Τελευταία μάς δόθηκε η ευκαιρία να έχουμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Α Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Ρουμανίας, Αλεξάντρου Παντάζι, για την κοινωνικοοικονομική κατάσταση στη Ρουμανία σε σχέση και με τις κινητοποιήσεις των ανθρακωρύχων, καθώς και για τη δράση του κόμματός του στις σημερινές συνθήκες της χώρας.

- Ποια η πολιτική κατάσταση στη Ρουμανία στο φόντο και των τελευταίων κινητοποιήσεων των ανθρακωρύχων;

- Τα τελευταία γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο πολιτικό επίπεδο της αστικής κοινωνίας της Ρουμανίας συνδέονται κυρίως με την εξέγερση των ανθρακωρύχων και την απόφασή τους να πετύχουν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους και την προάσπιση των συμφερόντων τους. Υστερα από πολλές κωλυσιεργίες και συζητήσεις και διαφόρων ειδών κατηγορηματικές απορρίψεις των δίκαιων αιτημάτων τους από μέρους της καπιταλιστικής κυβέρνησης του Ράντου Βασίλε, οι πάνω από 10.000 ανθρακωρύχοι ξεσηκώθηκαν και ξεκίνησαν πορεία προς το Βουκουρέστι αποφασισμένοι να νικήσουν.

Κατά την άποψη του ΚΚ Ρουμανίας, οι ανθρακωρύχοι αποτελούν τον πυρήνα της εργατικής τάξης. Αποτελούν μια ισχυρή δύναμη των εργαζομένων. Γι' αυτό και πρέπει να αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερη προσοχή, διότι αυτοί σηκώνουν το βάρος στις υπόγειες στοές των ορυχείων. Γνωρίζουμε πολύ καλά την κατάστασή τους από τους συντρόφους μας. Μέλη του κόμματός μας, ο Α γραμματέας της Κομματικής Επιτροπής Πετροσάνι μάς ενημερώνουν τακτικά για όλα τα γεγονότα, για τη δραστηριότητα και τη ζωή των ανθρακωρύχων. Φυσικά, οι ηγέτες του συνδικάτου δε συμφωνούν, δε δέχονται να συνεργαστούν με το ΚΚΡ. Επηρεάζονται σοβαρά τα συνδικάτα από τα λεγόμενα κεντρώα κόμματα, από το κόμμα του Ιλίε Βερντέτς ("Σοσιαλιστικό Κόμμα Εργασίας της Ρουμανίας"), που ακολουθεί σοσιαλδημοκρατική πολιτική γραμμή, κεντροδεξιά, όχι κεντροαριστερή, όπως δηλώνει, το οποίο βρίσκεται πίσω απ' αυτούς τους συνδικαλιστικούς ηγέτες. Στη διάρκεια της κινητοποίησης των ανθρακωρύχων μοιράσαμε την έκκληση της ΚΕ του ΚΚ Ρουμανίας να μην καταθέσουν τα όπλα και να αγωνιστούν σταθερά για τα νόμιμα δικαιώματά τους, τα οποία, φυσικά, το αστικό κράτος πρέπει τελικά να αναγκαστεί να τα σεβαστεί. Μετά τις διαπραγματεύσεις του πρωθυπουργού Ράντου Βασίλε με τον ηγέτη των συνδικάτων, Μιρόν Κόζμα, εν μέρει ικανοποιήθηκαν τα αιτήματά τους. Δε συμφωνώ με αυτή τη λύση, διότι δεν έπρεπε να καταθέσουν τα όπλα, έπρεπε να συνεχίσουν την αγωνιστική τους πορεία προς το Βουκουρέστι, έπρεπε να πάνε μέχρι τέλους, μέχρι την απομάκρυνση ολόκληρης της κυβέρνησης.

- Δηλαδή με ποιο τρόπο λύθηκε το πρόβλημα;

- Δίνοντάς τους μια αύξηση στους μισθούς 30%. Τόσο.

