Οι κομμουνιστές, οι ΚΝίτες, όπως έξω έτσι και μέσα στα στρατόπεδα πρωτοστατούν και δε θεωρούν τη ζούγκλα που μας έχουν ετοιμάσει δεδομένη. Οπου σταθούν και βρεθούν εμπνέουν στο λαό ότι διέξοδος και λύση δεν μπορεί να προκύψει έξω από την ανατροπή της εξουσίας των ιμπεριαλιστών (φωτογραφία από τη συμμετοχή στρατευμένων στις εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου)

Η κυβέρνηση ξέρει τις δεσμεύσεις της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και δεν είναι ικανοποιημένη. Ξέρει καλά ότι οι εστίες του πολέμου θα πυκνώνουν. Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για νέα κέρδη δεν μπορούν να περιμένουν ούτε και οι ανταγωνισμοί τους. Θέλει να 'χει μεγαλύτερη άνεση να στέλνει περισσότερους μισθοφόρους (ήδη εκτός συνόρων βρίσκονται 2.500 στρατιώτες/ αξιωματικοί), να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή συμβολή στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών που 'χει συμφωνήσει και συνυπογράψει.

Με το μισθοφορικό στρατό επιδιώκουν και κάτι ακόμα. Ενα αποφασισμένο και πληρωμένο σώμα πραιτοριανών να είναι έτοιμο ανά πάσα στιγμή να συγκρουστεί και να χτυπήσει τον εχθρό λαό στο εσωτερικό της χώρας, ως «αντιμετώπιση κρίσεων» ενάντια σε απεργίες. Ανησυχούν για το αυξανόμενο κύρος του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ και ξέρουν καλά πως δεν παίζουν χωρίς αντίπαλο.

Με βάση όλα τα παραπάνω, να γιατί το ΚΚΕ επίμονα σηκώνει την υπόθεση δημοψήφισμα για την απόρριψη της ευρωσυνθήκης που φέρνει, μεταξύ άλλων, περαιτέρω βάθεμα της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ. Να, λοιπόν, που πολύ σύντομα επιβεβαιώθηκε το ΚΚΕ κι όταν επέμενε ότι η ατζέντα της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι είχε κι άλλα θέματα πέραν του «βέτο» στα Σκόπια.

Η ΚΝΕ εναντιώθηκε από την πρώτη στιγμή στην υποχρεωτική στράτευση στα 18. Αυτή επιδιώκεται να δώσει νέα ώθηση στην προσέλκυση νέων στα μισθοφορικά σώματα. Με το εκβιαστικό δίλημμα: ή πας μισθοφόρος ή σε περιμένει η εκπαιδευτική κι εργασιακή ζούγκλα, στοχεύουν από τη μικρότερη δυνατή ηλικία να γεμίσουν με νέο αίμα τα μισθοφορικά τάγματα του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού. Αυτό που κρύβει η κυβέρνηση είναι ότι στη σύμβασή τους όλοι οι μισθοφόροι είτε πρόκειται για μόνιμους (ΕΠΟΠ), είτε για συμβασιούχους αμέσως μετά τη θητεία (Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης ) δεσμεύονται να πάνε υποχρεωτικά σε αποστολές εκτός συνόρων άνευ ...αντιλογίας.

Οι απαιτήσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών είναι γνωστές: Θέλουν μισθοφόρους, προπαντός νέους, χωρίς δεσμεύσεις από σπουδές, οικογένειες, παιδιά. Ετοιμους να τα παρατήσουν όλα, για να πάνε στα κάθε Ιράκ, το Αφγανιστάν, Βαλκάνια, για να γονατίσουν οι ιμπεριαλιστές όποιο λαό σηκώσει κεφάλι.

Μόνο αν ο νέος παίξει σαν μισθοφόρος κορόνα γράμματα τη ζωή και την υγεία του με συμμετοχή στις αποστολές τους βλέπει σταθερότητα και έναν (πάντα σχετικά) καλύτερο μισθό.

