Με τις ανακοινώσεις και τις παρεμβάσεις τους αντικρούουν τους γελοίους ισχυρισμούς πως τα ατελείωτα ωράρια και η δουλειά - λάστιχο είναι ...αίτημα των ίδιων των εργαζομένων. Με τη δράση και τις πρωτοβουλίες τους αντιτάσσουν στον αντεργατικό οπλοστάσιο που διαρκώς ενισχύεται τις διεκδικήσεις τους για σύγχρονα δικαιώματα. Με την οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς δυναμώνουν την πάλη τους για το ωράριο, τους μισθούς, την προστασία της υγείας και της ασφάλειας, τις Συλλογικές Συμβάσεις.

Την προσπάθεια αυτή συνοψίζουν με δηλώσεις τους στον «Ριζοσπάστη» συνδικαλιστές από διαφορετικούς κλάδους.

Ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, σημειώνει σχετικά:

«Πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκαν οι αρχαιρεσίες του Συνδικάτου μας, στις οποίες συμμετείχαν 3.500 εργαζόμενοι σε εστιατόρια, ταβέρνες, catering, ξενοδοχεία, στηρίζοντας όλη την προηγούμενη δράση και την κατεύθυνση για τα επόμενα αγωνιστικά βήματα. Δυνάμωσαν το Συνδικάτο για να διεκδικήσουν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, Συλλογικές Συμβάσεις, κατοχύρωση του 5ήμερου - 8ωρου με δύο συνεχόμενα ρεπό την εβδομάδα. Ενίσχυσαν τη διεκδίκηση μέτρων υγείας και ασφάλειας, καθορισμού καθηκόντων και ελάχιστης σύνθεσης προσωπικού στις επιχειρήσεις, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τα αιτήματα οι καμαριέρες να μην αναλαμβάνουν πάνω από 14 δωμάτια, οι διανομείς να ενταχθούν στα ΒΑΕ, να επανέλθει το συγκεκριμένο ασφαλιστικό καθεστώς σε όλες τις ειδικότητες που απεντάχθηκαν το 2012.

Μας κάνει εντύπωση που η κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας υποτίθεται ότι δεν πήραν χαμπάρι για όλες αυτές τις διεκδικήσεις. Ομως δεν μας κάνει εντύπωση η προσπάθεια που κάνουν να σπείρουν ακόμα περισσότερα ψέματα για να καλύψουν το έκτρωμα που ετοιμάζουν: Ετσι έφτασαν στο σημείο να ισχυρίζονται πως εργαζόμενοι σε ταβέρνες και εστιατόρια τους ...ζητούν να δουλεύουν 13 ώρες την ημέρα. Με κάτι τέτοιες γελοιότητες νομίζουν πως θα κρύψουν το γεγονός πως αυτό το νομοσχέδιο το έφεραν έτοιμο ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) και ο ΣΕΒ.

Το επόμενο διάστημα, παίρνοντας δύναμη από τη συμμετοχή στα συνδικάτα μας και μαζικοποιώντας τα ακόμα περισσότερο, μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς θα οργανωθεί ο αγώνας για να ακυρωθούν στην πράξη οι προβλέψεις του νομοσχεδίου. Αγώνας που μπορεί να συνδεθεί και να συντονιστεί με όλους τους κλάδους, προετοιμάζοντας απεργία που θα είναι η αποστομωτική μας απάντηση προς την κυβέρνηση και το κεφάλαιο».

Ο Παναγιώτης Γάκιας, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, αναφέρει:

«Το γεγονός ότι οι εργοδότες περνάνε το κατώφλι του υπουργείου Εργασίας, στρογγυλοκάθονται στο γραφείο της υπουργού, συζητώντας και αποφασίζοντας με την κυβέρνηση της ΝΔ για τα εγκληματικά τους σχέδια για τις 13 ώρες δουλειάς, δεν τους κάνει εργαζόμενους. Αν θέλει να μιλήσει με πραγματικούς εργάτες η κυβέρνηση, ας πάει στα εργοστάσια, τα εργοτάξια και τα γιαπιά, να της τα πούνε ένα χεράκι για τα "έργα" τα δικά της και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ας μας πει τι κάνει για τα κλεμμένα ένσημα των οικοδόμων, ποιους μηχανισμούς ενεργοποιεί για να αντιστοιχούν τα ένσημα στα πραγματικά μεροκάματα. Ας μας εξηγήσει γιατί δεν διανέμει τα ένσημα που έχουν δουλέψει οι οικοδόμοι και έχουν πληρωθεί οι εισφορές τους, αλλά συνεχίζει, όπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, να τα κρατά. Ας μας απαντήσει πού έχουν πάει τα 250 εκατ. ευρώ των εισφορών αυτών, αν υπάρχουν ή αν ξεκοκαλίστηκαν κι αυτά όπως έγινε με τα κονδύλια του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Ας μας πει γιατί κάθε δύο μέρες σκοτώνεται στο μεροκάματο ένας εργάτης. Κι αν τολμάει, ας επαναλάβει εκεί τα παραμύθια ότι οι θάνατοι από την εντατικοποίηση της εργασίας, την έλλειψη μέτρων ασφάλειας, την απουσία ελέγχων από το ΣΕΠΕ είναι "τυχαίοι" και όχι για τα κέρδη των αφεντικών. Με τις 13 ώρες δουλειάς που επιδιώκουν, οι θάνατοι στο μεροκάματο θα είναι ακόμα πιο "τυχαίοι" και "κατά τύχη" θα κονομάνε παραπάνω οι εργοδότες.

