«Είναι ψυχοπαθείς».

«Οι καλλονές που γίνονται τζιχαντίστριες. Είναι φανατισμένες και διψούν για αίμα».

«Ψυχανώμαλα τέρατα σκορπούν τον τρόμο».

«Ατάραχοι σαν ζόμπι οι εκτελεστές τζιχαντιστές».

«Χρησιμοποιούν ψυχοτρόπες ουσίες πριν τις επιθέσεις αυτοκτονίας».

Παραθέσαμε αυτό το μικρό απόσπασμα από μια μεγάλη ανάλυση που δημοσιεύτηκε πριν μερικές μέρες σε διεθνές περιοδικό. Και δεν είναι θέμα του παρόντος άρθρου να εξετάσει το κατά πόσο ισχύουν ή όχι αυτές οι αναφορές. Αυτό που έχει σημασία είναι το με ποιους όρους ο αστικός Τύπος, ελληνικός και διεθνής, εξηγεί τη δράση και τη συμπεριφορά των τζιχαντιστών. Προφανής στόχος ο αποπροσανατολισμός από την ουσία...

* * *

«Οι άνθρωποι που θεωρούνται υπεύθυνοι για τη σφαγή στη γαλλική πρωτεύουσα είχαν όλοι ευρωπαϊκά διαβατήρια, συγκεκριμένα γαλλικά και βελγικά. Και ενώ κάποιοι από αυτούς φέρεται να ήταν γεννημένοι στο Μαρόκο, η συντριπτική πλειονότητά τους γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γαλλία και στο Βέλγιο. Αποκαλούνται "homegrown terrorists" (εγχώριοι τρομοκράτες). Περιθωριοποιημένοι, κάποιοι φτωχοί ή άνεργοι, νέοι τους οποίους δεν άγγιξε το "ευρωπαϊκό όνειρο". Εγιναν οι απόκληροι της κοινωνίας και αναζήτησαν την ταυτότητά τους στον τζιχαντισμό και σε μια διαστρεβλωμένη, απάνθρωπη ερμηνεία του Κορανίου (...).

Οι συμμετέχοντες στο μιλιταριστικό τζιχάντ είναι κυρίως νέοι σε μεταβατικές φάσεις της ζωής τους: φοιτητές, μετανάστες, άτομα που βρίσκονται μεταξύ εργασιών ή και συντρόφων και έχουν αφήσει την οικογένειά τους αναζητώντας μια νέα ταυτότητα. Πολλοί από αυτούς έλκονται από τον κόσμο του εγκλήματος, τον οποίο μπορεί να εγκαταλείψουν επιθυμώντας να γίνουν ήρωες του τζιχάντ προς αναζήτηση μεγαλύτερης δόξας (...) Νέοι άνθρωποι που θέλουν να γίνουν επαναστάτες, υπερασπιζόμενοι - όπως πιστεύουν - τους καταπιεσμένους».

Σε αυτού του τύπου τα ρεπορτάζ συναντάμε μια πιο - ας πούμε - «κοινωνική» εξήγηση του φαινομένου «τζιχαντιστές». Που ξεκινά από κοινωνικά αίτια, υπαρκτά και μέσα από μια φαινομενικά λογική για τον αναγνώστη αλληλουχία, εμπλουτισμένη βέβαια από δηλώσεις αστών επιστημόνων και δημοσιολόγων, καταλήγει στη λογική: «Να τι οδηγεί τα παιδιά των σύγχρονων ευρωπαϊκών κοινωνιών να γίνονται τζιχαντιστές».