Πάει, λοιπόν, πολύ να προσποιείται τη φιλεύσπλαχνη η κυβέρνηση της ΝΔ, μιλώντας για διευκόλυνση στις σπουδές και την εξεύρεση δουλειάς της νεολαίας με την υποχρεωτική στράτευση στα 18. Μήπως η δυνατότητα να καταταχτούν οι νέοι στα 18 δεν υπήρχε έως τώρα;

Αυτό ήταν, άραγε, το πρόβλημα και οι νέοι μαζεύουν ως τώρα «άδεια» πτυχία και έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε ανεργία και δουλειές του ποδαριού;

Οι δε γυναίκες, που δεν πάνε καθόλου στρατό, ας μας εξηγήσουν τότε γιατί έχουν κατά πολύ υψηλότερα ποσοστά ανεργίας;

Κρύβουν, επίσης, ότι συντηρούν στρατόπεδα για βύσμα και ρουσφέτι στα αστικά κέντρα, με το βλέμμα βέβαια στραμμένο στον εχθρό λαό, και στην περιφέρεια, όπως ακριβώς με τους φοιτητές στο όνομα της ... ανάπτυξης, οι φαντάροι λειτουργούν ως πελατεία για τις ντόπιες αγορές.

Η λειψανδρία θα μπορούσε κάλλιστα να αντιμετωπιστεί, εάν στη θέση των αγγαρειών, μόνιμο με πλήρη απασχόληση και δικαιώματα πολιτικό προσωπικό μπορούσε να αναλάβει τις βοηθητικές εργασίες των στρατοπέδων.

Αλλωστε, ήξεραν καλά να γεμίζουν χαφιεδοκάμερες και ζέπελιν όλη την Αθήνα για τους Ολυμπιακούς που έμειναν μετά για να τρομοκρατούν απεργούς και τώρα ...τσιγκουνεύονται το σύγχρονο εξοπλισμό που θα μπορούσε να λύσει το ζήτημα της φύλαξης των στρατοπέδων από τις πολλές και πολύωρες σκοπιές. Δεν είναι άσχετο επίσης το ότι το πέρασμα της ουσιαστικής εκπαίδευσης και των σημαντικών ειδικοτήτων στους ΕΠΟΠ κι ο παραγκωνισμός των στρατευμένων δυναμώνει αντίστοιχα και τη λογική ότι η θητεία είναι χαμένος χρόνος, προς χάριν του μισθοφορικού στρατού. Χωρίς πολλούς γιατρούς και μηχανικούς, ψυχολόγους ας μην κλαίγονται μετά υποκριτικά για την αύξηση των ατυχημάτων και τις αυτοκτονίες στο στρατό.

Μόνιμη δε κατάσταση παραμένουν στα στρατόπεδα ο αυταρχισμός, τα καψώνια, η πίεση, το βύσμα και το ρουσφέτι, οι άθλιες συνθήκες υγιεινής και στρατωνισμού.

Μιλάνε για «κολέγιο» και «κατασκήνωση», αλλά συγκρίνουν τη σημερινή κατάσταση με το ...1940 κι όχι με τις ανάγκες και τα δικαιώματα που θα έπρεπε σήμερα να απολαμβάνει η στρατευμένη νεολαία.

Ο στρατός, ούτως ή άλλως, αποτελεί το σκληρό μηχανισμό επιβολής των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Με την υποχρεωτική στράτευση στα 18 ως εργαλείο για τη μαζικοποίηση των μισθοφορικών σωμάτων, στόχος είναι να στεγανοποιηθεί όσο το δυνατό περισσότερο ο στρατός από το λαό. Δεν υπάρχει ιστορικό παράδειγμα που μισθοφόροι σε καμιά χώρα να υπεράσπισαν αποτελεσματικά τα σύνορα και την κυριαρχία της χώρας, τα συμφέροντα του λαού παρά μόνον αυτά της πλουτοκρατίας. Ούτε καν αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία από πραξικόπημα δεν προστάτευσαν ποτέ. Οποτε λαός βρέθηκε στη γωνία, και μισθοφόροι αναλαμβάνανε να τον «φυλάνε», μόνο μακελέματα και αλλαγές συνόρων γνώριζε.

