"Οι δ' ύβρειν είξαν, επισπόμενοι μένεϊ σφω". (Ομ. Οδ. ξ 262)

"Εκείνοι υποχώρησαν στην αυθάδειά τους, αφού παρασύρθηκαν από το αίσθημα της δύναμή τους".

Ευαίσθητος ο χώρος της Παιδείας. Είναι φυσικό ν' απασχολεί, σε συντριπτικό βαθμό, το κοινωνικό σύνολο, αφού επηρεάζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ευρύτερα την κοινωνία, με την εμπλοκή, για διαφορετικούς λόγους των γονιών - μαθητών - εκπαιδευτικών - εργαζόμενων κλπ.

Αιτία; Οι πρόσφατοι Ν. 2525/97 και 2640/98 με αναφορά στη Γενική και Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση, γνωστοί και σαν Νόμοι Αρσένη.

Κατακαλόκαιρο προώθησαν το Νόμο 2525/97 και μάλιστα στο Θερινό Τμήμα της Βουλής, με συνοπτικές διαδικασίες, με την παρουσία 23 βουλευτών προχώρησαν στην ψήφισή του και τώρα έρχονται να τον εφαρμόσουν, παρά τις αντιρρήσεις όλων των ενδιαφερόμενων, αλλά και του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών. Το ίδιο ακριβώς έκαναν με το νόμο 2640/98, ένα χρόνο αργότερα. Δεν είχαν ούτε τη στοιχειώδη ευαισθησία να εισαγάγουν τους νόμους, για συζήτηση, στην Ολομέλεια της Βουλής. Τώρα είναι φυσικό να δρέπουν τους καρπούς της Υβρεως (=αλαζονείας), που τους χαρακτηρίζει. Ας κόπτονται, όψιμα, για διαλόγους και για το ενδιαφέρον τους για, δήθεν, πλήρη ενημέρωση των ενδιαφερόμενων μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών.

Τι επιζητούν οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Λιγότερες μακροχρόνιες σπουδές, περισσότερους καταρτίσιμους και απασχολήσιμους νέους ανθρώπους. Χειραγωγημένους και εύκολη εργατική λεία για παραγωγή υπεραξίας και υπερκερδών για το μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

Σου λένε: "Στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο μέσος όρος των νέων που αποφοιτούν από το Λύκειο ανέρχεται στο 42% περίπου. Δεν πάει πολύ οι Ελληνες να έχουν την απαίτηση και το θράσος, θα λέγαμε εμείς, να διατηρούν τόσο υψηλό ποσοστό, 73%; Σταματήστε τους. Και, αμ' έπος αμ' έργον, η κυβέρνησή μας έσπευσε να συμμορφωθεί πάραυτα. Σκάρωσε τους δύο πιο πάνω Νόμους 2525/97 και 2640/98 και έρχεται τώρα να τους εφαρμόσει.

Με το κίνημα των αδιόριστων και αναπληρωτών καθηγητών, με την κατάργηση της Επετηρίδας και της μονιμότητας, σαν επακόλουθα των εξετάσεων του Ιουνίου του ΑΣΕΠ, πίστευε ότι τελείωσε. Συκοφάντησε, λεηλάτησε συνειδήσεις, χρησιμοποίησε τα ΜΑΤ έξω από τα εξεταστικά κέντρα, προπηλάκισε διαγωνιζόμενους και μη, έριξε δακρυγόνα, χρησιμοποίησε τους από παλιά γνωστούς δυσαρεστημένους πολίτες, για να οδηγήσει περιδεείς και άρον άρον τους λίγους αδιόριστους συναδέλφους στον Καιάδα του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Αποτέλεσμα: Η συντριπτική πλειοψηφία των διαγωνισθέντων να απορριφθούν "μετ' επαίνων", ενώ στο εξής και οι επιτυχόντες, κάθε δύο χρόνια, στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ θα μπαίνουν στη σειρά, ελπίζοντας ότι θα διοριστούν στο δημόσιο. Μα κ. υπουργέ, σεις δεν τονίζατε δημόσια συνεχώς ότι σκοπός των εξετάσεών σας ήταν να διορίζονται οι "άριστοι", τους οποίους δήθεν εμπόδιζε η επετηρίδα;

