Με ξεκάθαρα αιτήματα, χωρίς μισόλογα και ωραιοποιήσεις, φοιτητές και σπουδαστές αγωνίζονται ενάντια στην πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΕΕ (στιγμιότυπο από την κινητοποίηση φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων την περασμένη Παρασκευή στην Αθήνα)

Αυτές είναι οι θέσεις. Η πρακτική βέβαια του ΣΥΝ είναι ότι οι θέσεις «μεταφράζονται», παρουσιάζονται επιλεκτικά, αποσιωπώνται... Αραγε, πήγε κανένα μέλος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ή της νεολαίας του σε αμφιθέατρο Πανεπιστημίου να παρουσιάσει στους φοιτητές κατά γράμμα το «αντινομοσχέδιο» του ΣΥΡΙΖΑ; Να παραδεχτεί δηλαδή στους φοιτητές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει τετραετή προγράμματα και εσωτερικούς κανονισμούς, ότι συντάσσεται στο πνεύμα και το γράμμα του νόμου - πλαισίου;

Ως άλλος Ιανός, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο κάνει γαργάρα τις αντιδραστικές του θέσεις, αλλά αυτοπροβάλλεται ως «αγωνισταράς». Την ίδια στιγμή που κάνει πασαρέλα στα κανάλια ασελγώντας στις πλάτες του φοιτητικού κινήματος, πριονίζει τα πραγματικά αιτήματα των φοιτητών, τα παραφράζει για να συγκλίνουν με θέσεις του, αποκρύπτει συστηματικά ότι το «πακέτο» των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων αποτελεί υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ.

Δεν είναι τυχαία η προσήλωση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποκλειστικά και μόνο στο ζήτημα του άρθρου 16. Με αυτόν τον τρόπο συσκοτίζει την πραγματικότητα. Οτι δηλαδή, τόσο η αναθεώρηση του άρθρου 16 όσο και η διακηρυγμένη από την κυβέρνηση ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05, κύριο στόχο έχουν να πιέσουν τα δημόσια πανεπιστήμια για να λειτουργούν ως ιδιωτικά. Κύριος στόχος των αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων είναι η δημιουργία ενός χώρου ανώτατης εκπαίδευσης με ιδιωτικά και δημόσια ιδρύματα που θα υπάγονται στους ίδιους κανόνες, θα λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση με τους ίδιους όρους, θα έχουν δίδακτρα. Στόχος είναι η λειτουργία «αγοράς» ανώτατης εκπαίδευσης που θα «τρέχει» με όρους ανταγωνιστικότητας. Και αυτός δεν είναι στόχος μόνο της κυβέρνησης της ΝΔ. Είναι στόχος της πολιτικής της ΕΕ, διακηρυγμένος στόχος της διαδικασίας της Μπολόνια.

Επειδή όμως δουλειά του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι να εγκλωβίζει τη νεολαία και τους εργαζόμενους, προτιμά να παρουσιάζει τις κινήσεις της κυβέρνησης ως «συμπλεγματικές αντιδράσεις» (Α. Τσίπρας, 27/5/2008), να μιλάει περί «επικουρικότητας» της ΕΕ στα θέματα της Παιδείας (Α. Αλαβάνος, Βουλή, 28/5/2008), προκειμένου να μην ξεφεύγει η αντίδραση των φοιτητών από την αντικυβερνητική γραμμή και να βγαίνει λάδι η πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, η πολιτική όλων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου...

