Τι σχέση μπορεί να έχουν οι λεγόμενοι «κουκουλοφόροι» και οι βομβιστικές επιθέσεις, η προαναγγελία της κυβέρνησης ότι δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει πλαστικές σφαίρες κατά διαδηλωτών, η εμφάνιση προκήρυξης της αυτοαποκαλούμενης οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» για ανάληψη επίθεσης κατά αστυνομικού τμήματος στη Νέα Ιωνία; Ο καθένας μπορεί να υποθέσει ό,τι θέλει, ανάλογα από ποια σκοπιά το βλέπει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τη σύνδεση αυτών των γεγονότων την έχει κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Χρησιμοποιώντας, μάλιστα, τον όρο «πολιτική βία» και την ξεκάθαρη πρόθεσή της να επιχειρήσει να καταστείλει τις κινητοποιήσεις του λαϊκού κινήματος.

Αξιοποιώντας, λοιπόν, τα γεγονότα, η κυβέρνηση - χρησιμοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το οποίο έχουν συναποφασίσει οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της, από τότε που κυβέρνηση στην Ελλάδα ήταν το ΠΑΣΟΚ - ενισχύει την κατασταλτική δράση της αστυνομίας. Βέβαια, σε όλα αυτά υπάρχει ο «κοινός παρονομαστής». Το ότι το αστικό κράτος, που υπερασπίζει την εξουσία της τάξης των καπιταλιστών, έχει βασικό αντίπαλο, ανεξάρτητα από τις αφορμές και τα προσχήματα που χρησιμοποιεί: Την Εργατική Τάξη. Ετσι, μπορεί διάφοροι που φορούν κουκούλες - ανεξάρτητα αν κάποιοι απ' αυτούς παρασυρμένοι μπορεί να πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο δίνουν τον αγώνα τους - να «ξεγελούν», υποτίθεται, 100 ή 200 άνδρες των ΜΑΤ και να χτυπούν ανενόχλητοι, π.χ., το αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων. Αλλά αγώνας διεκδίκησης για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δε γίνεται με κάψιμο αυτοκινήτων, σπάσιμο βιτρινών, ληστείες τραπεζών κλπ. Απαιτεί μαζική ταξική κοινωνικοπολιτική πάλη ενάντια στην πολιτική της πλουτοκρατίας. Και βεβαίως εκεί που αυτό το κράτος χτυπά, αξιοποιώντας ενίοτε, αν δεν την κατευθύνει, και τη δράση κάποιων που φορούν κουκούλες (χαρακτηριστικό το παράδειγμα του χτυπήματος του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη από «κουκουλοφόρο» αστυνομικό), είναι τα φοιτητικά συλλαλητήρια, τις συγκεντρώσεις ενάντια σε καταπατητές μεγαλοεπιχειρηματίες, τους διαμαρτυρόμενους συνταξιούχους, τους εργάτες που ζητούν συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό για να του πουν ότι τα 77 λεπτά του ευρώ που πήραν αύξηση δε φτάνουν για να ζήσει η λαϊκή οικογένεια, τους ναυτεργάτες που αρνούνται να παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα στα σαπάκια των εφοπλιστών...

Ετσι, σα να μην έφταναν τα ΜΑΤ, τα κλομπ, οι «φυσούνες» και τα δακρυγόνα, τώρα η κυβέρνηση προσθέτει στο οπλοστάσιο των κατασταλτικών μηχανισμών σφαίρες από πλαστικό ή καουτσούκ και χρωμοσφαιρίδια.

Σήμερα, η ΕΛ.ΑΣ. διαθέτει τρεις τύπους όπλων, που μπορούν να εκτοξεύσουν μη συμβατικές σφαίρες. Το πρώτο υπάρχει από την προηγούμενη δεκαετία και βρίσκεται στις αποθήκες της για την αντιμετώπιση στάσεων στις φυλακές. Χρησιμοποιείται από ειδικά εκπαιδευμένο υπαξιωματικό. Το είχαν μεταχειριστεί τα ΜΑΤ στα επεισόδια που είχαν γίνει στη Θεσσαλονίκη το 2003 κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Στις συσκευές εκτόξευσης χημικών μπορούν να χρησιμοποιηθούν πλαστικές κυλινδρικές σφαίρες. Επίσης, υπάρχει περιορισμένος αριθμός όπλων βελγικής κατασκευής που εκτοξεύουν χρωμοσφαιρίδια για να μαρκάρονται οι «ταραξίες» και να συλλαμβάνονται αργότερα. Διατίθενται και ειδικά φυσίγγια κρότου, ενώ υπάρχουν στην αγορά και εκτοξευτήρες γαλλικής κατασκευής, που εκτοξεύουν λαστιχένια μπαλάκια παρόμοια με αυτά του τένις.

