"Ευελιξία", τρομοκρατία, εντατικοποίηση, αυθαιρεσία, είναι ο κοινός παρονομαστής στα μεγάλα σούπερ μάρκετ και στα πολυκαταστήματα
Ορισμένες μόνο από τις καταγγελίες που κατά δεκάδες φτάνουν καθημερινά στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας,είναι αρκετές για να συνθέσουν την εικόνα των τραγικών συνθηκών απασχόλησης των εργαζομένων του κλάδου. Και για να μην υπάρξουν παρερμηνείες, πρέπει να διευκρινιστεί ότι λίγο πολύ η ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλα τα εμπορικά μεγαθήρια, καθώς και στα σούπερ μάρκετ.
Στα "Ατλάντικ" η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι ωρομίσθιοι ή μερικώς απασχολούμενοι. Απολυμένοι εργαζόμενοι διαψεύδουν κατηγορηματικά ισχυρισμούς του διευθυντή Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού σε συνέντευξή του στο περιοδικό "Σελφ Σέρβις", ότι "το συντριπτικό ποσοστό των 3.000 υπαλλήλων της αλυσίδας είναι πλήρως απασχολούμενοι".
Ωστόσο, στελέχη της αλυσίδας παραδέχονται στο ίδιο περιοδικό ότι "οι εργασιακές σχέσεις τείνουν να γίνουν πιο ευέλικτες, ενώ παράλληλα θα αυξηθούν οι εργαζόμενοι με σχέση μερικής απασχόλησης". Παράλληλα ο διευθύνων σύμβουλος της αλυσίδας δηλώνει ότι "δεν έχουμε αποχωρήσεις στελεχών, πράγμα που δηλώνει καλό εργασιακό και συνεργατικό κλίμα που επικρατεί". Αποχωρήσεις μπορεί να μην υπάρχουν, απολύονται όμως όσα στελέχη διαφωνήσουν με την κατάφωρη παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων.
Παρά τις "κορόνες" τους περί άψογων συνθηκών εργασίας, η αλήθεια είναι ότι στην αλυσίδα η εντατικοποίηση "σκοτώνει", η τρομοκρατία και οι συκοφαντίες οργιάζουν, δεν υπάρχουν σε πολλά καταστήματα ούτε σκαμπό για να κάθονται οι εργαζόμενοι στα ταμεία, ληγμένα προϊόντα τα πληρώνουν από την τσέπη τους, όπως κι αν βρεθεί, π.χ., ένα περιτύλιγμα σοκολάτας στο χώρο, που μπορεί να το πέταξε ο καθένας, επίσης θα το πληρώσουν από την τσέπη τους. Ακόμα, γεγονός είναι στους ανεπιθύμητους εργαζόμενους ασκούνται αφόρητες πιέσεις για να τους εξαναγκάσουν να παραιτηθούν.
Κάτω από απαράδεκτες συνθήκες αναγκάζονται να δουλεύουν οι εργαζόμενοι της γερμανικής πολυεθνικής ΜΑΚΡΟ.Ειδικά όσοι έχουν σχέση με τα ψυγεία - καταψύκτες, η έκθεσή τους στο ψύχος και η εναλλαγή της θερμοκρασίας όταν βγαίνουν από τους καταψύκτες, απαιτούν ειδικές φόρμες που όμως δεν υπάρχουν. Πολλές φορές υποχρεώνονται να κουβαλάνε εμπορεύματα υπό βροχή χωρίς κανένα προστατευτικό μέσο.
Οι χειριστές των κλαρκ δεν πληρώνονται με την κλαδική τους σύμβαση, όπως και οι εργαζόμενοι στο κρεοπωλείο. Οι ώρες εργασίας είναι επιεικώς "βάρβαρες", αφού για μισό περίπου μήνα ένα τμήμα των εργαζομένων πρέπει να βρίσκεται στο κατάστημα στις 4 τα ξημερώματα, ενώ και στις 2 τα ξημερώματα μπορεί να βρει κανείς εργαζόμενους να ξεφορτώνουν νταλίκες. Να σημειωθεί ότι οι υπερωρίες δεν πληρώνονται, ούτε και η προϋπηρεσία.
