«Το ΚΚΕ είναι το κόμμα που με βάση το πρόγραμμα και τη μακρόχρονη δράση του, τους στόχους πάλης και τις διεκδικήσεις του μπορεί να εκφράσει στις 16 Σεπτέμβρη όλη την κλίμακα του θετικού πολιτικού προβληματισμού: Από την απλή διαμαρτυρία ως τη θέληση για ριζοσπαστική δράση, ως την επιλογή πάλης για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, την εναλλακτική λύση εξουσίας που συμφέρει την πλειοψηφία του λαού. Να εκφράσει και αυτούς που συμφωνούν πλήρως με το ΚΚΕ, και αυτούς που διατηρούν διαφωνίες και κρατούν κριτική στάση. Να εκφράσει όλους εκείνους που συνειδητοποιούν ότι και τα δύο κόμματα έχουν κύριο όπλο τον πολιτικό εκβιασμό, την κινδυνολογία, το επιχείρημα ότι δεν αντέχει η οικονομία την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών».

«Το θέμα», συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, «είναι τι μέτρα, τι συσχετισμός θα διαμορφωθεί στις 17 Σεπτέμβρη σε μια περίοδο που η ΕΕ, ο ΟΟΣΑ βάζουν ασφυκτικά χρονικά πλαίσια για αντιδραστικές αλλαγές, ιδιαίτερα στον τομέα της εργασίας, των συλλογικών συμβάσεων, της κοινωνικής ασφάλισης και της παιδείας, και ενώ τα δυο κόμματα έχουν μονταριστεί σ' αυτήν την κατεύθυνση να διεκπεραιώσουν αυτές τις επιλογές. Το θέμα είναι λοιπόν πόσο κάτω θα είναι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, πόσο ψηλά το ΚΚΕ, η δύναμη εκείνη που μπορεί να συμβάλλει σε μια συνεπή αντίσταση, χωρίς συμβιβασμούς και παζαρέματα. Το θέμα δεν είναι η διαχείριση της αντιλαϊκής πολιτικής αλλά η αποτελεσματική αντίσταση και αντεπίθεση.

Η ψήφος πρέπει να έχει και νεανικό κριτήριο και μήνυμα: κατά της στρατηγικής των κομμάτων εξουσίας που καταστρέφει νέους ανθρώπους είτε στερώντας το δικαίωμα στη μόνιμη σταθερή δουλιά με υψηλές αμοιβές και δικαιώματα, είτε πετώντας τους έξω από την παραγωγική διαδικασία στην πιο δημιουργική στιγμή της ζωής τους.

Η ευρυχωρία μας δεν είναι τυχοδιωκτική και καιροσκοπική, εκπορεύεται από την αντικειμενική πραγματικότητα, δεν ισχύει μόνο για το βράδυ των εκλογών.

Ο θεμιτός στόχος για κάθε κόμμα να έχει κοινοβουλευτική άνοδο ή και επιβίωση, δε συγχωρεί τον καιροσκοπισμό, την υιοθέτηση προεκλογικών θέσεων ως το βράδυ των εκλογών για να εγκαταλειφθούν με προσχήματα την επόμενη μέρα. Κάθε κόμμα και το ΚΚΕ, κρινόμαστε από αυτό που κάναμε προχτές και χτες πριν απ' όλα. Αυτό αποτελεί θετικό ή αρνητικό στοιχείο και για το αύριο.

Κριτήριο αποτελεί η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν πότε ο ένας πότε ο άλλος την τελευταία 20ετία και ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ. Αναφερόμαστε και στα δύο κόμματα μαζί γιατί έχουν κυβερνήσει εναλλάξ, ξαναζητούν να κυβερνήσουν. Γιατί είναι δοκιμασμένα κόμματα εξουσίας, γιατί έχουν αποδεδειγμένα κοινή γραμμή πλεύσης, τα χωρίζει ο ανταγωνισμός της πρωτιάς».

«Η χρήσιμη για το λαό ψήφος στις 16 Σεπτέμβρη», σημείωσε στη συνέχεια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «είναι η ψήφος στο ΚΚΕ, ψήφος απόρριψης και μαζί προληπτικό χτύπημα γι' αυτό που έρχεται.

Χρήσιμη ψήφος είναι η πιο αποτελεσματική για την επόμενη μέρα των εκλογών, ως παρακαταθήκη αντίδρασης στην αντιλαϊκή πολιτική. Σημασία έχει η ψήφος να μη χάνει το νόημά της. Η πείρα της Ευρώπης όπου ριζοσπαστικές δυνάμεις ενέδωσαν στο δέλεαρ της συμμετοχής στη διαχείριση, στο όνομα του ρεαλισμού, είναι παράδειγμα προς αποφυγή.