- Και τα υπόλοιπα αιτήματα;

- Τα υπόλοιπα, τίποτα. Δεν τους έδωσαν τίποτα, μόνο αυτή την αύξηση. Αυτοί δίνουν μ' ένα χέρι και παίρνουν με δέκα. Πιστεύω ότι τελικά θα το μετανιώσουν αυτοί οι συνδικαλιστικοί ηγέτες, οι οποίοι απέδειξαν ότι δεν έχουν πολιτική ωριμότητα και σταθερότητα. Ηδη πολλοί απεργοί δέχτηκαν με έντονες διαμαρτυρίες αυτή την απόφαση, την υποχώρηση των ηγετών από τα καίρια αιτήματά τους, μεταξύ τους και το σχέδιο της δεξιάς κυβέρνησης να κλείσει, ως μη κερδοφόρα, ορυχεία στη Βάλεα Ζίουλουι. Ηδη στη Ρουμανία έκλεισαν περίπου 120 ορυχεία και απολύθηκαν περισσότεροι από 80.000 εργαζόμενοι σ' αυτά.

Η κυβέρνηση έκανε κάτι και εκτονώθηκε η κατάσταση. Πιστεύω όμως ότι τώρα είναι η αρχή. Οι ανθρακωρύχοι, βέβαια, έδωσαν το σύνθημα, κινητοποίησαν και έδωσαν θάρρος σε όλη την εργατική τάξη. Και πιστεύω ότι η αστική τάξη της χώρας θα έχει στο εξής αρκετά δύσκολη δουλιά. Πρέπει να σημειώσουμε ότι τη συμπαράσταση και την υποστήριξη προς τους ανθρακωρύχους εξέφρασαν και άλλες κατηγορίες εργαζομένων. Οι σημερινοί κυβερνώντες μετράνε τις μέρες τους, είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν πρόωρες εκλογές και πάλι οι εργάτες γενικά θα έρθουν και θα τους ανατρέψουν. Με τη βία, διότι διαφορετικά δεν είναι δυνατό, επειδή στις βουλευτικές εκλογές μπορεί να γίνει νοθεία, όπως άλλωστε συμβαίνει στις καπιταλιστικές χώρες. Η αστική τάξη έχει τη δυνατότητα να εξαγοράζει συνειδήσεις. Ετσι το Αγροτικό Κόμμα πήρε την εξουσία, πράγμα πολύ σοβαρό για ολόκληρο το ρουμανικό λαό, ο οποίος ζει κάτω από το όριο φτώχειας.

Τα πράγματα δε θα σταματήσουν εδώ, είναι σίγουρο. Είναι πολύ δύσκολο, ο ρουμανικός λαός σπαρταράει στα νύχια της φτώχειας, της εξαθλίωσης. Δεν μπορεί πλέον να ανέχεται αυτούς που κυβερνούν σήμερα τη χώρα. Ολη η κυβέρνηση, οι υπουργοί είναι ανίκανοι να ηγηθούν των υπουργείων τους. Δεν είναι σε θέση να διευθύνουν τις κρατικές υποθέσεις. Δεν ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Επομένως, δεν πρέπει να περιμένουμε σήμερα μεγάλα πράγματα, διότι και στο παρελθόν το αστικό κράτος, πριν από τις 23 Αυγούστου 1944 (μέρα της απελευθέρωσης από το φασιστικό ζυγό), το ίδιο έκανε, και απόρησα που δε χτύπησε τους ανθρακωρύχους, όπως είχε κάνει το 1929, πυροβολώντας τους απεργούς ανθρακωρύχους στην πόλη Λουπένι. Και αυτή τη φορά ήταν πιθανό να πυροβολήσουν, το περίμενα, γιατί οι αγροτιστές πάντα χτυπούσαν τους εργάτες. Παραλίγο. Πιστεύω ότι η κυβέρνηση φοβήθηκε, παρόλο που απείλησε με επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, διότι θα προκαλούσε μεγαλύτερη και γενικότερη οργή και αγανάκτηση, θα έβγαιναν όλοι στους δρόμους με απρόβλεπτες συνέπειες. Αν δημιουργηθεί ένα εσωτερικό πλαίσιο, τότε οι εργάτες ενώνονται, δε δέχονται πλέον αυτές τις συνθήκες, και τότε δηλώνουν: "Θα πεθάνουμε ή θα νικήσουμε". Αυτό είναι το σύνθημα των εργατών. Αλλά με μεγάλες θυσίες.