Οπως τον ελιγμό του ΠΑΣΟΚ στην αναθεώρηση του Συντάγματος τον παρουσίασε ως «νίκη», έτσι και τώρα ο ΣΥΝ καλεί τον κόσμο να κάνει ένα «πάρτι», ο Α. Τσίπρας λέει σε συνέντευξη Τύπου ότι θα έπρεπε να κερνάει «σφηνάκια και ένα ποτό για να το γιορτάσουμε»! Η «γιορτή» είναι η λήξη της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος! Θέλει να στείλει τους φοιτητές στο σπίτι τους, να πανηγυρίζουν ότι «σώθηκε» το δημόσιο πανεπιστήμιο. Και την ίδια στιγμή οι αντιδραστικές δυνάμεις να δουλεύουν ανενόχλητες για την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι ο νόμος - πλαίσιο είναι ανεφάρμοστος και επικαλείται Συγκλήτους που δήλωσαν ότι δεν μπορούν να τον εφαρμόσουν. Επιδιώκει να βάλει φρένο στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, να μην ξεσηκωθεί, να μην παλέψει για τη συνολική κατάργηση του νόμου - πλαισίου. Να επαναπαυτούν οι φοιτητές νομίζοντας ότι ο νόμος - πλαίσιο θα μείνει ανεφάρμοστος. Και κάτω από τη μύτη τους να περπατάει η υλοποίηση του νόμου. Αλλωστε, ήδη πανεπιστημιακά τμήματα έχουν καταρτίσει εσωτερικούς κανονισμούς και τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα, δηλαδή εφαρμόζουν το νόμο - πλαίσιο.

Αλλωστε, ακόμα και κάτω από την πλάνη των δήθεν «διαφορετικών συνθηκών» στις οποίες «λειτουργεί» το «αντινομοσχέδιο» του ΣΥΡΙΖΑ - καρμπόν του νόμου της ΝΔ, ο ΣΥΝ βλέπει θετικά στοιχεία στο νόμο - πλαίσιο της ΝΔ. Με μια κριτική που συνάδει με εκείνη του ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ σημειώνει ότι «καταρχήν δεν είναι "νόμος πλαίσιο", αλλά περισσότερο μια συρραφή επιμέρους προτάσεων ή λύσεων σε τρέχοντα ζητήματα, με απουσία κατευθύνσεων σε άλλα, χωρίς συνολική στρατηγική, έμπνευση και πνοή. Το αν περιέχει και θετικά σημεία, όπως η καθολική ψηφοφορία, δε δικαιολογεί πολλά άλλα» (Μ. Παπαγιαννάκης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, «Ελευθεροτυπία» 30/5/2008).

Ο ΣΥΝ πατάει σε δυο βάρκες. Αυτό αποκαλύπτεται καθημερινά, όλο και πιο έντονα, σε όλους τους τομείς. Δεν είναι ...πρόβλημα «εσωτερικών αντιπαραθέσεων». Απλά είναι κατανεμημένοι οι ρόλοι: Οι μεν «ανανεωτικοί» λένε ξεκάθαρα τη θέση του ΣΥΝ, οι δε «λιγότερο ανανεωτικοί» και δήθεν «αριστεροί» τη συγκαλύπτουν για να τα έχουν καλά με τα ...κινήματα. Αυτός είναι ο ρόλος του οπορτουνισμού: Να λειτουργεί ως ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας και των εργαζομένων. Για να το πετύχει, παρουσιάζεται ως υπερασπιστής εκείνων που αγωνίζονται και εκείνων που εφαρμόζουν το νόμο - πλαίσιο.

Ετσι και για τις πρυτανικές εκλογές, οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εκδίδουν δηλώσεις επί δηλώσεων: Υπέρ της καθολικής ψηφοφορίας και της συμμετοχής στις εκλογές, υπέρ της καθολικής ψηφοφορίας και κατά της συμμετοχής στις εκλογές, κατά της καθολικής ψηφοφορίας... Πρέπει να παρουσιάζει πολλά πρόσωπα για να καταφέρει να πλασάρεται ως η «ομπρέλα» που δήθεν στεγάζει όλες τις ...προσεγγίσεις τις οποίες βαφτίζει «αριστερές». Αρκεί να μπορεί να παίζει το ρόλο του, ως ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση. Και όσο αυξάνεται η αγανάκτηση του λαού στην αντιλαϊκή πολιτική, τόσο θα «φουσκώνουν» τα πνευμόνια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με αριστερή φρασεολογία. Οι αντιδραστικές θέσεις ωστόσο δεν αλλάζουν από την υιοθέτηση του ενός ή του άλλου προφίλ.

