ΡΑΜΠΟΥΓΕ.-

Βδομάδα έντονων (παρα)σκηνιακών διαπραγματεύσεων θα είναι η ερχόμενη στο Ραμπουγέ της Γαλλίας. Οι άμεσα εμπλεκόμενες πλευρές στην κρίση του Κοσσυφοπεδίου θα κληθούν να άρουν τις σοβαρές διαφωνίες τους και να αποδεχτούν τα σχέδια των ξένων μεσολαβητών, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την παροχή καθεστώτος αυτονομίας και την αποστολή ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στην περιοχή. Θα γίνει, όμως, έτσι;

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά. Εχοντας, ωστόσο, κάποιος υπόψη του τις δεδομένες διαφορές των δύο πλευρών και το γεγονός ότι καμία πρόοδος δε σημειώθηκε κατά την πρώτη βδομάδα των συνομιλιών, θα τολμούσε να πει πως η αποτυχία των διαπραγματεύσεων στη Γαλλία είναι παραπάνω από ενδεχόμενη...

Οι Σέρβοι αρνούνται την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο και εμμένουν στην υπογραφή του κειμένου βασικών αρχών από την αντιπροσωπεία των Κοσσοβάρων Αλβανών. Οι τελευταίοι - ακόμη και οι πιο "μετριοπαθείς" όπως οι εκπρόσωποι του "Δημοκρατικού Συνδέσμου" του Ιμπραήμ Ρουγκόβα - προβλέπουν με σιγουριά την έστω και μακροπρόθεσμη ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου. Υπό αυτές τις συνθήκες πώς θα αποτραπεί το τορπίλισμα των συνομιλιών στον παλιό πύργο του Ραμπουγέ; Η μήπως αυτό ήταν το αρχικό σχέδιο ορισμένων δυνάμεων, όπως των ΗΠΑ;

Ασχετα πάντως με τους σχεδιασμούς των δυνάμεων, στην "αυγή" των συνομιλιών ο Σέρβος Πρόεδρος Μίλαν Μιλουτίνοβιτς έδωσε ένα δείγμα των διαθέσεων και των προθέσεων της σερβικής πλευράς, αφού προειδοποίησε με "ευρωπαϊκό Βιετνάμ", σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ προχωρήσει στην ανάπτυξη δυνάμεων στην περιοχή του Κοσσόβου. Αυτό τουλάχιστον αναφέρει σε χτεσινό της δημοσίευμα η εφημερίδα "Τάιμς" του Λονδίνου. "Είναι η πατρίδα μας και θα την υπερασπιστούμε, έστω και αν το ΝΑΤΟ είναι πανίσχυρο", φέρεται να δήλωσε ο Μιλουτίνοβιτς κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών συνομιλιών που διεξάγονται στο Ραμπουγέ και επανέλαβε ότι το Κόσσοβο, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι αλβανικής καταγωγής, θα πρέπει να παραμείνει στους κόλπους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.

Επίσης ο Μιλουτίνοβιτς κατηγόρησε τον Βρετανό υπουργό Εξωτερικών, Ρόμπιν Κουκ,ο οποίος προεδρεύει στις συνομιλίες μαζί με τον Γάλλο ομόλογο του, Ιμπέρ Βεντρίν,ότι "εξαπατήθηκε από τους τρομοκράτες" του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσόβου (UCK). "Τα στελέχη του UCK προσεγγίζουν το ζήτημα όπως ο Πολ Ποτ (ηγέτης των Ερυθρών Χμερ της Καμπότζης) και, σύμφωνα με τον κ. Κουκ, έχουν δίκιο και εγώ έχω άδικο", πρόσθεσε ο Πρόεδρος της Σερβίας.

Στις 3 Φλεβάρη '99 ανακοινώθηκε πως στη Μόσχα συνελήφθη και προφυλακίστηκε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και έως πρόσφατα κρατικός σύμβουλος Δικαιοσύνης της Ρωσίας, Βαλεντίν Κοβαλιόφ,με την κατηγορία της υπεξαίρεσης ή κατασπατάλησης 9 δισεκατομμυρίων ρουβλίων, όταν ακόμα ήταν στα κυβερνητικά "πράγματα".

