Για παράδειγμα, την εποχή που έταζαν "λαγούς και πετραχήλια" για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτή σαν σύνολο και οι ηγέτες των χωρών - μελών ξεχωριστά στριμώχνονταν ποιος θα φανεί σκληρότερος και πιο αποτελεσματικός δολοφόνος ενάντια στο γιουγκοσλαβικό λαό. Κάτι πήγαν να ψελλίσουν μερικοί για τον ανεξάρτητο ρόλο της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, που, τάχα, δίνει άλλη προοπτική στην ΕΕ και τους "κόπηκε κυριολεκτικά η ανάσα", όταν υπεύθυνος της ΚΕΠΠΑ διορίστηκε ο ΝΑΤΟικός "πασπαρτού" για όλες τις δουλιές και "πόρτες", Χ. Σολάνα.

Ηταν τέτοιες οι συγκυρίες, που κάποιοι πρόλαβαν, είδαν και κατάλαβαν την άσχημη πραγματικότητα του κόσμου του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Διαισθάνθηκαν, ταυτόχρονα, πως ανάλογα είναι και τα άλλα παραμύθια, που τους ποτίζουν για την ΟΝΕ κλπ. Εκαναν, ίσως, το συνειρμό και συνέδεσαν, για παράδειγμα, τις κατευθύνσεις που επιβάλλει η ΟΝΕ με τη διαρκή αύξηση της ανεργίας, τη διαδοχική αλλοίωση των εργασιακών σχέσεων και τη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου.

Οπου και να έπιανες τις ιδέες, τους θεσμούς, τα όργανα, τους ανθρώπους από τον κόσμο του κεφαλαίου, όλο τον τελευταίο καιρό αποκαλυπτόταν η σαπίλα ενός συστήματος, που δεν παίρνει από "σοβαντίσματα" και βελτιώσεις, αλλά χρειάζεται γκρέμισμα και ξαναφτιάξιμο στα αληθινά μέτρα πλέον και το ρυθμό των λαών. Πόσος "κοπανιστός αέρας", για παράδειγμα, δεν επιχειρήθηκε να φουσκώσει τα μυαλά για το απαραίτητο κίνητρο του κέρδους στην ανάπτυξη των κοινωνιών! Και όμως. Ακόμα και αν κάποιος δε συνέλαβε με την πρώτη πως αυτό το κέρδος του κεφαλαίου είναι που σκότωσε τα αθώα παιδιά στη Γιουγκοσλαβία είναι σίγουρο πως αντιλήφθηκε πως το ορυκτέλαιο δε βρέθηκε στις ζωοτροφές για άλλο λόγο, παρά μόνο για το καπιταλιστικό τυφλό κέρδος. Οπως λίγο μόλις καιρό πριν ήταν οι "τρελές αγελάδες", ή ίσως λίγο καιρό μετά θα είναι οι βλαβερές ορμόνες και, αν αφεθούν, θα πάει λέγοντας...

* * *

Φυσικά, κάποιοι άλλοι δεν πρόλαβαν "όταν άνοιξαν τα φώτα" να δουν και να συλλάβουν τους ιθύνοντες να ακονίζουν τα μαχαίρια σε βάρος των λαών. Η κάποιοι μπορεί να πίστεψαν ότι είναι δυνατόν να τη γλιτώσουν, αναθέτοντας σε άλλους κατά περίπτωση το χειρισμό των υποθέσεών τους ή ακόμα και τους αγώνες τους. Λες και οι λαϊκές διεκδικήσεις προωθούνται με σπόνσορες... Κόντεψε προς στιγμή να αναδειχτεί σε ιδεολογία "η καπατσοσύνη", που σε βγάζει, τάχα, στο τέλος αλώβητο, παρά την πραγματικότητα που σε χτυπάει κατακέφαλα. Για παράδειγμα, όλοι διαισθάνονται πως τούτη η ΝΑΤΟική "ειρήνη" είναι ουσιαστικά προετοιμασία για πόλεμο, όμως, μερικοί θέλουν ακόμα να πιστεύουν πως, όπως τα παιδιά, "σφίγγεις τα μάτια" και δεν υπάρχουν τα προβλήματα.

