ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στους μισθούς είναι το πρόβλημα

Το πιο ωραίο στα ρεπορτάζ για την ακρίβεια είναι που διακηρύσσουν διάφοροι πως δε γίναμε ακόμα αρκούντως Ευρωπαίοι, αφού ο καφές εδώ πληρώνεται πιο ακριβά. Οπως πιο φτηνά πληρώνεται και το μεροκάματο. Αρα, με περισσότερη Ευρώπη θα πάμε καλύτερα. Γιατί δεν το καταλαβαίνουν αυτό και οι Γερμανοί; `Η, έστω οι Γάλλοι; Που παρά τους υψηλότερους μισθούς διαμαρτύρονται για τις ευρωπαϊκές τιμές; Γιατί πολύ απλά και οι γαλλικοί και οι γερμανικοί μισθοί είναι μικροί, για να αντιμετωπίσουν τις τιμές.

Κι εδώ κι εκεί χαμένος είναι ο εργάτης. Γιατί το παιχνίδι δεν παίζεται κύρια στις τιμές των εμπορευμάτων, αλλά στην τιμή πώλησης του εμπορεύματος εργατική δύναμη. Του μόνου που η πώληση - χρήση του παράγει υπεραξία - κέρδος για τον καπιταλιστή. Οσο αυτό θα γίνεται γαργάρα θα απλώνεται σε δημοσιογραφικά σεντόνια το κλάμα για την ακρίβεια.

Αυτό το κλάμα δεν αντιμετωπίζει ορισμένες πραγματικότητες:

Οτι οι τράπεζες δε δανείζουν στα «κουτουρού», απλά βάζουν στο χέρι τους σίγουρους μισθούς, αυτών που έχουν να πληρώσουν.

Οτι οι πελάτες και των τραπεζών και των μονοπωλίων που ελέγχουν το κύκλωμα της διατροφής, ανέχονται το παιχνίδι των τιμών (παρά το κλάμα) την ώρα που κάνουν παζάρι για το ποσοστό που θα τους κλέψουν.

Οτι στο σημερινό πολιτικό παιχνίδι όπου το ΠΑΣΟΚ αναζητεί πελάτες - ψηφοφόρους, το θέμα της ακρίβειας είναι πρόσφορο για ψηφοθηρία χωρίς να σπάνε αυγά. Και αυγά στην προκειμένη περίπτωση είναι τα καπιταλιστικά κέρδη που βγαίνουν στο χώρο της παραγωγής από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Γι' αυτά τα αυγά κουβέντα δε γίνεται.

Μέχρι που ο πελάτης να κοιτάξει τον εαυτό του και να πει, «για μπάστα ρε μάγκες, πριν από πελάτης είμαι εργάτης. Και το πρόβλημά μου δεν είναι μόνο οι τιμές των προϊόντων αλλά πάνω απ' όλα το μεροκάματο που παίρνω».

Γι' αυτό το μεροκάματο κουβέντα δε γίνεται. Και πώς να γίνει, όταν η ΓΣΕΕ έχει υπογράψει για δύο χρόνια τα κεφάλια μέσα; Και πώς να γίνει, όταν ο σύγχρονος θεός λέγεται ανταγωνιστικότητα, που σημαίνει πίεσε τον εργάτη για να αυξήσεις τα κέρδη σου; Ετσι, η κουβέντα γίνεται για τις τιμές. Μόνο που οι από κάτω δε ζούνε με κουτόχορτο. Κι έρχεται η στιγμή που κάνουν μπαμ.

Ασχετο: Ο Γρυσπολάκης του Πολυτεχνείου Κρήτης έχει κάνει επιστήμη όχι την επιστήμη αλλά τα τσιτάτα για όποιον αντιδρά στη δική του αντίληψη για το πανεπιστήμιο - επιχείρηση. Ηταν θέμα χρόνου να φτάσει να εξομοιώνει τη χούντα με τους φοιτητές που αντιδρούν στο νόμο - πλαίσιο. Χωρίς να συμφωνούμε με πολλές από τις μορφές αυτού του αγώνα, αναγνωρίζουμε στον κάθε Γρυσπολάκη μόνο την κληρονομιά του Γκαίμπελς.

