INTIME NEWS

Το 90% των αντιδραστικών αποφάσεων της ΕΕ πάρθηκαν με ομοφωνία από νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές, ακροδεξιές και «αριστερές» κυβερνήσεις, αποκαλύπτει η Κομισιόν, προαναγγέλλοντας κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης

Τα παραπάνω καταγράφονται, μεταξύ άλλων, στις πρόσφατες προτάσεις της Κομισιόν για το «στρατηγικό θεματολόγιο» της περιόδου 2019 - 2024, ενόψει και της Συνόδου Κορυφής την ερχόμενη Πέμπτη 9 Μάη στο Σιμπίου της Ρουμανίας.

Επιβεβαιώνεται έτσι, για μια ακόμα φορά, «πανηγυρικά» πως παρά τα παραμύθια του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων για τις υποτιθέμενες διαχωριστικές γραμμές τους με τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις και τα «προοδευτικά» μέτωπα, παρά και τις αντιθέσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις που φουντώνουν στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης, όλοι μαζί κι αντάμα, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, ακροδεξιοί και «αριστεροί» διαχειριστές του κεφαλαίου ψηφίζουν και υλοποιούν ενιαία σε όλη την ΕΕ την αντιδραστική πολιτική σε βάρος των λαών.

Παράλληλα, οι «συστάσεις» της Κομισιόν προς το διάδοχο σχήμα που θα προκύψει αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, επιβεβαιώνουν ότι όσα χρεοκοπημένα παραμύθια κι αν επιστρατεύσουν για την υποτιθέμενη δυνατότητα «φιλολαϊκής» μετεξέλιξης της ιμπεριαλιστικής ένωσης, αυτή αλλάζει μόνο προς το χειρότερο για τους λαούς.

Η Κομισιόν εξάλλου δείχνοντας πως όποια πολιτική ομάδα κι αν βρεθεί αύριο στην προεδρία της θα κινηθεί στις ράγες που στρώνουν τα συμφέροντα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, προαναγγέλλει την παραπέρα κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων στην ΕΕ, με άξονες την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ιμπεριαλιστικής ένωσης με τη «μετάβαση προς μια πραγματική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ενωση», την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης με τη συνέχιση του «μετασχηματισμού της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας», των αντεργατικών ανατροπών, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, οι μελλοντικές δράσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν σε 5 άξονες και συγκεκριμένα:

1. Στη μετάβαση προς μια «πραγματική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ενωση», ώστε η αμυντική συνεργασία εντός της ΕΕ να «καταστεί ο κανόνας και όχι η εξαίρεση». Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με την υπάρχουσα πρόταση, ο προϋπολογισμός του «ολοκληρωμένου Ευρωπαϊκού Ταμείου Αμυνας» θα φτάσει σταδιακά στα επόμενα χρόνια στα 13 δισ. ευρώ. Ο πακτωλός χρημάτων που δίνονται για τα παραπάνω προγράμματα, που αποτελούν μέρος της «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας», είναι αποκαλυπτικός για την ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας της ΕΕ, την πολύπλευρη προετοιμασία της για συγκρούσεις με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και για επεμβάσεις όπου το επιτάσσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων της.

2. «Ανταγωνιστική Ευρώπη»: Στον συγκεκριμένο άξονα δεσπόζει η «εμβάθυνση της ΟΝΕ» με τον «εκσυχρονισμό και την πλήρη υλοποίηση της ενιαίας αγοράς σε όλες τις πτυχές της», που σηματοδοτεί την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων «σε όλο το εύρος», ώστε να θωρακιστεί η καπιταλιστική κερδοφορία ενόψει και της επερχόμενης νέας καπιταλιστικής κρίσης.