Η μόνη "διαπραγματευτική ισχύς" των εργαζομένων είναι η οργάνωση και ο αγώνας απέναντι στη συνδυασμένη προσπάθεια τρομοκράτησης από τα αφεντικά και το κράτος τους. Αυτή την ισχύ οι οικοδόμοι, όπως και εργάτες άλλων κλάδων, την έδειξαν με τη Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψαν μετά από σκληρές απεργιακές μάχες. Μια Σύμβαση που η κυβέρνηση αρνείται να κάνει υποχρεωτική, για να κρατάει τα μεροκάματα χαμηλά και να έρχεται με τα 13ωρα δήθεν να τα αυξήσει.

Τους εργάτες και τα ταξικά τους συνδικάτα δεν τους δουλεύει κανείς. Γιατί ξέρουμε την αλήθεια. Αγωνιζόμαστε απέναντι στα κέρδη τους και την πολιτική που τα υπερασπίζεται σε βάρος της δουλειάς, της υγείας, της ζωής μας. Αυτός ο αγώνας διαλύει τα ψέματά τους πως δήθεν δεν κοιμούνται τα βράδια γιατί σκέφτονται το καλό μας. Αυτόν τον αγώνα πρέπει να δυναμώσουμε και οι οικοδόμοι στα εργοτάξια και τα γιαπιά, κόντρα σε όλους τους εκμεταλλευτές μας, τις κυβερνήσεις και τα υπουργεία τους, το κράτος και τα κόμματά τους, την ΕΕ. Να μείνει στα χαρτιά και αυτό το νομοσχέδιο. Να παλέψουμε για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο. Για αυξήσεις στα μεροκάματα. Για μια ανθρώπινη ζωή και όχι σακατεμένη».

Ο Μανώλης Μανώλης, αντιπρόεδρος του Σωματείου Μεταλλωρύχων Υπόγειων Στοών - Μεταλλείων Κασσάνδρας, όπου επιχειρήθηκε να επιβληθούν 12ωρες βάρδιες, σημειώνει:

«Πριν έναν χρόνο, με μια σκληρή απεργιακή μάχη, καταφέραμε να βάλουμε φρένο στις αξιώσεις της "Ελληνικός Χρυσός" για 12ωρες βάρδιες και να υπογράψουμε επιχειρησιακή ΣΣΕ με σημαντικές αυξήσεις στον βασικό μισθό. Ενα από τα βασικά αιτήματα που είχε και έχει το σωματείο μας, το οποίο το έχουμε εκφράσει καθαρά και στους εκπροσώπους της κυβέρνησης, είναι η κατάργηση των νόμων για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου.

Ομως βλέπουμε για άλλη μια φορά να φέρνουν πρόταση για τη νομιμοποίηση των 13 ωρών εργασίας σε έναν εργοδότη. Πρόταση που εξυπηρετεί τους εργοδότες και όχι τους εργαζόμενους. Πρόταση που τους δίνει το σινιάλο να επιτεθούν ξανά στα δικαιώματά μας, στις ζωές μας. Αλλωστε δεν παραιτήθηκαν και ποτέ από αυτήν την προσπάθεια, πότε με απόπειρες σε εργολαβικούς εργαζόμενους, πότε σε νέους συναδέλφους και τώρα με εισαγωγή "ενδιάμεσης" βάρδιας για την κάλυψη των νεκρών χρόνων στην εργασία που θα επιφέρει νέα επιβάρυνση στην κοινωνική ζωή του τόπου.

Για μας είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου! Η επιμήκυνση του εργάσιμου χρόνου, μαζί με τα αυξημένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και την ουσιαστική διάλυση της Επιθεώρησης Μεταλλείων, έρχονται να δώσουν συντριπτικό χτύπημα στην προστασία της ζωής των εργαζομένων. Αλλωστε, η πείρα των εργοδοτικών εγκλημάτων στους χώρους δουλειάς δείχνει ότι βασική αιτία αύξησης των εργατικών ατυχημάτων είναι η αύξηση του χρόνου εργασίας και η εντατικοποίησή της.

Πλέον έχουμε αποκτήσει πλούσια πείρα. Μέσα από τον αγώνα μάθαμε να ξεχωρίζουμε εχθρούς και φίλους, ξέρουμε πώς να παλεύουμε συλλογικά και οργανωμένα μέσα από το σωματείο μας, ξέρουμε να τσαλαπατάμε ψηφισμένους νόμους και πετυχαίνουμε νίκες. Σε αυτόν τον δρόμο καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, όλους τους εργαζόμενους της χώρας.

Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να καταθέσει το νομοσχέδιο. Θα μας βρει ξανά απέναντί της».