Η ανασχηματισμένη κυβέρνηση, σαν συνέχεια της διακυβέρνησης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, θα κλείσει την ελεγχόμενη χρεοκοπία για το κεφάλαιο, θα υποθηκεύσει κρατική περιουσία μαζί με τις ιδιωτικοποιήσεις για νέα δάνεια, ώστε να ξαναρχίσει πιο αυξημένη η κερδοφορία. Ολ' αυτά σημαίνουν ανεξέλεγκτη, διαρκή και ισόβια χρεοκοπία για το λαό. Κανένας εκβιασμός δεν πρέπει να περάσει. Κάθε υποχώρηση στους εκβιασμούς, ότι θα γίνει στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις, το μόνο που θα φέρει είναι νέα αβάσταχτα βάρη για το λαό.

Το καπιταλιστικό σύστημα και η ΕΕ το μόνο που μπορούν να εξασφαλίσουν είναι φτώχεια, ανεργία, ανασφάλεια για το λαό, πολέμους, κατάργηση συνόρων για την κερδοφορία των καπιταλιστών. Τώρα είναι η ώρα του λαού. Να παρέμβει με την πάλη του, την οργάνωσή του. Τώρα είναι η ώρα η εργατική - λαϊκή αφύπνιση που υπάρχει, να δυναμώσει. Να δυναμώσει η αντοχή στις πολύμορφες δυσκολίες και στα εμπόδια που θέτει κάθε μέρα μπροστά στο λαό η αστική τάξη, τα κόμματά της, η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους.

Από τη χτεσινή συγκέντρωση. Στο βήμα, ο Στέφανος Λουκάς

Τώρα ο λαός πρέπει να εμπιστευτεί το ΚΚΕ, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφωνίες και διαφορές. Να κάνει αποφασιστικό άλμα μπροστά. Να εγκαταλείψει πολιτικά και ιδεολογικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Λύση υπάρχει μόνο με οργανωμένο, αποφασισμένο λαό, μαζί με το ΚΚΕ, παλεύοντας για πραγματικά ριζικές αλλαγές, για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και αποδέσμευση από την ΕΕ.

Χρειάζεται επαγρύπνηση. Αντιλαϊκά σενάρια μασκαρέματος του σάπιου εκμεταλλευτικού πολιτικού συστήματος υπάρχουν πολλά, ετοιμάζονται στο παρασκήνιο, δοκιμάζονται ακόμα και στους δρόμους και στις πλατείες, πριν από τις εκλογές. Παγίδες στήνονται στο λαό πολλές. Ο πρωθυπουργός μιλά για δημοψήφισμα για την "εξυγίανση" τάχα του αστικού πολιτικού συστήματος, να γίνει ηθικό, και να δικαιώσει και τις πλατείες που θέλουν άμεση δημοκρατία. Είναι αποπροσανατολισμός του λαού χειρίστου είδους, αφού προβάλλεται ως μορφή λαϊκής συμμετοχής, δημοκρατική παραχώρηση, ενώ ουσιαστικά αποτελεί το μέσο επιβολής ενός άκρως αντιδραστικού πολιτικού συστήματος.

Με θεσμοθέτηση κρατικών παρεμβάσεων στη λειτουργία των κομμάτων, στη διαμόρφωση της πολιτικής και των οργάνων τους, στα οικονομικά τους, ενώ θα πρέπει να είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση, με στόχο όχι να υπηρετούν το λαό, αλλά το καπιταλιστικό σύστημα. Θέλουν τη φίμωση της πολιτικής που αντιστρατεύεται τον καπιταλισμό ως την ανατροπή του, τη φίμωση του ΚΚΕ, για να θωρακίσουν την εξουσία του κεφαλαίου. Και θα προωθήσουν τέτοιες αντιδραστικές αλλαγές, με τη βιτρίνα της διαφάνειας, του καθορισμού θητειών των βουλευτών, την αυστηροποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ως μέτρα που θα αποσοβούν τάχα τη διαπλοκή, κ.λπ.

