ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 9 Μάη 1999
Σελ. /48
ΚΕΝΗ
Νικητές και ανυπόταχτοι

Του Παναγιώτη ΚΑΚΑΛΗ

Με ελάχιστα συγκαλυμμένο τρόπο οι κήρυκες της επιβολής της παγκοσμιοποίησης, μέσω βέβαια και της ωμής βίας της συμμαχίας του εγκλήματος του ΝΑΤΟ, έχουν αρχίσει να πλασάρουν το παραμύθι για την "αδιαλλαξία του Μιλόσεβιτς", στην οποία μάλιστα αποδίδουν εξ ολοκλήρου τις ευθύνες για την ισοπέδωση της Γιουγκοσλαβίας και τα όσα ανείπωτα υπομένει ο γειτονικός λαός. Κουνώντας δήθεν μελαγχολικά το κεφάλι αναρωτιούνται "αφελώς": "Δε βλέπουν ότι καταστρέφεται η χώρα τους, ότι έχουν τόσα θύματα; Τι νόημα έχουν όλα αυτά; Θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν από την αρχή ο Μιλόσεβιτς είχε αποδεχτεί τους όρους του ΝΑΤΟ. Αφού έτσι κι αλλιώς το ΝΑΤΟ θα νικήσει και η Γιουγκοσλαβία θα ενταχθεί στη σφαίρα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας".

Φυσικά, όλοι αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Μιλόσεβιτς, ηγέτης μιας κυρίαρχης ανεξάρτητης χώρας, δε θα δεχόταν τους όρους παράδοσης και υποδούλωσης της Γιουγκοσλαβίας στο ΝΑΤΟ, όπως ζητήθηκε στο Ραμπουγέ. Εκείνο όμως που πρωτίστως τους ενδιαφέρει είναι να περάσει το μήνυμα ότι οποιαδήποτε αντίσταση στη "νέα τάξη πραγμάτων" είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη να τσακιστεί. Αρα, σύμφωνα με τη "ρεαλιστική" λογική τους, είναι καλύτερο να "προσαρμοστούν" όλοι με την τάξη που επιβάλλουν οι αφέντες του κόσμου και να αποφεύγουν με κάθε τρόπο να προκαλούν την "ιερή οργή" τους.

* * *

Σε ανάλογο μήκος κύματος κινείται βέβαια και η κυβερνητική προπαγάνδα, η οποία επιχειρεί όχι μόνο να δικαιολογήσει και "νομιμοποιήσει" στη λαϊκή συνείδηση τη δουλοπρεπή και υποτελή στάση της, αλλά και να περάσει τη ραγιάδικη αντίληψη ότι δεν πρέπει καν να σκεφτόμαστε ότι μπορεί να υπάρξει άλλος δρόμος.

Αυτό που διαπερνούσε την ομιλία του Κ. Σημίτη στη Βουλή την περασμένη Δευτέρα ήταν ο κατευθυνόμενος φόβος της "περιθωριοποίησης" και "απομόνωσης" της χώρας απέναντι στους "συμμάχους". Κυριολεκτικά η ιδέα να διαφοροποιηθεί η κυβέρνηση από την εγκληματική πολιτική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ παραλύει κάθε σκέψη και ενέργεια του πρωθυπουργού, ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να αμύνεται απέναντι σε τέτοιες "ύβρεις". Γι' αυτό έσπευσε να αποκηρύξει μετά βδελυγμίας το αίτημα για μια στάση ανυπακοής και αντίστασης στους φονιάδες των λαών.

"Η καταγγελία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η αποχώρηση από τους οργανισμούς αυτούς ιδίως από το ΝΑΤΟ, μια αδέσμευτη πολιτική, όλα αυτά είναι εύκολα λόγια για ψηφοθηρία και εντυπώσεις" αποφάνθηκε ο πρωθυπουργός, αλλά δεν έμεινε εκεί: "Αυτές οι κινήσεις θα δημιουργούσαν όμως στη χώρα μας μακροπρόθεσμα σοβαρότατα προβλήματα. Θα χειροτέρευαν τη διεθνή θέση της χώρας. Θα οδηγούσαν σε μεγάλους κινδύνους. Θα παρείχαν ανεπανάληπτες ευκαιρίες σε όσους βρίσκονται σε αντίθεση μαζί της (σ. σ. πάλι η τουρκική απειλή) να προωθήσουν τα συμφέροντά τους σε βάρος μας". Συμπέρασμα; Φύλλο δεν πρέπει να κουνιέται στη χώρα κόντρα στους γκάνγκστερ της "νέας τάξης".

