Associated Press

Από πρόσφατη κινητοποίηση στη Μασσαλία

Στο δρόμο βγήκαν, πρώτοι, οι αλιείς που, από την περασμένη βδομάδα, απεργούν και προχωρούν σε περιοδικούς αποκλεισμούς λιμανιών αλλά και αποθηκών καυσίμων, διεκδικώντας μείωση της τιμής του πετρελαίου. Η κυβέρνηση υποσχέθηκε έκτακτη τρίχρονη οικονομική βοήθεια ενώ ο Πρόεδρος Σαρκοζί δεσμεύτηκε ότι θα προτείνει στην ΕΕ, συνολικά, να υιοθετήσει μέτρο που θα θέτει πλαφόν στο ΦΠΑ των τιμών των καυσίμων, πρόταση, όμως, που τελικά απορρίφθηκε από «τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών» όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός Φιγιόν.

Οι απαντήσεις αυτές δεν κρίθηκαν ικανοποιητικές από όλες τις ενώσεις αλιέων. Ετσι, αρκετές από αυτές συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, έχοντας, ταυτόχρονα, ανοίξει ένα δίαυλο επικοινωνίας με τις ενώσεις αλιέων σε Πορτογαλία, Ιταλία και Ισπανία, οι οποίες, επίσης, άρχισαν διαμαρτυρίες για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Το θέμα των καυσίμων, όμως, προκάλεσε αναταράξεις και σε άλλους επαγγελματικούς κλάδους εντός Γαλλίας. Ηδη, τα τελευταία 24ωρα, σε ολιγόωρους αποκλεισμούς αποθηκών καυσίμων προχώρησαν και οι αγρότες, χωρίς να λείψουν και τα επεισόδια με την αστυνομία στην Ντιζόν. Παράλληλα, οι οδηγοί φορτηγών, που αξίζει να υπενθυμιστεί ότι παλαιότερα έχουν με τις κινητοποιήσεις τους παραλύσει τη χώρα, εισέρχονται στο χορό των διαμαρτυριών αρχής γενομένης από μικρής εμβέλειας εκδηλώσεις και εξετάζοντας το ενδεχόμενο να «τραβήξουν χειρόφρενο» συνολικά.

Εκτός, όμως, από τις τιμές των καυσίμων, «ενεργά» παραμένουν, στον έναν ή στον άλλον βαθμό, και όλα τα άλλα «μέτωπα» που άνοιξε ο Νικολά Σαρκοζί εξαγγέλλοντας σαρωτικές μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, στην κοινωνική ασφάλιση, στην ιατρική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στο δημόσιο τομέα. Από τα μέσα Μάρτη βρίσκονται σε αναβρασμό όλα τα λύκεια της χώρας με εβδομαδιαίες διαδηλώσεις ενάντια στην απόφαση περικοπής του αριθμού των καθηγητών, στο πλαίσιο της γενικής μείωσης του αριθμού των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, υποστηρίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό υποβαθμίζεται δραματικά η δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Σε γενική απεργία, από τις δημόσιες μεταφορές μέχρι κάθε είδους υπηρεσία, καλούν τα μεγαλύτερα συνδικάτα στις 10 Ιούνη διαμαρτυρόμενα ενάντια στα σχέδια «διάλυσης», όπως λένε, του δημοσίου τομέα μέσα από τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων, από τις μετακινήσεις εργαζομένων ανά τομέα, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την εισαγωγή και συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου για τους νέους εργαζόμενους. Μια άλλη απεργία προγραμματίζεται για τις 17 Ιούνηενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης για «κατάργηση», όπως καταγγέλλουν τα συνδικάτα, του 35ωρου παρά το γεγονός ότι στο «διάλογο» που είχαν με τον υπουργό Εργασίας, συμφώνησαν να μην υπάρξει καμία αλλαγή ως προς το ζήτημα αλλά να δοθεί, απλώς, το περιθώριο ανά ξεχωριστή εταιρεία να εξετάσουν προσωπικό και διεύθυνση, από κοινού, το ενδεχόμενο μικρών μετατροπών με τις ανάλογες μισθολογικές προσαρμογές.

Τα συνδικάτα καταγγέλλουν τον υπουργό ως «ψεύτη» και ο ίδιος απαντά ότι «δεν αντιλήφθηκε ότι θα πρέπει να μείνει δεσμευμένος στα όσα συζητήθηκαν». Η αντιπαράθεση αποκαλύπτει με τον γλαφυρότερο τρόπο την επικίνδυνη ατραπό στην οποία εισήλθαν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όταν επέλεξαν να εγκαταλείψουν την κάθετη γραμμή καθαρής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, και μάλιστα στην κορύφωση των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους σιδηροδρόμους για την κατάργηση των «βαρέων και ανθυγιεινών», για να καθήσουν στο τραπέζι του συμβιβασμού δίνοντας, ουσιαστικά, προβάδισμα στα αντιδραστικά κυβερνητικά σχέδια και καλλιεργώντας ηττοπάθεια στο κίνημα.

Σήμερα, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δηλώνουν αποφασισμένες να επιμείνουν στο δρόμο του αγώνα. Ομως, το κατά πόσο μπορούν πλέον να πείσουν τους εργαζόμενους, και το κυριότερο, κατά πόσο δε θα εγκαταλείψουν, και πάλι, τη μάχη την κρίσιμη στιγμή, παραμένει προς απόδειξη.