Από τη συζήτηση με τους εργαζόμενους στο υπό κατάληψη εργοστάσιο

Οι εργαζόμενοι της «Ζήμενς», με μεγάλο ενδιαφέρον για τη συνάντηση, συγκεντρώθηκαν έξω από το χώρο του εργοστασίου. Μετέφεραν στην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τις αγωνίες τους, τα ερωτήματά τους, αλλά και τη μαχητική τους διάθεση, ώστε ο μακρύς αγώνας, που έχουν ξεκινήσει, να είναι αποτελεσματικός. Η Αλέκα Παπαρήγα τους κάλεσε με θάρρος, πείσμα, θέληση και συνείδηση να συνεχίσουν τον αγώνα, αξιοποιώντας την εμπειρία του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, από αγώνες εργαζομένων άλλων εργοστασίων, ώστε ο δικός τους αγώνας να είναι ακόμα πιο αποτελεσματικός.

«Πρέπει να πάτε με θάρρος και με συνείδηση» σημείωσε. «Δεν πα να σας πούνε για τους νόμους, την παγκοσμιοποίηση, την κρίση. Ο,τι και να σας πούνε, η θέση η δική σας πρέπει να είναι η εξής: Εμείς δεν ευθυνόμαστε για όλα αυτά. Εμείς θέλουμε δουλειά. Θέλουμε να ζήσουμε ανθρώπινα. Δεν μπορούμε να γίνουμε ζήτουλες, δεν μπορούμε να ψάχνουμε τώρα για δουλειά. Θα σας φέρουν πάρα πολλά επιχειρήματα, που θα σας φανούν λογικά. Ομως αυτά είναι λογικά για το κέρδος, όχι για τον εργαζόμενο», τόνισε.

Για τα αίτια του κλεισίματος ενός κερδοφόρου κατά τ' άλλα εργοστασίου, σαν αυτό της «Ζήμενς», η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε: «Εδώ κλείνει το εργοστάσιο - ή θέλουν να το κλείσουν - για τον εξής λόγο: Η εταιρεία η γερμανική κάνει τους καταμερισμούς της. Και λέει "εγώ θα κάνω εργοστάσιο εκεί και εκεί". Και να σας πω και κάτι άλλο; Ενδεχομένως την ενδιαφέρει να πατήσει πόδι σε χώρες που είχε λιγότερη παρέμβαση. Αρα, οι λόγοι είναι αυτό που λέμε η ακόρεστη δίψα του κέρδους».

Η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε ότι είναι ένας δύσκολος αγώνας αυτός που κάνουν οι εργαζόμενοι. Ωστόσο, είναι αναγκαία η κατανόηση του προβλήματος στο σύνολό του, για να μπορεί κανείς να διεκδικήσει όσο μπορεί. «Εχουμε απελευθέρωση της αγοράς. Ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του και οι νόμοι της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης ευνοούν αυτό το πράγμα. Και θα σας πει αύριο η κυβέρνηση: "Κοιτάξτε, εγώ δεν μπορώ να το επιβάλω". Εμείς όμως ξεκινάμε από την εξής θέση: Οταν ψηφίζεται ένα κόμμα για να γίνει κυβέρνηση, πρέπει να πει από πριν ότι τους επιχειρηματίες τους έχω αφήσει ελεύθερους και δεν μπορώ να κάνω τίποτα, για να ξέρει κι ο άλλος τι ψηφίζει. Εμείς θεωρούμε ότι δεν μπορεί ούτε ένας εργαζόμενος, πολύ περισσότερο εσείς που είσαστε πολύ περισσότεροι και συνδέεστε και με άλλους, να μένει στο δρόμο, γιατί αυτός δεν έχει καμία ευθύνη».

«Δεν μπορεί ο εργαζόμενος να δεχτεί αυτήν την κατάσταση και να πει "έτσι είναι η κατάσταση, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς". Είναι αυτοκτονία. Δεν μπορεί να αυτοκτονήσουν οι εργαζόμενοι», σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και σε άλλο σημείο τόνισε: «Δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο κλείσιμο εργοστασίου που αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα. Σε μία περίοδο, μάλιστα, που τουλάχιστον εμείς εκτιμάμε - οι άλλοι δεν το ομολογούν - ότι η οικονομική κρίση μπορεί να χτυπήσει την πόρτα της χώρας μας».

