Ενιωσα, το είπα, να με πνίγει ένα αίσθημα ντροπής, να με πλημμυρίζει η οργή και η αγανάκτηση. Ηθελα να βγω από το σπίτι, να βγω στο δρόμο και να βγάλω μια κραυγή στα πέρατα: Εϊ, άνθρωποι, πού οδηγούμαστε, πού μας πάνε; Πώς θα τον αντιμετωπίσουμε αυτόν τον όλεθρο, που μεγαλώνει κάθε ώρα και λεπτό, που πάει ν' αγκαλιάσει χώρες και λαούς, που πάει να καταστρέψει τον ίδιο τον πλανήτη μας; Πώς θα τους αντιμετωπίσουμε τους πλανητάρχες, τους μοιραίους αυτούς κοσμοκράτορες, που, μεθυσμένοι από τον αρπαγμένο πλούτο και τη δύναμη των φονικών όπλων, έφτασαν να διακατέχονται από το σύνδρομο της σχιζοφρένειας; Πώς θα σωθούμε; Μήπως ήρθε η ώρα της αυτοκτονίας ή της δουλικής υποταγής;

Αλλη λύση δεν υπάρχει. Πρέπει να βγούμε στους δρόμους. Να βγούμε στους δρόμους, από τα σπίτια μας. Να βγούμε στους δρόμους, μετά τη δουλιά στα εργοστάσια και τα γραφεία. Να βγούμε στους δρόμους, γυρίζοντας από τα χωράφια μας. Να βγουν στους δρόμους και οι σπουδαστές, οι μαθητές, μετά τα μαθήματά τους. Να βγουν στους δρόμους, από τα μαγαζιά και τα καφενεία. Να ορθώσουμε ένα μέτωπο. Να ενώσουμε τη φωνή μας με τη φωνή των εκατομμυρίων ανθρώπων σ' όλο τον κόσμο. Να βροντοφωνάξουμε, πριν η φωτιά περάσει και στη χώρα μας: Αλτ, δολοφόνοι των λαών. Αλτ, εγκληματίες και τρομοκράτες. Εδώ δεν έχετε άλλο πέρασμα. Εδώ θα πεθάνετε. Εσείς να πεθάνετε, που είστε οι καταπιεστές των λαών, που καταδικάζετε στο θάνατο από την πείνα εκατομμύρια και εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα, γιατί τα ληστεύετε. Εσείς να πεθάνετε, που καταστρέφετε τις κατακτήσεις του πολιτισμού, που μετατρέπετε σε ερείπια τα σχολεία και τις εκκλησίες, που καταπατείτε τα ανθρώπινα δικαιώματα, που σκορπάτε τα μέσα της διαφθοράς και του εγκλήματος.

Δημήτρης ΚΗΠΟΥΡΟΣ

Με την απειλή του κλεισίματος λειτουργεί το Ειδικό Γυμνάσιο και Λύκειο Ηλιούπολης, καθώς πνίγεται κάτω από το βάρος των οικονομικών προβλημάτων, την έλλειψη εξειδικευμένου εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, την ανυπαρξία υποδομής και κυβερνητικής μέριμνας.

Το Ειδικό Γυμνάσιο και Λύκειο είναι ένα από τα ελάχιστα ειδικά σχολεία της Αττικής που απευθύνεται στον κύριο όγκο των ατόμων με ειδικές ανάγκες (ΑμΕΑ) του Λεκανοπεδίου. Την ίδια στιγμή οι ανάγκες της χώρας μας για ειδικά σχολεία είναι τεράστιες. Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με επίσημες κρατικές πηγές, τα άτομα που χρήζουν ειδικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα ανέρχονται σε 200.000, ενώ μόνο 14.000 εξ αυτών βρίσκονται σε ειδικά σχολεία. Για τους υπόλοιπους 186.000 η κυβερνητική μέριμνα "προβλέπει" την απομόνωση και την περιθωριοποίηση.

