Η ύπαιθρος θα υφίσταται την αποβιομηχάνιση, τη φτώχεια και την ανεργία. Ομως το μέλλον δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι αυτό. Χρειάζεται αντίσταση, μέτωπο αγώνα, μαζική και δυναμική πάλη

Τα πιο τρανταχτά παραδείγματα είναι ο καπνός και τα τεύτλα. Το νέο σκηνικό δείχνει πως οι μικρομεσαίοι αγρότες είναι ξεγραμμένοι. Η επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ, άλλωστε, δεν το κρύβει και έχει καλέσει τους αγρότες της ΕΕ να βρούνε άλλες δουλιές... Οι σχεδιασμοί της ΕΕ, στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ και των επιταγών του ΠΟΕ, θέλουν εξευτελιστικές - τριτοκοσμικές τιμές για τα αγροτικά προϊόντα και λίγους επιχειρηματίες μεγαλοαγρότες που θα μοιράζονται όλο και μικρότερες επιδοτήσεις και οι οποίοι σε τελική ανάλυση θα κάνουν ό,τι ακριβώς απαιτούν οι πολυεθνικές και οι βιομηχανίες τροφίμων.

Η ΕΕ εδώ και χρόνια έχει αποφασίσει να «θυσιάσει» τον αγροτικό τομέα στα παζάρια του ΠΟΕ, για να επιτευχθούν οι κερδοσκοπικές επιδιώξεις των πολυεθνικών. Τα τελευταία χρόνια το θέμα της γεωργίας, επικοινωνιακά, επιχειρείται να εμφανιστεί ως το βασικό στις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ. Ομως η γεωργία είναι το «μπαλάκι» και ένα μέσο άσκησης διαπραγματευτικής πίεσης, μπρος στα μεγάλα παιχνίδια των πολυεθνικών που καταδυναστεύουν τον πλανήτη. Τα μεγάλα παζάρια στον ΠΟΕ γίνονται για να πουλήσουν οι ανεπτυγμένες χώρες στις αναπτυσσόμενες ή υπανάπτυκτες χώρες τα βιομηχανικά προϊόντα τους και την τεχνολογία τους χωρίς δασμούς και άλλα εμπορικά εμπόδια. Κι ως αντάλλαγμα γι' αυτό η ΕΕ προσφέρει τη γεωργία της, μια και θεωρεί ότι δε δημιουργείται και κανένα μεγάλο πρόβλημα... Από την άλλη αξίζει να αναφερθεί ότι και πάλι οι υπανάπτυκτες χώρες και οι αγρότες τους δε θα κερδίσουν τίποτα περισσότερο, ακόμα κι αν καταργηθούν οι επιδοτήσεις και οι εισαγωγικοί δασμοί στα αγροτικά προϊόντα. Γιατί πάλι αυτοί θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στους αγρίως εκμεταλλευόμενους και δε θα δουν καλύτερες μέρες. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ μπορεί να «προσφέρουν» και να παζαρεύουν μείωση αγροτικών επιδοτήσεων και κατάργηση δασμών και περιορισμών στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων στους τριτοκοσμικούς, αλλά ως αντάλλαγμα ζητούν κατάργηση δασμών στα δικά τους βιομηχανικά προϊόντα και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και ασυδοσία κίνησης στα κεφάλαιά τους και τις λεγόμενες υπηρεσίες, π.χ. κινητή τηλεφωνία.

