Στην εποχή των ...Μαυρογυαλούρων προσπαθούν να μας σπρώξουν οι "εκσυγχρονιστές", καθώς λίγο καιρό πριν από τις ευρωεκλογές ξεδιπλώνουν μια ακατάσχετη δημαγωγία και δημοκοπία, με επίκεντρο το πακέτο Ντελόρ και τα "μεγάλα έργα". Σε μια προσπάθεια να προπαγανδιστεί το κυβερνητικό έργο, οι κυβερνώντες βαφτίζουν τη χώρα ως "το μεγαλύτερο εργοτάξιο της Ευρώπης" και διαφημίζουν είτε ανύπαρκτα έργα, είτε άλλα, που θυμίζουν το γεφύρι της Αρτας.

Πρωταγωνιστικό ρόλο, σ' αυτά τα πλαίσια, ανέλαβε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Ο Γ. Παπαντωνίου, μάλιστα, δε δίστασε χτες να υποστηρίξει ότι "για πρώτη φορά από την εποχή του Τρικούπη έπρεπε να υλοποιηθούν τόσος μεγάλος αριθμός έργων υποδομής", ενώ στην πρεμούρα που διακατέχει την κυβέρνηση να παρουσιάσει "έργο", παρουσίασε κατάλογο με τα υπό εξέλιξη "μεγάλα έργα". Πρόκειται για αυτοκινητοδρόμους, σιδηροδρόμους, αεροδρόμια, (όπου έχουν θησαυρίσει οι μεγαλοεργολάβοι), για αμφίβολης υπόστασης έργα στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας (όπου, επίσης, κατά την κυβέρνηση υπάρχει κοσμογονία δημιουργίας νέων νοσοκομείων), στην επαγγελματική κατάρτιση κλπ.Η αθλιότητα του συστήματος Υγείας, και η ανεργία που τσακίζει κόκαλα, κατά τους κυβερνώντες, θα πρέπει να αφορά άλλη χώρα, όχι την Ελλάδα... Οσο για τα "μεγάλα έργα", την εκμετάλλευσή τους η κυβέρνηση την προορίζει για τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα (αεροδρόμιο Σπάτων, αυτοκινητόδρομοι, Φυσικό Αέριο κλπ.), τη χρήση των οποίων θα κληθεί να πληρώσει αδρά ο ελληνικός λαός. Με πολύ δυσκολία, πάντως, ο Γ. Παπαντωνίου επιχείρησε να αποκρύψει τη δυσμενή θέση, στην οποία βρίσκεται η ελληνική πλευρά στις διαπραγματεύσεις για το Γ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (πακέτο Σαντέρ), που θα καλύπτει την περίοδο 2000 - 2006.

Ούτε λέξη δε βρήκε, πάντως, μέσα στην προεκλογική παραζάλη, ο Γ. Παπαντωνίου, προκειμένου να απολογηθεί για τα "πανωπροίκια" δισεκατομμυρίων, τις εγκληματικές κακοτεχνίες και τις τρομακτικές καθυστερήσεις στην εκτέλεση των μεγάλων δημοσίων έργων.

Ετσι, από τις διθυραμβικές κορόνες του καταλόγου που δόθηκε στη δημοσιότητα:

• Λείπουν τα 45 με 70 δισ. δρχ. νέα "πανωπροίκια", που ομολόγησε πρόσφατα ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ότι θα δοθούν στους εργολάβους του μετρό, με αντάλλαγμα την παράδοση του έργου με νέα καθυστέρηση και σε τρεις ...δόσεις! "Ξέχασαν" να αναφέρουν ότι το μεγάλο ...κατόρθωμα της κυβέρνησης στο έργο αυτό είναι οι τεράστιες χρονικές και οικονομικές υπερβάσεις.
• Αποσιωπήθηκαν τα 50 δισ. δρχ. "πανωπροίκια", που ζητά και η "Χόχτιφ" (συμμετέχει, άλλωστε, στην κοινοπραξία και για το μετρό της Αθήνας), με πρόσχημα πρόσθετες εργασίες, που δεν προβλέπονταν στη σκανδαλώδη σύμβαση για το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα. Προαναγγέλλουν, μάλιστα, την έναρξη λειτουργίας του αεροδρομίου το Μάρτη του 2001, όταν είναι γνωστό ότι αυτή "τρενάρει", ήδη, για τον Οκτώβρη του ίδιου έτους, επειδή δε θα είναι έτοιμη η τεχνική βάση της "Ολυμπιακής".
• Θριαμβολογούν για την ολοκλήρωση δήθεν 263 χιλιομέτρων του αυτοκινητόδρομου Πάτρα - Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Εύζωνοι, όταν ούτε ένα από τα χιλιόμετρα αυτά δεν έχει παραληφθεί επίσημα, επειδή βρίθουν από εγκληματικές κακοτεχνίες, όπως έχουν ομολογήσει τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη.
• Υπερηφανεύονται για την κατασκευή της Εγνατίας Οδού, ενός έργου που καρκινοβατεί, αφού μέχρι το τέλος του 1999 υπολογίζεται ότι θα παραδοθούν στην κυκλοφορία μόνο τα 65 από τα 680 χιλιόμετρα που την αποτελούν, ενώ δεν έχει ξεκινήσει να κατασκευάζεται ούτε μία από τις 8 προσβάσεις της με τις γειτονικές χώρες.
• Κομπορρημονούν για τη ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου, όταν το μόνο που υπάρχει προς το παρόν είναι η αποικιοκρατική σύμβαση με τους εργολάβους και οι ...μακέτες!
• Βαυκαλίζονται για την κατάρτιση του Εθνικού Κτηματολογίου, όταν είναι γνωστό ότι, ήδη, έχουν χαθεί από τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις 7 δισ. δρχ. και όταν στα διαφημιστικά τους φυλλάδια μεταχειρίζονται το "κόλπο" της σύμπτυξης προγραμμάτων, για να δείξουν ότι το έργο προχωράει γρήγορα!
• Κοκορεύονται για την κατασκευή της Αττικής Οδού, που θα περιζώσει το Λεκανοπέδιο με 32 σταθμούς διοδίων, όταν δεν έχει ολοκληρωθεί το 20% των απαλλοτριώσεων, όταν δεν έχουν υπογραφεί τα δάνεια από τις ιδιωτικές τράπεζες, που επιβάλλουν νέους όρους και ετοιμάζονται να μετατρέψουν σε σκανδαλώδη την, ήδη, αποικιοκρατική σύμβαση. Το έργο προχωράει μόνο στα σημεία που εξυπηρετεί το νέο ιδιωτικό αεροδρόμιο στα Σπάτα, καταστρέφοντας τον Υμηττό...

Το κεφάλαιο "Υγεία - Πρόνοια" επιχειρεί να δώσει την εντύπωση ότι οι τομείς αυτοί βρίσκονται στο ανώτερο επίπεδο ανάπτυξης, όταν τα νοσοκομεία κοντεύουν να πάθουν ...έμφραγμα και οι υπηρεσίες Πρόνοιας βρίσκονται σε διαδικασίες διάλυσης.

Αναφέρεται ότι αναπτύχθηκαν οι "υπηρεσίες της Δημόσιας Υγείας", όταν στον τομέα αυτό δεν έχει γίνει τίποτε, έστω και αυτά που προέβλεψε ο νόμος 2519/97. Οι εργασίες για το Ινστιτούτο Ερευνας και Ελέγχου Ποιότητας των υπηρεσιών Υγείας σταμάτησαν έπειτα από προσφυγή του Δήμου Βάρης, όπου και χωροθετήθηκε, ενώ δεν έγινε κανένα απ' τα Εργαστήρια Δημόσιας Υγείας που προβλέπονταν για την έδρα κάθε περιφέρειας. Απ' την άλλη μεριά, έχουν μείνει ελάχιστοι επόπτες Δημόσιας Υγείας.

Εμφανίζονται 15 νέα νοσοκομεία και "ανακατεύονται" τελειωμένα με εκείνα που βρίσκονται στα θεμέλια. Λόγου χάρη, στην Κέρκυρα υπάρχουν σκαμμένα μόνο τα θεμέλια και οι εργασίες έχουν σταματήσει. Επίσης, με απόφαση της Νομαρχίας, αφαιρέθηκαν και 4 δισ. - απ' τα 8 δισ. συνολικά - επειδή δε θα μπορούσαν να τα απορροφήσουν. Στο στάδιο των ...εργολάβων βρίσκεται και το νοσοκομείο Δυτικής Αττικής στο Χαϊδάρι.

Επίσης αναφέρονται κάποιες εργασίας ή επεκτάσεις σε 16 νοσοκομεία.

Πέρα, όμως, απ' τα παραπάνω, είναι πώς - και αν - λειτουργούν αυτά τα νοσοκομεία. Λόγου χάρη, ανάμεσα στα έτοιμα νοσοκομεία αναφέρεται και το Παπαγεωργίου,το οποίο λειτούργησε με δανεικό προσωπικό και μόνο για την άφιξη στη Θεσσαλονίκη του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη.