Και τι δε χρησιμοποίησαν για να κάμψουν το ηθικό τους. Ολα τα πρόσφατα, σε ανάλογες περιπτώσεις, μέσα. Συκοφαντία, για δήθεν αδιαφανείς διαδικασίες στη λήψη των αποφάσεων! "Κριτική" για τη μορφή των κνιητοποιήσεών τους. Προϊσταμένους των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης και Διευθυντές σχολικών μονάδων. Εισαγγελείς και Αστυνομία, για να σταματήσουν τις καταλήψεις. "Αγανακτισμένους" και "ζωηρούς" πολίτες για το σπάσιμο των μπλόκων. Κουκουλοφόρους και ροπαλοφόρους στις πορείες, όλον τον κρατικό εσμό, γνωστό από άλλες εποχές, όλον τον κρατικό και κομματικό μηχανισμό. Υποκινούμενους, παρασυρμένους, απληροφόρητους και ανώριμους τους ανεβάζουν και τους κατεβάζουν, με τη συγχορδία των ελεγχόμενων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (έτσι τζάμπα θα τους πίστωναν τα τόσα ανείσπρακτα δισεκατομμύρια, που οφείλουν;) και των "άξιων" για το μισθό τους κονδυλοφόρων της παραπληροφόρησης.

Τι κλάμα και δάκρυ καθημερινό, για το δήθεν χάσιμο της χρονιάς, για τις καταστροφές, μόνο σε κατειλημμένα σχολεία. Και όλα αυτά πάντα για το καλό τους. Οποία, αλήθεια, υποκρισία.

Απέτυχαν όμως οικτρά όλα τα σενάρια. Οι μαθητές συνεχίζουν με ενθουσιασμό.

Κι ο κ. υπουργός δεν αναγνωρίζει και αρνείται να δεχτεί σαν συνομιλητή το μαθητικό κίνημα με τη δικαιολογία και πρόφαση ότι τα συντονιστικά όργανα (που αποτελούνται από εκπροσώπους 15μελών και σχολικών συνελεύσεων) δεν είναι... θεσμοθετημένα. Παραβλέπει την ουσία ο κ. υπουργός και κρύβεται πίσω από τον τύπο.

Και οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί; Τι στάση τηρούν απέναντι στα γεγονότα; Η ηγεσία της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) λόγω και του συσχετισμού των παρατάξεων, δυσκολεύεται να πάρει ξεκάθαρη θέση συμπαράταξης με το μαθητικό κίνημα. Με το ζόρι κήρυξαν κάποιες στάσεις εργασίας και συλλαλητήρια κι όταν σύρθηκαν, κάτω απ' την πίεση της βάσης, σε απεργίες έσπευσαν να τις υπονομεύσουν. Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος, έβγαιναν από καιρό σε καιρό στα κανάλια και απολογούνταν στους κάθε λογής ματσουκοφόρους των ΜΜΕ, διαφοροποιούμενοι από τα αιτήματα των μαθητών και με κύρια μορφή "αγώνα" το... διάλογο. Φοβούνταν μην παρεξηγηθούν ότι αυτοί "υποκινούν" τις καταλήψεις;

Το "περίεργο", όμως, στην περίπτωση αυτή είναι το εξής: Οσο ο κλάδος των καθηγητών δείχνει αδυναμία να συμπαρασταθεί εντονότερα στους μαθητές, τόσο η κυβέρνηση και τα πρωτοκλασάτα στελέχη της επιτίθενται λάβροι εναντίον τους. Υποκινητές τους ανεβάζουν υποκινητές τους κατεβάζουν. Εχουν βέβαια τους στόχους τους. Θέλουν να στρέψουν τα παιδιά και τους γονείς σε βάρος του κλάδου. Θέλουν απομονωμένους τούς έτσι κι αλλιώς φυσικούς συμμάχους: καθηγητές και μαθητές. Αφήστε τις επίσημες κατηγορίες και συκοφαντίες εξωνημένους και διεφθαρμένους καθηγητές. Και μάλιστα, όταν αυτά λέγονται από το φυσικό τους προϊστάμενο, τον κ. υπουργό της Παιδείας μέσα στη Βουλή εις επήκοον του πανελληνίου, καθώς και του κ. υπουργού Εξωτερικών σε συνέντευξη στους δημοσιογράφους.