Η ΝΔ πρέπει να καταδικαστεί ακριβώς γιατί εφάρμοσε το αντιλαϊκό της πρόγραμμα και ζητά νωπή συγκατάθεση και εντολή για να το συνεχίσει.

Το ΠΑΣΟΚ να καταδικαστεί ακριβώς γιατί υπόσχεται και δίνει εγγυήσεις ως και την προσωπική εγγύηση του Γ. Παπανδρέου ότι θα εφαρμόσει το δικό του αντιλαϊκό πρόγραμμα.

Καλούμε τα εργατικά και γενικότερα λαϊκά στρώματα να σπάσουν τα δεσμά που έχει επιβάλλει ο δικομματισμός, να αποδειχθεί έμπρακτα ότι τους πήρατε χαμπάρι. Εκείνους που αισθάνονται προδομένοι τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠΑΣΟΚ. Δεν πρόκειται να αλλάξουν, θα γίνονται όλο και χειρότεροι, ιδιαίτερα όταν αντιλαμβάνονται ότι η λαϊκή διαμαρτυρία μένει έξω από το εκλογικό παραβάν.

Δεν πετάμε στα σύννεφα, ότι μπορεί από τη συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση να προκύψει φιλολαϊκή κυβέρνηση, ωστόσο μπορεί να σημειωθεί μια πρώτη λαϊκή νίκη: και τα δύο κόμματα να δεχτούν εκλογικές απώλειες, να αισθάνονται φόβο μπροστά στο γεγονός ότι έχουν χάσει σημαντικό μέρος της εμπιστοσύνης ή της ανοχής που απολάμβαναν ως τώρα.

Δεν πιστεύουμε στην ταχυδακτυλουργία, πιστεύουμε όμως ότι μπορεί να ανοίξει μια νέα σελίδα με θετική προοπτική κατακτημένη από το λαό, και σ' αυτό το ζήτημα να γίνει ένα πρώτο βήμα και μέσα από την εκλογική μάχη. Εξαρτάται από την εκλογική συμπεριφορά μιας μεγάλης μάζας του λαού που βρίσκεται σε θετική πορεία προβληματισμού και αναζήτησης, παίρνοντας και σαν κριτήριο τους αγώνες που αναπτύχθηκαν από τους εργαζόμενους και τη νεολαία».

«Οι εργαζόμενοι», τόνισε στη συνέχεια η ομιλήτρια, «δεν πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στη γαλάζια ή πράσινη ιδιωτικοποίηση. Ανάμεσα στη γαλάζια ή πράσινη λιτότητα και ακρίβεια. Ανάμεσα στη γαλάζια ή πράσινη κρατική καταστολή, βία και ρουσφετολογία.

Ανάμεσα στα γαλάζια ή πράσινα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ανάμεσα στη γαλάζια ή πράσινη εμπορευματοποίηση δασικών εκτάσεων και ορεινών όγκων.

Επιπλέον, κατά τη γνώμη μας, απόδειξη της κοινής γραμμής πλεύσης των δύο κομμάτων είναι τα προπαγανδιστικά όπλα που χρησιμοποιούν ο ένας σε βάρος του άλλου. Για το αν τηρήθηκαν τα προεκλογικά υπεσχημένα ή όχι, για το αν υπάρχει διαφορά ένα ή δύο σεντς στην πολιτική πτωχοκομείου που υποστηρίζουν και οι δύο. Για το ποιος έκανε περισσότερα ή λιγότερα σκάνδαλα.

Η αντίθεση του ΚΚΕ προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν εκφράζει την αντίθεση ενός μικρού κόμματος προς ένα μεγάλο, δεν εκφράζει πικρία και ζήλια. Αντιπροσωπεύει πιστά την από θέση αρχών αντίθεσή μας στην πολιτική που συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο, τους μονοπωλιακούς ομίλους, την ταξική εκμετάλλευση, την ταξική βία και καταπίεση με φυλετική και ηλικιακή διάσταση, σε βάρος των οικονομικών και πολιτικών μεταναστών. Εκφράζει πιστά την από θέση αρχών αντίθεσή μας με την ιμπεριαλιστική πολιτική που σήμερα εμφανίζεται ως νεοταξική πολιτική των ασύμμετρων απειλών και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, που στην ουσία είναι η κατάπνιξη των λαϊκών κινημάτων, του σεβασμού των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των λαών. Εκφράζει τη θέση μας για την ανάγκη να συγκροτηθεί το λαϊκό μέτωπο που θα δώσει φτερά στο λαϊκό κίνημα να διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία.

