ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 15 Φλεβάρη 2008
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Τελευταίος αποχαιρετισμός στον σ. Παναγιώτη Κοσιώνη

Πλήθος κόσμου, παρουσία της Αλέκας Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην κηδεία του λαϊκού αγωνιστή, του κομμουνιστή γιατρού, που έγινε στον Αλισσό Αχαΐας

Παναγιώτης Κοσιώνης
Παναγιώτης Κοσιώνης
Μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της Αχαΐας, τον κομμουνιστή λαϊκό γιατρό, τον πρώην βουλευτή του ΚΚΕ Παναγιώτη Κοσιώνη, αποχαιρέτησε για τελευταία φορά προχτές το απόγευμα πλήθος κόσμου, στη γενέτειρά του, στον Αλισσό.

Η θλίψη για το χαμό του σ. Παναγιώτη ήταν μεγάλη και η συγκίνηση στο κατακόρυφο για όσους - και ήταν πάρα πολλοί - με δάκρυα στα μάτια έστελναν το ύστατο «χαίρε» στο σύντροφο που, σκεπασμένος με τη σημαία του Κόμματος και λίγα γαρίφαλα να τον συντροφεύουν, έφευγε για πάντα από κοντά μας. Τον ξεπροβόδισαν οι σύντροφοί του, με επικεφαλής την Αλέκα Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που σε ένδειξη τιμής και σεβασμού στο πρόσωπό του σχημάτισαν τιμητική φρουρά γύρω από τη σορό του. Και, όταν ήρθε η ώρα της εναπόθεσης της σορού του αγωνιστή στην τελευταία του κατοικία, ο κόσμος ξέσπασε: «Αθάνατος!».

Νωρίτερα, ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, εκ μέρους του ΚΚΕ απηύθυνε τον τελευταίο χαιρετισμό προς τον νεκρό, σημειώνοντας ανάμεσα στ' άλλα:

Ο λαϊκός γιατρός

«Ο σύντροφος που αποχαιρετούμε σήμερα εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, ο σ. Παναγιώτης Κοσιώνης, ήταν αυτό που λέμε ο "λαϊκός" γιατρός. Ηταν αποκούμπι των φτωχών, των λαϊκών ανθρώπων, που φρόντιζε τους ασθενείς του με αγάπη, με ανιδιοτέλεια. Ηταν στη ζωή και στην επιστημονική του δράση, κομμουνιστής, πριν ακόμα ενταχθεί οργανωτικά στο ΚΚΕ.

Διαμορφώθηκε ως χαρακτήρας σε ένα σπίτι που κρατούσε αρχές, αξίες, ιδανικά. Σε μια οικογένεια που βρίσκονταν σε συνεχή διωγμό, από τη δικτατορία του Μεταξά, από το 1936, στη Μακρόνησο και με τη δικτατορία της 21ης Απρίλη του '67. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον μεγάλωσε, ολοκληρώθηκε ως άνθρωπος και κομμουνιστής.

Πλήθος κόσμου συνοδεύει τη σορό του Παναγιώτη Κοσιώνη στην τελευταία του κατοικία
Πλήθος κόσμου συνοδεύει τη σορό του Παναγιώτη Κοσιώνη στην τελευταία του κατοικία
Μετά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, εργάστηκε δυο χρόνια, ως γιατρός, στο Δημοτικό Νοσοκομείο της Πάτρας. Πήγε για μετεκπαίδευση στη Γερμανία και, ταυτόχρονα, εργάστηκε σε διάφορα νοσοκομεία της Γερμανίας. Εκεί διαμορφώθηκε η ιδεολογική του συνείδηση, βλέποντας τη σκληρή εκμετάλλευση των ξένων εργατών, από τους Γερμανούς καπιταλιστές, όπως ο ίδιος σημειώνει σε ένα γραφτό του.

Οι εργαζόμενοι της Πάτρας τον εξέλεξαν και τον ανέδειξαν πολλές φορές σε διάφορα συνδικαλιστικά και άλλα όργανα του μαζικού κινήματος. Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος, Αντιδήμαρχος, Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Πάτρας.

