Και επίσημα πλέον ομολογείται ότι ο στόχος επίτευξης του κριτηρίου του πληθωρισμού για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ δεν επιτυγχάνεται και αναζητείται πλέον... άλλου είδους προσέγγιση του θέματος, που ξεκινά από την "ελαστική ερμηνεία" του κριτηρίου και φτάνει στη λεγόμενη πολιτική διαπραγμάτευση.

Στα πλαίσια αυτά, ανώτατος παράγοντας της Τράπεζας της Ελλάδος, ανέφερε χτες ότι όντος υπάρχει θέμα νέας ερμηνείας του κριτηρίου του πληθωρισμού. Μάλιστα το θέμα αυτό πρόκειται να συζητηθεί στη συνάντηση των διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών, αύριο Τετάρτη στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας, όπου την Ελλάδα θα εκπροσωπήσει ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Λ. Παπαδήμος.

Σύμφωνα με τον ορισμό της Συνθήκης του Μάαστριχτ, ένα κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επιτυγχάνει το κριτήριο του πληθωρισμού, όταν αυτός είναι το πολύ 1,5 μονάδα μεγαλύτερος από το μέσο πληθωρισμό των τριών χωρών με τις καλύτερες (χαμηλότερες) επιδόσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα στο τέλος του 1999, θα έπρεπε να επιτύχει μείωση του πληθωρισμού στα επίπεδα του 2% ή και ακόμη χαμηλότερα, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει εισέλθει, σύμφωνα με αναλυτές, σε νέα αντιπληθωριστική πορεία. Ο βασικότερος λόγος της κάμψης του πληθωρισμού στην Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι η είσοδος της οικονομίας σε περίοδο ύφεσης, με συνέπεια τον περιορισμό της επενδυτικής και καταναλωτικής ζήτησης, κάτι που με τη σειρά του πιέζει τις τιμές των εμπορευμάτων καθοδικά. Η ύφεση στην ευρωπαϊκή οικονομία δεν είναι άσχετη με τις περιοριστικές δημοσιονομικές και εισοδηματικές πολιτικές που ακολουθούνται στις 15 χώρες - μέλη, ενώ στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η νομισματική πολιτική των υψηλών επιτοκίων, την οποία έχει υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με στόχο την προστασία του ΕΥΡΩ από τις πληθωριστικές πιέσεις. Υπό τις συνθήκες αυτές, η επίτευξη του κριτηρίου του πληθωρισμού για την Ελλάδα θεωρείται από πολύ δύσκολη έως αδύνατη... και γι' αυτό επιστρατεύεται η πολιτική λύση εισόδου της Ελλάδας στη ζώνη του ΕΥΡΩ.

Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του προέδρου του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχ. Σάλλα, να δηλώσει την υποστήριξή του στον (καταδότη στη συνείδηση του λαού) πρωθυπουργό Σημίτη και στην κυβέρνησή του.

Με πρόσχημα την παρουσίαση των οικονομικών αποτελεσμάτων του ομίλου για το 1998, ο Μιχ. Σάλλας άδραξε την ευκαιρία να δηλώσει ότι αυτό που έχει σήμερα σημασία είναι η πορεία του Χρηματιστηρίου και η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Οταν μάλιστα του ζητήθηκε να πάρει θέση για την υπόθεση της παράδοσης του Κούρδου ηγέτη Α. Οτσαλάν, αρνήθηκε να απαντήσει, με τον ισχυρισμό ότι αυτός δεν είναι πολιτικός... Για να συμπληρώσει όμως με νόημα ότι, "με αφορμή τα τελευταία γεγονότα δε θα πρέπει να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος...". Οπου κατά Σάλλα, το δάσος είναι η ΟΝΕ.Το "όπλο" που επιστράτευσε και ο πρόεδρος της Πειραιώς για να αντιστραφεί το αρνητικό για την κυβέρνηση κλίμα, ήταν η πορεία του Χρηματιστηρίου. Οπου έκανε την "πρόβλεψη" πως αν δεν υπάρξουν σοβαρά πολιτικά προβλήματα, ο γενικός δείκτης στο τέλος του 2000 θα φτάσει τις 4.500 μονάδες... Στην ίδια λογική επικαλέστηκε τα διάφορα οικονομικά "πακέτα" που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, την ευνοϊκή πορεία της κεφαλαιαγοράς κλπ. Το μήνυμα που ήθελε να στείλει ήταν αρκετά σαφές. Μπροστά μας ανοίγεται νέο πεδίο δόξας λαμπρό, όπου όλοι θα "φάμε". Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και ποιο συγκεκριμένα στήριξη της κυβέρνησης Σημίτη, η οποία μπορεί να εγγυηθεί την ομαλή πορεία προς την ΟΝΕ.

Για μία ακόμη φορά εξέφρασε το ενδιαφέρον του ομίλου για την εξαγορά της Ιονικής, την οποία μάλιστα αποκάλεσε "πολύ καλή τράπεζα". Οπως είπε, έχει ανατεθεί στη Mitsudishi (την την οποία συνεργάζεται η Πειραιώς) να συντάξει έκθεση, βάσει της οποίας θα καθοριστεί και η οικονομική προσφορά που θα κατατεθεί για την εξαγορά της Ιονικής.

Μέσα στο Μάρτη έχει ανακοινωθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, τόσο της Τράπεζας Πειραιώς (κατά 120 δισ. δραχμές), όσο και της Τράπεζας Χίου (η οποία έχει ενταχθεί στον όμιλο) κατά 37 δισ. δραχμές.