ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

το αίμα πίσω από τις λέξεις

Του ΣΤΑΘΗ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Οπου φτωχός κι η μοίρα του. Ούτε η μάνα τους δε θα μάθει ποτέ ποιοι και πόσοι εξαερώθηκαν στην επιχείρηση «αλλάζω τα ρώσικα και κινέζικα πυρομαχικά με αμερικάνικα».

Για να καταλάβουμε: ένας τύπος, αυτός που εμφανίζεται σαν εταιρία MIG, πήρε χαρτιά, πούλησε χαρτιά, έβαλε μπόλικο χρήμα στην τσέπη. Αυτό είναι το παιχνίδι των μετοχών. Οι καπιταλιστές είναι στα κιλά τους.

Τα παράξενα αρχίζουν μετά: Η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ βγήκε και μίλησε για ξεπούλημα. Πού ακριβώς το εντοπίζει το ξεπούλημα; Στη συμφωνία του ΠΑΣΟΚ να μετατραπεί ο μονομετοχικός ΟΤΕ σε πολυμετοχικό; Στο ξεπούλημα μετοχών του ΟΤΕ επί ΠΑΣΟΚ; 'Η, μόνο στο πέρασμα αυτών των ίδιων μετοχών από τα αραβικά κεφάλαια, που λένε ότι βρίσκονται πίσω από την MIG, στα αντίστοιχα γερμανικά;

Δημοσιογράφοι: Παραπονιέται ο ένας στη μία στήλη μιας εφημερίδας γιατί δεν αναζητούν την αλήθεια οι δημοσιογράφοι. Κι ακριβώς δίπλα του, άλλος, ομοτράπεζος του προηγούμενου, λιβανίζει τον Τσίπρα και δεν το ρωτάει το απλό: Να παίρνουν όλοι οι εργάτες 1.400 μισθό; Να κοινωνικοποιηθούν τα βασικά μέσα παραγωγής; Να καταργηθεί η εργατική εισφορά στα Ταμεία; Να απαγορευτεί διά ροπάλου στους καθηγητές να τα παίρνουν χοντρά στα φροντιστήρια για το μάθημα που δεν κάνουν στις αίθουσες όπου εισπράττουν από τη φορολογία των γονιών το μισθό τους; Απλά πράγματα. Για να μη πάμε σε πιο δύσκολα: Εξω από το ΝΑΤΟ, έξω από την ΕΕ (φτου κακά στο στόμα του δημοσιογράφου που θα ρωτήσει τέτοια πράγματα το νέο θείο βρέφος).

Οποιος ισχυρίζεται ότι ο δημοσιογράφος μπορεί να είναι ανεξάρτητος από το μαγαζί που δουλεύει κοροϊδεύει τον εαυτό του. Οτι οι εκδότες κρατούν στη δούλεψή τους και τον «αριστερό» και τον δεξιό, δηλώνει μόνο ένα παιχνίδι αστικής δημοκρατίας, δηλαδή είναι απλά ομολογία απάτης. Για την ταξική πάλη έχει σημασία αν γράφεις, αν χρησιμοποιείς το εργαλείο σου - αναζήτηση της αλήθειας - για να ενισχύσεις τη δύναμη των εργατών να ανατρέψουν το αφεντικό σου. Τόσο απλό και τόσο ζημιογόνο για ορισμένες «αριστερές» τσέπες. Οσο η κουβέντα θα γίνεται για τη «δίκαιη αναδιανομή» και όχι για την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, το αίμα θα διακρίνεται πίσω από τις λευκές περιοχές κάθε «αριστερού» κειμένου ή σκίτσου.

Χτες ήταν ο Φασούλας του ΠΑΣΟΚ που τα 'βαλε με τους απεργούς στους ΟΤΑ. Προχτές ο Κακλαμάνης της ΝΔ. Ευτυχώς που ο ΣΥΝ παλεύει για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό με τη ΓΣΕΕ μπροστά.

Ασχετο: «δε θα γίνουμε το κερασάκι στην κεντροαριστερή τούρτα», γιατί εμείς είμαστε η κεντροαριστερή τούρτα, θα συμπλήρωνε διαβάζοντας Τσίπρα ο... Μπρεχτ.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

«Ν' ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ»