Τι θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα γι' αυτή τη σοβαρή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μετά την αντεπανάσταση του Δεκέμβρη 1989 και την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στη χώρα; Τότε ο Ιον Ιλιέσκου (Πρόεδρος της χώρας αργότερα), που ήταν επικεφαλής του Μετώπου Εθνικής Σωτηρίας, πρώην γραμματέας για ζητήματα προπαγάνδας της ΚΕ του ΚΚΡ, πραγματοποίησε το οργανωμένο από τα πριν, με τη βοήθεια ξένων υπηρεσιών, πραξικόπημα κατά του ΚΚ Ρουμανίας και της εργατικής τάξης. Αν, λοιπόν, ήθελαν να απομακρύνουν τον Νικολάε Τσαουσέσκου, μπορούσαν να το κάνουν, αλλά χωρίς να εγκαταλειφθεί η συνέχιση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Ρουμανία. Γι' αυτό κι εμείς, οι κομμουνιστές, ολόκληρο το ΚΚ, κατηγορούμε τον Ιλιέσκου για προδοσία. Κάτι περισσότερο, παρέδωσε όλη την εξουσία στα χέρια των δεξιών. Οι περισσότεροι στην κυβέρνηση ελέγχονται ως πράκτορες ξένων υπηρεσιών. Εξάλλου, ο Αντριάν Σεβερίν, που διατέλεσε υπουργός Εξωτερικών, είχε δηλώσει δημόσια στην τηλεόραση ότι έχει κατάλογο με όλους τους πράκτορες που υπάρχουν στην κυβέρνηση. Για την αποκάλυψή του αυτή απομακρύνθηκε από τη θέση του, ακριβέστερα, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Δεν αρέσει στους κυβερνώντες να ακούνε τέτοια πράγματα. Ο πρώην πρωθυπουργός Πέτρε Ρόμαν, που κατηγορήθηκε για τέτοιες σχέσεις, σε μια συγκέντρωση φώναζε δυνατά: "Να καταστρέψουμε την κομμουνιστική δομή". Και να, το κατάφεραν. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Θα έρθει, όμως, εκείνη η μέρα που θα λογοδοτήσουν για όλα όσα έπραξαν σε βάρος της χώρας και του λαού.

- Ποια η κατάσταση των άλλων κοινωνικών κατηγοριών εργαζομένων, στη βιομηχανία, στην αγροτική οικονομία;

- Καταστροφική. Μισθοί πείνας, η ανεργία αυξάνεται συνεχώς. Ολη η βιομηχανία της Ρουμανίας έχει περάσει στη σκιά, διότι οι κυβερνώντες αναζητούν ξένους επενδυτές για να ξεπουλήσουν τις επιχειρήσεις που δημιούργησε ο λαός με ιδρώτα και αίμα στη διάρκεια των 40 χρόνων σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Να μην υπάρχει πλέον ρουμανική βιομηχανία, να μην υπάρχει ντόπια παραγωγή, διότι αυτός είναι ο τελικός σκοπός και σχεδόν τον πέτυχαν - να καταστρέψουν τη ρουμανική εθνική οικονομία, τη βιομηχανία, ώστε η Δύση να μετατρέψει τη χώρα σε αποικία του αμερικανικού και δυτικοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού της άγριας εκμετάλλευσης. Και να μην αγοράζει κανείς τίποτα από τη χώρα μας, να έρχονται τα πάντα απ' έξω και να γίνει αγορά διάθεσης των αμερικανικών προϊόντων και άλλων ξένων καπιταλιστών. Κάτι παραπάνω, κατέστρεψαν την αμυντική βιομηχανία της Ρουμανίας. Είναι πολύ σοβαρό, τρομερό πράγμα. Ο σημερινός υπουργός Αμυνας Μπαμπιούκ είναι αποφασισμένος να "μεταρρυθμίσει" το στράτευμα, δηλαδή να αχρηστεύσει το στρατό, ώστε να μην αποτελεί κάποια δύναμη στην Ευρώπη ο ρουμανικός στρατός. Η Ρουμανία έχει πληθυσμό 23.000.000 κατοίκους και είχε έναν στρατό 1.400.000 ανδρών, τώρα όμως δεν αριθμεί ούτε 200.000 άνδρες. Αυτός ήταν άλλος ένας στόχος - να καταστρέψουν το ρουμανικό στρατό. Μόνο ο Στανκουλέσκου, τον οποίο ο Ιλιέσκου είχε διορίσει υπουργό Αμυνας, πούλησε στρατιωτικό εξοπλισμό σε ξένες χώρες αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και μέσα σε μια νύχτα έγινε τραπεζίτης στο Λονδίνο. Πρόκειται για χρήματα κλεμμένα από την εργασία και των ιδρώτα του ρουμανικού λαού. Η διαφθορά διείσδυσε στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας με διασυνδέσεις στο εξωτερικό. Ολοι μαζί κάνουν μπίζνες. Η μαφία είναι διεθνής.