Η κοινή τους στρατηγική φαίνεται στη φιλοσοφία και πρακτική τους για την απελευθέρωση αγοράς, την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων, την πλήρη και επισήμως ελευθερία μετατροπής του εργατικού δυναμικού σε μια κινούμενη μάζα μεταξύ εργασίας και ανεργίας, όμηροι προσωρινών παροχών προσβλητικών ως κρατική ή ιδιωτική φιλανθρωπία.

Εχουμε ζήσει στο πετσί μας τις μεταρρυθμίσεις και τους εκσυγχρονισμούς, τις εξαγγελίες για εθνική ομοψυχία και συμβόλαια με το λαό. Καμιά νωπή εντολή για να συνεχιστούν».

«Μεταρρύθμιση, ανανέωση και εκσυγχρονισμός», σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «είναι ό,τι συμφέρει τους εργαζομένους, ό,τι χειραφετεί το εργατικό και το άλλο λαϊκό κίνημα, το κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, της νεολαίας και γυναικών, των μισθωτών επιστημόνων, της προοδευτικής διανόησης, των καλλιτεχνών.

Για μεταρρυθμίσεις μιλά η ΝΔ, για νέα αλλαγή το ΠΑΣΟΚ. Η καραμέλα του εκσυγχρονισμού πάει και έρχεται. Είναι προκλητικό μάλιστα να αναγορεύονται σε μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό τα τσιρότα που μοιράζουν προεκλογικά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στο λαό για να κρύψουν τις πληγές που προκαλεί και θα συνεχίσει να προκαλεί η πολιτική τους.

Σήμερα υπάρχουν πάμπολλες αποδείξεις για το τι αντιπροσωπεύουν οι μεταρρυθμίσεις, οι αλλαγές και οι εκσυγχρονισμοί, ήδη εδώ και πολλά χρόνια.

Οι μεταρρυθμίσεις και οι εκσυγχρονισμοί ένα πράγμα αντιπροσωπεύουν, την ακόρεστη δίψα της πλουτοκρατίας να συσσωρεύει κέρδη με μια νέα καταιγιστική επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων, τον ανώτατο βαθμό βαρβαρότητας του ιμπεριαλισμού να προχωρήσει σε νέες αλλαγές συνόρων, σε μια νέα διανομή και αναδιανομή των αγορών, σε μια νέα επίθεση κατάπνιξης κάθε πνεύματος αντίστασης, να βάλει νέους φραγμούς στο δικαίωμα των λαών να αποφασίζουν ποια ανάπτυξη θέλουν, ποιο κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό καθεστώς τους συμφέρει.

Οι μεταρρυθμίσεις της ΝΔ και οι εκσυγχρονισμοί του ΠΑΣΟΚ αντιπροσωπεύουν:

• Την ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων της υποδομής της χώρας, της γης, των βουνών, των δασών, των λιμανιών και αεροδρομίων, την πιο βαθιά και ξετσίπωτη εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας, ολόκληρου του τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Ο εργασιακός μεσαίωνας δεν έχει επιτευχθεί ακόμα, είναι αυτό που επιφυλάσσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ηδη το νερό που πίνουμε, μολυσμένο μάλιστα από τη δράση των βιομηχανιών, θα ιδιωτικοποιηθεί ως παροχή με ακόμα πιο τραγικές απρόβλεπτες συνέπειες, ενώ η αντισεισμική θωράκιση είναι κάτω από το μηδέν.
• Την πλήρη κατάργηση κάθε έννοιας και μέτρου για ύπαρξη συγκροτημένου ισότιμου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης σε συνδυασμό με τη νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την αύξηση των εισφορών και γενικότερα των φόρων ιδιαίτερα των έμμεσων, την άνοδο της ακρίβειας σε συνδυασμό με τη νέα στασιμότητα, τη σχετική έως και απόλυτη μείωση των εισοδημάτων.
• Ξεχωρίζουμε ιδιαίτερα το νέο κύμα αντιλαϊκών επιλογών που έρχονται από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην κοινωνική ασφάλιση, τη νέα επέκταση της μερικής και εποχιακής απασχόλησης, το νέο κύκλο ιδιωτικοποιήσεων, τη μετατροπή του μισθού και της σύνταξης, των κοινωνικών παροχών σε χαμηλά επιδόματα που ούτε και αυτά θα έχουν σταθερότητα, θα κινούνται όλο και πιο πολύ προς τα κάτω.
• Ξεχωρίζουμε τον νέο Καποδίστρια που υποστηρίζουν και τα δύο κόμματα με τον τίτλο αλλαγή και εκσυγχρονισμός της διοικητικής δομής της χώρας. Τη νέα συνταγματική μεταρρύθμιση.
• Ξεχωρίζουμε επίσης τους ανυπολόγιστους κινδύνους που αντιπροσωπεύει για το λαό και ιδιαίτερα τις επόμενες γενιές, η ετοιμότητα και των δύο κομμάτων να ευθυγραμμίζονται απολύτως με τη νεοταξική ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Είναι πλήρως ευθυγραμμισμένα και τα δύο κόμματα με τη στρατιωτικοποίηση της κοινωνικής ζωής, με τη συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη μορφή του στρατού κατοχής ως και τη συμμετοχή στις δήθεν ειρηνευτικές αποστολές, σε κάθε τι που χτυπά τα λαϊκά κινήματα, τις συλλογικές και ατομικές ελευθερίες όταν αυτές αξιοποιούνται στο κοινωνικοπολιτικό κίνημα υπέρ ριζοσπαστικών αλλαγών.
• Ξεχωρίζουμε τις νέες δεσμεύσεις για κρατική βία, καταστολή, εκχώρηση των προσωπικών δεδομένων στις ΗΠΑ, τη συμμετοχή της χώρας στο πυραυλικό σύστημα των ΗΠΑ, στη δήθεν αντιπυραυλική άμυνα, τις εξελίξεις που περιμένουν στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στα Βαλκάνια. Τις συνέπειες από το νεοταξικό δόγμα, η άμυνα της χώρας να ευθυγραμμίζεται πλήρως και θεσμοθετημένα με τη νεοταξική πολιτική της πάλης κατά της τρομοκρατίας δηλαδή κατά των λαών».