Οι υπεύθυνοι της ΜΑΚΡΟ σημειώνουν καλές επιδόσεις στην τρομοκρατία. Εμμεση και άμεση, ενώ όσοι γνωρίζουν καλά το χώρο σημειώνουν με νόημα ότι η διευθύντρια προσωπικού είναι ψυχολόγος. Από την πρώτη στιγμή η πολυεθνική αρνήθηκε να αναγνωρίσει το νεοσύστατο σωματείο της Αθήνας, μην μπορώντας όμως να εμποδίσει την ίδρυσή του προσπαθεί να το διαλύσει. Η παρακάτω απειλή εκτοξεύτηκε από στέλεχος της επιχείρησης σε μέλος της διοίκησης του σωματείου: "αφού δεν μπορώ να διώξω εσάς, θα διώχνω όσους σας μιλάνε"! Γι' αυτό θα φροντίσουν οι κάμερες που υπάρχουν παντού στο χώρο.
Στα σούπερ μάρκετ ΕΞΤΡΑ επεκτείνεται το ωρομίσθιο με αλματώδεις ρυθμούς. Υπάρχουν υπάλληλοι που εμφανίζονται ως εργάτες. Πρόσφατα μάλιστα μετά από παρέμβαση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων, αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ειδικότητα υπαλλήλου σε αρκετές εργαζόμενες, αλλάζοντάς τους τις συμβάσεις, στις οποίες όμως ανέφερε ως ημερομηνία πρόσληψης την ημερομηνία ανανέωσης της σύμβασης.
Τα σούπερ μάρκετ "Γαληνός αν και λειτουργούν πολύ λίγο καιρό στην Αθήνα, έδωσαν ήδη δείγματα γραφής της τακτικής που θα ακολουθήσουν. Σε περιοδεία τους στο χώρο, συνδικαλιστές ζήτησαν την κατάσταση προσωπικού, αντί αυτής τους προσκόμισαν μια φωτοτυπία με ονόματα απασχολούμενων που επιδοτούνται από τον ΟΑΕΔ, κατάσταση προσωπικού δεν υπήρχε. Να σημειωθεί ακόμα ότι πριν μία περίπου βδομάδα κάποιος παρέδωσε στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων ένα πακέτο 75 αιτήσεων εγγραφής στο σύλλογο από τα σούπερ μάρκετ "Γαληνός", πολλές απ' αυτές δεν είχαν καν υπογραφή του υποψηφίου μέλους...
Στο πολυκατάστημα "Μαρκ & Σπένσερ",όπως καταγγέλλουν συνδικαλιστές, "κάθε δίμηνο βλέπουμε νέους εργαζόμενους", το ίδιο ισχύει και για το κατάστημα ΖΑΡΑ.
Στο τεράστιο κατάστημα καλλυντικών "Hondos Center" που ετοιμάζεται να λειτουργήσει στην Ομόνοια, απευθύνθηκαν εργαζόμενοι που εργάζονταν χρόνια στο "ΜΙΝΙΟΝ" ζητώντας να κάνουν αίτηση για πρόσληψη. Η απάντηση που πήραν ήταν: "Με τόση προϋπηρεσία, όχι αίτηση, ούτε να πατήσετε"!
Οι πρώην εργαζόμενοι στα κλειστά πια "Αρτίστι Ιταλιάνι",ακόμα περιμένουν να πάρουν τα ένσημά τους. Το πρόβλημα εδώ έγκειται στο ότι τα υποκαταστήματα του ΙΚΑ όπου έχουν γίνει σχετικές καταγγελίες, όχι μόνο δεν έκαναν καμία παρέμβαση, αλλά υπήρξαν περιπτώσεις που ούτε λίγο ούτε πολύ ζήτησαν από τους εργαζόμενους να "αφήσουν" το θέμα.
