Η επιτάχυνση της διαδικασίας πλήρους παράδοσης του πολιτισμού στο κεφάλαιο, όπως αυτή προωθείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, προϋποθέτει τη δημιουργία «επικουρικών» δομών - συνήθως με τη μορφή «κινημάτων πολιτών» ή «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» - με στόχο, αφενός το «μάντρωμα» όσο το δυνατό μεγαλύτερων τμημάτων της διανόησης, της επιστήμης και της τέχνης και, αφετέρου, τη χειραγώγηση της συλλογικής συνείδησης, ώστε να αποδεχτεί χωρίς αντιδράσεις αυτή τη διαδικασία. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα «φορέων» του είδους «ακούει» στο όνομα «Διάζωμα», παρουσιάστηκε «πανηγυρικά» στο νέο Μουσείο Ακρόπολης και με «περιτύλιγμα» μια «αθώα» ρητορική προπαγανδίζει τις ...«υιοθεσίες» μνημείων - καταρχήν αρχαίων θεάτρων - από το κεφάλαιο και νέα «χαράτσια» στο λαό υπό την «κομψή» ονομασία «πολιτιστικό τέλος». Στο «παιχνίδι» μπαίνει φυσικά και η «πρόθυμη» Τοπική Αυτοδιοίκηση.