* * *

Ετσι, την ώρα που είχαν γίνει τσακωτοί να συμμετέχουν ουσιαστικά στο έγκλημα κατά του γιουγκοσλαβικού λαού, αυτοί ασχολιόνταν μια βδομάδα με το περιεχόμενο μιας πολιτικής διαφήμισης, μια άλλη βδομάδα με τον τρόπο που μπορούσε να γίνει μια τηλεοπτική συζήτηση, μετά μια άλλη με το ποιος έκανε το "παπαγαλάκι" στο Χρηματιστήριο και, στην τελική φάση, με ποδοσφαιρικά στοιχήματα για το ακριβές εκλογικό ποσοστό τους... Ολα αυτά, παράλληλα με ταξίματα - απειλές αόριστης σταθερότητας, η οποία, όμως, έχει πολύ οριστικό περιεχόμενο για τη σταθερότητα του κέρδους του κεφαλαίου. Παράλληλα, φυσικά, στην πράξη, έκαναν όλα τα χατίρια στους Ευρω-ΝΑΤΟικούς εταίρους, που, με το κατάλληλο καμουφλάρισμα, τα εμφάνιζαν σε περιπτώσεις και σαν πράξεις αντίστασης. Οταν η κυβέρνηση επέλεξε αυτή την τακτική της σουπιάς, σαν να πέταξε σκοινί σωτηρίας και σε όποιους άλλους δεν μπορούσαν να πουν τίποτα διαφορετικό ή χρειάζονταν να σκεπάσουν τα "λερωμένα τους". Πρώτη η ΝΔ, αλλά και άλλα κόμματα αρπάχτηκαν από το σκοινί που είχε πετάξει το επιτελείο της κυβέρνησης και φρόντισαν, για άλλη μια φορά, να δώσουν ένα πνεύμα "τρα - λα - λα" στο περιεχόμενο του προεκλογικού λόγου.

* * *

Σίγουρα, το άνοιγμα της κάλπης αλλάζει κάποιους συσχετισμούς, άρα και πραγματικότητες. Σίγουρα ανοίγονται καινούριες δυνατότητες, όχι εν λευκώ ανάθεσης σε κάποιους, αλλά συμμετοχής στους μαζικούς αγώνες ανατροπής. Οποιο και αν είναι το σημερινό ποσοστό που θα πάρουν οι δυνάμεις που διάλεξαν τον κοινό αγώνα, είναι άλλο ένα εργαλείο να φωτίζουν οι λαϊκές μάζες τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και να κινητοποιούνται για να τα ανατρέψουν. Ομως, "για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλιά πολλή..." και μόλις τώρα αρχίσαμε.

"Δεν περνάς ποτέ από το ίδιο ποτάμι δυο φορές", έλεγε ο αρχαίος πρόγονος, για να τονίσει την ατέρμονη αλλαγή της πραγματικότητας, που συμβαίνει αντικειμενικά, έτσι και αλλιώς. Ομως, για όποιον θέλει αυτή η αλλαγή να είναι στα μέτρα του και στα συμφέροντά του, πρέπει να συμμετέχει ενεργά στη δημιουργία της. Εδώ είναι και η απειλή της ΝΑΤΟικής "ειρήνης" και η ΟΝΕ και τα σχέδια για την Παιδεία και την Υγεία και για τη ζωή μας ολόκληρη. Καιρός να τη χαράξουμε βήμα - βήμα και κάθε μέρα με μαζικούς λαϊκούς αγώνες. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί...

Το άνοιγμα της κάλπης αλλάζει συσχετισμούς, άρα και πραγματικότητες. Για όποιον θέλει αυτές οι αλλαγές να είναι στα μέτρα του και στα συμφέροντά του, πρέπει, να συμμετέχει ενεργά στη δημιουργία τους

ΟΙ ΧΙΤΛΕΡΙΚΕΣ ορδές εισέβαλαν στα Βαλκάνια και στη χώρα μας για να μας επιβάλλουν τη "νέα τάξη πραγμάτων". Τώρα συγκλονίζονται πάλι τα Βαλκάνια από τα καταιγιστικά πυρά του ΝΑΤΟ πάνω στη Γιουγκοσλαβία. Πριν ένα μήνα ολοκληρώθηκε η μορφή ενός νέου τέρατος, της "νέας τάξης πραγμάτων", με τη διακήρυξη των καταστατικών αρχών του νέου ΝΑΤΟ. Με την πρώτη ματιά βλέπουμε πως ο κύριος στόχος τόσο της χιτλερικής, όσο και της ΝΑΤΟικής ή κλιντονικής "νέας τάξης πραγμάτων", ήταν και είναι ο ίδιος: η υποταγή των λαών ή, γλαφυρότερα, η απαλλαγή τους "από τον κακό εαυτό τους"! (σελίδα 16)

ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ κοινοτικά "πακέτα" των τρισεκατομμυρίων, δε θα μπορούσαν να λείψουν από την κυβερνητική προεκλογική προπαγάνδα. Οι διάφοροι κυβερνητικοί ντελάληδες, άρχισαν και πάλι να μιλούν για μία Ελλάδα - απέραντο εργοτάξιο όπου εκτελούνται σήμερα... 20.000 μικρά και μεγάλα έργα. Τα ίδια βέβαια λένε εδώ και 20 χρόνια σε κάθε προεκλογική περίοδο: Αναμορφώνουμε τη χώρα, δημιουργούμε τις υποδομές του μέλλοντος, αυτοκινητόδρομοι, αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηρόδρομοι, γέφυρες, ποτάμια, όλα εκσυγχρονίζονται, δημιουργούμε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, βάζουμε τις βάσεις για την ισχυρή οικονομική ανάπτυξη του μέλλοντος, διατυμπανίζουν οι κυβερνητικοί μανδαρίνοι (σελίδες 34 - 35)

ΤΑ ΧΩΡΙΑ του Κιλκίς, μπροστά στις ευρωεκλογές, στέλνουν το μήνυμα της αντίστασης ενάντια στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης. Οσο μεγαλώνει η αγανάκτηση απ' την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των βαστάζων της, τόσο μεγαλώνουν και οι αγώνες των κατοίκων της περιοχής της Κ. Μακεδονίας. Είναι μια ακόμη "μάχη", σαν αυτή που έδωσαν πριν από καιρό στα μπλόκα με τα τρακτέρ (σελίδα 36)

ΑΠΟ ΤΟ 1988 μέχρι το 1994 η ελληνική βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης έχασε πάνω από 51.000 θέσεις εργασίας από τις 120.000 συνολικά. Αυτή η απώλεια αντιστοιχεί σε μια ετήσια μείωση της τάξης του 8%, με αντίστοιχες τάσεις και για τα επόμενα χρόνια. Το ποσοστό αυτό είναι σχεδόν διπλάσιο από το 4,4% που έχει ανακοινώσει η Ευρωπαϊκή Ενωση για το ίδιο διάστημα. Στην κλωστοϋφαντουργία και την πλεκτική 40.000 εργαζόμενοι έχασαν τη δουλιά τους, ενώ στο έτοιμο ένδυμα έμειναν άνεργοι 11.000 (σελίδα 37)

"Ο ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ θα επιβιώσει". Αυτός ο νόμος, δηλαδή ο νόμος της ζούγκλας, έχει τεθεί σε ισχύ στις ελληνικές θάλασσες από την 1η Γενάρη 1999, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετατρέποντας σε "κουρέλι" τη νομοθεσία της χώρας, άνοιξε διάπλατα τις θαλάσσιες πύλες, για να μπουν και να αλώσουν τα πλοία των πολυεθνικών. Την 1η Γενάρη, δηλαδή, τέθηκε σε εφαρμογή ένα ακόμα νομοθετικό τερατούργημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο Κανονισμός 3577/92, για να"σπάσει" κάθε είδους προστατευτισμό ("καμποτάζ") στις ελληνικές κρουαζιέρες, που σημαίνει ότι στο βωμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης η κυβέρνηση θυσιάζει τις θέσεις 7.000 περίπου Ελλήνων ναυτεργατών που υπηρετούν στα ελληνικά κρουαζιερόπλοια! (σελίδες 38 - 39)

ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ περισσότερο από μισός αιώνας από τότε που Κομιντέρν έπαψε να υπάρχει κι αν πρέπει να σταθεί κανείς σε ένα επιστημονικό ιστορικό συμπέρασμα, που προκύπτει αβίαστα, τόσο από την ίδρυση και δράση της όσο και από την αυτοδιάλυσή της, αυτό είναι η αναγκαιότητα του προλεταριακού διεθνισμού, η αναγκαιότητα να υπάρξει διεθνής συντονισμός, των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, οργανώσεων και λαών ενάντια στη διεθνή οργάνωση και δράση του πολυεθνικού κεφαλαίου, του διεθνούς ιμπεριαλισμού (σελίδα 40)