Εξαγγέλλονται ξανά τα παραρτήματα - όπως γίνεται απ' τη συγκρότησή του - του ΕΚΑΒ και επαναλαμβάνεται η προμήθεια των 60 κινητών μονάδων, καθώς και η εν αναμονή υπογραφή της σύμβασης για τα 4 ελικόπτερα και 2 αεροπλάνων. (Αλήθεια, η κυβέρνηση ξέχασε πως στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 1996 είχε αγοράσει - και μάλιστα εις διπλούν - τα παραπάνω πτητικά μέσα;). Στην Πρόνοια - πέρα απ' τη διαλυτική πολιτική - δεν έχει γίνει τίποτε από αυτά που αναφέρονται: Απ' τα 24 Κέντρα Κοινωνικής Υποστήριξης ΑμΕΑ έχουν αρχίσει οι εργασίας σε κάποια. Απ' τις 12 μονάδες για την ανοιχτή περίθαλψη ανηλίκων λειτούργησε μία με προσωπικό του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας για τα "παιδιά των φαναριών" - αλλά κι αυτή μένει άδεια.

Ολα τα υπόλοιπα - 4 κέντρα αποθεραπείας ειδικών ομάδων, 3 κέντρα αυτιστικών και 20 Κέντρα Αμεσης Κοινωνικής Βοήθειας - είναι σχέδια επί χάρτου. Ελάχιστα πράγματα λειτουργούν και αυτά συμπληρωματικά σε υπάρχουσες δομές του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

***

Κατ' αρχήν ο δείκτης ανεβαίνει πρώτα πρώτα γιατί αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρήσεων που έχουν εισαχθεί στο χρηματιστήριο. Υπολογίζεται ότι τα κέρδη των εταιριών αυτών αυξήθηκαν τον τελευταίο χρόνο κατά 40%. Πέρα απ' αυτό οι τιμές των μετοχών αυξάνουν, γιατί πέφτουν τα επιτόκια. Τα τελευταία χρόνια τα επιτόκια έχουν πέσει κατά 4 περίπου μονάδες. Κατά συνέπεια ο αποταμιευτής είναι αναγκασμένος να στραφεί στις μετοχές του χρηματιστηρίου που έχουν μεγαλύτερη απόδοση. Ο Κ. Μαρξ στην εποχή του έγραφε: "Το μέγεθος της αξίας των (μετοχών), δηλαδή η τρέχουσα τιμή του στο χρηματιστήριο, έχει κατ' ανάγκη την τάση να ανεβαίνει όταν πέφτει το επιτόκιο..." (Κεφ. τόμ. 3, σελ. 602, έκδ. "Σύγχρονη εποχή").

Και όταν δεν αυξάνουν όμως τα κέρδη και δεν πέφτουν τα επιτόκια γίνονται παιχνίδια στο χρηματιστήριο απ' τους λεγόμενους επενδυτές που διαθέτουν μεγάλα κεφάλαια και κερδίζουν τεράστια ποσά, από οποιονδήποτε πανικό, τυχαίο ή στημένο. Να τι έγραφε ο Κ. Μαρξ: "Επειδή η ιδιοκτησία υπάρχει εδώ με τη μορφή της μετοχής, η κίνησή της και η μεταβίβασή της, γίνεται καθαρό αποτέλεσμα του χρηματιστηριακού παιχνιδιού όπου τα μικρά ψάρια καταβροχθίζονται από τους καρχαρίες και τα πρόβατα απ' τους λύκους του χρηματιστηρίου" (ο.π. σελ. 555).

***

Τώρα όσον αφορά το συμπέρασμα της "Καθημερινής" ότι η οικονομία της χώρας προχωράει, ενώ η πολιτική υστερεί, πρέπει να είναι καθαρό ότι ούτε η οικονομία ούτε η πολιτική πάνε μπροστά.

Πώς είναι δυνατό να ακούμε ότι η οικονομία πάει μπροστά, όταν το δημόσιο χρέος, το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών, η ανεργία βρίσκονται σε πάρα πολύ ψηλά επίπεδα και η θέση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων χειροτερεύει καθημερινά; Πώς είναι δυνατό να ισχυριζόμαστε ότι η οικονομία πάει καλά όταν η αγροτική και βιομηχανική παραγωγή συρρικνώνεται, απόλυτα ή σχετικά; Με την κάποια βελτίωση του δείκτη του δημόσιου ελλείμματος και του πληθωρισμού δεν μπορούμε να λέμε ότι η οικονομία πάει καλά. Μόνο για καλή πορεία των κερδών και της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης στην περίπτωση αυτή μπορούμε να μιλάμε.

Κώστας ΚΑΠΠΟΣ