«Οι διακοπές και η ξεκούραση δεν είναι πολυτέλεια... Είναι δικαίωμα». Ενα δικαίωμα που χρόνο με το χρόνο αφαιρείται από όλο και μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας, των λαϊκών οικογενειών, των εργαζομένων. Από εκείνους, δηλαδή, που το έχουν περισσότερο ανάγκη. Ακόμη και όσοι θα καταφέρουν να «το σκάσουν» για λίγο θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

«Η νεολαία να διεκδικήσει το δικαίωμά της για δωρεάν - ποιοτικές διακοπές», είναι το μήνυμα που έστειλε η ΚΝΕ σε κάθε λιμάνι της χώρας, από τον Πειραιά ως την Αλεξανδρούπολη, από την Πάτρα ως τη Ρόδο, κατά τη διάρκεια μεγάλης πανεξόρμησης που έγινε την περασμένη Παρασκευή.

Ενα αίτημα που βρήκε ανταπόκριση από χιλιάδες νέους που ανέβαιναν στα πλοία, για να ξεκινήσουν μια μικρή απόδραση διακοπών και που αν και «φορτωμένοι» με τις βαλίτσες, κοντοστάθηκαν να πάρουν την ανακοίνωση της ΚΝΕ, να ανταλλάξουν κουβέντες για τα εισιτήρια που «πληρώνουν ...βαπορίσια και τελικά ταξιδεύεις με σκυλοπνίχτες». Μάλιστα, για αυτή την κατάσταση και καταδεικνύοντας τους ενόχους που «μετατρέπουν τα ταξίδια στα νησιά σε Οδύσσεια που κοστίζει κρουαζιέρα», οι δυνάμεις της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ θα δίνουν το «παρών» κάθε Παρασκευή - για όσο κρατάει η τουριστική περίοδος - στο λιμάνι. Βάζουν στο στόχαστρο την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που στο όνομα της «ανάπτυξης» και της «ανταγωνιστικότητας» τα βγάζει όλα στο σφυρί.

• Ιδιωτικοποιεί και εμπορευματοποιεί παραλίες.
• Απελευθερώνει ναύλα.
• Χαρίζει διαρκώς προνόμια στο τουριστικό κεφάλαιο.

Είναι η ίδια αντιλαϊκή πολιτική που χειμώνα - καλοκαίρι μετατρέπει τους νέους σε «παιδιά για τα θελήματα» του κεφαλαίου. Παίρνει πίσω ακόμη περισσότερα εργασιακά δικαιώματα, εντατικοποιεί τη δουλιά και τις σπουδές, όπως επισήμανε και ο Γιάννης Πρωτούλης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, την περασμένη εβδομάδα, όπου παρουσιάστηκαν οι θέσεις της Οργάνωσης για το θέμα, αναδεικνύοντας την επιτακτική ανάγκη στην ερχόμενη εκλογική μάχη, όπλο να είναι η κόκκινη ψήφος. Για τη ζωή που μας αξίζει...

Μπροστά στην αβάσταχτη πραγματικότητα που διαμορφώνεται για τους νέους και για τις λαϊκές οικογένειες ακόμη και στο δικαίωμα των διακοπών, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας καλεί τη νεολαία να ορθώσει το ανάστημά της και βάζει στόχους πάλης όχι μόνο για τους μήνες του καλοκαιριού, αλλά για όλο το χρόνο.

Με προτάσεις ρεαλιστικές και άμεσο στόχο να μπουν ως αιτήματα αγώνα στα συνδικάτα, στους φοιτητικούς συλλόγους, στους πολιτιστικούς συλλόγους, σε όλο το μαζικό κίνημα διεκδικεί:

• Ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στις ακτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προσπάθεια που έκανε η ΚΝΕ πριν λίγο καιρό να βρει ακτή για να κατασκηνώσουν πάνω από 4.000 άνθρωποι που συμμετείχαν στο 16ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της Οργάνωσης σε μια παραλία της Αττικής. Επί δύο μήνες ήταν αδύνατον να βρεθεί μια τέτοια ακτή, καθώς γύρω από την Αττική δεν υπάρχει ούτε ένας χώρος που να μην είναι εμπορευματοποιημένος, που να μην είναι ιδιωτικοποιημένος, που να επιτρέπεται η ελεύθερη πρόσβαση ή η κατασκήνωση. Ακόμη και ο χώρος που τελικά βρέθηκε στην Ανάβυσσο ανήκει στην εταιρεία Τουριστικών Ακινήτων... και κανείς δεν ξέρει αν και του χρόνου θα είναι ελεύθερος.
• Δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα μνημεία, μουσεία, σε όλους τους φυσικούς και πολιτιστικούς χώρους της χώρας μας.
• Δωρεάν ακτοπλοϊκά εισιτήρια για όλους τους νέους που δεν εργάζονται, όπως μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, με μόνη προϋπόθεση την επίδειξη πάσο.Αυτή τη στιγμή υπάρχει μείωση των εισιτηρίων για τους φοιτητές που σπουδάζουν στα νησιά, η οποία καταργείται εντελώς τους καλοκαιρινούς μήνες.
• Μείωση στο 50% των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων.Σήμερα, μια τετραμελής οικογένεια, με αυτοκίνητο, για να πάει και να έρθει σε ένα νησί, όπως η Λέσβος, σε οικονομική θέση, θέλει τουλάχιστον 400 ευρώ. Οσο ο μισθός ενός εργαζόμενου σε μερική απασχόληση.
• Γενίκευση και αναβάθμιση των προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού για όλους τους εργαζόμενους με οποιαδήποτε μορφή απασχόλησης (μερική απασχόληση, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κ.λπ.) και τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.Πέρα από τις προϋποθέσεις που μπαίνουν σήμερα για το ποιος μπορεί να πάρει εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού και πόσα ξοδεύει εκεί που θα πάει, καθιστούν για ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας απαγορευτικό το να πάει για λίγες μέρες διακοπές.
• Δημιουργία δωρεάν οργανωμένων χώρων αναψυχής (κάμπινγκ, κατασκηνώσεις) για όλους τους νέους.Σήμερα, τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το κάμπινγκ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο Ποσείδι της Χαλκιδικής, όπου η πρόσβαση για τους φοιτητές της Θεσσαλονίκης γίνεται δωρεάν ή επιβάλλεται ένα συμβολικό ποσό για τους επισκέπτες που θα φέρουν. Γιατί είναι μη ρεαλιστικό να δημιουργηθούν τέτοιοι χώροι για τα πανεπιστήμια, τα σχολεία, τους νέους εργαζόμενους;
• Δημιουργία δημόσιων και δωρεάν παιδικών κατασκηνώσεων για τα παιδιά όλων των εργαζομένων και των ανέργων που θα λειτουργούν όλο το καλοκαίρι.Μόνο τα κλεμμένα των 10 τελευταίων χρόνων από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, είναι ικανά να εξασφαλίσουν δωρεάν και υψηλού επιπέδου διακοπές για τα παιδιά των εργαζομένων όλο το καλοκαίρι για πάρα πολλά χρόνια.
• Δημιουργία δημόσιων και δωρεάν οργανωμένων χώρων αναψυχής με ειδικό εξοπλισμό και εκπαιδευμένο προσωπικό για τους νέους με αναπηρίες,καθώς αυτά τα παιδιά αν περνάνε ένα γολγοθά το χειμώνα, το καλοκαίρι είναι ακόμη πιο δύσκολα για να μπορέσουν να κάνουν λίγες μέρες διακοπές.
• Σταθερή δουλιά με δικαιώματα 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο, 1.300 ευρώ βασικό μισθό.Ωστε να επιτρέπεται το δικαίωμα στις διακοπές και την ξεκούραση, το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο.
• 30 μέρες άδεια, εξίσωση του επιδόματος καλοκαιρινής άδειας με μισθό.
• Εθνικός φορέας ακτοπλοΐας.Να μην εξαρτάται το δικαίωμα στην ασφαλή μετακίνηση από μια χούφτα εφοπλιστές, που σε μεταφέρουν όποτε θέλουν και όταν θέλουν με τα σαπάκια τους, χωρίς να υπάρχει καμία δυνατότητα ελέγχου.
• Κατάργηση όλων των διοδίων στο οδικό δίκτυο.