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ»: «Δεν υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες, ενώ η "πάλη των τάξεων" ανήκει πλέον στο μακρινό παρελθόν. Αυτό δηλώνει ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος Βάλτερ Βελτρόνι στις προεκλογικές συγκεντρώσεις εξηγώντας την παρουσία στα ψηφοδέλτιά του κορυφαίων εκπροσώπων των Ιταλών βιομηχάνων. Οπως τονίζει ο Βελτρόνι, ενώ για τον εργαζόμενο το καθημερινό άγχος είναι να ανταποκριθεί με τον μισθό του στις ανάγκες της επιβίωσης, για τον βιομήχανο - επιχειρηματία τα βάσανα της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησής του στην αγορά είναι ακόμα μεγαλύτερα και σαφώς δυσκολότερα» (η ανταπόκριση του Κ. Παπαϊωάννου από τη Ρώμη / ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Η ΝΤΟΠΙΑ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ»: «Σ' όσους είπαν ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάει αριστερά αναρωτήθηκε "τι θα πει να πάμε αριστερά; Τι έκανε η Αριστερά στην Ιστορία της Ελλάδας, της Ευρώπης, τι κάνει συνήθως; Εθνικοποιεί. Προτείνουμε αύξηση του ελέγχου του κράτους πάνω στην οικονομία; Αυτή είναι μία πρόταση, την οποία να τη σεβαστώ και να συζητήσω σοβαρά. Το προτείνει κανείς;» (από την ομιλία του Θ. Πάγκαλου στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΑΝΑΧΩΜΑ: «Με ένα "βελούδινο" συμβιβασμό, δεσμεύσεις για πιο "σφιχτό" τρόπο λειτουργίας αλλά και αρκετές γκρίνιες έληξαν χθες οι εργασίες της πρώτης πανελλαδικής σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ (...) το τελικό κείμενο της πολιτικής απόφασης περιλαμβάνει όλες τις απόψεις με... στρογγυλεμένες διατυπώσεις. "Η Αριστερά ξέρει από διατυπώσεις. Το κείμενο τους χωράει όλους", τόνιζε στον ΕΤ οργανωτικό στέλεχος του ΣΥΝ» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ: «Δημοσιογράφος: "-Ωραία όλα αυτά, αλλά χρειάζεται και ένα πρόγραμμα εξουσίας, να καταθέσετε στον πολίτη". Α. Τσίπρας: "οι προτάσεις μας είναι έξω από τη λογική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και γι' αυτό κάνουν πως δεν τις βλέπουν. Είναι όμως μέσα στη λογική των πολιτών (...) όλοι αυτοί ξέρουν τις προτάσεις μας γιατί τις φτιάχνουμε μαζί στους αγώνες που δίνουμε καθημερινά"» (από τη συνέντευξη του Α. Τσίπρα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Με το ΠΑΜΕ να γίνει ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ κατά της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της

ΕΘΝΟΣ: ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ μέχρις εσχάτων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ ΜΑΤ και απεργοσπάστες

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Εβδομάδα χάους αλλά και εξόδου από την κρίση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Διαφωνούν με το ασφαλιστικό, συμφωνούν με την επίταξη

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΑΝΗΣ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Ευγενή» ασφαλιστικά Ταμεία χάρις στον δημόσιο κορβανά

Η ΑΥΓΗ: Η μεγάλη Τετάρτη

ΤΑ ΝΕΑ: 100% ανατροπή το νέο στοίχημα Γιώργου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Στο χρονοντούλαπο τα κορυφαία στελέχη

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ κι αγαπημένοι

Η ΧΩΡΑ: 2.234 νέες προσλήψεις

ΤΟ ΒΗΜΑ: Νέοι φόροι και λιτότητα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Deal MIG - Deutsche Telekom

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Τύμπανα Κοσσόβου ηχούν στην Ξάνθη

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΓΙΑΤΙ ΒΑΖΩ ΤΟ ΒΕΤΟ για τα Σκόπια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΤΡΙΑ ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΜΑΡΑ

Η καταμέτρηση μόλις άρχισε...

«Ο ανταγωνισμός για την παραγωγικότητα εντείνεται ακατάπαυστα στις πλάτες των εργαζομένων από τους μετόχους των επιχειρήσεων που θέλουν ολοένα και μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους. Στη Γαλλία, γράφει ο αρχισυντάκτης που περιοδικού "Νουβέλ Ομπζερβατέρ" Ζαν-Μαρσέλ Μπουγκερό, "το 1980, το 2-3% εθεωρείτο ένα φυσιολογικό ποσοστό κέρδους. Το 1990 έφτασε στο 10%. Το 2000, στο 15%. Και σήμερα τείνει να ξεπεράσει το 20%!" Τα διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων ζουν περισσότερο από τους εργάτες τους, διαπιστώνει έρευνα του γαλλικού δημογραφικού ινστιτούτου Ined. Ενας εργάτης 35 ετών μπορεί να ελπίζει πως θα ζήσει άλλα 41 χρόνια (τα 17 από αυτά θα μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία), ενώ ένα διευθυντικό στέλεχος άλλα 47 (χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας). Μια ταινία του Νίκολας Κλοτζ, "Το ανθρώπινο ζήτημα" (2007), παρομοίαζε τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις με τις ναζιστικές μεθόδους. Τα θύματα από τα ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας τα μετρήσαμε και τα βρήκαμε πολλά. Ελπίζουμε να αποδειχτούν λιγότερα τα θύματα στα σύγχρονα στρατόπεδα εργασίας, όπου η καταμέτρηση αρχίζει μόλις τώρα» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).

Για την εργατική τάξη ρε γαμώτο

«Για την παραμονή της στην Αθήνα η διάσημη καλλιτέχνις δεν είχε παράλογες και τρελές απαιτήσεις. Ζήτησε λιμουζίνα (Mercedes 600) με οδηγό για τις προσωπικές της μετακινήσεις, σουίτα πολυτελείας με king size κρεβάτι, άπλετη θέα και πρόσβαση σε ιδιωτικό γυμναστήριο με κλειστή πισίνα και γαλλική σαμπάνια στα καμαρίνια. Το μενού της διατροφής της περιλαμβάνει ντομάτες με μοτσαρέλα, ποικιλία σαλατικών και τυριών, πράσινο τσάι, κόκκινο κρασί, κακάο σε ρόφημα και ζυμαρικά με τυρί έτοιμα να σερβιριστούν μία ώρα πριν την παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής. Μετά το τέλος της συναυλίας θα δειπνήσει σε εστιατόριο πολυτελείας ειδικευμένο στη μεσογειακή κουζίνα» (ρεπορτάζ για τη συναυλία της Τζέιν Μπίρκιν - ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).