Αυτός είναι και ο λόγος που παρόλο που "χαιρέτισε", υποκριτικά βέβαια, το αντιπολεμικό φρόνημα του ελληνικού λαού, ωστόσο την ίδια στιγμή τον κάλεσε να παραδειγματιστεί από τη στάση άλλων χωρών της Δύσης, που στηρίζουν, όπως πιστεύει, τους βομβαρδισμούς! "Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πλειοψηφίες της κοινής γνώμης στις άλλες χώρες της ΕΕ δεν αντιτίθενται στη στρατιωτική παρέμβαση. Αυτή είναι η πραγματικότητα που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, όταν χαράζουμε πολιτική συνεργασίας" (!). Στον ίδιο στόχο, ότι δηλαδή η υποταγή στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είναι καλύτερη από την αντίσταση, απέβλεπε και το άλλο "ευφυές" επιχείρημα, για τη συμμετοχή στην Ευρωατλαντική Ενωση ορισμένων κρατών που προέκυψαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, καθώς και η υποστήριξη που προσφέρουν τα κράτη - προτεκτοράτα που γειτονεύουν με τη Γιουγκοσλαβία.

Συμπέρασμα; Η κυβέρνηση Σημίτη έχει αναλάβει πραγματική σταυροφορία ενάντια στο διάχυτο πνεύμα αντίστασης που υπάρχει στον ελληνικό λαό κατά των δολοφόνους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Νιώθει εξαιρετικά "άβολα" μέσα σε αυτό το κλίμα να εφαρμόζει μια αμερικανόδουλη πολιτική, η οποία δε συναντά τουλάχιστον τη λαϊκή ανοχή.

* * *

Βέβαια είναι εντελώς προβλέψιμη και αναμενόμενη αυτή η επαίσχυντη στάση της κυβέρνησης Σημίτη. Ομως ο "ρεαλισμός" και η ακατάσχετη κινδυνολογία της έρχονται σε κατάφωρη αντίθεση με την πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα πληρώνει πολύ ακριβά τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ και την "ειρήνη" που αυτό εξασφαλίζει. Δεν είναι μόνο το αβάσταχτο κόστος των εξοπλισμών για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ - μόνο η πρόσφατη "αγορά του αιώνα" θα ξεπεράσει τα 3,3 τρισεκατομμύρια δραχμές - δεν είναι μόνο η διχοτόμηση της Κύπρου, αλλά και του Αιγαίου υπό την επικυριαρχία των ΗΠΑ, ενώ πάντα οι Αμερικανοί αφήνουν να αιωρείται και το "πρόβλημα της Θράκης" και τώρα μάλιστα δε διστάζουν να διακηρύσσουν ότι τα σύνορα των χωρών δεν έχουν και ιδιαίτερη σημασία μπροστά στα "δικαιώματα των μειονοτήτων".

Ομως μια χώρα και ο λαός της πρέπει να κάνουν την επιλογή τους: Στο όνομα της όποιας "ησυχίας" και του όποιου "ηγεμονικού" ρόλου προσβλέπει η άρχουσα τάξη στην περιοχή, θα συμπλέει και θα στηρίζει τα τερατώδη εγκλήματα των "ισχυρών του πλανήτη", θα συμμετέχει στο μακέλεμα των λαών, θα είναι συνένοχος στη βάναυση καταπάτηση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου; Η θα διαλέξει το δρόμο της αξιοπρέπειας, της ειρηνικής συμβίωσης των λαών, του δικαιώματος να διαφεντεύει τις τύχες της χώρας, να κάνει τις συνεργασίες που θεωρεί επωφελείς για τα συμφέροντα της χώρας και του λαού και βέβαια να πηγαίνει "κόντρα" στη σιδηρόφρακτη "νέα τάξη πραγμάτων";

* * *

Κανείς δεν τρέφει αυταπάτες ότι ο δρόμος μιας ανεξάρτητης και αυτόνομης πορείας θα έχει φυσικά το ανάλογο κόστος, αφού δε θα αρέσει στα αφεντικά, τα οποία όμως δεν είναι παντοδύναμα.