Οχι μόνο η νεολαία, αλλά συνολικά η εργατική λαϊκή οικογένεια, δεν πρέπει να συναινέσουν στο μισθοφορικό στρατό. Αποτελεί ταξική επιλογή που θα τη βρουν μπροστά και ενάντιά τους.

Οι θέσεις όλων πάνω στα ζητήματα της θητείας είναι γνωστές τουλάχιστον από το 2004 και η ΚΝΕ βέβαια δεν πρόκειται να ανταποκριθεί στα προσχηματικά κυβερνητικά καλέσματα διαλόγου.

Μάλιστα, επιχειρείται έντεχνα η εντύπωση από τα ίδια τα κόμματα και τις νεολαίες τους ότι όλοι λιγότερο ή περισσότερο διαφωνούν με το μέτρο, στενεύοντας σκόπιμα το περιεχόμενο της συζήτησης στην ηλικία της στράτευσης. Η ψευτοδιαμάχη τους, όμως, εστιάζεται στο πότε «συμφέρει καλύτερα» τους νέους να κάνουν τη θητεία με ανέγγιχτη τη ζούγκλα της αβεβαιότητας που ο ευρωμονόδρομός τους επιβάλλει στη νεολαία.

Θα πρέπει ιδιαίτερα να σημειώσουμε ότι εξαιρετικά προκλητική είναι η στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που έχει για πρότυπο τις χώρες της ΕΕ όπου έχει καταργηθεί η θητεία με μισθοφόρους. Η ψευτο-αριστεροσύνη του ΣΥΝ σε όλο της το μεγαλείο. Η πρότασή του στοχεύει να απαλλάξει τα παιδιά της πλουτοκρατίας από τη στράτευση.

Ας αφήσουν τα ...ελευθεριακά τους «όσοι θέλουν να πάνε» κτλ. Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι δεν είναι τα στρατολογικά γραφεία του Κολωνακίου και της Εκάλης που γέμισαν από αιτήσεις για μισθοφόρους, αλλά αυτά της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και αυτό με το γνωστό ΑΣΜ 153 της Δυτικής Αθήνας.

Ενώ δεν πρέπει να έχουμε απορία, γιατί, ενώ στην ανακοίνωση Τύπου της Ν. ΣΥΝ της 30/4/08 κηρύσσεται ...ανένδοτος αγώνας στις χαριστικές μετατάξεις και τα βύσματα, την ίδια ώρα ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΝ σε συνέντευξη πρόσφατα εξομολογήθηκε, σχεδόν καμαρώνοντας, ότι κατά τη θητεία του εξελίχθηκε σε ...βιρτουόζο και της μετάταξης και του βύσματος. Δεν πρόκειται, βέβαια, για ανηθικότητα αλλά απλά για οπορτουνισμό.

Ας αναλογιστούμε ότι καθόλου θέμα δε θα γινόταν για το πότε θα πάει η νεολαία στο στρατό, αν η ίδια είχε λυμένο ότι οι σπουδές, η δουλειά και η ζωή με δικαιώματα θα της ήταν εξασφαλισμένα.

Οι κομμουνιστές, οι ΚΝίτες, όπως έξω έτσι και μέσα στα στρατόπεδα πρωτοστατούν και δε θεωρούν τη ζούγκλα που μας έχουν ετοιμάσει δεδομένη. Δε ζητιανεύουν από τους προσωρινούς νικητές να βρουν με βύσμα για ...κάπου καλύτερα, αλλά όπου σταθούν και βρεθούν εμπνέουν στο λαό ότι διέξοδος και λύση δεν μπορεί να προκύψει έξω από την ανατροπή της εξουσίας των ιμπεριαλιστών.