Τιμές «παλατιού» για ένα δωμάτιο, τιμές «κρουαζιέρας» για σαπάκια και οι διακοπές για τη λαϊκή οικογένεια πάνε περίπατο. Με λίγα λόγια, διακοπές για λίγους, αλλά και διακοπές για λίγο, καθώς 1,5 εκατομμύριο Ελληνες (18,7%) θα περιοριστούν σε μία μόλις εβδομάδα διακοπών και πάνω από 400.000 παιδιά δεν μπορούν να κάνουν ούτε καν λίγες μέρες διακοπές. Μια πολύ μεγάλη μερίδα της νεολαίας δε θα μπορέσει να κάνει καθόλου διακοπές ή θα τις συνδυάσει με δουλιά. Με μερική απασχόληση, ωρομίσθια, μαύρη εργασία, στα νησιά, σε μπαρ, σε καφετέριες, σε δωμάτια και ξενοδοχεία.

Την ίδια περίοδο κάποιοι βγάζουν αμύθητα κέρδη, καθώς οι τιμές στις ακτοπλοϊκές γραμμές αυξάνουν κατά βούληση του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα κέρδη τριών ναυτιλιακών εταιρειών:

• Η «ΑΝΕΚ» είχε κέρδη το τελευταίο διάστημα 21,5 εκατομμύρια ευρώ.
• Η «Blue Star» είχε κέρδη 21,76 εκατομμύρια ευρώ.
• Η «MINOAN LINE» είχε 37,4 εκατομμύρια ευρώ.

Και αντίστοιχα έκαναν αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια 114,8% η πρώτη και 24,4% η δεύτερη και η τρίτη 13,1%. Και δε φτάνει μόνο αυτό, το 2006 οι εφοπλιστές πήραν επιδοτήσεις 55 εκατομμυρίων ευρώ!

Πρώτοι οι ναυτεργάτες είχαν προειδοποιήσει για όσα θα επακολουθήσουν με την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Να σημειωθεί ότι από το 2001 έως το 2006 τα εισιτήρια αυξήθηκαν κατά 250%, ενώ μόνο τον Ιούνη του 2007 αυξήθηκαν κατά 20%. Ομως, περίπατο πάει και η ασφάλεια χιλιάδων ζωών, αφού με την απελευθέρωση της ηλικίας των ακτοπλοϊκών πλοίων επανεντάχθηκαν στον ακτοπλοϊκό στόλο και όσα υπερήλικα πλοία είχαν αποσυρθεί. Και δεν είναι μόνο η Ναυτεργατική Ζώνη στο Πέραμα που μαρτυρά ότι η άρχουσα τάξη έχει φτηνύνει την ανθρώπινη ζωή, τη ζωή του εργάτη. Αξίζει κανείς να θυμηθεί το ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ» πριν 7 χρόνια που στοίχισε τη ζωή σε 81 ανθρώπους.

Οσο για τα κέρδη των ξενοδόχων «πετούν στα ύψη» κι αυτά, καθώς οι τιμές, ιδιαίτερα τον Αύγουστο, εκτοξεύονται. Για ένα ψευτοδωμάτιο η τιμή ξεκινάει από 60 ευρώ και ανέρχεται σε ποσά που προκαλούν ίλιγγο και μόνο στο άκουσμά τους.

Είναι φανερό ότι η αντιδραστική πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ χτυπά αλυσιδωτά κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αίμα. Γιατί και το δικαίωμα στην αναψυχή είναι κατάκτηση της εργατικής τάξης, όπως το 8ωρο, η ασφάλιση. Και δεν είναι ανεξάρτητη η αφαίρεση του δικαιώματος στις διακοπές από την επίθεση που δέχεται η νεολαία, από την επίθεση που θα δεχτεί ακόμα περισσότερο μετά τις εκλογές, είτε η κυβέρνηση είναι μπλε, είτε πράσινη. Ηδη, τους τελευταίους μήνες, τα διεθνή επιτελεία της πλουτοκρατίας (ΟΟΣΑ, Κομισιόν), που επισκέφτηκαν τη χώρα μας, έδωσαν εντολή να επιβάλλουν ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία, να επεκτείνουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, την απλήρωτη δουλιά, τους ωρομίσθιους, τους εργαζόμενους με το κομμάτι ή το δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Η πολιτική που ευθύνεται για την «ποιότητα» ζωής των λαϊκών στρωμάτων δεν είναι άχρωμη. Είναι η ίδια πολιτική που στερεί και περιορίζει τον ελεύθερο χρόνο. Ρίχνει στάχτη στα μάτια με αυξήσεις των 77 λεπτών σε μισθούς ανέχειας. Σε κάνει να ασφυκτιάς στο σχολείο, το πανεπιστήμιο, στους εργασιακούς χώρους. Είναι η ίδια που χρόνο με το χρόνο ορθώνει ταξικούς φραγμούς ακόμη και στην ξεκούραση.