Στο 35% και 50% εκτιμά το ποσοστό της μερικής απασχόλησης στο λιανικό εμπόριο και στα σούπερ μάρκετ, αντίστοιχα, το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών.Ποσοστά, όμως, που αμφισβητούνται από συνδικαλιστές του κλάδου, οι οποίοι κάνουν λόγο για πολύ μεγαλύτερα νούμερα.
Σε σχετική έρευνά του, σημειώνεται ότι ο κύριος λόγος που η μερική απασχόληση δεν έχει επεκταθεί παραπάνω είναι οι "εξαιρετικά χαμηλές αμοιβές".Και δε θα μπορούσε να αναφερθεί καλύτερο παράδειγμα από τον "Βερόπουλο".Η αλυσίδα απασχολούσε το Νοέμβρη του 1997 4.070 εργαζόμενους, το 60% των οποίων με σχέση μερικής απασχόλησης, δηλαδή 4 έως 6 ώρες ημερησίως.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, στο εμπόριο οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργούνται είναι ως επί το πλείστον μερικής απασχόλησης. Ακόμα, διαπιστώνεται ότι οι πραγματικές ώρες απασχόλησης είναι περισσότερες από τις συμβατικές, ότι "μοιάζει να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τις υπερωρίες", οι οποίες είτε δεν πληρώνονται όπως πρέπει, είτε δεν πληρώνονται καθόλου, ενώ η ίδια διαπίστωση γίνεται και για τα ρεπό.
Την ίδια στιγμή που οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης τείνουν να κυριαρχήσουν, την ίδια στιγμή που οι μερικώς απασχολούμενοι εργαζόμενοι αμείβονται με μισθούς πείνας, τα κέρδη των επιχειρηματιών αυξάνονται κατακόρυφα. Σύμφωνα με το περιοδικό "Σελφ Σέρβις", οι 13 όμιλοι και αλυσίδες λιανεμπορίου το 1996 είχαν 661 σούπερ και υπέρ μάρκετ και αντιπροσώπευαν πάνω από το μισό του συνόλου των αλυσίδων σούπερ μάρκετ της χώρας.Μέσα στο 1996 ο συνολικός τους τζίρος άγγιξε τα 977 δισ. δραχμές, σημειώνοντας αύξηση 20,3% σε σχέση με το 1995,ενώ τα καταστήματά τους αυξήθηκαν κατά 16,9%.
Οι πωλήσεις ανά υπάλληλο, ο αριθμός των οποίων παρέμεινε σχεδόν στα ίδια επίπεδα με το 1995, ανήλθαν σε: "Μαρινόπουλος" 42,9 εκατομμύρια δραχμές. "Μετρό" 35,7. "Ατλάντικ" 32,1, παντού αυξημένες. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις στον δείκτη παραγωγικότητας της εργασίας με ταυτόχρονη μείωση του προσωπικού σημειώθηκαν στις αλυσίδες "Πανεμπορική" και "Μπίσκας",η τελευταία μάλιστα, αν και μείωσε το προσωπικό, προβλέπει αύξηση των πωλήσεων το '99.
Για το 1998, ο κύκλος εργασιών του "Βερόπουλου" έφτασε τα 147,4 δισ. δραχμές, έναντι 143,3 το '97. Ο "Βασιλόπουλος" αύξησε τον τζίρο του κατά 21%, σε σχέση με το '97. Τα "Ατλάντικ" έκαναν τζίρο 110 δισ. δραχμές.
Οι νέοι εργαζόμενοι στο εμπόριο, από την ώρα που μπήκαν στην παραγωγή, δε γνώρισαν τι θα πει "δικαίωμα"
Οι εμπειρίες και οι στόχοι τριών νέων ανθρώπων, που είχαν "την ατυχία να δουλεύουν ως εμποροϋπάλληλοι", όπως μας λένε αστειευόμενοι, δεν είναι εύκολο να χωρέσουν σε λέξεις. Πόσο μάλλον όταν έχουν να πουν πολλά...
Η Φρόσω Παπαδογιάννη εργαζόταν στα σούπερ μάρκετ ΕΞΤΡΑ.Την απέλυσαν πριν ένα μήνα για συνδικαλιστικούς λόγους.
"Η ίδια τύχη πιθανόν περιμένει και εμένα", θα μας πει η Αιμιλία Παλαβού,ωρομίσθια εργαζόμενη στα σούπερ μάρκετ DIA,ενώ ο Δ. Σμυρνής συμπληρώνει ότι "το να μη συμβιβάζεσαι με την αυθαιρεσία, ισοδυναμεί με απόλυση"...
Η Φρόσω μάς εξηγεί: "Στα ΕΞΤΡΑ, για παράδειγμα, επικαλέστηκαν μείωση προσωπικού. Δεν είναι αλήθεια. Το Σάββατο πήρα μέρος σε κινητοποίηση για την επαναπρόσληψη μιας συναδέλφισσας στο κατάστημα Εξαρχείων, την Τρίτη μου ήρθε η απόλυση".
Στα ΕΞΤΡΑ - όπως μας λέει - οργιάζει το ωρομίσθιο, η εντατικοποίηση, οι απειλές, η τρομοκρατία. "Δεν είναι εύκολο να είσαι εμποροϋπάλληλος. Ιδίως αν είσαι και νέος. Πώς να σηκώσεις κεφάλι, όταν λες αμάν να βρεις δουλιά και όταν τη βρεις σου ξεκαθαρίζουν ότι αν διεκδικήσεις, αν αγωνιστείς θα τη χάσεις;", καταλήγει.
Και ο Δημήτρης συμπληρώνει: "Οι νέοι εμποροϋπάλληλοι από την ώρα που μπήκαν στην παραγωγή δεν έμαθαν τι σημαίνει "δικαίωμα". Δε γνώρισαν το 8ωρο, δεν ξέρουν αν δικαιούνται ρεπό, πώς πληρώνεται η υπερωρία, τι μισθό πρέπει να πάρουν...".
Για την κατάσταση που επικρατεί στα DIA,η Αιμιλία μάς λέει: "Φοβερή εντατικοποίηση. Ταμείο, παραλαβές, καθάρισμα, ράφια, αποθήκη, όλα αυτά μαζί. Αν στη βάρδια είμαστε τρεις άνθρωποι, λέμε και "ευχαριστώ". Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να τα κάνει όλα; Γίνεται; Οχι. Κι όμως το απαιτούν. Ακόμα, οι συκοφαντίες, οι πισώπλατες μαχαιριές είναι καθεστώς, ένας ακόμα τρόπος διάσπασης των εργαζομένων".
"Και το κακό είναι - συνεχίζει - ότι κανείς δεν παρεμβαίνει πλην του Συλλόγου. Οι λίγοι απαιτούν, η κυβέρνηση ικανοποιεί τις απαιτήσεις τους και οι εργαζόμενοι χάνουν. Αν αυτός είναι ο δρόμος προς την ΟΝΕ, αν αυτό που ζούμε στους χώρους δουλιάς αποτελεί μέρος του εθνικού οράματος της ΟΝΕ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τότε χάρισμά τους αυτή η πραγματικότητα και τους λέμε ότι θα αγωνιστούμε για την ανατροπή της".
