- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 22/7/2007
Κυρίως φύλλο- Ενθετο: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Ο πόλεμος του περασμένου καλοκαιριού άλλαξε ριζικά το πολιτικό τοπίο στο Λίβανο. Η «Χεζμπολάχ» εξήλθε ενισχυμένη από τις εχθροπραξίες, έχοντας κερδίσει τη συμπάθεια μεγάλης μερίδας της λιβανικής κοινής γνώμης, πολύ πέραν της σιιτικής πληθυσμιακής κοινότητας. Γι' αυτό, άλλωστε, και οι πολιτικές της συμμαχίες έκτοτε δεν περιορίζονται στις σιιτικές πολιτικές δυνάμεις αλλά συμπεριλαμβάνουν και το Χριστιανό Μαρωνίτη Μισέλ Αούν.
Αυτό που όλοι οι αναλυτές αναγνωρίζουν στον Σεΐκ Χασάν Νασράλαχ, ή στην ηγεσία της οργάνωσης, είναι μια αξιοπρόσεκτη ικανότητα πολιτικών ελιγμών που έχει καταφέρει να ξεχωρίσει τη «Χεζμπολάχ» από τα υπόλοιπα «θρησκευτικά κόμματα» της περιοχής, αν και ξεκίνησε ως τέτοιο. Παρά την πολιτική κρίση που σοβεί στη χώρα, και χωρίς να υπαναχωρεί από το αίτημά της για μεγαλύτερο μερίδιο εξουσίας, η «Χεζμπολάχ» χρησιμοποιεί προσεκτικό ενωτικό λόγο, χωρίς ιδιαίτερη αναφορά στους σιίτες.
Αν και ήταν ξεκάθαρο ότι η ίδια ήταν στόχος της ισλαμιστικής «Φάταχ αλ Ισλάμ» και των εμπνευστών της, η «Χεζμπολάχ» υποστήριξε την ανάγκη εξάρθρωσής της αλλά τάχθηκε υπέρ της πολιτικής λύσης, χωρίς, όμως, και να αντιπαρατεθεί στη στρατιωτική πολιορκία του Ναχρ αλ Μπάρεντ. Τέλος, αν και δήλωσε ότι δεν περιμένει πολλά από τη διαλιβανική σύνοδο του Παρισιού, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές της βδομάδας, συμμετείχε σε αυτήν και καταδίκασε κατηγορηματικά τις επιθέσεις κατά της δύναμης του ΟΗΕ, δηλώνοντας διαρκώς ότι θα σταθεί απέναντι σε όσους επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της χώρας.
Ο λόγος για το... λόγο του Δ. Σιούφα, στο Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο, όπου απευθυνόμενος στην καγκελάριο της Γερμανίας Αγκ. Μέρκελ, έκανε αναφορές του τύπου ««επιδιώξατε και πετύχατε να σώσετε την ψυχή της Ευρώπης», ή «η Ευρώπη σας ευχαριστεί» και «στο πρόσωπό σας βλέπουμε τη σύγχρονη Γερμανία, τη σύγχρονη Ευρώπη, τη σύγχρονη πολιτική».
Ούτε οι... ψηφοφόροι της δε θα μπορούσαν να βρουν κάτι καλύτερο να πουν για τη «σιδηρά κυρία» της Γερμανίας που σαφέστατα έχει κοπιάσει πολύ για την πρόοδο των υποθέσεων του μεγάλου κεφαλαίου, μαζί με τους συναδέλφους της.
Αλλά, εάν έσωσε την ψυχή της Ευρώπης - κατά τα λεγόμενα του Ελληνα υπουργού - δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι έσωσε την «τιμή» της. Μάρτυρες γι' αυτό είναι οι εκατομμύρια άνεργοι της ΕΕ, τα εκατομμύρια των λαών που το αποτέλεσμα των κόπων τους το αρπάζει το μεγάλο κεφάλαιο με την αμέριστη συμπαράσταση και την πολύτιμη βοήθεια των ηγετών της ΕΕ.
Αντιγράφουμε από το «Βήμα» (20/7/2007): «Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί δέχονται πιέσεις ακόμη και από τον "πρωθυπουργό" του Κοσσυφοπεδίου Αγκίμ Τσέκου ότι αν δεν εγκριθεί το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι Αλβανοί θα κηρύξουν μονομερώς την ανεξαρτησία τους. Μια τέτοια ...απειλή δύσκολα θα εκτοξευόταν χωρίς υπερατλαντικές πλάτες. Αν υλοποιηθεί, θα δημιουργήσει νέο διχασμό στους κόλπους της ΕΕ, κατά το πρότυπο του Ιράκ. Η παράταση των συνομιλιών ήταν για τις Βρυξέλλες πραγματικό βάλσαμο.