Η αλήθεια είναι αυτή που περιέγραψε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα στην ομιλία της στη Βουλή την περασμένη Δευτέρα: "Η υποταγή μόνο σε νέες τραγωδίες οδηγεί. Οι όποιες θυσίες απαιτεί ο δρόμος της αντίστασης είναι λιγότερες από τις θυσίες που απαιτεί ο δρόμος της συμμόρφωσης". Γι' αυτό και ο γιουγκοσλαβικός λαός ανεξάρτητα από την έκβαση του πολέμου, είναι ήδη νικητής. Νικητής γιατί αντιστέκεται και δεν υποτάσσεται, νικητής γιατί συνέβαλε στην αποκάλυψη του πραγματικού ρόλου του ΝΑΤΟ, έτσι ώστε οι λαοί να μπορούν να συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα του αγώνα εναντίον του, γιατί η υποταγή στην εγκληματική του δράση σημαίνει το δικό τους θάνατο. Οι λαοί του κόσμου χρωστούν στους Γιουγκοσλάβους αυτή τη σημαντική προσφορά τους στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, γι' αυτό και πρέπει να δυναμώσουν τη δική τους αντιιμπεριαλιστική αντιπολεμική δράση για να συμβάλουν στην ήττα του ΝΑΤΟ σ' αυτό τον πόλεμο. Μια ήττα που θα μπορούσε να είχε γίνει πραγματικότητα, αν οι κυβερνήσεις των γειτονικών με τη Γιουγκοσλαβία κρατών, της Ελλάδας, της Ιταλίας, των άλλων Βαλκάνιων, είχαν από την αρχή εναντιωθεί αντί να συμμετέχουν στον πόλεμο, και κρατούσαν σθεναρή αντίσταση ενάντια στη στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αν τα λαϊκά κινήματα ήταν ακόμη πιο ισχυρά.

Η ιστορία δεν κινείται σε μονόδρομους, πολύ περισσότερο δεν κινείται από τη βούληση των εκάστοτε "ισχυρών". Αυτοί που κινούν την ιστορία είναι οι λαοί και η ταξική πάλη. Αν οι λαοί ανακαλύψουν - και αργά ή γρήγορα θα γίνει - τη δύναμή τους, τότε οι σύγχρονες αυτοκρατορίες του εγκλήματος θα καταρρεύσουν σαν χάρτινος πύργος. Είναι ευτύχημα που ο λαός μας, για μια σειρά ιστορικούς και άλλους λόγους, δεν έχει παγιδευτεί και εθιστεί όσο θα ήθελαν στη λογική του ραγιαδισμού και επιμένει να ορθώνει το ανάστημά του στις επιθυμίες και διαταγές των ιμπεριαλιστών. Η περήφανη στάση του και η καθολική αντίσταση στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είναι ελπιδοφόρα και πολύτιμη παρακαταθήκη για τους μελλοντικούς αγώνες, τους οποίους βέβαια θα δώσει μαζί με τους άλλους λαούς της Γης.

Ο γιουγκοσλαβικός λαός ανεξάρτητα από την έκβαση του πολέμου, είναι ήδη νικητής γιατί αντιστέκεται και δεν υποτάσσεται, γιατί συνέβαλε στην αποκάλυψη του πραγματικού ρόλου του ΝΑΤΟ, έτσι ώστε οι λαοί να μπορούν να συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα του αγώνα εναντίον του.


"Ο ΝΕΟΣ ΡΟΛΟΣ του ΝΑΤΟ μπορεί να χαρακτηριστεί με τη φράση: διαχείριση κρίσεων", δήλωσε ο πρωθυπουργός στην Ουάσιγκτον, μετά το τέλος της ΝΑΤΟικής Συνόδου Κορυφής, η οποία αποφάσισε, εκτός των άλλων, τη "νέα στρατηγική αντίληψη" και εφαρμόζεται ήδη στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Το κείμενο συνοδεύεται από μια ξεχωριστή "Διακήρυξη" - Κοινό ανακοινωθέν, και ανατρέπει ριζικά τη μέχρι τώρα ΝΑΤΟική δομή και λειτουργία. Ολοκληρώνεται έτσι ο "νέος" ρόλος του ΝΑΤΟ, αφού η "νέα στρατηγική αντίληψη", συμπληρώνεται με τη "νέα δομή" των 20 ΝΑΤΟικών στρατηγείων που τίθενται σε λειτουργία από το Σεπτέμβρη, για την εφαρμογή του "στρατηγικού δόγματος", όπως επιβλήθηκε από την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ και "τελειοποιήθηκε" με τις επεμβάσεις στον Κόλπο, στη Σομαλία και, κυρίως, στη Γιουγκοσλαβία (σελίδες 8 - 10)

