Απλή είναι η εξήγηση για τη φραστική έξαρση του Κ. Σημίτη κατά της "λογικής της μιας και μόνης υπερδύναμης, της λογικής του πλανητάρχη". Με δεδομένο ότι η πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη υπαγορεύεται αποκλειστικά σχεδόν από αυτήν τη λογική, πέρα από τις εντυπώσεις που επιδιώκει για προεκλογικούς λόγους, το πιθανότερο είναι ότι ο Κ. Σημίτης ετοιμάζεται να πει το μεγάλο "ναι" στη χερσαία επίθεση των ΝΑΤΟικών μακελάρηδων ενάντια στο γιουγκοσλαβικό λαό. (Φυσικά και είναι μεγάλο ψέμα ο ισχυρισμός του ότι "απαντήσαμε με ένα καθαρό όχι", όταν το ΝΑΤΟ ζήτησε να συμμετέχει η χώρα στους βομβαρδισμούς). Οι τελευταίες πληροφορίες και ενδείξεις συγκλίνουν στην εκτίμηση - πρόβλεψη ότι οι ΝΑΤΟικοί φονιάδες έχουν πέσει με τα μούτρα στα σχέδια εισβολής με χερσαίες δυνάμεις και, βέβαια, η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τι πρόκειται να συμβεί. Γι' αυτό ο Κ. Σημίτης φρόντισε να προετοιμάσει ένα άλλοθι στο ενδεχόμενο να εμπλακεί στη χερσαία εισβολή, εξαπολύοντας φραστικές και ανώδυνες επιθέσεις στον "πλανητάρχη", ώστε στη συνέχεια να παρουσιάσει την επαίσχυντη απόφασή του ως "αναγκαίο κακό", που πάρθηκε με γνώμονα το "εθνικό συμφέρον".

Αν τολμήσει η κυβέρνηση Σημίτη και προχωρήσει σε μια τέτοια ατιμωτική για τον ελληνικό λαό πράξη, ας γνωρίζει πολύ καλά ότι θα φύγει νύχτα και κανένας "ισχυρός προστάτης" δεν τη σώζει.

Δόξα να 'χει

το κανόνι,

που χτυπάει

και νιώθω ρίγη,

που τα κάνει

όλα σκόνη

και "χρυσές" δουλιές

μου ανοίγει!

Δόξα να 'χουν

οι οβίδες,

που τα κάνουν

όλα χώμα,

μου φτερώνουν

τις ελπίδες

πως θ' αρχίσω

την "κονόμα"!

Δόξα να 'χουνε

οι σφαίρες

και των πύραυλων

οι κρότοι,

αναγγέλλουνε

τις μέρες

που θ' αρχίσει

"φαγοπότι"!

Ο οίστρος

Αναπόφευκτα πολεμικό το κλίμα όλων αυτών των ημερών. Απ' αυτό παρμένη και η πετυχημένη ατάκα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην προχτεσινή της συνέντευξη Τύπου: "Η πιο καλή σφαίρα στην πολιτική της ΕΕ, της ΟΝΕ και του ΝΑΤΟ είναι αυτή που συνδέεται με την υπερψήφιση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ". Μια ατάκα που βρήκε ιδιαίτερη δημοσιότητα στις χτεσινές εφημερίδες κι "έδωσε" ακόμη και τίτλους. Ισως, γιατί, πρώτη φορά, μια "σφαίρα" έχει αποκλειστικά και μόνο ιδιαίτερα έντονη φιλειρηνική αποστολή και περιεχόμενο.

Αρκετοί έχυσαν τη χολή τους, μόλις ανακοινώθηκε η συμμετοχή της Λιάνας Κανέλλη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Οι περισσότεροι έσπευσαν να μιλήσουν για ευρωβουλευτικές φιλοδοξίες της γνωστής δημοσιογράφου, για συναλλαγές και παζάρια με το ΚΚΕ και άλλα παρόμοια. Χτες και αφού προχτές, στη συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, ανακοινώθηκαν οι πρώτοι της λίστας και η Λιάνα Κανέλλη έδωσε μια πληρωμένη απάντηση ("Η συμπαράταξη δεν είναι υπόθεση ούτε συναλλαγής ούτε καρέκλας"), κατάπιαν τη γλώσσα τους. Ολοι εκτός της "Καθημερινής", η οποία συνέχισε τα κατά φαντασίαν της ρεπορτάζ και σημείωνε: "Σε μη εκλόγιμη θέση τελικά θα είναι η γνωστή δημοσιογράφος κ. Λιάνα Κανέλλη, εξαιτίας - όπως αναφέρουν πληροφορίες - εσωκομματικών αντιδράσεων, ακόμη και ως προς τη συμμετοχή της στο ευρωψηφοδέλτιο".

Κατανοητή η στενοχώρια τους...

Σχετικό με το προηγούμενο, όμως, ήταν και μια ακόμη υπογράμμιση, που έκανε η Αλέκα Παπαρήγα, στην ίδια συνέντευξη: Χρειάζεται από την κάλπη, σημείωσε, να βγουν πραγματικά πυρά και όχι άσφαιρα. Γιατί, βεβαίως, στην ελληνική κοινωνία, στην ελληνική πολιτική ζωή, υπάρχουν κι άλλες σκέψεις και προτάσεις, που μπορεί να περιέχουν ορισμένα θετικά αιτήματα. Στην πραγματικότητα, όμως, τα πυρά αυτά είναι άσφαιρα, όταν δεν ξεκαθαρίζεται, αν στο μονόδρομο της ΟΝΕ, στο μονόδρομο του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, υπάρχει και άλλος μονόδρομος.

Εμείς λέμε, συμπλήρωσε, ότι δεν μπορεί ποτέ να είναι μονόδρομος ο δρόμος της δυστυχίας, της φτώχειας και του πολέμου. Ποτέ δεν μπορεί να είναι μονόδρομος. Θα υπάρχει και άλλος δρόμος. Εμείς τον προτείνουμε...

Μπορεί να μην είχε τίποτε το συνταρακτικό η πρώτη, ετήσια έκθεση πεπραγμένων της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (τυπικά ανεξάρτητη δημόσια αρχή), που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα, αλλά μας θύμισε δυο πράγματα. Το πρώτο είναι πως η Συνθήκη Σένγκεν έχει κλείσει, ήδη, έναν περίπου χρόνο λειτουργίας και τα στοιχεία των πολιτών έχουν αρχίσει να συσσωρεύονται στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τόσο τους ευρισκόμενους στην ημεδαπή όσο και στον κεντρικό, που βρίσκεται στο Στρασβούργο. Το δεύτερο είναι ότι δεν ανθεί μόνο το επίσημο ηλεκτρονικό φακέλωμα. Εκτός των αρμοδίων δημοσίων υπηρεσιών, μια σειρά άλλες, ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως οι τράπεζες, συγκεντρώνουν προσωπικά στοιχεία διάφορων πολιτών, σε ηλεκτρονική μορφή. Υπάρχουν επιχειρήσεις, μάλιστα, που έχουν ως αποκλειστικό αντικείμενο τη συγκέντρωση, αξιολόγηση και πώληση των σχετικών στοιχείων σε κάθε ενδιαφερόμενο...

Το φακέλωμα πάει σύννεφο, δηλαδή...