Και οι τρεις είναι μέλη της Επιτροπής Νέων του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων. Για τη δραστηριότητα της Επιτροπής, ο Δημήτρης μάς λέει: "Κάναμε προσπάθειες να συσπειρώσουμε τους νέους. Αυτό έγινε κατορθωτό όπου ο Σύλλογος είχε παρέμβαση. Ωστόσο, υπάρχει μεγάλος φόβος. Ειδικά στους μερικώς απασχολούμενους η ανασφάλεια είναι μεγάλη κι αυτό λειτουργεί ανασταλτικά για να συμμετάσχουν ενεργά στο σωματείο. Επειτα, ο χρόνος. Οταν ένας νέος εργάζεται τρεις ώρες το πρωί και τρεις το απόγευμα ή συνεχές ωράριο και η εντατικοποίηση είναι τέτοια που χρειάζεται 10 ώρες για να ξεκουραστεί, όταν πρέπει στον υπόλοιπο χρόνο να χωρέσει μια σειρά άλλες δραστηριότητες, βλέπει σαν πολυτέλεια το να ασχοληθεί και με το σωματείο. Πολλοί ακόμα θεωρούν ότι είναι προσωρινή η δουλιά, μέχρι να βρουν κάτι καλύτερο, δυστυχώς όμως η πραγματικότητα τους διαψεύδει".
Η Φρόσω συμπληρώνει: "Είναι ενθαρρυντικά όμως τα μηνύματα. Ολο και περισσότεροι νέοι κατανοούν την ανάγκη του σωματείου, της οργανωμένης πάλης και μας πλησιάζουν. Στόχος μας είναι το επόμενο διάστημα να ανοιχτούμε ακόμα πιο πλατιά, να ενημερώσουμε τους νέους για το τι δικαιούνται, να τους φέρουμε κοντά μας".
Η Αιμιλία παίρνει το λόγο τονίζοντας: "Ειδικά τώρα ενόψει των εκλογών έχουμε αυξήσει τις προσπάθειες για να ψηφίσουν περισσότεροι νέοι. Εμείς τους καλούμε να ψηφίσουν τη ΔΑΣ, τη μόνη παράταξη που στάθηκε δίπλα στους νέους, δίπλα σε όλους τους εργαζόμενους που αντιμετώπιζαν πρόβλημα".
"Ψηφίζουμε ΔΑΣ - συμπληρώνει η Φρόσω - γιατί η ζωή έχει αποδείξει ότι είναι η μόνη παράταξη που έχει διάθεση να συγκρουστεί όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Κι αν κερδίσαμε πράγματα, έγινε μέσα από τη σύγκρουση και τον αγώνα, όχι το διάλογο και τη συνεργασία, τακτικές που έχουν υιοθετήσει ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και "Αυτόνομη Παρέμβαση", για παράδειγμα στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και σε άλλες ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις".
"Αυτές οι πλειοψηφίες παίζουν άσχημο ρόλο - καταλήγει ο Δημήτρης - ειδικά σήμερα. Πού είναι να παρέμβουν για τα τεράστια προβλήματα που βιώνουν, όχι μόνο οι εμποροϋπάλληλοι, όλοι. Γι' αυτό θέλω να πω και κάτι ακόμα: Ο Σύλλογος έχει πάρει απόφαση να στηρίξει την προσπάθεια της Επιτροπής για την αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Σ' αυτή την προσπάθεια εμείς ως νέοι θα πρωτοστατήσουμε, για να μη χάσουμε άλλα δικαιώματα".
Μια δεκαετία! Τόσο χρειάστηκε, για να "σαρώσουν" οι μεγαλέμποροι δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες ενός αιώνα. Μέσα σε δέκα χρόνια, οι εμποροϋπάλληλοι είδαν το οικοδόμημα των δικαιωμάτων τους να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.
Η αρχή του τέλους γράφεται το 1988 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που νομοθετεί την αποδέσμευση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων από το ωράριο εργασίας των υπαλλήλων. Τη σκυτάλη πήρε η κυβέρνηση της ΝΔ, το 1990, νομοθετώντας την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου και εισάγοντας με τογνωστό πολυνόμο, τη μερική απασχόληση και το ωρομίσθιο. Εκτοτε οι εξελίξεις παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας.
