Συνεδριάζει αύριο το ΕΓ του ΠΑΣΟΚ ενόψει της μεθαυριανής σύγκλησης της ΚΕ του κόμματος, με θέμα τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, αλλά αντικείμενο της συνεδρίασης θα είναι και οι εξελίξεις στην οικονομία (ΟΝΕ, υποτίμηση κλπ). Στην ΚΕ αναμένεται να υιοθετηθεί απόφαση - απειλή διαγραφής, προς όλους εκείνους τους "αντάρτες" του ΠΑΣΟΚ που θα αψηφήσουν τις αποφάσεις του κόμματος και θα κατέλθουν υποψήφιοι στις εκλογές. Μεγαλύτερη βαρύτητα έχει, προφανώς, η απειλή διαγραφής του Δ. Μπέη, ο οποίος έχει ανακοινώσει την υποψηφιότητά του στην Αθήνα. Χτες, άλλωστε, για μια ακόμα φορά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επανέλαβε ότι στις περιπτώσεις που δεν τηρηθεί η κομματική γραμμή θα επιληφθούν τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα και θα ληφθούν αποφάσεις, βάσει του καταστατικού του ΠΑΣΟΚ.

Σε ό,τι αφορά τα διαδραματιζόμενα με τις δραστηριότητες της λεγόμενης "εσωκομματικής αντιπολίτευσης", η χτεσινή αντίδραση του Δ. Ρέππα ήταν άκρως ειρωνική, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τη συνεύρεση 30 "αντιηγετικών" βουλευτών, σε γεύμα, στο σπίτι του Γ. Χαραλαμπόπουλου. Οταν ρωτήθηκε αν επρόκειτο για επίδειξη ισχύος της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" απάντησε ότι εκείνος αντελήφθη προς επρόκειτο για "επίδειξη μαγειρικής ισχύος και γεύσεως"... Οσο για τον οικοδεσπότη του γεύματος, όταν ρωτήθηκε για το χαρακτήρα της μάζωξης, υποστήριξε ότι θα συζητηθεί η "απόσταση" που χωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τα στρώματα που παραδοσιακά εξέφραζε το κόμμα του... Πάντως εκείνο που για μια ακόμα φορά επικυρώθηκε από πλευράς της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" είναι ότι παραμένει σταθερά προσανατολισμένη στο ρόλο του άλλοθι του ΠΑΣΟΚ. Οπως έγινε γνωστό, τα μέλη της, και μετά από ανέξοδες κορόνες κατά της πολιτικής Σημίτη, αποφάσισαν να συνεχίσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση, με το επιχείρημα ότι δε θέλουν να δώσουν στον Κ. Σημίτη την ευκαιρία να πάει σε πρόωρες εκλογές...

Από την πλευρά του ο Κ. Σκανδαλίδης επιχείρησε να ρίξει τους τόνους, λέγοντας ότι είναι δικαιολογημένες οι ανησυχίες των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, αφού η κυβέρνηση είναι... αναγκασμένη να μην παίρνει φιλολαϊκές αποφάσεις. Φρόντισε δε, να πει ότι "όλοι, τελικά, θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και των ευθυνών τους"...

Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι πιέσεις που ασκεί η κοινωνική αγανάκτηση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ θα συνεχιστούν, δημιουργώντας νέα προβλήματα και στην ηγετική ομάδα, αλλά και στην εσωκομματική αντιπολίτευση. Η δεύτερη, είτε του κλίματος Τσοχατζόπολου, είτε της πτέρυγας των "προεδρικών", πρέπει να συνεχίσει να βρίσκει τρόπους διάσωσής της από το κόστος που προκαλεί η στήριξη αυτής της πολιτικής, ενώ ο Κ. Σημίτης θα επιχειρήσει να ξεπεράσει τα προβλήματα, με νέες επιδείξεις ισχύος και "αποφασιστικότητας", αρχής γενομένης από τη συνεδρίαση της ΚΕ του Σαββάτου.

"Τι σημαίνει να είναι κανείς σοσιαλιστής το 2000;"... Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δίδεται αυτοπροσώπως από τον πρωθυπουργό με άρθρο του το οποίο, υπό τον ανωτέρω τίτλο, φιλοξενεί η "Εκφραση", το νεοεκδοθέν περιοδικό του ΠΑΣΟΚ, που αντικατέστησε την καρατομημένη εφημερίδα του κόμματος "Εξόρμηση", και η παρουσίασή του έγινε χτες.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον πρωθυπουργό, "σοσιαλιστής το 2000" σημαίνει να έχεις ως "όραμα με την ουσιαστική έννοια του όρου" μια Ελλάδα "ισχυρή", η οποία θα προέλθει από την κατάκτηση της χώρας ισότιμης θέσης στην ΕΕ... Για το πώς θα προέλθει αυτό, ο Κ. Σημίτης έχει έτοιμη τη "σοσιαλιστική" απάντηση: Με τη συμμετοχή της χώρας στην ΟΝΕ...