Υπάρχουν εσωτερικοί λόγοι που θα γίνει αυτό, παρατήρησε η Αλέκα Παπαρήγα, εξηγώντας: «Δεν είναι μόνο οι διεθνείς, αλλά σε συνδυασμό οι διεθνείς και εσωτερικοί λόγοι. Και η κρίση η οικονομική, όπως ξέρετε, μεγαλώνει την ανεργία, μεγαλώνει τη φτώχεια. Είναι μία περίοδος που η επίθεση είναι πολύ μεγαλύτερη στους εργαζόμενους και είναι μία περίοδος που γίνονται ανακατανομές στα μερίδια. Κάποιοι επιχειρηματίες θα γίνουν πιο μεγάλοι, κάποιοι θα χάσουν μερίδια αγοράς. Αλλά κι αυτοί που χάνουν τα μερίδια αγοράς, δεν πεθαίνουν στην ψάθα. Εχουν φτιάξει τόση περιουσία που είναι να φάνε και τα περισσεύματα. Στην κρίση συγκεντρώνεται ακόμα περισσότερος πλούτος σε λιγότερα χέρια και χάνουν οι εργαζόμενοι».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κάλεσε τους εργαζόμενους να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση με τον αγώνα τους ώστε να αναλάβει την πολιτική ευθύνη. «Εμείς λοιπόν θα παλέψουμε. Εχουμε μία πρόταση η οποία, βεβαίως, πρακτικά σήμερα, με το συσχετισμό που υπάρχει, δεν μπορεί να γίνει. Θεωρούμε ότι τέτοιοι κλάδοι στρατηγικής σημασίας πρέπει να είναι δημόσιοι κλάδοι, λαϊκοί κλάδοι και να εντάσσονται στον πολιτικό σχεδιασμό του κράτους. Γιατί το εργοστάσιο αυτό χρειάζεται. Και αν δε χρειαζόταν και πάλι δε δεχόμαστε την ανεργία», τόνισε.

Ακολούθησε συζήτηση με τους εργαζόμενους, οι οποίοι κατέθεσαν σοβαρό προβληματισμό για τη χρησιμότητα του εργοστασίου στην παραγωγή μηχανολογικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού για τις τηλεπικοινωνίες σήμερα, για τη σημασία μιας τέτοιας παραγωγής στην ανάπτυξη της τοπικής και εκτός συνόρων οικονομίας. Εκτός από πρακτικά και οργανωτικά ζητήματα του αγώνα έθεσαν, κατά κύριο λόγο, ερωτήματα και προβληματισμό για το πώς θα μπορούσε να κρατηθεί ανοιχτό και να λειτουργήσει με το εργατικό του δυναμικό αυτό το εργοστάσιο.

«Το εργοστάσιο χρειάζεται», απάντησε η Αλέκα Παπαρήγα. «Ποιος θα το πάρει; Παλιότερα το 'παιρνε το κράτος. Τώρα τι θα σου πει; Δεν μπορώ να το πάρω γιατί σε συνθήκες της ελεύθερης αγοράς δεν μπορώ να εξασφαλίσω τα προϊόντα. Τώρα θα φέρει επενδυτή. Βεβαίως, θέλει τα μάτια ανοιχτά. Ο επενδυτής θα είναι χειρότερος. Εγώ τι θέλω να σας πω: Δεν πρέπει να τον δείτε σαν το σωτήρα. Κι αν το δώσει σε έναν επενδυτή, πρέπει να διασφαλίσει 100% τη δουλειά σας, γιατί όποιος το πάρει θα βάλει θέμα ενδεχομένως τη μείωση του προσωπικού ή θα βάλει θέμα να κάνει καινούριες προσλήψεις με τους νέους όρους εργασίας. Σε αυτή την περίπτωση μας ενδιαφέρει, πρώτο, να μην κλείσει το εργοστάσιο και δεύτερο αν έρθει ο επενδυτής να ξέρετε τους όρους. Συνήθως ζητάνε να "καθαρίσουν" το προηγούμενο εργοστάσιο και το πάρουν "καθαρό"».

Η Αλέκα Παπαρήγα κάλεσε τους εργαζόμενους να αξιοποιήσουν την πείρα της περίπτωσης «Λαναρά» και άλλων εργοστασίων. Να μη δεχτούν να τους κοροϊδέψουν με ψίχουλα. Επίσης, έγινε συζήτηση γύρω από τις φήμες που κυκλοφορούν και φέρουν το οικόπεδο του εργοστασίου να γίνεται αντικείμενο διεκδίκησης από επενδυτές στον κλάδο της υγείας. «Η πείρα έχει δείξει ότι σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι στη συζήτηση. Στο "τι", το "πώς" κλπ. Θέλει συμμετοχή, καθημερινή πάλη, αντοχή, κουράγιο και πείσμα», είπε η Αλέκα Παπαρήγα κλείνοντας τη συζήτηση.