Το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, τον τίμησε πολλές φορές και ο ίδιος τίμησε το Κόμμα, ως στέλεχός του, ως μέλος της ΚΕ, ως βουλευτής, ως εκπρόσωπός του σε διάφορα κομματικά όργανα».

«Νιώθω περήφανος...»

«Στο βιογραφικό του, ανάμεσα στ' άλλα ο Παναγιώτης σημειώνει: "Θα μπορούσα να ήμουν ένας καλός γιατρός και μεγαλογιατρός, να έχω μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια στην τράπεζα... Ομως διάλεξα αυτόν το δρόμο... Νιώθω υπερήφανος για την επιλογή μου, παρά το ότι δυσκόλεψα την οικογένειά μου, που δεν παραπονέθηκε όμως ποτέ. Το σημειώνω αυτό, γιατί ακόμα και δικοί μου άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι δεν έχω λογαριασμούς σε τράπεζες". Το μήνυμά του ήταν σαφέστατο.

Στις δύσκολες στιγμές που πέρασε το Κόμμα, αλλά και η ΚΟ Αχαΐας σε διάφορες περιόδους και ειδικότερα στην περίοδο '89 -'91, ο μειλίχιος, ο ήρεμος, ο χαμηλών τόνων σύντροφός μας, με αποφασιστικότητα στάθηκε στο μετερίζι του Κόμματος και αντιπάλεψε τις επιθέσεις ενάντια στο ΚΚΕ από θέσεις στήριξης των αρχών του μαρξισμού-λενινισμού. Αντιπάλεψε τον οπορτουνισμό σε κάθε έκφρασή του, εδώ στην Πάτρα. Υπερασπίστηκε το Πρόγραμμα και τη Στρατηγική του Κόμματος. Ως βουλευτής του Κόμματος, σε δύσκολες περιόδους, αντιμετώπισε τα όποια προβλήματα εμφανίζονταν και στη Βουλή, αλλά και απ' αυτούς που είχαν περάσει απέναντι και πολεμούσαν το Κόμμα και την πολιτική του.

Στάθηκε σταθερός, συνεπής, αταλάντευτος. Λειτούργησε ως μέλος του ΚΚΕ με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, στο λαϊκό κίνημα. Δραστήριος στην πάλη για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Στον αγώνα για την αλλαγή των συσχετισμών, για τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για μια άλλη εξουσία, για τη λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό». Και ο Σπύρος Χαλβατζής κατέληξε:

«Σύντροφε Πάνο, σήμερα ήσουν απών ως φυσική παρουσία, από τις μεγάλες απεργιακές διαδηλώσεις για τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Και σήμερα, οι εργάτες, οι άλλοι εργαζόμενοι της Πάτρας και της Αχαΐας, η εργαζόμενη διανόηση, οι νέοι και οι νέες που βρίσκονταν κάτω από τα πανό του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, φώναζαν πιο δυνατά τα αγωνιστικά συνθήματα για να καλύψουν τη φυσική σου απουσία. Ησουν όμως παρών στη σκέψη των φίλων, των συναγωνιστών, των συντρόφων σου.

Στη συντρόφισσά σου στη ζωή και στον αγώνα, στην αγαπημένη μας Λίτσα και στα παιδιά σου, εκφράζουμε τα θερμά και ειλικρινή μας συλλυπητήρια. Ωρα σου καλή αγαπημένε μας σύντροφε Πάνο».

Το ύστατο «χαίρε» έδωσαν, επίσης, ο Αντρέας Αντωνόπουλος, μέλος της ΝΕ Αχαΐας του ΚΚΕ, η Ειρήνη Κρανιά, γραμματέας του ΝΣ Αχαΐας της ΚΝΕ, ο Πέτρος Ευθυμίου, εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, η Βίκη Αράπη - Καραγιάννη από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΔΗΚΚΙ, ο Αντρέας Φούρας, δήμαρχος Πατρών, ο Δημήτρης Σιαμπλής, πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών, ο Παναγιώτης Καράμπελας, εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου Δύμης και ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος.