Για τις εκλογές για ανάδειξη οργάνων διοίκησης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ η θέση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι μία: Είναι υπέρ της καθολικής ψηφοφορίας («πάγιο αίτημα της δικής μας Αριστεράς» το χαρακτήρισε η ΠΓ του ΣΥΝ) και αν δε στριμωχνόταν από τη συγκυρία, μπορεί και να συνέχιζε να κάνει την «πάπια».

Η στημένη συζήτηση που ξεδιπλώνεται μέσα από αστικά ΜΜΕ και εκδοτικά συγκροτήματα, που αξιοποιούν τυχοδιωκτικές ενέργειες «κυνηγητού της κάλπης» και προβοκάτσιες, πυροδότησε δηλώσεις στελεχών του ΣΥΝ. «Δεν μπορούμε παρά να είμαστε αντίθετοι σε πρακτικές βίας» (Α. Τσίπρας, Γιάννενα, 30/5/2008), «καταδικάζουμε απερίφραστα αυτά τα φαινόμενα βίας» (ανακοίνωση ΑΡΜΕ - παράταξη του ΣΥΝ στους πανεπιστημιακούς, 28/5/2008), «είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποδοκιμάζει - και είναι πάγια θέση του αυτή - κρούσματα και περιστατικά βίας» (Δ. Παπαδημούλης, ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, 26/5/2008), τα κρούσματα βίας «είναι έξω από τη δική μας κουλτούρα» (Α. Αλαβάνος, 29/5/2008).

Την ίδια στιγμή, η ΑΡΕΝ συνυπογράφει πλαίσια της ΕΑΑΚ που ξεκάθαρα βάζουν ζήτημα «σπασίματος» των εκλογών. Πώς λοιπόν είναι τόσο βέβαιος ο Α. Αλαβάνος ότι «δεν έκλεψε κανένα μέλος του ΣΥΝ της νεολαίας του κάλπη» (Βουλή, 30/5/2008); Πώς υποστηρίζει ο Α. Αλαβάνος ότι «η δική μας θέση δεν είναι ούτε να παίρνουμε κάλπες ούτε τίποτα» (στο ραδιόφωνο του «Alpha», 26/5/2008); Απλά «παίζει» με τις εντυπώσεις. Ακριβώς όπως έκανε και στη Βουλή, που κάλεσε τον πρωθυπουργό «να κάνετε ό,τι μπορείτε από τη δικιά σας πλευρά για να συγκροτηθεί η ΕΦΕΕ» (30/5/2008)! Δε γνωρίζει ο Αλ. Αλαβάνος ότι η παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στους φοιτητές δεν όρισε κανέναν αντιπρόσωπο για τα συνέδρια της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ και πως στοιχίζεται με ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ στο μπλοκάρισμα των πανσπουδαστικών συνεδρίων;

Στην ίδια ρότα, του αποπροσανατολισμού, ο Α. Αλαβάνος κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «προσπαθείτε να δημιουργήσετε μια στρατηγική έντασης μέσα στο πανεπιστήμιο, με κάθε τρόπο, για να αποκρύψετε τη μεγάλη κατάκτηση (σ.σ. άρθρο 16)» (Βουλή, 28/5/2008). Κάνει πως δε βλέπει ο ΣΥΝ ότι το στημένο παιχνίδι «βίας» συμβάλλει ώστε να εφαρμοστεί ο νόμος - πλαίσιο, η διάταξη για το άσυλο, το αυταρχικότερο πλαίσιο λειτουργίας των ιδρυμάτων και σε τελική ανάλυση να περάσει αναίμακτα το «πακέτο» των αναδιαρθρώσεων. Παίζει και σε αυτό το σημείο το ρόλο του ο οπορτουνισμός...