Ξεχρεώνοντας γραμμάτια προς το μεγάλο κεφάλαιο, οι εκάστοτε κυβερνήσεις θα πάρουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα, ώστε να διευκολύνουν την εισβολή και κυριαρχία του στην ελληνική αγορά. Συνολικά, ο τριτογενής τομέας και ειδικά το εμπόριο αναπτύσσονται αλματωδώς, την ίδια στιγμή που η αγροτική οικονομία και η βιομηχανία δέχονται σοβαρά χτυπήματα. Αυτή η πορεία αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στην "τύχη" των βιομηχανιών "Χούδσον" και "Γαβριήλ",οι οποίες απασχολούσαν 1.000 περίπου εργαζόμενους, έκλεισαν το '94, για να μετατραπούν γρήγορα σε ένα τεράστιο σούπερ μάρκετ η πρώτη και σε πολυκατάστημα ένδυσης η δεύτερη.
Παράλληλα, ένα προς ένα τα εργασιακά δικαιώματα καταργούνται ντε φάκτο και ντε γιούρε. Το 8ωρο και η πλήρης απασχόληση δίνουν τη θέση τους στο ωρομίσθιο και τη μερική απασχόληση, ενώ οργιάζουν οι αυθαίρετες απολύσεις, η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, η εντατικοποίηση κ.ά. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι μηχανισμοί ελέγχου αποδυναμώνονται, οι αρμόδιοι εθελοτυφλούν, η ασυδοσία των μεγάλων του εμπορίου ενισχύεται. Ο πρόσφατος αντεργατικός ν. 2639/98, σε ό,τι αφορά το εμπόριο, ήρθε ουσιαστικά να νομιμοποιήσει τα αντεργατικά μέτρα, που στην πράξη σε μεγάλη έκταση εφαρμόζουν.
Τη μονοπώληση του εμπορίου από μια χούφτα πολυεθνικές πλήρωσαν ακριβά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τα στοιχεία της Amer Nielsen Research "μιλάνε" μόνα τους: Το διάστημα 1994 - 1995 έκλεισαν 2.000 επιχειρήσεις με εμβαδόν έως 100 τ.μ.,την ίδια περίοδο επιχειρήσεις με εμβαδόν μεγαλύτερο των 2.500 τ.μ. αυξήθηκαν, από 11, σε 22 και αυτές με εμβαδόν από 1.000 έως 2500 τ.μ., από 187 αυξήθηκαν σε 218.
Μιλά ο πρόεδρος της επερχόμενης διοίκησης του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Πέτρος Βαμβακάς, ενόψει των αρχαιρεσιών
Το κλαδικό σωματείο των εργαζομένων στο εμπόριο - ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας - έχει μπει στους ρυθμούς των αρχαιρεσιών του, που αρχίζουν την ερχόμενη Τετάρτη 17 Μάρτη και θα ολοκληρωθούν την Κυριακή, 21 του μήνα.
Μιλώντας στον "Ρ" ο πρόεδρος της απερχόμενης διοίκησης Π. Βαμβακάς,καλεί τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν μαζικά στις αρχαιρεσίες, να συσπειρωθούν στο σωματείο και να βρίσκονται σε αγωνιστική εγρήγορση, αφού, όπως τονίζει, "ο καπιταλιστικός μονόδρομος της ΟΝΕ που τυφλά ακολουθεί η κυβέρνηση, είναι σίγουρο ότι θα γεννήσει νέα δεινά για τους εργαζόμενους"."Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό σωματείο - σημειώνει - γι' αυτό καλούμε τους εργαζόμενους όχι μόνο να συμμετάσχουν στις εκλογές, αλλά και να υπερψηφίσουν εκείνες τις δυνάμεις που το προηγούμενο διάστημα στάθηκαν αταλάντευτα στο πλευρό τους, που συγκρούστηκαν με όσους επιβουλεύονταν τα δικαιώματά τους και που συσπειρώνει το ψηφοδέλτιο της "Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας Εμποροϋπαλλήλων",πλειοψηφία στην απερχόμενη διοίκηση".
