Περιστατικά όπως αυτό στην Παλαιά Περιστέρα του δήμου Δυτικής Αχαΐας, όπου ολικά κατεστραμμένο σπίτι, «χαρακτηρίστηκε» από τα αρμόδια κλιμάκια ελέγχου, «κίτρινο», δηλαδή με ορισμένες ζημιές (!) ...βγάζουν μάτι! Πρόκειται για το σπίτι μετανάστη, οικοδόμου εργαζόμενου που ήρθε ξανά πριν μερικούς μήνες στην Ελλάδα, έχοντας ολοκληρώσει το σπίτι του πριν από 10 μέρες! Από τις φλόγες έλιωσαν και τα σίδερα, όπως και τα πατώματα, αλλά η ζημιά χαρακτηρίστηκε... μερική! Για τα οικοδομικά και άλλα εργαλεία που χάθηκαν ούτε... λόγος.

Ο ίδιος ο ιδιοκτήτης κατήγγειλε, μάλιστα, ότι πρόσφατα είχε εκδηλωθεί πυρκαγιά κοντά στο σπίτι, είχε ζητήσει καθαρισμό οικοπέδων σε κάθε αρμόδιο φορέα, αλλά δεν υπήρχαν... ανοιχτά αυτιά. Τόνισε, μάλιστα, στην καταγγελία του σε κλιμάκιο του ΚΚΕ, ότι καταστράφηκε ουσιαστικά η ζωή του, χωρίς να υπάρχει στον χώρο ούτε ένα πυροσβεστικό μέσο!

Ηδη μετράμε έναν νεκρό και 16.000 καμένα στρέμματα από την πυρκαγιά στην Κερατέα Αττικής, πάνω από 8.000 στρέμματα καμένα στην Ηλεία, που καίγεται για 5η φορά σε λιγότερο από μία δεκαετία. Αντίστοιχα και στην Αχαΐα είναι μεγάλες οι καταστροφές και στον αστικό ιστό, με την κυβέρνηση να έχει τεράστιες ευθύνες, χωρίς επαρκή εναέρια και επίγεια μέσα, αφήνοντας αβοήθητους τους κατοίκους για ώρες. Παράλληλα, προκλητικά επιχειρεί να ρίξει την ευθύνη στον λαό και τη δημοτική αρχή, που έθεσε όλα τα πενιχρά μέσα - εξαιτίας της πολιτικής περικοπών της κρατικής χρηματοδότησης από την κυβέρνηση - που διέθετε στη μάχη.

Αντίστοιχες καταστροφές έχουν γίνει τις τελευταίες μέρες σε Πρέβεζα, Ζάκυνθο, Χίο, Αιτωλοακαρνανία, Κεφαλονιά, Αρτα, Χανιά κ.α., με πάνω από 120.000 καμένα στρέμματα, σπίτια, κτηνοτροφικές μονάδες αλλά και άγρια ζώα, σύμφωνα με τα δεδομένα του ευρωπαϊκού μηχανισμού Copernicus. Και αυτά είναι τα μέτωπα μόνο των τελευταίων ημερών, αφού πυρκαγιές ξεσπούν στη χώρα κάθε μέρα από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου.

Αυτό που αποδεικνύεται και πάλι είναι η παντελής απουσία ολοκληρωμένου αντιπυρικού σχεδιασμού από το κράτος, με τις δηλώσεις των αρμόδιων υπουργών περί «ετοιμότητας», «θωράκισης» και «περισσότερων μέσων από πέρυσι» σε κάθε αρχή αντιπυρικής περιόδου να αποτελούν πλέον πρόκληση. Η κυβέρνηση, το κράτος, μεταθέτουν την ευθύνη στον λαό, περιοριζόμενοι στις εκκλήσεις του 112, καλώντας τον να αφήσει το βιος του προκειμένου να μην κινδυνέψει η ζωή του, αλλά χωρίς να αναλαμβάνουν οι ίδιοι με επαρκή μέσα και δυνάμεις την ευθύνη να σώσουν την περιουσία του. Πολύ περισσότερο, η κυβέρνηση καθυστέρησε να εκκενώσει τη ΒΙΠΕ Πάτρας παρά τις εκκλήσεις της δημοτικής αρχής και των σωματείων.

Τα παραπάνω είναι τα επαναλαμβανόμενα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης που αφήνει να γιγαντώνονται οι ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα στην Πυροσβεστική Υπηρεσία και τα δασαρχεία, που δεν παίρνει ούτε τα στοιχειώδη μέτρα πρόληψης, όπως είναι ο καθαρισμός ρεμάτων ή η συντήρηση του δικτύου του ΔΕΔΔΗΕ, που - όπως στην περίπτωση της Ανατολικής Αττικής - ήταν γνωστό εδώ και καιρό ότι ευθυνόταν για το ξέσπασμα των πυρκαγιών.

Τα μέτρα πρόληψης και οι υποδομές προστασίας θεωρούνται για κυβέρνηση και ΕΕ κόστος, για αυτό και δεν «επιλέγονται», όπως αντίστοιχα και οι αποζημιώσεις στους πληγέντες, που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές απώλειές τους. Σε αντίθεση, για παράδειγμα η ένταξη των δασών στις επενδύσεις της «πράσινης οικονομίας» γίνεται με fast track διαδικασίες, αφού αποφέρει κέρδη στις μεγάλες επιχειρήσεις, όπως άλλωστε και η ευρωενωσιακή πατέντα των εταιρειών - «αναδόχων αναδασώσεων» που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Στην ίδια κατεύθυνση, προωθείται και η υποχρεωτική ιδιωτική ασφάλιση σπιτιών και οχημάτων προκειμένου να μην έχει το κράτος υποχρέωση για αποζημιώσεις, όπως και η ενοχοποίηση του λαού για τα ακαθάριστα οικόπεδα και τις καταστροφές που προκαλούν οι πυρκαγιές.

Αποτελούν δε ακόμα πιο μεγάλη πρόκληση οι πανηγυρισμοί κυβέρνησης και ΕΕ για τα ελάχιστα εναέρια μέσα που πρόκειται να ενταχθούν στον στόλο της ΕΕ στην καλύτερη περίπτωση το ...2028 και ενώ οι νέες παραλαβές πυροσβεστικών οχημάτων αφορούν κυρίως αυτά της μεταφοράς του λιγοστού, εξουθενωμένου και διαρκώς ανακυκλούμενου προσωπικού.

Οσο για τον λεγόμενο ευρωπαϊκό μηχανισμό πολιτικής προστασίας («Resc EU»), οι λιγοστές δυνάμεις του ανακυκλώνονται από χώρα σε χώρα διαιωνίζοντας τις τραγικές ελλείψεις και φτάνουν τις περισσότερες φορές κατόπιν της κατάσβεσης. Την ίδια ώρα, εκατοντάδες δισεκατομμύρια ρέουν στα ταμεία της «πολεμικής οικονομίας» (εκεί άλλωστε έχει ενταχθεί και το πρόγραμμα «Αιγίς» κατά τα ΝΑΤΟικά πρότυπα) ενώ και οι προτεραιότητες των υποδομών που θα δημιουργηθούν καταρτίζονται με βάση τη στρατηγική της ΕΕ και τις επικίνδυνες κατευθύνσεις της έκθεσης Νινίστο για ένταση του ιμπεριαλιστικού πολέμου και προσαρμογή της πολιτικής προστασίας στην πολεμική προετοιμασία.

Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

- Στο κατεπείγον αίτημα για 100% αποζημιώσεις των πληγέντων από τις πυρκαγιές, από το λεγόμενο "Ταμείο Αλληλεγγύης" της ΕΕ (ΤΑΕΕ), παρακάμπτοντας τους περιοριστικούς όρους και προϋποθέσεις που αποκλείουν τους πληγέντες και πριμοδοτούν μόνο τους κατασκευαστικούς ομίλους;

- Στο αίτημα για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε Πυροσβεστική και Δασική Υπηρεσία, μονιμοποίηση των εποχικών πυροσβεστών και άμεση ενίσχυση του κρατικού επίγειου και εναέριου στόλου αεροπυρόσβεσης;

- Στο γεγονός ότι η στροφή στην "πολεμική οικονομία" που υπηρετούν ΕΕ και κυβέρνηση συνεπάγεται ένταξη της Πολιτικής Προστασίας στις ευρωΝΑΤΟικές πολεμικές ανάγκες και ανακατεύθυνση ακόμα και των ελάχιστων κονδυλίων που προορίζονταν για κάλυψη στοιχειωδών μέτρων υποδομής και έργων;».