Κατά τα λοιπά, το άρθρο του Κ. Σημίτη αποτελεί μια συρραφή αποσπασμάτων από φληναφήματα περί "κεντροαριστεράς", όπως τα επαναδιατύπωσε στην πρόσφατη ιδεολογική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ και στην προχτεσινή μάζωξη των ευρω - σοσιαλδημοκρατών στο Λονδίνο. Ας σημειωθεί ότι ο πρωθυπουργός επιχειρεί να προσδώσει ιστορικό "κύρος" στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία του 20ού αιώνα, για να καταλήξει ότι ο οπορτουνισμός της των "μεταρρυθμιστικών" ακροβασιών "δικαιώθηκε"...

Ο Κ. Σημίτης δεν παραλείπει να επιτεθεί για μια ακόμα φορά στους κομμουνιστές, που... υποβαθμίζουν τη σημασία του ατόμου στην κοινωνία, ενώ επιδίδεται σε μια ιστορικά φαιδρή απόδοση τιμής στους εν Ελλάδι "σοσιαλιστές", αρχίζοντας από τους συγκροτούντες τον "Ομιλο Παπαναστασίου" μέχρι τον Γ. Παπανδρέου και την Ενωση Κέντρο". Για να καταλάβει κανείς το πνεύμα Σημίτη, αρκεί η αναφορά στους ύμνους του προς τους σοσιαλιστές που συμμετείχαν στην εθνική αντιφασιστική αντίσταση, η οποία "βρήκε τους σοσιαλιστές παρόντες στους κόλπους του ΕΑΜ". Οσο για τους κομμουνιστές, απλώς βρέθηκαν και αυτοί εκεί... Πάντως, ας σημειωθεί, ότι ακόμα και στα πλαίσια αυτής της κάλπικης ανάγνωσης της ιστορίας, η... ευρυχωρία του Κ. Σημίτη είναι τέτοια ώστε στο άρθρο του να μην υπάρχει καμία αναφορά στον Α. Παπανδρέου και στο ΠΑΚ...

Η ιδέα της συναινετικής αναθεώρησης του Συντάγματος, της οποίας βασικός εκφραστής είναι ο υπουργός Πολιτισμού Β. Βενιζέλος, κυριάρχησε κατά τη χτεσινή παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο "Η αναθεώρηση του Συντάγματος: Συνολικό σχέδιο για την Ελλάδα του 21ου αιώνα - Συναινετική αναθεώρηση".

Τόσο οι ομιλητές που παρουσίασαν το βιβλίο (οι καθηγητές Γ. Παπαδημητρίου, Πρ. Παυλόπουλος, Κ. Τσουκαλάς), όσο και ο συγγραφέας του ομολόγησαν ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος στηρίζεται στους "πυλώνες" της ευρωπαϊκής ενοποίησης, στις Συνθήκες του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ.

Μάλιστα ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Γ. Παπαδημητρίου αναγνώρισε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση με τις δύο συνθήκες "προικίζεται με περισσότερες αρμοδιότητες που ανήκαν ως τώρα στην πολιτεία", καθώς και ότι "στο ισοζύγιο αυτό κερδισμένη βγαίνει διαρκώς και σταθερά η ΕΕ εις βάρος της πολιτείας". Ο Πρ. Παυλόπουλος, εισηγητής της ΝΔ για την αναθεώρηση του Συντάγματος, δεν είχε κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει ότι η αναθεώρηση που επιχειρείται είναι "η πρώτη συναινετική αναθεώρηση στη συνταγματική μας ιστορία" και μάλιστα εκτίμησε ότι ένα μεγάλο κομμάτι των υπό αναθεώρηση διατάξεων "θα γίνει με συμφωνία της συντριπτικής πλειοψηφίας της Βουλής".

Ο θεωρητικός του "εκσυγχρονισμού" καθηγητής Κ. Τσουκαλάς, αν και διαπίστωσε ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος γράφεται από δυνάμεις που βρίσκονται έξω από την πολιτική και τη χώρα - ανέφερε ως παράδειγμα την ΓΚΑΤΤ, την εφιαλτική "συμφωνία για τις επενδύσεις" στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ - κατέληξε λέγοντας ότι "αυτό είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα, στην οποία κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί"!

Κλείνοντας ο υπουργός Πολιτισμού δεν είχε παρά να ευχαριστήσει τους "προλαλήσαντες", γιατί "στον κορμό των απόψεών μας συμφωνούμε".