Από την άλλη οι πολυεθνικές και οι μεγάλες βιομηχανίες, που δραστηριοποιούνται στο χώρο των τροφίμων και των αγροτικών προϊόντων, δε θα χάσουν τίποτα. Θα βρουν φτηνή πρώτη ύλη από πολλές φτωχές χώρες του πλανήτη. Δε θα βγάζει καπνά η Ελλάδα; Δεν πειράζει, τα παράγει πάμφθηνα η Βραζιλία, για παράδειγμα. Η ποιότητα; Ποιος νοιάζεται... Οι πολυεθνικές, παράλληλα, αγοράζουν τεράστιες εκτάσεις όπως για παράδειγμα συμβαίνει σε χώρες της Λατινικής Αμερικής (π.χ. Αργεντινή και Χιλή όπου φυτεύονται μαζικά αμπέλια). Κι όλα αυτά τα προϊόντα θα αγοράζονται από τις πολυεθνικές σε εξευτελιστικές τριτοκοσμικές τιμές και στη συνέχεια θα μοσχοπωλούνται στις αγορές της ΕΕ ή και θα επανεξάγονται σε ωραίες συσκευασίες στους φτωχούς αγρότες των τρίτων χωρών.

Η ΕΕ μέσω της ΚΑΠ, αφού καθιέρωσε τις επιδοτήσεις και τις συνέδεσε με την αγροτική παραγωγή - βέβαια στην ουσία ήταν επιδότηση στις βιομηχανίες - ήρθε στη συνέχεια να τις περιορίσει και να τις αποσυνδέσει από την παραγωγή. Αυτό βέβαια έγινε αφού πρώτα καθιερώθηκαν παγκοσμίως πολύ χαμηλές τιμές για τα αγροτικά προϊόντα. Υπό αυτές τις συνθήκες οι μικρομεσαίοι Ελληνες αγρότες δε θα μπορούν να αντεπεξέλθουν και να επιβιώσουν. Δε θα μπορούν να παράγουν με το υψηλό κόστος παραγωγής που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα και την ΕΕ και να πουλούν με τριτοκοσμικές τιμές. Επίσης, λόγω του αυξημένου ποσοστού κέρδους, που πάντα επιδιώκουν να έχουν πολυεθνικές και βιομήχανοι και τα όποια εγχώρια προϊόντα συνεχίσουν να παράγονται, μάλλον δε θα προτιμούνται. Θα προτιμούνται τα φτηνά των τρίτων χωρών που θα μπαίνουν αδασμολόγητα μέσω συμφωνιών ΠΟΕ και προτιμησιακών συμφωνιών της ΕΕ.

Ομως οι Ελληνες αγρότες καλούνται να παράγουν και να πουλήσουν καπνό, για παράδειγμα την ποικιλία «Βιρτζίνια», με 30 λεπτά το κιλό όταν το κόστος παραγωγής ξεπερνά το 1 ευρώ. Αποτέλεσμα μετά την αποδέσμευση των επιδοτήσεων, το 2006, τα «Βιρτζίνια» να εξαφανιστούν και η καπνοκαλλιέργεια να πέσει στους 20.000 τόνους περίπου από 120.000 τόνους που ήταν πριν το 2005. Αλλο κραυγαλέο παράδειγμα του ολέθριου συνδυασμού ΚΑΠ και ΠΟΕ είναι ο τομέας της ζάχαρης. Το 2006 πρώτη χρονιά εφαρμογής των νέων μέτρων της ΕΕ καλλιεργήθηκαν 150.000 στρέμματα με τεύτλα λιγότερα σε σύγκριση με το 2005 και το 2007 καλλιεργήθηκαν 270.000 στρέμματα λιγότερα. Η κυβέρνηση ξεπούλησε τη μισή ποσόστωση ζάχαρης στην ΕΕ και δύο εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης έκλεισαν για να μετατραπούν σε μονάδες βιοαιθανόλης.

Μέσα στον Ιούνη του 2007 η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε τα αρνητικά μέτρα για την αναθεώρηση της ΚΟΑ οπωροκηπευτικών. Ψήφισε την αποδέσμευση των επιδοτήσεων, με δυνατότητα να μπορεί το κράτος - μέλος να βάλει σύνδεση μέχρι 50% έως το 2011 για τη βιομηχανική ντομάτα και μέχρι 100% έως το 2010 για τις πολυετείς καλλιέργειες και μέχρι 75% το 2011 και 2012. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια μικρή παράταση και μετά θα γίνει του καπνού και των τεύτλων. Ηδη για παράδειγμα η βιομηχανική ντομάτα την πληρώνει άσχημα. Η παραγωγή έπεσε στο μισό, σε σχέση με την εθνική ποσόστωση. Με 50% αποσύνδεση στην επιδότηση προφανώς θα συρρικνωθεί κι άλλο η παραγωγή βιομηχανικής ντομάτας. Στα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια μόλις μπει η αποσύνδεση σταματάει η παραγωγή. Γιατί ποιος θα πάει να μαζέψει με μια τιμή 3 λεπτά το κιλό; Με βάση τα όσα ανακοίνωσε η Κομισιόν, πολύ άσχημα θα την πληρώσει και το κρασί.