Μεταξύ άλλων, στα επίδικα της «επόμενης μέρας» συγκαταλέγονται η αναβάθμιση του ESM με ρόλο διασώστη «ύστατης καταφυγής» για τις τράπεζες, η «Τραπεζική Ενωση» με παράλληλη επίτευξη της μείωσης των «κόκκινων» δανείων και του «επιμερισμού» των κινδύνων, που σηματοδοτεί ένταση των εκβιασμών προς τα λαϊκά στρώματα, το ζήτημα του ενιαίου προϋπολογισμού της Ευρωζώνης κ.λπ.

Για το τι σηματοδοτούν όλα αυτά για τους λαούς, χαρακτηριστική είναι η αντιλαϊκή «παρακαταθήκη» της σημερινής Κομισιόν, που τονίζει ότι «πρέπει να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας», δείχνοντας δηλαδή προς την κατεύθυνση των νέων αντεργατικών ανατροπών για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

3. «Δίκαιη Ευρώπη»: Ο παραπλανητικός τίτλος αφορά τον λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», τη στρατηγική της ΕΕ, που με τον φερετζέ της «κοινωνικής δικαιοσύνης» προωθεί το ξήλωμα μιας σειράς δικαιωμάτων και την αντικατάστασή τους από ελάχιστες παροχές και παράλληλα παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ως «κοινωνικά δικαιώματα» προωθούνται η λεγόμενη «ενεργός γήρανση», δηλαδή η δουλειά έως τον τάφο παράλληλα με τις συντάξεις πείνας, ο καθορισμός του κατώτερου μισθού από το κράτος και όχι από ΣΣΕ, όπως προβλέπει ο κατάπτυστος νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, η διαμόρφωση «Ειδικών Οικονομικών Ζωνών» - εργασιακά κάτεργα κ.ο.κ. -, όπως επίσης και μέτρα για την «ελάφρυνση» των ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας, την ανακύκλωση της ανεργίας και της «ευέλικτης» εργασίας, που περιλαμβάνονται στα όσα έχει υποδείξει η Κομισιόν για το φετινό «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο».

4. «Βιώσιμη Ευρώπη»: Πρόκειται για την κολοσσιαία επιχείρηση για το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους, με τις «πράσινες» μπίζνες, τη διοχέτευση κονδυλίων σε «καινοτόμους» κλάδους, ενώ συνδέεται και με το ζήτημα της «ενεργειακής ασφάλειας» και τη μείωση του «ενεργειακού κόστους», που με τη σειρά τους αποτελούν κρίσιμη παράμετρο για την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, παράλληλα βέβαια με την ένταση της εκμετάλλευσης που σηματοδοτεί για τους εργαζόμενους η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στον καπιταλισμό.

Προκειμένου τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να ανταποκριθούν στον «παγκόσμιο ανταγωνισμό (που) εντείνεται», στο πλαίσιο του νέου μακροπρόθεσμου προϋπολογισμού 2021 - 2027, τα κονδύλια που θα διοχετευθούν σε μονοπώλια και επιχειρηματικούς ομίλους για την «ανάπτυξη της καινοτομίας» και τη θωράκιση της κερδοφορίας τους θα φτάσουν σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν στα 100 δισ. ευρώ.

5. «Ευρώπη που ασκεί επιρροή». Πρόκειται για την προσπάθεια ανάληψης «ηγετικού ρόλου» στο πλαίσιο των γεωπολιτικών ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Σε αυτό το κάδρο εντάσσεται και ο «ενισχυμένος διεθνής ρόλος του ευρώ (που) θα αυξήσει επίσης την οικονομική και νομισματική κυριαρχία της Ευρώπης».

Οι παραπάνω άξονες που ένας προς έναν βρίσκονται στο πρόγραμμα και τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, επιβεβαιώνουν ότι το πραγματικό δίλημμα για τον λαό μπροστά και στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι ένα: Αν θα στηρίξει την ίδια αντιλαϊκή πορεία που μας έφερε έως εδώ, αυτή του κεφαλαίου και της ΕΕ που προμηνύει τα χειρότερα για τον ίδιο, ή αν θα βάλει πλάτη για να οργανωθεί η αντεπίθεση με ισχυρό ΚΚΕ παντού.