ΛΕΞΗ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΑΝΕ ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ: «Επτά στους δέκα δημοσίους υπαλλήλους βρίσκονται χρεωμένοι με δόσεις, πιστωτικές κάρτες και δάνεια, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα είναι 46%. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι οι τράπεζες έχουν προσεγγίσει τους δημοσίους υπαλλήλους προσφέροντας χορηγήσεις καθώς έχουν το εχέγγυο του μόνιμου εισοδήματος (...) το 13% του πληθυσμού ασκεί πέραν της κύριας και άλλης μορφής απασχόληση. Μεταξύ αυτών 180.000 δημόσιοι υπάλληλοι, 255.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα και 241.000 συνταξιούχοι» (τα στοιχεία στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ: «Ο καθένας γνωρίζει ότι είναι μικρός ο αριθμός των εταιριών που έχουν, λόγω της οικονομικής και άλλης ισχύος τους, τη δυνατότητα ν' αυξάνουν κατά βούληση τις τιμές, διαμορφώνοντας καρτέλ, τα οποία όχι απλώς ελέγχουν, αλλά καταδυναστεύουν την αγορά (...) ο καταναλωτής ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει. Γνωρίζει, από προσωπική εμπειρία, ότι οι εταιρίες που θησαυρίζουν με τις εξωφρενικές αυξήσεις τους επιχειρούν να κάνουν και δημόσιες σχέσεις στις πλάτες των καταναλωτών, περικόπτοντας ένα ελάχιστο ποσοστό των αυξήσεων που αυθαίρετα επέβαλαν και καθημερινά εισπράττουν» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΕΛΑΤΕΣ: «Η έκρηξη στις τιμές προκαλεί ήδη συνθήκες κοινωνικής έντασης σε ολόκληρη την Ευρώπη (...) περισσότερο από όλους ωστόσο πλήττονται τα νοικοκυριά των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων που καλούνται να αντιμετωπίσουν το δυσανάλογα αυξημένο κόστος ζωής πέρα και πάνω από τις αυξήσεις στα εισοδήματά τους (...) για χιλιάδες οικογένειες η έκρηξη των τιμών αποτελεί τη χαριστική βολή (...) χρειάζονται άμεσα και κυρίως αποτελεσματικά μέτρα. Και είναι ευθύνη όλων να πιέσουν την κυβέρνηση να ανταποκριθεί επιτέλους στις υποχρεώσεις της» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΒΑΛΒΙΔΑ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ: «Οι στατιστικές αλλά και οι έρευνες δείχνουν ότι βαθμιαία διαμορφώνεται μια ζώνη σκοτεινή και ανήλιαγη χωρίς προσδοκίες, αλλά με οργή περίσσια. Συνδυαζόμενες οι συνεχώς επιδεινούμενες οικονομικές συνθήκες με την κοινωνική δυναμική είναι ικανές να φέρουν γεγονότα ανεξέλεγκτα. Γι' αυτό χρειάζονται αναθεωρήσεις και αναπροσαρμογές στη ζώνη της οικονομικής πολιτικής. Το ταχύτερο, προτού είναι αργά για όλους» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Οι ΗΠΑ απαιτούν «ΑΝΤΙΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ» ΔΗΛΩΣΗ από το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός»

ΤΑ ΝΕΑ: Φτωχότεροι, ακριβότεροι και (λίγοι) πλουσιότεροι

ΕΘΝΟΣ: ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ των καρτέλ η αγορά

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η ακρίβεια κλονίζει την κοινωνία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Στοιχεία - σοκ για την ακρίβεια

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Επιδόματα στους φτωχούς για την ακρίβεια

Η ΑΥΓΗ: Μικρό καλάθι από τις «συμφωνίες κυρίων»

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΟΜΗΡΟΙ» της ακρίβειας

Η ΧΩΡΑ: Εκρηξη από την ακρίβεια

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ευρω-πανικός για τις τιμές

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Τι αλλάζει στα όρια ηλικίας για όλους τους ασφαλισμένους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κλείνει το κέντρο της Αθήνας

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΒΑΡΕΣΕ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε σκηνικό αβεβαιότητας τα Σκόπια

Πού είσαι Γκαίμπελς να τον καμαρώσεις

«Ευθέως τις παρομοιάζω (σ.σ. κάποιες φοιτητικές παρατάξεις) με τους αυτόκλητους σωτήρες που στις 21 Απριλίου 1967 θέλησαν να σώσουν δήθεν τη δημοκρατία. Ετσι κι αυτοί τώρα, θέλουν να σώσουν δήθεν το δημόσιο πανεπιστήμιο αλλά στην πραγματικότητα το καταστρέφουν» (στη γραμμή «Βήμα» - Μπίστης και ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης Ιωακείμ Γρυσπολάκης / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Συμφωνούν, αλλά για μετά...

«Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι η συντήρηση στην επικαιρότητα της συζήτησης περί συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά τους ωφελεί, ενώ φοβούνται πως αν τα "κεντροαριστερά σενάρια" συνεχιστούν επί μακρόν, αυτό θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στο ποσοστό διαρροών ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ (...) στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας που γενικά είναι υπέρ των συνεργασιών αναγνωρίζουν ότι "μια κοινή προεκλογική κάθοδος θα ήταν καταστροφή για τον ΣΥΡΙΖΑ"» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

Το θέμα σηκώνει τσιγάρο

«Οι εποχές που η σκοτεινή (αλλά τόσο λαμπερή) φιγούρα του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ με το τσιγάρο στο στόμα δημιουργούσε αντρικά πρότυπα έχει περάσει προ πολλού. Τώρα οι σκηνοθέτες βάζουν το τσιγάρο στο στόμα του "κακού", του απαίδευτου, του φτωχού, του άπληστου. "Το τσιγάρο εκτός από εξαιρετικά επιβλαβές, δεν είναι δείγμα πολιτισμού" λένε οι υπερατλαντικοί - και όχι μόνο - φίλοι μας (...) και τα βιομηχανικά απόβλητα, η αλόγιστη ανάπτυξη, οι πυρηνικές δοκιμές και οι βομβαρδισμοί προκαλούν βλαβερές συνέπειες σε καπνιστές και μη. Δεν είδα όμως να εξευτελίζεται κανείς επιχειρηματίας, κανείς έμπορος όπλων, καμιά κυβέρνηση - των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένης. "Είναι κακό το τσιγάρο - το λένε όλοι. Αλλά ένα πάθος δεν είναι κακό..." έγραφε πολλές δεκαετίες πριν ο Μενέλαος Λουντέμης. Προσωπικά προτιμώ να ζω με πάθη, παρά με απαγορεύσεις...» (η Βούλα Κεχαγιά στα ΝΕΑ).