«Ναι, αλλά έρχεται το "καλάθι της ΔΕΘ..."». Αυτή είναι η μόνιμη επωδός της κυβέρνησης και των παπαγάλων της αυτές τις μέρες, στην προσπάθειά τους για αντιπερισπασμό απέναντι στα αδιέξοδα που ανακυκλώνει η άγρια πολιτική τους για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία.

Με τη ζωή του λαού να πολιορκείται από παντού για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των ομίλων, η κυβέρνηση επιχειρεί να στρέψει τη συζήτηση στο πόσο «μικρό ή μεγάλο» θα είναι το περιβόητο «καλάθι» της κοροϊδίας!

Την ώρα που τα εργατικά - λαϊκά στρώματα μετράνε βαριές συνέπειες από τα ματωμένα πλεονάσματα, για να ξεπληρώνεται το χρέος του κεφαλαίου και να χρηματοδοτούνται οι πολεμικοί προϋπολογισμοί, είναι θρασύτατη πρόκληση οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού ότι «τα πλεονάσματα επιστρέφονται στους πολίτες».

Βέβαια, το «καλάθι» της ΔΕΘ θα είναι πραγματικά γεμάτο, με παλιά και νέα μέτρα που κάνουν πράξη τις πιο αρρωστημένες ορέξεις της εργοδοσίας. Οπως με την επέκταση της 13ωρης δουλειάς και τη «διευθέτηση» του ξεζουμίσματος των εργαζομένων όλο τον χρόνο, σύμφωνα με το αντεργατικό έκτρωμα που δόθηκε χθες στη διαβούλευση.

Θα είναι γεμάτο με την κλιμάκωση της καταστολής και του αυταρχισμού, για να γίνει πιο «αποτελεσματικό» το εχθρικό για τον λαό κράτος, ειδικά τώρα που εντείνεται η πολεμική προπαρασκευή. Εκεί στοχεύει το νομοσχέδιο για το πειθαρχικό στο Δημόσιο, που ετοιμάζεται να ψηφίσει η κυβέρνηση, ενώ απορρίπτει - όπως και όλες οι προηγούμενες - τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων για ουσιαστικές αυξήσεις, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.

Θα είναι γεμάτο με τροχιοδεικτικές βολές και εκβιασμούς για νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από το 2027, με την ενεργοποίηση των νομοθετικών διατάξεων που ψήφισαν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Θα είναι γεμάτο με νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια για το κεφάλαιο, την ώρα που ένας ακόμα Σεπτέμβρης γίνεται εφιάλτης για τη λαϊκή οικογένεια, με λογαριασμούς, νοίκια, χρέη και φόρους να τρέχουν. Με ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση ζωτικών αναγκών στην Υγεία, στην Παιδεία, στη στέγη κ.ο.κ.

Απέναντι σε όλα αυτά, που κλιμακώνουν την επίθεση σε όλα τα μέτωπα, η κυβέρνηση επιχειρεί έναν ακόμα αντιπερισπασμό, εξαγγέλλοντας «αυξήσεις» σε κάποιες συντάξεις και επιδόματα, μοιράζοντας «καθρεπτάκια» για μείωση των φορολογικών συντελεστών στα λαϊκά νοικοκυριά που στενάζουν. Πρόκειται για ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι του κεφαλαίου και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να ανακουφίσουν τον λαό.

Γι' αυτό δεν χωράει καμιά αναμονή για κανένα «καλάθι», που ξεχειλίζει από αντιλαϊκά μέτρα και κοροϊδία. Μάταια προσπαθεί η κυβέρνηση να ενσωματώσει και να χειραγωγήσει τις δίκαιες λαϊκές αντιδράσεις. Αν γίνεται κάτι ακόμα πιο καθαρό, είναι ότι για να κερδίσει το παραμικρό ο λαός πρέπει να χάσουν το κεφάλαιο, οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Πρέπει να δεχθεί πλήγματα η πολιτική στήριξης της κερδοφορίας τους.

Αυτό το μήνυμα εκπέμπουν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις που ήδη οργανώνονται, παίρνοντας τη σκυτάλη από τα μεγάλα συλλαλητήρια αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό: Με την απεργία στο Δημόσιο την Πέμπτη, με τη σημερινή μεγάλη σύσκεψη των σωματείων στη Θεσσαλονίκη και με το μεγάλο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ στις 6 Σεπτέμβρη, με σύνθημα «καμιά θυσία για τα κέρδη των επιχειρηματιών και τα γεράκια του πολέμου».

Με τις διεκδικήσεις για να θωρακιστεί η ζωή του λαού απέναντι στο πολεμικό σφαγείο, για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο απέναντι στο αίσχος της 13ωρης δουλειάς, για ουσιαστικές αυξήσεις απέναντι στους μισθούς και τις συντάξεις πείνας.

Γιατί «σύγχρονο» δεν είναι να τσακίζεται η ζωή του λαού για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου σε «ειρήνη» και πόλεμο. Πραγματικά σύγχρονο είναι να αξιοποιούνται όλες οι δυνατότητες που προσφέρει η εποχή για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και αυτό προϋποθέτει να ξεριζωθεί το εμπόδιο του κέρδους, οργανώνοντας την εργατική - λαϊκή αντεπίθεση για την ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού.