Σ' αυτούς τους αγώνες, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, φίλοι, οπαδοί και συνεργαζόμενοι με το ΚΚΕ, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, θα πρωτοστατήσουν με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, προβάλλοντας το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, διεκδικώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας, παλεύοντας για τη συμπόρευση εργατιάς, φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την πολιτική τους. Θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, αναδεικνύοντας την ανάγκη της μαζικής, ταξικής δράσης στα παρακάτω κύρια μέτωπα:

1. Προστασία των ανέργων, διεκδίκηση του δικαιώματος στην εργασία.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη ψηφίσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη λεγόμενη «Πράσινη Βίβλο» για το Εργατικό Δίκαιο. Ο ΣΥΝ και ο ΛΑ.Ο.Σ., διά της αποχής τους έχουν εγκρίνει σιωπηρά τον πυρήνα των νέων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Η οδηγία Μπολκεστάιν βρίσκεται σε φάση ολοκλήρωσης και ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των κρατών - μελών. Μια σειρά νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (μερική απασχόληση στο Δημόσιο, διευθέτηση του χρόνου εργασίας, απελευθέρωση του ωραρίου, κατάργηση της μονιμότητας) έχουν στρώσει το έδαφος για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν, ανεξάρτητα ποιος από τους δύο θα κληθεί αύριο να σχηματίσει κυβέρνηση.

Το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται ένταση της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα. Κεντρικά στοιχεία αυτής της επίθεσης θα αποτελέσουν η παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (υποαπασχόληση - ημιαπασχόληση - εποχική απασχόληση, κατάργηση κάθε μορφής μόνιμης και σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα), η απελευθέρωση των απολύσεων και η απαλλαγή των εργοδοτών από κάθε υποχρέωση (π.χ. αποζημιώσεις) προς τους εργαζόμενους σε περίπτωση πτώχευσης, η παραπέρα υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων.

Οι συνέπειες θα είναι οξύτατες και για τους άνεργους, ο πραγματικός αριθμός των οποίων θα αυξηθεί. Για όλους αυτούς που η πολιτική του κεφαλαίου διώχνει εκτός παραγωγής, οι κυβερνήσεις είτε ΠΑΣΟΚ, είτε ΝΔ αρνούνται την πραγματική προστασία και τους πετάνε σε προγράμματα κατάρτισης και μερικής απασχόλησης.

2. Παρεμπόδιση της επιβολής αντιασφαλιστικών, αντεργατικών μέτρων, διεκδικώντας τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων.

Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κάνουν λόγο για «εθελούσια» αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων και αύξηση των εισφορών, στη βάση της ενοποίησης των Ταμείων που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη. Μιλάνε ακόμα για περικοπές στις παροχές Υγείας των Ταμείων, πετσόκομμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, μείωση των αναπηρικών συντάξεων, μείωση των εργοδοτικών εισφορών, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των εργαζόμενων γυναικών στο Δημόσιο. Οι εξαγγελίες τους, οι δεσμεύσεις τους απέναντι στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ) προδιαγράφουν τις προτεραιότητές τους και το αντιδραστικό περιεχόμενο που αυτές θα έχουν αμέσως μετά τις εκλογές.

3. Αγωνιστική διεκδίκηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων με αιτήματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργατικών λαϊκών οικογενειών.

Η μάχη των συμβάσεων είναι κορυφαία μάχη για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι βέβαιο ότι φέτος, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, για να προσαρμόσει τις «αυξήσεις» στις απαιτήσεις των εργοδοτών και των κομμάτων τους. Το 2005, η «αύξηση» των 77 λεπτών χαιρετήθηκε με την ίδια θέρμη από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΕΒ.

Το ίδιο σχεδιάζει ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός και για φέτος, σε μια προσπάθεια να κρατήσει καθηλωμένους τους μισθούς και στις κλαδικές συμβάσεις που σε μεγάλο βαθμό προσδιορίζονται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Η συμβιβασμένη πλειοψηφία δημαγωγεί αισχρά, κάνοντας λόγο για ποσοστό «αύξησης» 7,1% (μετά τις αντιδράσεις πρόσθεσε κάνα δυο μονάδες ακόμα...) την ώρα που οι μισθοί παραμένουν στα 650 ευρώ και τα κέρδη του κεφαλαίου χτυπάνε κόκκινο.

4. Ανάπτυξη μαζικού κινήματος για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών.