Ομως από τις αποφάσεις της νέας ΚΑΠ και τις επιταγές του ΠΟΕ δε θα πληγούν μόνο οι μικρομεσαίοι αγρότες. Θα πληγούν και θα οδηγηθούν στην ανεργία και χιλιάδες εργαζόμενοι και επαγγελματίες που εξαρτούν την επιβίωσή τους από την αγροτική παραγωγή και την αγροτική οικονομία συνολικότερα. Θα πληγεί συνολικά η ελληνική ύπαιθρος. Και το κωμικοτραγικό και υποκριτικό της υπόθεσης είναι ότι οι σχετικές αποφάσεις της ΕΕ, που στηρίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, λαμβάνονται υποτίθεται στο όνομα της ανάπτυξης της υπαίθρου...

Η κατάσταση, όπως διαμορφώνεται, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους, στους επαγγελματίες της υπαίθρου, που εξαρτούν την επιβίωσή τους από τον αγροτικό τομέα. Θα έχει συνολικά αρνητικές επιπτώσεις στις τοπικές οικονομίες των αγροτικών περιοχών. Θα κλείσουν κι άλλα εργοστάσια. Ηδη η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Θεσσαλονίκη είναι ένα δραματικό παράδειγμα. Τα δύο εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης άλλο ένα. Μάλιστα, όπως πάνε τα πράγματα για την ΕΒΖ, η καμπάνα χτυπάει και για τα υπόλοιπα εργοστάσιά της και πολύ σύντομα αναμένεται να μπει κι άλλο λουκέτο ή και λουκέτα. Η δραματική μείωση της παραγωγής στον καπνό είχε ως αποτέλεσμα από τις 20 μεταποιητικές επιχειρήσεις που υπήρχαν να μείνουν πέντε - έξι πλέον στην αγορά. Ακόμα και η ομοσπονδία των καπνεμπόρων διαλύθηκε, το ίδιο και η διεπαγγελματική καπνού. Σειρά φαίνεται πως θα πάρουν σχετικά σύντομα τα μικρομεσαία ντοματάδικα και χυμοποιεία, καθώς και τα οινοποιεία. Πολλά γεωπονικά μαγαζιά θα βάλουν επίσης λουκέτο, όπως φαίνεται.

Την κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να σώσει ούτε το Δ΄ ΚΠΣ, ούτε ο Β΄ πυλώνας της νέας ΚΑΠ. Η ύπαιθρος θα υφίσταται τη φτώχεια και την ανεργία. Ομως το μέλλον δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι αυτό. Χρειάζεται αντίσταση, μέτωπο αγώνα, μαζική και δυναμική πάλη. Και υπάρχουν δυνάμεις που πρωτοστατούν αταλάντευτα σ' αυτόν τον αγώνα. Η ΠΑΣΥ για τους αγρότες και το ΠΑΜΕ για τους εργάτες έδωσαν, δίνουν και θα δίνουν τις δυνάμεις τους σ' αυτό τον αγώνα. Στον αγώνα για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής, που υλοποιούν η ΕΕ και οι εκάστοτε κυβερνώντες. Μπροστάρης είναι το ΚΚΕ. Για τη λαϊκή οικονομία και τη λαϊκή εξουσία. Το δυνάμωμα του ΚΚΕ δίνει ελπίδα και δύναμη σ' αυτόν τον αγώνα.