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, μερίδα της αστικής προπαγάνδας προσπαθεί να διαμορφώσει την άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσε να αποτελέσει "το αντίπαλο δέος" στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ή θα έπρεπε να το είχε κάνει, αφού ο πόλεμος διεξάγεται στην Ευρώπη. Γι' αυτό και χρειάζεται να σπεύσει στην πολιτική ένωση και στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική, Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας. Ενισχύεται επίσης η άποψη για αντιστάθμισμα των οικονομικών απωλειών για την Ελλάδα από τον πόλεμο με την ένταξη στην ΟΝΕ. Δεν είναι έξω από την πραγματικότητα ότι η άποψη αυτή στηρίζεται στις υπαρκτές αντιθέσεις συμφερόντων ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Με τη διαφορά ότι τα κράτη - μέλη της ΕΕ είναι και κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ γιατί έτσι εξασφαλίζονται τα δικά τους ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και δεν έχουν σκοπό να διαφοροποιηθούν τουλάχιστον για την ώρα (σελίδα 11)ΟΙ ΝΑΤΟΪΚΕΣ βόμβες που ισοπεδώνουν αυτή τη στιγμή τη Γιουγκοσλαβία, εκτελούν ανθρωπιστική αποστολή; Ο στόχος της νέας σταυροφορίας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης, είναι να προστατέψουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κοσσοβάρων; Οι θέσεις αυτές που προβάλλει η ΝΑΤΟική προπαγάνδα, προβάλλονται σήμερα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από πολιτικούς παράγοντες, με ισχυρές διασυνδέσεις με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της Δύσης, αλλά και από ορισμένους αυτοαποκαλούμενους "αριστερούς", κυρίως από την ηγεσία του ΣΥΝασπισμού. Πάντα αμετανόητοι, οι τελευταίοι έχουν γίνει αναμεταδότες της αστικής προπαγάνδας, η οποία, όπως είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο, είναι ιδιαίτερα "ευαίσθητη" στις παραβιάσεις... των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σήμερα, πάντα στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κρατούν "ίσες αποστάσεις", μεταξύ των δολοφόνων του ΝΑΤΟ και της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης... (σελίδες 16 - 33)

ΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ κανείς να μιλήσει για την 57χρονη προσφορά ενός ανθρώπου - ακούραστου εργάτη του θεάτρου, όπως ήταν το έργο του Βασίλη Διαμαντόπουλου, δεν είναι απλώς δύσκολο. Θα είναι πάντα λίγο, όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές που θέλει κάποιος να αποτιμήσει - ως ελάχιστο χρέος - το έργο ενός καλλιτέχνη. Αφοσιωμένος μια ολόκληρη ζωή στην τέχνη του θεάτρου, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος συνέχιζε να παλεύει με ελάχιστα οικονομικά υλικά, αλλά με πλούσια καρδιά για ό,τι πίστευε και ό,τι αγαπούσε (σελίδα 17)

ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ του Πειραιά καταπλέει το κρουαζιερόπλοιο "ΣΤΑΡ ΦΛΑΪΕΡ" με σημαία Λουξεμβούργου και σουηδικών συμφερόντων, προκειμένου να ξεκινήσει κρουαζιέρες στα ελληνικά νησιά. Συγκεκριμένα θα επιβιβάζει από το λιμάνι του Πειραιά, θα κάνει περιηγητικά ταξίδια στις Κυκλάδες, θα "πιάνει" δύο λιμάνια της Τουρκίας και θα αποβιβάζει στο λιμάνι του Πειραιά. Στο πλοίο υπηρετούν 69 ναυτεργάτες ανάμεσα στους οποίους οι 46 είναι... κοινοτικοί. Η παρουσία του "ΣΤΑΡ ΦΛΑΪΕΡ" στο λιμάνι του Πειραιά, επισημοποιεί την κατάληψη των εσωτερικών θαλάσσιων πλόων της χώρας από τα πλοία των πολυεθνικών. Επισημοποιεί το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί πλέον "ξέφραγο αμπέλι" για τις πολυεθνικές, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέτει σε ρίσκο κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, την άμυνά της, την ανάπτυξη των νησιών και βεβαίως τη δουλιά χιλιάδων ναυτεργατών και γενικότερα εργαζομένων (σελίδα 38)



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