Σε μια προσπάθεια να μακιγιάρουν το κερδοσκοπικό τους πρόσωπο και να καμουφλάρουν την αντιλαϊκή πολιτική, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν προωθήσει μια σειρά «νεανικών προγραμμάτων» ως ...ευκαιρία για διακοπές, αποδίδοντάς τους μάλιστα, χαρακτηριστικά «κοινωνικής ευαισθησίας». Στην πραγματικότητα, επιβεβαιώνουν την πρόθεσή τους για ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση, ακόμη περισσότερα κέρδη και τη μετατροπή των νέων σε πειθήνια παιδιά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα «κοινωνικής ευαισθησίας» αποτελεί το πρόγραμμα «τουρισμός και εθελοντισμός» που «τρέχει» από τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Η πρόταση που παρουσιάζει σε όσους νέους έχουν οικονομικά προβλήματα και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος των διακοπών ούτε για λίγες μέρες, είναι να δουλεύουν «εθελοντικά», δηλαδή τζάμπα. Δηλαδή, ένας νέος να δουλεύει χωρίς να πληρώνεται καλύπτοντας πάγιες ανάγκες σε κάποιο παράρτημα των ΕΛΤΑ τουριστικής περιοχής και σε αντάλλαγμα να μπορεί να κάνει ένα μπάνιο και να ξεκουραστεί σ' ένα ψευτοδωμάτιο. Ή όσοι ακολουθούν τα προγράμματα αγροτοτουρισμού να δουλεύουν τα καλοκαίρια στα χωράφια και μετά να ξεκουράζονται λίγες ώρες.

Είναι φανερό ότι η ανάγκη των νέων για διακοπές χρησιμοποιείται ως ένα ακόμη πάτημα για την προώθηση αντεργατικών μέτρων και την αποδιάρθρωση εργασιακών σχέσεων. Και το πράγμα δε σταματά εκεί. Χρησιμοποιείται ως το μέσο για τη νομιμοποίηση αντιδραστικών αλλαγών και την αφαίρεση δικαιωμάτων, στη συνείδηση της νεολαίας.

Τέτοιο παράδειγμα είναι τα περιβόητα «καλοκαιρινά σχολεία νεανικής επιχειρηματικότητας». Το συγκεκριμένο πρόγραμμα απευθύνεται κατά κύριο λόγο στα παιδιά που φοιτούν στα ΤΕΕ, στα παιδιά δηλαδή που προέρχονται από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα στη χώρα μας, παιδιά της εργατικής τάξης που όλο το χρόνο δουλεύουν για ψίχουλα. Ακριβώς για αυτούς τους λόγους απευθύνονται στα συγκεκριμένα παιδιά και τους προτείνουν καλοκαιρινά σχολεία νεανικής επιχειρηματικότητας, τα οποία λειτουργούν για λίγες μέρες, περίπου 15, σε κάποιο νησί. Εκεί, εκτός από εργαστήρια και μαθήματα, είναι υποχρεωμένα για μια ώρα την ημέρα να... ακούν τις ομιλίες ενός επιχειρηματικού στελέχους. Δηλαδή, το αντίτιμο που επιβάλλεται για λίγες μέρες ξεκούρασης είναι μαθήματα υποταγής από στελέχη επιχειρήσεων για τα «θετικά» της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και του κοινωνικού διαλόγου, για την επιχειρηματική «γενναιοδωρία». Ετσι, στο όνομα, τάχα, της προσφοράς διακοπών, οι επιχειρηματίες κερδίζουν τζάμπα δουλιά, δημιουργώντας, ταυτόχρονα, υποταγμένους εργαζόμενους.