Και μετά είναι να απορεί κανείς πώς μας καλούν, εμάς τους διεφθαρμένους και εξωνημένους, να εφαρμόσουμε τη "Μεταρρύθμιση" και να έχουν την αξίωση και να πετύχει κιόλας.

Δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να βάζουν νάρκες νύχτα μέρα στη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και Εκπαίδευση και ύστερα να έρχονται και να κλαίνε πάνω από τα συντρίμμια της. Διαφορετικά πώς μπορεί να εξηγηθεί η αύξηση σε μαθητές των ιδιωτικών σχολείων κατά 15%, για φέτος και η επέκταση της δραστηριότητας των φροντιστηρίων κατά 40%; Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να γίνει προβληματική επιχείρηση, για να μπορούν εύκολα, για ένα πιάτο φακή, να τη δώσουν και αυτή στους ιδιώτες, για να τη σώσουν! Γι' αυτό, οικονομικά, προσφέρουν ψίχουλα.

Μα στα σοβαρά δεν κατάλαβαν ακόμη ότι το ΚΚΕ δεν έχει, από την ίδρυσή του, άλλο λόγο ύπαρξης από την υποστήριξη των αδικημένων και των καταπιεσμένων; Θα υπήρχε, αν ο ρόλος του ήταν συμπληρωματικός του ρόλου των αστικών κομμάτων; Προς τι λοιπόν οι κατηγορίες; Ισα ίσα που με τη στάση τους αυτή συνεργούν στην ενδυνάμωσή του, αφού αναγνωρίζουν δημόσια ότι είναι το μόνο κόμμα που στέκεται σταθερά δίπλα στους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους. Το ρόλο αυτό, πάντως, με κανένα τρόπο και με καμία πίεση δεν πρόκειται να αποποιηθεί το ΚΚΕ, για να κερδίσει τη συμπάθειά τους. Ας είναι σίγουροι γι' αυτό. Μάταιος ο κόπος τους. Οι απειλές και οι ύβρεις δε φοβίζουν τους οπαδούς του. Και εκεί που δεν πέτυχαν άλλοι να το απομονώσουν στο παρελθόν, δε θα πετύχουν αυτοί, οι σημερινοί εντολοδόχοι.

Οι υποκινητές των αντιδράσεων είναι οι ίδιοι, με τη συμπεριφορά τους και οι νόμοι τους. Οσο γρηγορότερα τους καταργήσουν, τόσο γρηγορότερα θα απαλλαγούν. Οι νόμοι πρέπει να υπηρετούν το κοινό καλό, για να γίνονται ανεχτοί. Αλλιώς καταργούνται και αντικαθίστανται.

Ας αφήσουν τα κωμικά περί δημοκρατίας και πλειοψηφιών. Ξέρουν καλά ότι οι ίδιοι, επιλεκτικά, πάντοτε τα εφαρμόζουν.

Και τέλος πάντων τη δημοκρατία δεν πρέπει να την επικαλούνται, όταν πρόκειται να χαρατσώσουν ή να επιβάλουν βαρύ φορτίο στις πλάτες του λαού και να αδιαφορούν γι' αυτήν, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν πελατειακές σχέσεις και τα εμπλεκόμενα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Οσο για τον παράδεισο της Ευρωπαϊκής Ενωσης - ΟΝΕ - ΕΥΡΩ, που μας επαγγέλλονται δε μας είναι και τόσο απαραίτητος. Η ληστοσυμμορία των κεφαλαιοκρατών, η ανεργία των εκατομμυρίων, των χιλιάδων φτωχών και αστέγων, η παιδεραστία, τα ναρκωτικά και η στις βιτρίνες προσφερόμενη πορνεία, είναι αυτός που αποκαλούν παράδεισο. Σαν τέτοιο, πιστεύω πως ο ελληνικός λαός, τους τον χαρίζει. Ας τον χαίρονται.

Ηλίας ΞΥΔΕΑΣ

Εκπαιδευτικός, μέλος ΕΣΑΚ Δημοσίου