουν. Ελπίζουν να δουν και να περάσουν λίγες ώρες με τις οικογένειές τους. Ομως ακόμα και αυτή τη μικρή γιορτινή ανάσα δεν την απολαμβάνουν όλοι. Γιατί είναι χιλιάδες αυτοί που ανήμερα των γιορτών δουλεύουν και είναι μακριά από τις οικογένειές του. Γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Γιατί έστω και αυτό το φτωχό μεροκάματο πρέπει να βγει.

Πόσοι ναυτεργάτες και φέτος θα αλλάξουν χρόνο ταξιδεύοντας σε απέραντους ωκεανούς, μακριά από το σπίτι τους. Χιλιάδες οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες που ανήμερα των γιορτών θα δουλεύουν για να εξυπηρετήσουν το επιβατικό κοινό, που θα αλλάξει τόπο για να γιορτάσει. Για τους εργαζόμενους στο εμπόριο και στα σούπερ - μάρκετ τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι μέρες απίστευτης κούρασης. Ατέλειωτες ώρες ορθοστασίας, τεράστιο άγχος γιατί πρέπει όλοι να εξυπηρετηθούν και είναι πολλοί. Τι εύχονται; Να περάσουν αυτές οι μέρες για να κοιμηθούν. Στις αποθήκες να κάνουν απογραφές θα είναι πολλοί εργαζόμενοι ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Στα νοσοκομεία στο πλευρό των αρρώστων θα είναι γιατροί και νοσοκόμοι, γιατί ο άρρωστος χρειάζεται φροντίδα όλες τις μέρες του χρόνου.

Εντονη εντατικοποίηση «απολαμβάνουν» στις γιορτές οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία που τρέχουν πανικόβλητοι για να εξυπηρετήσουν τους πλούσιους πελάτες που επιλέγουν τα ξενοδοχεία για να κάνουν ρεβεγιόν, αλλά και όσους δεν έχουν σπίτι και στεγάζονται στα διάφορα λαϊκά ξενοδοχεία. Ομως και οι εργαζόμενοι στα «φαστφουντάδικα» θα «κάνουν» ρεβεγιόν ψήνοντας πίτες για τους ξενύχτηδες που διασκεδάζουν σε διάφορα κέντρα. Επιφυλακή στα πόστα τους θα είναι πολλοί πυροσβέστες.

Πόσοι και πόσοι ακόμα εργαζόμενοι θα δουλεύουν αυτές τις μέρες για το πολυπόθητο και δυσεύρετο μεροκάματο. Εμείς μιλήσαμε με κάποιους από τους χιλιάδες ανθρώπους που και φέτος δε θα γιορτάσουν στο σπίτι με τις οικογένειές τους. Μας περιέγραψαν την τεράστια κούρασή τους και μια πικρή γεύση που τους μένει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, που οι γιορτές τους βρίσκουν μόνους τους, στη δουλιά.

Ο Λεωνίδας είναι εργαζόμενος στο Καζίνο της Πάρνηθας και το πόστο του είναι στους λεγόμενους «κουλοχέρηδες». Πολλά χρόνια τώρα δουλεύει τις μέρες των γιορτών. «Συνήθως - μας λέει - ξεκινάω τη δουλιά από παραμονή και συνεχίζω και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Αυτή τη μέρα δεν υπάρχει ωράριο. Θα τελειώσεις ό,τι ώρα τελειώσει η δουλιά. Μπορεί να δουλέψεις και 8 ώρες, μπορεί και 10, μπορεί και 13». Σ' ό,τι αφορά την εντατικοποίηση της δουλιάς λέει: «Αυτή τη μέρα σαφώς και είναι πιο αυξημένη η δουλιά. Αρκετός κόσμος αλλάζει χρόνο μέσα στο καζίνο, οπότε και οι απαιτήσεις είναι αυξημένες».

Στην ερώτησή μας πώς είναι να δουλεύεις αυτή τη μέρα μάς απαντάει: «Τον πρώτο χρόνο ήταν δύσκολα, τον δεύτερο λιγότερο δύσκολα, μετά κάπως συνηθίζεις. Ποτέ όμως δε θα σταματήσεις να σκέφτεσαι ότι οι περισσότεροι είναι σπίτι με τις οικογένειές τους και εσύ δουλεύεις. Μάλιστα, επειδή και η γυναίκα μου δουλεύει στον ίδιο χώρο και στο ίδιο πόστο, συνήθως αλλάζουμε χρόνο στη δουλιά. Οταν αλλάζει ο χρόνος σταματάμε για δυο λεπτά, ευχόμαστε χρόνια πολλά και πίσω στα πόστα μας».

Ο Αντρέας Πανουσόπουλος είναι φύλακας σε επιχείρηση και δουλεύει ανήμερα τα Χριστούγεννα. Είναι χαρακτηριστικό πώς περιέγραψε αυτές τις μέρες. «Μου θυμίζει το στρατό - μας λέει - η δουλιά. Οπως οι φαντάροι έτσι και για μένα αυτές οι μέρες είναι ίδιες με όλες τις μέρες του χρόνου. Νιώθω μια θλίψη, γιατί σκέφτομαι ότι οι γονείς μου και τα αδέρφια μου είναι μαζί και εγώ στη δουλιά, μακριά από το σπίτι μου. Η συντροφιά μου, αυτή τη μέρα είναι η μουσική, κάποιο βιβλίο και κάποια τηλέφωνα για "χρόνια πολλά", να περάσει έτσι και η ώρα. Αυτή είναι η δουλιά μου και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, εξάλλου δεν είναι μόνο τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά που δουλεύω, αλλά και σε άλλες αργίες του χρόνου. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι και οι αργίες και οι γιορτές είναι μέρες όπως όλες οι άλλες και έτσι αισθάνομαι λίγο καλύτερα».