Αυτή την ουσία επιχειρούν να κρύψουν και όλες οι προαναφερόμενες αναλύσεις και οι διάφορες θεωρίες περί «πολέμου θρησκειών», «πολέμου πολιτισμών». Η πραγματικότητα είναι ότι τέτοιες οργανώσεις και «κινήματα», όσο ιδεολογική και κοινωνική βάση και αν έχουν, δημιουργούνται, φουντώνουν, χρηματοδοτούνται και εξοπλίζονται από αστικά επιτελεία, από τμήματα των αστικών τάξεων αλλά και με την αρωγή ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για λογαριασμό των σχεδιασμών τους. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική. Ηδη από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η «Μουσουλμανική Αδελφότητα» στηνόταν στην Αίγυπτο με τη συμβολή του γαλλικού ιμπεριαλισμού, στον ανταγωνισμό του με το βρετανικό, για τον έλεγχο μιας πλούσιας σε πόρους περιοχής και σημαντικού γεωστρατηγικού περάσματος.

Τα λένε μόνοι τους. Ας δούμε.

Δημοσιεύματα των «Financial Times» και «Asia Times» πριν λίγες μέρες: «Ο λόγος που μετά από 10.500 αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ και των συμμάχων τους οι πετρελαϊκές πωλήσεις του "Ισλαμικού Κράτους" παραμένουν αμείωτες, είναι διότι έτσι εξυπηρετείται η στρατηγική καθήλωσης των τιμών που πλήττει τη Ρωσία και το Ιράν. Ηδη, πέρσι το CNN εκτιμούσε ότι οι πωλήσεις πετρελαίου των τζιχαντιστών έφταναν τα 1 με 2 εκατ. δολάρια ημερησίως. Εκτιμάται ότι πλέον η "Υπηρεσία Πετρελαίου" του Χαλιφάτου εξασφαλίζει έως και 3,5 εκατ. ημερησίως. Οι τιμές είναι πολύ χαμηλότερες από τις διεθνείς (10-20 δολάρια ανά βαρέλι), με αποτέλεσμα να συγκαταλέγονται στους "πελάτες" ακόμη και ένοπλοι αντίπαλοι των τζιχαντιστών...

(...) Η βρετανική εφημερίδα "Independent" έκανε λόγο σε ρεπορτάζ της για έναν περίπλοκο μηχανισμό χρηματοδότησης του "Ισλαμικού Κράτους" μέσω συναλλαγών στη Νότια Αγγλία, που περιελάμβανε τηλεφωνικές τραπεζικές υπηρεσίες και εισαγωγή αυτοκινήτων από τη Βρετανία στην Αφρική. Το προηγούμενο του στόλου των εκατοντάδων "Toyota" με τα οποία εκστράτευσαν στην έρημο οι τζιχαντιστές, είναι ήδη γνωστό.

(...) Στους αντίποδες, η αυστραλιανή κυβέρνηση εντόπισε, μεταξύ Ιουλίου 2014 και Ιουνίου 2015, 536 ύποπτες συναλλαγές, συνολικού ύψους 53 εκατομμυρίων, με τελική κατάληξη ένοπλες ομάδες στη Συρία και το Ιράκ».

Ενδιαφέρον, όμως, έχει και ένα ρεπορτάζ του «Bloomberg» που δημοσιεύτηκε την περασμένη βδομάδα.

«Τα γεγονότα της 13ης Νοεμβρίου οδηγούν τις κυβερνήσεις στο να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες - στον τομέα της κυβερνοασφάλειας αλλά και για εξοπλισμούς όπως μαχητικά αεροσκάφη, τεθωρακισμένα οχήματα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη - στην προσπάθεια να νικήσουν το "Ισλαμικό Κράτος". Η Γαλλία, όπου κατασκευάζεται το μαχητικό αεροσκάφος "Rafale" της "Dassault Aviation", έβαλε φρένο στα σχέδιά της για περικοπή περίπου 10.000 μελών του στρατιωτικού προσωπικού, ενώ η Γερμανία θα δαπανήσει επιπλέον 8 δισ. ευρώ και η Βρετανία έχει επιμερίσει επιπλέον 12 δισ. λίρες, κάτι που ευνοεί εταιρείες όπως η "BAE Systems". Η Ιταλία ανακοίνωσε ότι θα διαθέσει 1 δισ. ευρώ περισσότερα για την ασφάλεια, ενώ το προσχέδιο του προϋπολογισμού περιελάμβανε περικοπές περίπου 2 δισ. ευρώ».