Μιλώντας για την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο, ο Π. Βαμβακάς, υπογραμμίζει ότι οι εργαζόμενοι του κλάδου αποτέλεσαν τα "πειραματόζωα", πάνω στα οποία εφαρμόστηκαν οι αντεργατικές επιταγές της "Λευκής Βίβλου".
Κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό δράσης σημειώνει ότι ο Σύλλογος τα δύο τελευταία χρόνια κατάφερε να αναχαιτίσει πολλές επιθέσεις που στόχο είχαν την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου, να εξαναγκάσει επιχειρήσεις να τηρήσουν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να επαναπροσλάβουν απολυμένους εργαζόμενους κ.ά. Επισημαίνοντας ότι κάθε φορά που ο Σύλλογος κλήθηκε να συμπαρασταθεί σε εργαζόμενους το έκανε, όπως στον πολύμηνο αγώνα των εργαζομένων του ΜΙΝΙΟΝ.
Ο συνδικαλιστής υπογραμμίζει ότι διαφορετική θα ήταν η κατάσταση, αν την ίδια τακτική ακολουθούσε και η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που όμως αρνήθηκε να συντονίσει τον αγώνα των εργαζομένων του κλάδου και κινήθηκε στη λογική της συναίνεσης, της εργασιακής ειρήνης και των υποχωρήσεων. "Δυστυχώς - σημειώνει - η ίδια λογική χαρακτηρίζει αυτές τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση στις περισσότερες ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις".
Συνεχίζοντας, επισημαίνει ότι η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα έχει φτάσει στο απροχώρητο και ότι απαιτείται "η συγκρότηση του ταξικού πόλου, που θα αποτελεί την ασπίδα των εργαζομένων, θα ανοίγει το δρόμο στην αποτελεσματική αντίστασή τους και θα αντεπιτίθεται στις αντιλαϊκές πολιτικές", υπενθυμίζοντας ότι η γενική συνέλευση του Συλλόγου έχει πάρει απόφαση για συμμετοχή στην Πανελλαδική Σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών στις 3 Απρίλη που διοργανώνει η Επιτροπή για την αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Ιεραρχώντας τα σημαντικότερα αιτήματα που προβάλλει και διεκδικεί η ΔΑΣΕ αναφέρει: "Βελτίωση των συνθηκών εργασίας και αμοιβής, 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο με αύξηση αποδοχών, κατάργηση του ωρομισθίου και της μερικής απασχόλησης, νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας, δημόσια κοινωνική ασφάλιση με τριμερή χρηματοδότηση, η ανατροπή του αντεργατικού ν.2639, τα ζητήματα της παιδείας, υγείας, πρόνοιας είναι επίσης πολύ σημαντικά για μας κ.ά.".
"Δεσμευόμαστε - καταλήγει - ότι θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, στο δρόμο του αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τη διεκδίκηση νέων. Ωστόσο, ξεκάθαρα λέμε στους εργαζόμενους ότι αυτή η πολιτική παίρνει μόνο ανατροπή, καμία βελτίωση. Και για να γίνει αυτό απαιτείται η συγκρότηση ενός πλατιού λαϊκού μετώπου πάλης".
Βάσω ΝΙΕΡΗ
Από τις κινητοποιήσεις για ανθρώπινο ωράριο
Οι εργαζόμενοι του ΜΙΝΙΟΝ βγήκαν κερδισμένοι από τον πολύμηνο αγώνα τους, από τον οποίο ούτε στιγμή δεν απουσίασε ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων
Ο Δημήτρης, η Φρόσω και η Αιμιλία καταγγέλλουν τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και την τρομοκρατία που ασκείται σε βάρος των νέων εμποροϋπαλλήλων