Αλλά μπαίνει το ερώτημα: Μόλις γίνουν όλα αυτά, αμέσως η Βουλή έγινε φιλολαϊκή; Ακόμη και το πιο τίμιο αστικό πολιτικό σύστημα, τι νόμους θα ψηφίζει και θα εφαρμόζει; Για το λαό ή για το κεφάλαιο, τα συμφέροντα του οποίου διαχειρίζεται; Θα αυξάνει μισθούς και συντάξεις, θα μειώνει την ανεργία, θα παρέχει δωρεάν Υγεία, Παιδεία; `Η θα υπηρετεί την εκμετάλλευση και τα κέρδη, την καπιταλιστική ανάπτυξη; Με το "ηθικό" αστικό σύστημα, ούτε η ανεργία εξαλείφεται, ούτε οι μισθοί και οι συντάξεις αυξάνονται, ούτε δωρεάν Υγεία, Παιδεία θα υπάρξουν. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα.

Τελευταία, επίσης, κάποιοι ανακάλυψαν ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, η εκμετάλλευση, αλλά το "έλλειμμα δημοκρατίας". Δεν υπάρχει λένε κανένας θεσμός που να εμπνέει εμπιστοσύνη στο λαό. Οτι χρειάζονται αλλαγές στους θεσμούς, τους αστικούς, φυσικά. Γιατί οι θεσμοί σ' αυτό το σύστημα δεν είναι λαϊκοί και δεν μπορούν να υπάρξουν τέτοιοι. Λαϊκούς θεσμούς θα δημιουργήσει ο ίδιος ο λαός με τους αγώνες ρήξης, ανατροπής για τη λαϊκή εξουσία.

Συγκαλύπτουν ότι η κοινωνία είναι ταξική, υπάρχουν μονοπώλια και λαός, τα συμφέροντα των οποίων συγκρούονται και επομένως δεν μπορεί με "άμεση δημοκρατία", η βουλή με όποιες αλλαγές, οι κυβερνήσεις με όποιες αλλαγές, να πορεύονται φιλολαϊκά. Να γιατί λέμε ότι ο λαός πρέπει να ματαιώσει το δημοψήφισμα - παγίδα. Μαζί με τους αγώνες να απαντήσει με εκλογές. Μπορεί με την καθολική συμμετοχή του, εγκαταλείποντας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, ενισχύοντάς το αποφασιστικά. Είναι μια ευκαιρία για να φέρει ένα νέο, σε όφελός του, συσχετισμό δυνάμεων με μια αδύναμη αντιλαϊκή κυβέρνηση. Την επομένη των εκλογών και αντιλαϊκά μέτρα μπορεί να αποτρέπει και ισχυρότερο λαϊκό κίνημα να έχει συγκροτήσει.

Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση, τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας, τα αστικά ΜΜΕ βομβαρδίζουν τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα με απειλές και εκβιασμούς ότι αν δε δοθεί χρήμα από τους δανειστές στο κράτος, θα γίνει στάση πληρωμών των μισθών, των συντάξεων, δε θα υπάρχουν χρήματα για τη δημόσια Υγεία, Παιδεία κ.λπ. Στόχος, η ανεμπόδιστη επιβολή όχι μόνο του "Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος" - καρμανιόλα στο ήδη πενιχρό λαϊκό εισόδημα και σε ό,τι απέμεινε από εργασιακά δικαιώματα, αλλά και των επόμενων άγριων μέτρων που ετοιμάζονται με νέο μνημόνιο για το επόμενο δάνειο των 120 δισ. ευρώ, από το 2012.

Παίρνουν δάνεια για να πληρώνουν τους δανειστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Εχοντας τη συναίνεση από ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ., ενώ ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με τη λογική της αναγνώρισης του "νόμιμου" χρέους, συμβάλλει στην ίδια λογική. Ο λαός πρέπει να αντιστρέψει αυτήν την απειλή, ότι αν δε συμμορφωθεί θα χρεοκοπήσει, θα βρεθεί δίχως συντάξεις και μισθούς. Τα διλήμματα των αστών και των κομμάτων τους, προσπαθούν να τα μετατρέψουν σε λαϊκά διλήμματα. Τον πανικό και το φόβο τους μπροστά στη βαθιά οικονομική κρίση του καπιταλισμού, συγχρονισμένη στην ΕΕ, που δείχνει ότι ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν μπορεί να λύσει λαϊκά προβλήματα αλλά τα οξύνει στο έπακρο, προσπαθούν να τα μεταστρέψουν σε λαϊκό πανικό και φόβο.