Το Ειδικό Σχολείο της Ηλιούπολης επισκέφτηκε χτες κλιμάκιο στελεχών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αποτελούμενο από τους Χάρη Χουρδάκη,Μάριο Καμακάρη και Παναγιώτη Παλαβό.Το πρώτο πράγμα που επισήμαναν οι άνθρωποι του σχολείου είναι οι οικονομικές δυσκολίες και η έλλειψη ουσιαστικής μέριμνας από το κράτος. "Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τεράστια. Εχουμε φτάσει σε σημείο να μην μπορούμε να καλύψουμε ούτε τα λειτουργικά έξοδα. Χρωστάμε στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στην ΕΥΔΑΠ, στους εργαζόμενους", επισήμανε η Ε. Αδαμίδου,διευθύντρια του Γυμνασίου.

"Το '85 που ξεκίνησε το κράτος τη μέριμνα των Ειδικών Σχολείων παρέβλεψε ότι για τη λειτουργία τους θα χρειάζονταν ουσιαστικές δαπάνες. Τώρα που συνειδητοποιούν τις μεγάλες ανάγκες των Ειδικών Σχολείων, προσπαθούν να αναστρέψουν την πολιτική τους υπό το πρόσχημα της δήθεν ενσωμάτωσης των ΑμΕΑ στην κοινωνία και κατ' επέκταση στο κανονικό σχολείο. Ομως, τα περισσότερα παιδιά που βρίσκονται εδώ δε θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να πάνε σε κανονικό σχολείο", θα προσθέσει ο Ν. Βοργιάς,διευθυντής του Ειδικού Λυκείου της Ηλιούπολης.

Παράλληλα, το σχολείο απειλείται με κλείσιμο, καθώς στις 31 Μάη 1999 λήγουν οι 8μηνες συμβάσεις εργασίας των οδηγών και των συνοδών των λεωφορείων, που είναι απαραίτητοι για τη μετακίνηση των παιδιών από και προς το σχολείο.

Εξίσου σημαντικό πρόβλημα είναι η συνύπαρξη και η ένταξη σε κοινό εκπαιδευτικό πρόγραμμα των ατόμων με νοητική στέρηση με αυτών που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα. Οπως επισημαίνει η Ε. Αδαμίδου, "η έλλειψη ξεχωριστών σχολείων έχει αρνητικές συνέπειες τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην εξέλιξή τους".

Ωστόσο, ο δρόμος ακόμη και για τα παιδιά που τελειώνουν το λύκειο είναι λίγο έως πολύ προδιαγεγραμμένος. "Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που τελειώνουν το λύκειο μένει στο σπίτι. Οι περιπτώσεις παιδιών που έχουν βρει δουλιές είναι κάτι παραπάνω από ελάχιστες", τόνισε η κοινωνική λειτουργός του σχολείου Ε. Πατούλα.

Οσον αφορά την πρόσβασή τους στο Πανεπιστήμιο, την ήδη ανύπαρκτη υποδομή των Πανεπιστημίων για τα άτομα με ειδικές ανάγκες ήρθε να συμπληρώσει ο νόμος Αρσένη. "Ηδη αντιμετωπίζαμε πρόβλημα με τα θέματα των πανελληνίων, πόσο μάλλον τώρα με τον καινούριο νόμο που πρέπει να δίνουμε εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα. Εμείς δεν έχουμε ούτε την πρόσβαση, ούτε την οικονομική κατάσταση για να μπορούμε να πάμε στα φροντιστήρια, το πρόγραμμά μας είναι φορτωμένο με μαθήματα και φυσιοθεραπείες", υπογράμμισε ο Γρηγόρης Βοριάς,μαθητής της Γ Λυκείου και πρόεδρος του 15μελούς.

Τρομακτικά τα λειτουργικά προβλήματα του Ειδικού Σχολείου στην Ηλιούπολη

"Το σχολείο μας υπολειτουργεί", "Ολο θα και θα", "Συνέπεια ώρα μηδέν". Αυτά τα λόγια δε λέγονται μόνο σήμερα. Λέγονται εδώ και χρόνια από τους μαθητές του Ειδικού Γυμνασίου - Λυκείου Ηλιούπολης και από τους γονείς τους...