«Το ΚΚΕ θεωρεί», σημείωσε, ολοκληρώνοντας την εισηγητική της παρέμβαση η Αλέκα Παπαρήγα, «ότι ακόμα και σήμερα, στις αντίξοες συνθήκες που ζούμε, όπου έχουν καταργηθεί και τα τυπικά εμπόδια στην ελεύθερη δράση του κεφαλαίου, στην απελευθέρωση αγοράς, υπάρχει δυνατότητα να παρεμποδιστούν τα χειρότερα. Πάντα όταν η ταξική πάλη δυναμώνει και οι συσχετισμοί αλλάζουν υπέρ του λαού, είναι δυνατή η απόσπαση ορισμένων κατακτήσεων. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει όσο ο πολιτικός συσχετισμός δεν αλλάζει, όσο νομιμοποιείται η αντιλαϊκή πολιτική με την ψήφο.

Καμιά αυταπάτη ότι είναι δυνατόν να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων χωρίς να χάσουν πολιτική δύναμη η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να χτυπηθούν τα κέρδη και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Δεν υφίσταται αγορά με κοινωνικό ή ανθρώπινο πρόσωπο, υγιής ανταγωνισμός.

Με καθαρή αντίθεση στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των ιμπεριαλιστών μπορεί να υπάρξει κάτι καλύτερο για τους εργαζόμενους. Με ανοχή και συναίνεση μαζί τους, θα μετράμε μόνο απώλειες.

Βεβαίως, σημειώνουμε ότι το λαϊκό κίνημα θα μπορέσει να έχει ουσιαστικά και ως ένα βαθμό βιώσιμα κέρδη, θα μπορέσει να εμποδίσει το πισωγύρισμα μόνο όταν περάσει σε φάση αντεπίθεσης, αξιοποιεί τις νίκες όχι μόνο για τη βελτίωση της ζωής του αλλά και για την οργανωμένη αντεπίθεση με στόχο τη λαϊκή εξουσία. Νίκες το κίνημα είχε στο παρελθόν, δεν τις κράτησε γιατί βρέθηκε ανέτοιμο να αντιμετωπίσει την αντιδραστική καταιγίδα των λεγόμενων εκσυγχρονισμών και μεταρρυθμίσεων, και ήταν ανέτοιμο γιατί διατηρούσε ελπίδες στη δικομματική εναλλαγή και κυρίως γιατί δεν έθετε προοπτική τη συνολική ρήξη και ανατροπή.

Το γενικό πρόγραμμα πάλης του ΚΚΕ εξειδικεύεται κατά κλάδο, περιοχή, τομέα οικονομίας, κατά ηλικία και φύλο, αφορά και τους οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες. Δίχως γενική ριζοσπαστική έως και ανατρεπτική γραμμή πλεύσης με όρους λαϊκής οργανωμένης παρέμβασης και δράσης, δεν υπάρχει ριζοσπαστική εξειδίκευση και προσαρμογή».