Η κυβέρνηση κάνει λόγο για πολιτική βία, χωρίς να βλέπει τα περιστατικά βίας και καταστολής, στα οποία εμπλέκονται οι ειδικές δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. μετά από δική της εντολή. Ας δούμε μερικά από αυτά.

Ενα από τα πιο πρόσφατα είναι το πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 8ης Μάρτη. Οργανωμένες και εξοπλισμένες ομάδες «κουκουλοφόρων» είχαν πάρει θέση κοντά στα μπροστινά μπλοκ της πορείας. Κάτω από το «μάτι» των τηλεοπτικών καμερών, στο ύψος της «Μ. Βρετάνιας», εντείνουν τον πετροπόλεμο και τη ρίψη «μολότοφ» στις αστυνομικές δυνάμεις. Τα ΜΑΤ επιτίθενται κι έτσι το μπλοκ που χρησιμοποιούσαν για κάλυψη οι κουκουλοφόροι «σπάει» στη μέση. Ενώ οι «κουκουλοφόροι» προχωρούν από την Πανεπιστημίου στη Σταδίου όπου ανασυντάσσονται για να επανέλθουν, τα χημικά και το ξύλο που «πέφτουν» στους διαδηλωτές είναι ανελέητα. Την ίδια ώρα, διαδηλωτές σπρώχνονται από τα ΜΑΤ προς το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Οι ειδικές μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. εξαπολύουν επιθέσεις από όλες τις μεριές εναντίον των διαδηλωτών. Κάποιοι έκαναν λόγο για αμαύρωση του μνημείου και απόπειρα εισβολής διαδηλωτών στη Βουλή.

Πέρυσι στο γιορτασμό της εξέγερσης του Νοέμβρη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ένας αριθμός αστυνομικών με πολιτική περιβολή και κουκούλες έδρασε προβοκατόρικα. Η δράση τους δεν μπορούσε να ήταν «αυθόρμητη». Αρα, μαρτυρούσε συγκεκριμένο σχέδιο.

Αυτή η δράση «ξυπνά» σκέψεις για βελτίωση των αστυνομικών πρακτικών, όπως είναι η δημιουργία ειδικής ομάδας μυστικών αστυνομικών και πρακτόρων, που θα χρησιμοποιούν μικροκάμερες και άλλα συστήματα για να παρακολουθούν συγκεκριμένους χώρους στο κέντρο της Αθήνας.

Αλλο πρόσφατο συμβάν ήταν η επίθεση των ΜΑΤ σε μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όταν τους ζήτησαν να αποχωρήσουν μπροστά από τα γραφεία της ΚΟΑ του ΚΚΕ μετά από φοιτητική πορεία στις 29 Μάρτη. Στις 6 Φλεβάρη, τα ΜΑΤ με χημικά και κλομπ επιτέθηκαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ΚΟΑ του ΚΚΕ κατά της επίσκεψης του πρέσβη των ΗΠΑ, Τ. Ρις, στο παλιό Δημαρχείο της Αθήνας.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα της έντασης της κρατικής καταστολής και της χρησιμοποίησης των άλλοθι για την επιβολή της. Αλήθεια, ποιος έχει ανάγκη αυτό το άλλοθι, αν όχι το κράτος των καπιταλιστών για να γεννά τρομοφοβία και αύξηση των κατασταλτικών μηχανισμών κατά του εργατικού κινήματος και, γενικότερα, του μαζικού λαϊκού κινήματος και της κοινωνικοπολιτικής πάλης λαού και νεολαίας για το δικό τους δίκιο;