Η σχετικά σύντομη πολιτική καριέρα του Β. Κοβαλιόφ έφτασε στο "ζενίθ" της το 1995. Τότε, μερικά χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στη Ρωσία, τα ΜΜΕ προσπαθούσαν να εμφυσήσουν σε ευρύτερους κύκλους της ρωσικής κοινωνίας την άποψη πως τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, γιατί δεν κυβερνούν τη χώρα"ειδικοί", οι "τεχνοκράτες", αλλά οι "άσχετοι", οι "άπειροι" κλπ. Δυστυχώς τέτοιες απόψεις, που ήθελαν να αποκρύψουν την ουσία της πολιτικής που ακολουθιόταν, υιοθετήθηκαν, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, κι από στελέχη της ρωσικής αντιπολίτευσης και τον επικεφαλής της Γκενάντι Ζιουγκάνοφ.

Ετσι, από πολλούς χαιρετίστηκε η τοποθέτηση στη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης του 54χρονου Βαλεντίν Κοβαλιόφ, απόφοιτου τόσο του Πανεπιστημίου Λομονόσοφ της Μόσχας, όσο και του Χάρβαρντ, διδάκτορα από το 1986 έως το 1993 της Νομικής Σχολής του υπουργείου Εσωτερικών της Ρωσίας. Ο "τέλειος τεχνοκράτης" από το 1993 είχε ανακατευτεί στην πολιτική. Συμμετείχε ως συνεργαζόμενος στην κομματική λίστα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), κι είχε εκλεγεί βουλευτής στην Κρατική Δούμα (Κάτω Βουλή). Μάλιστα, από το Γενάρη του 1994 έως τον Γενάρη του 1995 διατέλεσε και αντιπρόεδρος της ρωσικής Κάτω Βουλής.

Αυτόν τον άνθρωπο διάλεξε τότε το περιβάλλον του Γιέλτσιν, για να τον διορίσει στη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης, "βουλώνοντας" τα στόματα των αντιπάλων του, δηλώνοντας τότε πως ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται τάχατες για την κομματική προέλευση των υπουργών του, παρά μόνο για τις "ικανότητές τους", τις γνώσεις τους. Ο Κοβαλιόφ, μ' ευχαρίστηση ανέλαβε τα νέα καθήκοντά του, παραβιάζοντας τη σχετική απόφαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΡΟ, που τον διέγραψε από τις γραμμές της. Αυτή η διαγραφή δε στεναχώρησε και τόσο τον έτσι κι αλλιώς "συνεργαζόμενο" με το ΚΚΡΟ, Β. Κοβαλιόφ. Εβαλε, όμως, σε υλοποίηση τα σχέδια των ανθρώπων του κόσμου του εγκλήματος, που κατάλαβαν πως αυτός που μπορεί μια φορά να εξαγοραστεί (από τον Γιέλτσιν), σίγουρα μπορεί και πάλι να εξαγοραστεί (από τους ίδιους).

Τον Ιούνη του '97 σε μια σκανδαλοθηρική ρωσική εφημερίδα δημοσιεύτηκε η φωτογραφία του υπουργού Δικαιοσύνης, στην οποία αυτός διασκέδαζε με ημίγυμνες κοπέλες σε σάουνα γνωστού Μοσχοβίτη αρχιμαφιόζου. Αποκαλύπτοντας έτσι τις πολύ "στενές" σχέσεις που είχε αναπτύξει ο Ρώσος υπουργός Δικαιοσύνης με τον κόσμο του εγκλήματος. Με το "ροζ σκάνδαλο", τον Ιούλη του 1997 ο Γιέλτσιν αναγκάστηκε να τον απαλλάξει από τα καθήκοντά του.Βέβαια, όπως αποδεικνύεται τώρα, ο "τεχνοκράτης" είχε ήδη προλάβει να αφαιρέσει από έναν κρατικό νομικό οργανισμό 9 δισ. ρούβλια. Κι αποφάσισε να μην παραιτηθεί τόσο εύκολα από το πολιτικό παιχνίδι. Ετσι ο Β. Κοβαλιόφ ίδρυσε νέο κόμμα με τον τίτλο: "Νομικοί για τα δικαιώματα και την αξιοπρεπή ζωή του ανθρώπου", ενώ ανέπτυξε και "συνδικαλιστική δράση" κι εκλέχτηκε στις αρχές του 1999 στην ηγεσία της Ενωσης των Δικηγόρων της Ρωσίας.

