Στη συνέχεια της ομιλίας της, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε ότι αφετηρία για τις θέσεις του ΚΚΕ είναι η θέση για το καπιταλιστικό σύστημα και υπογράμμισε ότι ωστόσο «οι θέσεις του ΚΚΕ για το ρόλο της επιστήμης, για μια πολιτική όπου η επιστήμη πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία του λαού, για δημόσια δωρεάν Παιδεία, για μη ιδιωτικά πανεπιστήμια και σχολεία, αποτελούν μια βάση για συζήτηση και στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος στο οποίο ζούμε». Και εξήγησε ότι «η θέση για δημόσια δωρεάν Παιδεία, όπου η επιστήμη και οι επιστήμονες υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, που αντιστέκονται σε έρευνα, για παράδειγμα, για στρατιωτικούς σκοπούς ή σε έρευνα που μπαίνει στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων, είναι ένα πεδίο που μπορεί να συναντηθούμε και εμείς που έχουμε σαν αφετηρία και σκοπό μας το σοσιαλισμό, αλλά και εκείνοι που ενδεχομένως πιστεύουν ότι το σημερινό σύστημα μπορεί να γίνει καλύτερο ή μπορεί να υπάρχει και κάτι άλλο ενδιάμεσο - που για εμάς βεβαίως δεν υπάρχει».

Υπογράμμισε ότι χρειάζεται να ανοίξει μια συζήτηση με πυρήνα το πανεπιστήμιο, την οικονομία, την κοινωνία, ποια επιστήμη και έρευνα από ποιον και για ποιον, το επιστημονικό αντικείμενο, την επιστημονική και επαγγελματική μόρφωση...

«Αν δε συζητηθούν αυτά - τόνισε - το πανεπιστημιακό κίνημα θα είναι άοπλο». «Είναι όπλο η απεργία, είναι όπλο η κατάληψη», σημείωσε και διευκρίνισε: «Ο αγώνας χωρίς διαπάλη στον τομέα των ιδεών δε θα οδηγήσει σε σημαντικά αποτελέσματα. Ο αντίπαλος είναι καλά μελετημένος, εμείς δεν τον υποτιμούμε, ούτε τον φοβόμαστε. Ολες αυτές οι κινητοποιήσεις που έγιναν όλο αυτό το διάστημα είναι σημαντικές. Είναι σημαντικό ότι ένα μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας αντιστάθηκε και αντιστέκεται. Μπορεί να είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που εκδηλώνονται - δε θα κάνω ποσοτικοποίηση της αντίστασης. Αλλά η άλλη πρόταση για το πανεπιστήμιο πρέπει να βγει - έστω και με διαφορετικές απόψεις και αποχρώσεις - και να μη μένουμε μόνο όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16, δημόσια δωρεάν Παιδεία, όχι στα μη κρατικά πανεπιστήμια».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε ότι «αυτός ο αγώνας συνδικαλιστικά είναι σημαντικός, αλλά δε μας οπλίζει με όλα εκείνα τα επιχειρήματα που χρειάζονται για να αντικρούσουμε μια επίθεση που θα είναι μακροπρόθεσμη, σκληρή, αλλά που έχουμε την αισιοδοξία ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Και, τουλάχιστον, να υπάρξει πολιτικό κόστος για όλους αυτούς που προπαγανδίζουν τον καινούριο ρόλο δήθεν του πανεπιστημίου στη σύγχρονη εποχή».

«Απορρίπτουμε την έννοια της αξιολόγησης. Για εμάς η αξιολόγηση είναι μια καθαρά πολιτική διαδικασία. Βεβαίως, είναι και αυτή μια πάρα πολύ γοητευτική λέξη. Η αξιολόγηση είναι με κριτήρια πολιτικά και ιδεολογικά. Δεν είναι ουδέτερη η έννοια της αξιολόγησης, πολύ περισσότερο που έχει σχέση με τη χρηματοδότηση και την προσαρμογή στους κανόνες της αγοράς», επισήμανε η Αλ. Παπαρήγα.

Εξήγησε ότι ακόμα και στην περίπτωση αυτοαξιολόγησης ή εσωτερικής αξιολόγησης, με συμμετοχή καθηγητών και φοιτητών, δεν υπάρχει ενότητα στόχων και σκοπών και συμπλήρωσε ότι «μέσα στο ίδιο το Πανεπιστήμιο υπάρχουν ιδεολογικές, πολιτικές και ταξικές συγκρούσεις». Σημείωσε ότι ακόμα και αν μπορούν να υπολογιστούν τα ποσοτικά κριτήρια, τα ποιοτικά είναι πολύ σχετικά, καθώς είναι ζήτημα ποιος κρίνει και με τι κριτήρια, ποιος είναι καλός επιστήμονας.