Πολύ σωστά, επίσης, καταγράφεται ότι ο Α. Παπανδρέου ήταν εκείνος που έπλεκε το 1994 το "εγκώμιο του Κλίντον" (βέβαια δε γνωρίζουμε αν ο αρθρογράφος, που προφανώς γνωρίζει ότι τίποτα δεν προέρχεται από παρθενογένεση, μην αναφέροντας λέξη για τα "ευχαριστούμε τις ΗΠΑ" του κ. Σημίτη, προσπαθεί να αθωώσει την αμερικανοδουλεία του σημερινού πρωθυπουργού, προβάλλοντας την αμερικανοδουλεία του προηγούμενου, αλλά τέλος πάντων).

***

Καλό θα ήταν λοιπόν, ο συντάκτης και η εφημερίδα του να λένε αυτό που θέλουν χωρίς υπεκφυγές (βέβαια, το τι θα κάνουν και πώς, είναι δική τους δουλιά, εμείς μια παρατήρηση κάνουμε για δική τους διευκόλυνση).

Παράλληλα, στο κείμενο σημειώνεται ότι σήμερα οι κομμουνιστές και το ΚΚΕ, επειδή το επιτρέπει η... μεγαλόθυμος δημοκρατία στην Ελλάδα, "μπορεί να ζητά άνετα την απέλαση του Αμερικάνου πρεσβευτή" (βέβαια ο αρθρογράφος δεν αναφέρει ότι αυτή η "άνεση" πληρώθηκε με μερικές εκτελέσεις, εξορίες, φυλακίσεις κλπ., αλλά και πάλι δεν πειράζει).

***

ΥΓ: Το κείμενο του αρθρογράφου καταλήγει ακριβώς έτσι. Προτρέπει να μειώσουμε τις κρίσεις κατά του κυρίου Μπερνς "την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση έχει ανάγκη τη βοήθεια της κυβέρνησης αυτού του κυρίου"... Η δική μας - φιλική - προτροπή προς το συντάκτη, είναι να ξανασκεφτεί τα θέματα στα οποία θα βάζει την υπογραφή του στην "Ελευθεροτυπία" και να αφήσει την κυβέρνηση να μιλά η ίδια για τις "ανάγκες" της έναντι των Αμερικανών.

Ν. Μπ.

Σε διπλή διαστρέβλωση της τοποθέτησης της Αλ. Παπαρήγα στο Βύρωνα κατέφυγε η χτεσινή "Αυγή", προκειμένου να στηρίξει τόσο τα περί "πρωτόγονου αντιευρωπαϊσμού του ΚΚΕ", όσο και το ότι "το "παρών" του ΣΥΝ συνιστά αριστερή πολιτική".

Η Αλ. Παπαρήγα είπε στο Βύρωνα: "Εμείς θέλουμε την ταξική, λαϊκή ενοποίηση των κινημάτων της Ευρώπης, των πολιτικών δυνάμεων που παλεύουν για μια διαφορετική Ευρώπη".

Η φράση αυτή εξαφανίστηκε από τη χτεσινή "Αυγή".

Δεν πρόκειται για λάθος της "Αυγής", αλλά για συνειδητή διαστρέβλωση της θέσης του ΚΚΕ, όπως άλλωστε κάνει συχνά, αγνοώντας ή παραχαράζοντας τις θέσεις του. Γνωρίζει πολύ καλά ότι το ΚΚΕ κατ' επανάληψη τονίζει ότι η Ευρώπη πρέπει να ενωθεί σε διαφορετικές βάσεις, να ενωθεί από τις δυνάμεις που αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα των λαών, ότι παλεύει για την Ευρώπη του σοσιαλισμού.

Φαίνεται όμως ότι είναι αναγκαία η παραχάραξη από την "Αυγή". Πώς άλλωστε θα στήριζε τη θέση του ΣΥΝ περί "πρωτόγονου αντιευρωπαϊσμού του ΚΚΕ", όπως γράφει παρακάτω στο ρεπορτάζ σε σχόλιο του ο Ν. Μπίστης, ο οποίος υποτίθεται ότι απαντά στο ΚΚΕ;

Αλλά και πώς θα στηριζόταν χωρίς αυτή τη διαστρέβλωση, το απόφθεγμα του γνωστού Πουλακίδα, που σε σχόλιό του, σε άλλο σημείο της χτεσινής "Αυγής", ισχυρίζεται ότι το "παρών" του ΣΥΝ είναι αριστερή πολιτική και - αναφερόμενος στο ΚΚΕ - υποστηρίζει "ότι η άρνηση αυτής της Ευρώπης (σ. σ. την οποία επαγγέλλεται ο ΣΥΝ) δεν είναι αριστερή πολιτική".