Πρόσφατα ο Β. Κοβαλιόφ, σε συνεργασία με άλλους "εξέχοντες" παράγοντες αποφάσισαν να ιδρύσουν και συνασπισμό με τον τίτλο "Αλληλεγγύη των πολιτών", στην οποία μεταξύ άλλων συμμετέχει και το "Κόμμα της Κοινωνικής Δημοκρατίας της Ρωσίας", του γνωστού Αλεξάντρ Γιάκοβλεφ (εκ των πρωτεργατών της διάλυσης της ΕΣΣΔ). Εδώ πια σίγουρα ταιριάζει η παροιμία "δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι"!

Τελικά, η πολιτική καριέρα του "τεχνοκράτη" διακόπηκε άδοξα, όπως γράψαμε, με τη σύλληψη και προφυλάκισή του. Για την ιστορία όμως, αξίζει κανείς να αναφέρει την τελευταία βαρυσήμαντη πολιτική δήλωση του "τεχνοκράτη" πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου του νέου συνασπισμού: "Μας χρειάζονται άνθρωποι - είπε - οι οποίοι πρέπει να ξέρουν να δουλεύουν όχι μόνο με τη γλώσσα. Μας χρειάζονται εκείνοι που ξέρουν να δουλεύουν και με τα χέρια και με το κεφάλι".

Τα σχόλια περιττεύουν....

Ελισσαίος ΒΑΓΕΝΑΣ

"ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ" γράφει το πανό των απεργών μεταλλεργατών, που διαδήλωσαν και αυτή τη βδομάδα σε πολλές γερμανικές πόλεις. Απαιτούν αυξήσεις 6,5% στα μηνιαία εισοδήματά τους και αρνούνται να υποταχτούν στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, προκειμένου να αποδεχτούν τη μηδαμινή αύξηση του 2,3% που προσφέρουν με το αιτιολογικό των "δύσκολων οικονομικά καιρών". Οι γερμανοί μεταλλεργάτες και το Συνδικάτο Μετάλλου IG, που εκπροσωπεί σχεδόν 3,5 εκατομμύρια εργαζόμενους, γνωρίζουν και έχουν καταγγείλει ότι τα κέρδη των βιομηχανιών και εταιριών τουλάχιστον θα διπλασιαστούν για το 2000, ενώ οι ίδιοι έχουν ήδη αποδείξει την υπομονή τους, μένοντας για πολλά χρόνια με τις λιγοστές ετήσιες εξισορροπήσεις. Γι' αυτό δηλώνουν αποφασισμένοι να διεκδικήσουν το δίκιο τους και σηκώνουν τα μανίκια τους για τη γενική απεργία που έρχεται...

- - - - - - - - - - -

Ρουμανία

Με τους αγώνες των εργαζομένων

Ο ρουμανικός λαός σπαρταράει στα νύχια της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Το εφιαλτικό σκηνικό ξετυλίγεται στη συνέντευξη του Α Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Ρουμανίας, Α. Παντάζι, όπως και η απάντηση που δεν είναι άλλη από τον αγώνα...

Σελίδες 44 - 45

ΟΗΕ

Στα δίχτυα της φτώχειας

Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από τον πλανήτη: Το φάντασμα της φτώχειας. Ετοιμο να κατασπαράξει ό,τι πιο όμορφο και πολύτιμο, έρχεται να ρουφήξει τους χυμούς όλων των όμορφων πλασμάτων σε κάθε γωνιά της υφηλίου. Κάθε χρόνος που περνά το φάντασμα θεριεύει

Σελίδες 46 - 47

Ανατολικό Τιμόρ

Αρωμα "ανεξαρτησίας"

Η σκέψη ελλοχεύει μήνες, οι πιέσεις ασκούνται χρόνια... αλλά μάλλον η σκληρή οικονομική πραγματικότητα που αντιμετωπίζει η Ινδονησία δημιουργούν νέα δεδομένα (;) για το καθεστώς του νησιού που βιαίως κατέλαβε

Σελίδα 46