Η ανάγκη να γίνει η Παιδεία υπόθεση της ίδιας της εργατικής τάξης, του εργατικού λαϊκού κινήματος παραμένει επιτακτική όσο ποτέ. Η πείρα των κινητοποιήσεων την περασμένη Ανοιξη απέδειξε ότι η συμμετοχή των εργαζομένων στους αγώνες με πλαίσιο τέτοιο που να αναδεικνύει τις πραγματικές πολιτικές αιτίες του προβλήματος και να θέτει επί τάπητος τη διέξοδο μιας άλλης, λαϊκής Παιδείας, δίνει πολλαπλάσια δύναμη στους αγώνες, είναι όρος απαραίτητος για την απόσπαση κατακτήσεων σήμερα. Αυτή η προσπάθεια θα ενταθεί το επόμενο διάστημα. Οχι μόνο στην κατεύθυνση να στηθούν αναχώματα στην εφαρμογή των αντιεκπαιδευτικών νόμων που ψηφίστηκαν, αλλά και για να αποτραπούν τα σχέδια που έχουν στο συρτάρι τους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και προβλέπουν την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Παιδείας.

5. Διεκδίκηση έργων, υποδομών που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, πάλη κατά της εμπορευματοποίησης της γης, του φυσικού πλούτου.

Η πυρκαγιές και κυρίως τα όσα ακολούθησαν, επιβεβαιώνουν την ανάγκη το εργατικό λαϊκό κίνημα να πάρει στα χέρια του την υπόθεση υπεράσπισης της δημόσιας γης και του δασικού πλούτου, με ξεκάθαρο μέτωπο ενάντια στην εμπορευματοποίηση. Τα «σχέδια ανασυγκρότησης» των καμένων περιοχών που παρουσίασαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ περιγράφουν έναν δεύτερο πύρινο εφιάλτη για τα λαϊκά στρώματα που είδαν το βιος και την παραγωγή τους να καταστρέφεται. Αυτά τα σχέδια πρέπει να πάρουν απάντηση. Να μην επιτραπεί η αλλαγή στη χρήση γης, να μη χαθεί ούτε ένα στρέμμα δάσους, να μην ξεριζωθούν από τον τόπο και τις καλλιέργειές τους οι χιλιάδες αγρότες, όπως θέλει η νέα ΚΑΠ.

6. Αγώνας κατά της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας.

Τα κρούσματα της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας ακολουθούν πορεία ανάλογη με την άνοδο του ταξικού κινήματος, τη ριζοσπαστικοποίηση των αγώνων. Απαγορεύσεις συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, ποινικοποίηση των αγώνων και συνδικαλιστικές διώξεις, τρομοκρατία και εκφοβισμός πίσω από τις πύλες των εργοστασίων, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Το ΠΑΜΕ και άλλοι μαζικοί φορείς, όπως η «Συσπείρωση για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα και τις Ελευθερίες» έχουν δώσει απτά δείγματα γραφής σ' αυτό το βασικό μέτωπο πάλης. Το ίδιο θα συνεχίσουν να κάνουν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση και αποφασιστικότητα.

7. Να δυναμώσει η πάλη για τα προβλήματα της νεολαίας, των εργαζόμενων γυναικών και των μεταναστών.

Γυναίκες, νεολαία και μετανάστες αποτελούν τον εύκολο στόχο του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Είναι μια ανεξάντλητη πηγή φτηνής εργατικής δύναμης που η μεγαλοεργοδοσία θέλει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο, για να αυξήσει την κερδοφορία της. Οι αντιμεταναστευτικοί νόμοι, αλλά και η ειδική στόχευση των προγραμμάτων της απασχολησιμότητας προς τις γυναίκες και τους νέους δεν είναι τυχαία. Οι συνέπειες από τις αναδιαρθρώσεις στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά θα πλήξουν πρώτα και κύρια αυτά τα ευαίσθητα κομμάτια της εργατικής τάξης. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, οι φορείς του μαζικού λαϊκού κινήματος, το επόμενο διάστημα μπορούν και πρέπει με όρους αντεπίθεσης να βρεθούν στην πρώτη γραμμή των αγώνων για τα δικαιώματα των μεταναστών, των γυναικών, των νέων εργαζόμενων.

8. Να δυναμώσει η κοινή δράση, η κοινωνική συμμαχία με τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους - μικρούς επαγγελματίες, εμπόρους και βιοτέχνες στον αγώνα κατά του κοινού αντιπάλου, κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Ο ακρογωνιαίος λίθος της δράσης του ΠΑΜΕ, η συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από την ίδια πολιτική. Βασικό καθήκον αποτελεί να ενταθούν, το επόμενο διάστημα, τα βήματα που έχουν ήδη γίνει, στην προοπτική μέσα από την κοινή πάλη και με πρωτοπόρα δύναμη την εργατική τάξη να αποσπαστούν κατακτήσεις, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια πιο αποφασιστική και αποτελεσματική διεκδίκηση ριζοσπαστικών αλλαγών προς όφελος του λαού.