«Από τότε που ξεκίνησα τη δουλιά και για 25 συνεχόμενα χρόνια δουλεύω αυτές τις μέρες». Αυτό μας εξομολογείται με πίκρα η Ελένη Τουλάτου, αποκλειστική νοσοκόμα, η οποία όπως λέει δε θυμάται τίποτα καλό από αυτές τις γιορτές. «Οταν ξέρεις ότι η οικογένειά σου, οι φίλοι σου - συνεχίζει - διασκεδάζουν, δεν μπορείς να αισθάνεσαι καλά. Ακόμα πιο στενάχωρο είναι το γεγονός ότι είσαι δίπλα σε αρρώστους και συνήθως βαριά αρρώστους, γιατί αυτές τις μέρες στα νοσοκομεία παραμένουν οι δύσκολες περιπτώσεις. Σε αυτή τη δουλιά είσαι υποχρεωμένος να είσαι εκεί, δεν μπορείς να την αποφύγεις, γιατί ο άρρωστος χρειάζεται φροντίδα».

Εκτός από το ότι είσαι μακριά από την οικογένειά σου, όπως μας είπε η Ελένη, υπάρχει και εντατικοποίηση της δουλιάς, γιατί το μόνιμο προσωπικό παίρνει άδειες, οπότε το βάρος πέφτει στις αποκλειστικές νοσοκόμες. «Επιπλέον, δεν αμειβόμαστε - λέει - αυτή τη μέρα διαφορετικά. Ο,τι αμοιβή παίρνουμε τις υπόλοιπες μέρες, την ίδια παίρνουμε και την Πρωτοχρονιά και τα Χριστούγεννα. Δεν μπορείς να μη δουλέψεις γιατί το μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη που είναι τόσο χαμηλό δε σου επιτρέπει να μην πας για δουλιά. Τα πράγματα σήμερα είναι ξεκάθαρα, δούλεψες έφαγες, δε δούλεψες δεν τρως».

Η Καλλιόπη Κανακάρη είναι τηλεφωνήτρια και θα είναι η πρώτη φορά που θα δουλέψει ανήμερα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. «Δεν υπάρχουν γιορτές σε αυτό το επάγγελμα, σημειώνει. Εν τω μεταξύ αυτές τις μέρες υπάρχει και μια αύξηση της δουλιάς. Εγώ δεν έχω οικογένεια και είναι κάπως καλύτερα. Αυτοί, όμως, που έχουν οικογένεια είναι πιο δύσκολο να τους αφήσουν πίσω. Μάλιστα, μάς είπαν, στη δουλιά θα κάνουμε μια μικρή γιορτή ανήμερα αυτών των ημερών, για να πάρουμε μια μυρωδιά από τις γιορτές. Εγώ λέω για να διασκεδάσουμε τον πόνο μας, γιατί δυστυχώς δεν είναι μόνο ότι δουλεύουμε τις γιορτές, το πιο σοβαρό είναι ότι είναι τόσο ακριβή η ζωή, τόσο χαμηλοί οι μισθοί που δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς».

Για την εντατικοποίηση της δουλιάς που κάνουν ακόμα μεγαλύτερη την κούραση αυτές τις μέρες μας μίλησε η Αιμιλία Παλαβού, εργαζόμενη σε «σούπερ - μάρκετ». «Ο κόσμος - λέει - περιμένει πώς και πώς το δώρο για να ψωνίσει, οπότε βγαίνει για ψώνια λίγες μέρες πριν τις γιορτές. Το αποτέλεσμα είναι αυξημένη κίνηση και δουλιά για να εξυπηρετήσεις τους πελάτες. Πρέπει η υπομονή και το χαμόγελο, παρά την κούραση, να είναι ίδια». Για την Πρωτοχρονιά, όπως μας είπε, «κλείνουμε τόσο αργά, είμαστε τόσο κουρασμένοι που δύσκολα καταλαβαίνουμε αυτή τη μέρα. Υπάρχουν μάλιστα πολλοί συνάδελφοί μου που ίσα - ίσα προλαβαίνουν να φτάσουν στο σπίτι, για να αλλάξουν χρόνο. Πάντως, εγώ είμαι τυχερή γιατί επειδή δεν προλαβαίνω να πάω στους γονείς μου, που ζουν στην επαρχία, έρχονται αυτοί στην Αθήνα».

Ο Δημήτρης Κουταλίδης δουλεύει στο ξενοδοχείο «Χόλιντεϊ Ιν». Για πολλά χρόνια, όπως μας είπε, δούλευε ανήμερα Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Ετσι και φέτος θα δουλέψει και τις δυο μέρες. «Σαφώς - υπογράμμισε - είναι ωραίο αυτές τις μέρες να τις περνάς με την οικογένειά σου, αλλά το μεροκάματο είναι τόσο αναγκαίο που σε αναγκάζει να δουλέψεις. Μπορείς κάτω από κάποιες συνθήκες να πάρεις άδεια άνευ αποδοχών, αλλά δεν μπορώ να το κάνω».