Παραβρέθηκαν επίσης, πολυμελής αντιπροσωπεία από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, ο Θεόδωρος Τζιατζής, ο Ορέστης Κολοζώφ, αντιπροσωπεία της ΕΠ Πελοποννήσου με επικεφαλής τον Κώστα Μπάτσικα, γραμματέα και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, σύσσωμη η ΝΕ Αχαΐας του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Διονύση Αρβανιτάκη, γραμματέα και μέλος της ΚΕ του Κόμματος, ο Στάθης Κεραμυδάς, Νομαρχιακός Σύμβουλος της ΝΑΣ, αντιπροσωπεία της Δημοτικής Αγωνιστικής Συνεργασίας «Πάτρα - Μπροστά» με επικεφαλής τον Κώστα Πελετίδη, βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Νομάρχης Αχαΐας, πλήθος παραγόντων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, εκπρόσωποι σωματείων, συλλόγων και φορέων.

Το Εθνικό Συμβούλιο Κατά των Ναρκωτικών εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του συναγωνιστή Παναγιώτη Κοσιώνη, στους οικείους του, στην ΚΕ του ΚΚΕ καθώς και στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος. Με το κύρος της επιστημονικής ιατρικής του συνεισφοράς, τονίζεται, ο Παναγιώτης Κοσιώνης υποστήριζε σθεναρά και αταλάντευτα τις θέσεις του συνεπούς αντιναρκωτικού κινήματος. Στην ατομική και στη συλλογική μας μνήμη θα μείνει αθάνατος, σημειώνεται στην ανακοίνωση.


ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ
Κομμουνισμός ή Αριστερά

Με την ευκαιρία της νέας εκλογής προέδρου στο Συνασπισμό, οι εκπρόσωποι της απρόσωπης Αριστεράς δεν έχασαν την ευκαιρία να επιδοθούν σε μια ακόμα επίδειξη αντικομμουνισμού. Είναι η ώρα για την Αριστερά, αν επιθυμεί να επιβιώσει, να δείξει καθαρά το στόχο της, που δεν είναι άλλος από το ΚΚΕ. Μόνον έτσι το θέαμα θα συνεχίσει να την προβάλλει, μόνο έτσι θα απολαμβάνει μέσω της ευτέλειας των δημοσκοπήσεων την αφηρημένη άνοδό της μέσα σ' ένα σύστημα που καταρρέει και δεν ξέρει από πού να πιαστεί.

Είναι μεγάλη ευκαιρία για τους εν λόγω Αριστερούς να ξεπεράσουν επιτέλους - χωρίς να χάσουν το στόχο - το οιδιπόδειο με το Κομμουνιστικό Κόμμα, να ενηλικιωθούν και να συνεχίσουν απρόσκοπτα στο δρόμο της κοινωνικής καταξίωσης, απολαμβάνοντας χωρίς ενοχές τα σουξέ τους, που έτσι κι αλλιώς ακούγονται παντού. Η ευκαιρία αυτή δίνεται επίσης και σε όλους τους καλοπροαίρετα κολλημένους στην ιδέα της ενότητας του κινήματος. Χάρη σ' αυτήν τη σωτήρια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε Αριστερούς και Κομμουνιστές, οι τρυφεροί συνοδοιπόροι μπορούν, ανάλογα πάντα με τις ανάγκες τους, να διαλέξουν τι τους εκφράζει αποφεύγοντας έναν ακόμα ψυχοφθόρο συμβιβασμό.

Η γραμμή αυτή πάντα υπήρχε, αλλά ανομολόγητες φιλοδοξίες και προσωπικά λάθη την έσβηναν, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται μετά από λίγο καιρό ακόμα πιο έντονη. Η γραμμή αυτή ήταν γέννημα του ενστίκτου των λαϊκών αγωνιστών, η νόμιμη άμυνά τους, το σήμα και η αξιοπρέπειά τους. Για πρώτη φορά από τα χρόνια της μεταπολίτευσης τίθεται ένα ερώτημα που από μόνο του καταστρέφει τη γενικευμένη ψευδαίσθηση ότι όλοι λειτουργούμε σαν ένας συρφετός και μας υποχρεώνει να εξετάσουμε το ερώτημα κάτω από το φως της πραγματικότητας: Κομμουνισμός ή Αριστερά, αυτό και τίποτ' άλλο.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