Ωστόσο οι Αλβανοί δε φαίνονται διατεθειμένοι να θυσιάσουν αυτό για το οποίο "πάλεψαν" με κάθε μέσο, στρατιωτικό και ...οικονομικό. Η πρόσφατη αποκάλυψη, στις 22 Ιουνίου, από την ημερήσια (σερβο)βοσνιακή εφημερίδα "Fokus" ότι η γερμανική μυστική υπηρεσία BND έστειλε έκθεση στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν στην οποία αναφέρει ότι ο "αδιάβλητος" κ. Αχτισαάρι έχει λάβει περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ από την αλβανική μαφία του Κοσσυφοπεδίου για "να κόψει και να ράψει" το σχέδιό του στα μέτρα της Πρίστινας δεν μπορεί παρά να γεννά υποψίες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η BND ανέλαβε δράση στο πλαίσιο της Αποστολής των Ηνωμένων Εθνών στο Κοσσυφοπέδιο (UNMIK) κατόπιν αιτήματος του ίδιου του κ. Μπαν. Και ο βασικός - όχι όμως μόνος - χρηματοδότης εκ μέρους της κοσοβάρικης μαφίας φέρεται να είναι ο Μπεχγκτζέτ Πάκολι, εδρεύων στην Ελβετία και με περιουσία άνω των δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων. Εχει μάλιστα συστήσει και την οργάνωση "Συμμαχία για ένα Νέο Κοσσυφοπέδιο" ώστε να κάνει lobbying στις ΗΠΑ υπέρ της ανεξαρτησίας. Σκοπός του, όπως είχε πει παλαιότερα, είναι να γίνει πρόεδρος ενός ανεξάρτητου Κοσσυφοπεδίου. Ακόμη κι αν χρειαστεί να το ...αγοράσει». Φαίνεται πως τα νεοταξίτικα παιχνίδια στα Βαλκάνια έχουν «πολύ φαΐ» για τα μονοπώλια. Αλλά για να γίνει η δουλιά, χρειάζονται και αυτοί που θα κάνουν τα ...βρώμικα κόλπα. Μόνο που όταν «πλακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια»...
Ομαδική αποστολή στο Νταρφούρ ετοιμάζονται να κάνουν ο Πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Γκόρντον Μπράουν...
Οπως δήλωσαν σε κοινή συνέντευξη Τύπου, στο Παρίσι, «είναι έτοιμοι να... πάνε μαζί» στο Νταρφούρ, δεδομένης της σοβαρότητας της κατάστασης στην περιοχή. Σύμφωνα δε με τον Σαρκοζί, είναι οι δύο υποστηρικτές του σχεδίου απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, περί ταχείας ανάπτυξης της «δύναμης διατήρησης της ειρήνης της Αφρικανικής Ενωσης και του ΟΗΕ»...
Ανθρωποι πεθαίνουν και υποφέρουν, είπε χαρακτηριστικά ο Γάλλος Πρόεδρος, ενώ κάτω από το τραπέζι ακονίζει τα νύχια του για απόβαση στο Νταρφούρ, προς εκπλήρωση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων τους στην περιοχή...
Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της δύσης, δε συμπονούν και δεν επεμβαίνουν υπέρ κανενός αν δεν υπάρχει οικονομικό ή στρατηγικής σημασίας όφελος για τους ίδιους...
Αν λοιπόν ήθελε να μεταφράσει κανείς τις δηλώσεις Μπράουν και Σαρκοζί, που υποφέρουν μαζί με τις οικογένειες των νεκρών στο Νταρφούρ, θα έλεγε ότι είναι μία πολύ καλή δικαιολογία να εγκατασταθεί εκεί μία κατοχική δύναμη, με ειρηνευτικό προσωπείο, που θα διασφαλίσει και θα προωθήσει τα συμφέροντά τους στην περιοχή...
Εκπληξη μεγάλη κατέλαβε τους οικονομικούς - και τους σχετικούς ειδησεογραφικούς - κύκλους με την ανεπίσημη πληροφορία ότι το αφεντικό της «Wind» και κάτοχος της μισής «Tellas» (με συνεταίρο τη ΔΕΗ), Αιγύπτιος επιχειρηματίας Ν. Σαουίρις, έδωσε εντολή στην «Ντόιτσε Μπανκ» για την πώληση του μεριδίου του στην «Tellas». Αλλά αυτοί θα βρουν κάποια λύση, δεν προέκυψε κάποιο σπουδαίο πρόβλημα.
Το πρόβλημα το έχουν άλλοι και ξεκινά από πολύ νωρίτερα. Από τη δημόσια ΔΕΗ - αλλά ιδιωτική στην πράξη και στο ...πνεύμα - η οποία θέλησε να ανταγωνιστεί τον πρώην δημόσιο ΟΤΕ για να βγουν περισσότερα «φράγκα». Κι όλα αυτά ενώ τηλεπικοινωνίες και ηλεκτρική ενέργεια είναι κρίσιμοι τομείς που αφορούν άμεσα τα δικαιώματα και τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού, σχετίζονται με την πρόοδο και την ευημερία του.
Αλλά αυτό κανείς δεν το παίρνει υπόψη του απ' ό,τι φαίνεται. Ούτε οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ξεπούλησαν τη δημόσια περιουσία, ούτε - πολύ περισσότερο - οι διοικήσεις της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και φυσικά ο Αιγύπτιος μεγιστάνας. Αλλά κάποιος δεν πρέπει να ασχοληθεί και με αυτά τα δικαιώματα; Προφανώς, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