Φοβούνται επίσης τη μεταστροφή της τεράστιας λαϊκής δυσαρέσκειας σε συνειδητή αμφισβήτηση του συστήματός τους, έχοντας τεράστιες δυσκολίες διαχείρισης της κρίσης και οξύτατες αντιθέσεις ανάμεσα σε διαφορετικές μερίδες του κεφαλαίου, για το ποιος θα χάσει λιγότερα, ποιος θα βγει πιο κερδισμένος από την κρίση, αφού αναγκαστικά θα καταστραφεί μέρος του κεφαλαίου. Οταν λέμε ο λαός να αντιστρέψει τις απειλές και τα εκβιαστικά διλήμματα εννοούμε ότι με τη δύναμη του δίκιου του εργάτη, του αυτοαπασχολούμενου, του αγρότη, να δώσει ακόμη πιο αποφασιστικούς αγώνες, για τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών και όχι των μονοπωλίων. Να μην πληρώσει δεκάρα ο λαός. Του χρωστάνε, δε χρωστάει.

Λένε ψέματα. Αναποδογυρίζουν τις αιτίες δημιουργίας του χρέους, αποδίδοντάς το στο "μεγάλο κράτος", εννοώντας τους μεγάλους μισθούς, τις μεγάλες συντάξεις, τις πολλές κοινωνικές παροχές. Με λίγα λόγια, σε μια δήθεν λαϊκή ευημερία με δανεικά. Μέγα ψέμα. Το χρέος δημιουργήθηκε από τα τεράστια ποσά που δόθηκαν στο κεφάλαιο για να κάνει επενδύσεις. Από τα τεράστια κονδύλια για τους εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ και τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Από τις τεράστιες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο τη νόμιμη φοροκλοπή. Και από τα μεγάλα επιτόκια των τραπεζών που δανείζουν.

Να πληρώσει η πλουτοκρατία τα κρατικά χρέη. Αυτή άδειασε τα ταμεία, να πληρώσει και αυτά που χρωστά στους εργαζόμενους από την ακόμη μεγαλύτερη τη νόμιμη κλοπή. Την κλεμμένη υπεραξία, τη δραστική μείωση των μισθών, τον τεράστιο πλούτο που έχει συσσωρεύσει στις τράπεζες της Ελβετίας και αλλού, τη ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων, τις ελλείψεις στην προστασία των ανέργων. Ολα όσα έχει πληρώσει η λαϊκή οικογένεια για Παιδεία, Υγεία, υγιεινή και ασφάλεια, βαρέα και ανθυγιεινά, τους άδικους άμεσους και έμμεσους φόρους, τα τεράστια ποσά για πολεμικούς στρατιωτικούς εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ και των πολέμων.

Το μεγαλύτερο μέρος του χρέους που οφείλουν οι καπιταλιστές στο λαό είναι ότι χτύπησαν αλύπητα τον παραγωγικό πλούτο και τις παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, που είναι πολύ περισσότερες σε σύγκριση με αυτά που γνωρίζει ο λαός. Δυνατότητες που μπορεί να εξασφαλίσουν στο λαό δουλειά, κοινωνική προστασία, δημοκρατικά δικαιώματα κ.λπ. Ο λαός πρέπει να πάρει στα χέρια του την ιδιοκτησία και την αξιοποίησή της σε όφελός του με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό λαϊκό έλεγχο. Τώρα να το θέσει στόχο.

Υπάρχουν παραγωγικές, αναπτυξιακές δυνατότητες σε ορυκτό πλούτο με πολλές εφαρμογές, σε όλους σχεδόν τους κλάδους της βιομηχανίας, σε όλους τους κλάδους της αγροτικής παραγωγής, στη ναυτιλία, στην αλιεία. Αναπτυξιακές δυνατότητες για τον κοινωνικό λαϊκό τουρισμό, στην επιστήμη και την έρευνα υπέρ των λαϊκών αναγκών».