ΜΟΣΧΑ (ανταπόκριση Ν. ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ). -

Στις 2 Φλεβάρη συνεδρίασε η Ειδική Επιτροπή παρά του Προέδρου Μπορίς Γιέλτσιν για την Καταπολέμηση του Εξτρεμισμού. Κύρια θέματα (από τα 9 της ημερήσιας διάταξης) ήταν η εξέταση του προγράμματος αντιμετώπισης του πολιτικού και θρησκευτικού εξτρεμισμού και το κυριακάτικο επεισόδιο με το κίνημα "Ρωσική Εθνική Ενότητα" (ΡΕΕ). Και η ημερήσια διάταξη και η εμφάνιση της ίδιας της Επιτροπής δεν είναι καθόλου τυχαίες. Τελευταία οι ρωσικές αρχές και τα εντεταλμένα ΜΜΕ εκφοβίζουν όχι μόνο τον ντόπιο μικροαστό, αλλά και όλο τον κόσμο με την εμφάνιση του "ρωσικού φασισμού" και "εξτρεμισμού". Και αυτό είναι ευνόητο: Η ταξική πάλη δυναμώνει, στο βαθμό που βαθαίνει η κρίση και χειροτερεύει, σε σχέση μ' αυτό, η κατάσταση της πλειονότητας του πληθυσμού, η δυσαρέσκειά του που μεγαλώνει, οι όλο και περισσότεροι άνθρωποι που πυκνώνουν τις γραμμές των απεργών, πραγματοποιούν πικετοφορίες και συμμετέχουν σε άλλες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας. Αυτό δημιουργεί πολλές δυσκολίες στους κυβερνώντες. Πώς να σφίξουν τα λουριά του λαού; Πώς να του φορέσουν φίμωτρο και έτσι να εξασφαλίσει το καθεστώς την ησυχία και την άνετη ζωή του; Οπως φαίνεται, αυτές οι περιστάσεις υπαγόρευσαν την εντολή του Προέδρου της Ρωσίας να επεξεργαστεί η Επιτροπή το προαναφερόμενο πρόγραμμα. Αν και οι βασικές θέσεις του έχουν εγκριθεί στις αρχές Γενάρη από το υπουργείο Δικαιοσύνης, η δουλιά δεν προχωρεί, διότι, όπως ανακοινώθηκε, δεν έχει καταλήξει ακόμα στον ακριβή ορισμό της έννοιας "πολιτικός εξτρεμισμός". Και τότε μπαίνει το ερώτημα: Υπάρχει άραγε πολιτικός εξτρεμισμός στη Ρωσίας;

Σ' αυτό το ερώτημα οδηγεί, ειδικότερα, το επεισόδιο με το ΡΕΕ. Την περασμένη Κυριακή μέλη της ΡΕΕ (περίπου 200 άτομα), με μαύρες στολές με κόκκινα περιβραχιόνια και κάποιο σύμβολο που θύμιζε τη σβάστικα, πραγματοποίησαν πορεία σε συνοικία της βόρειας Μόσχας, μοίραζαν προκηρύξεις και την εφημερίδα τους "Ρούσκι Ποριάντοκ" (Ρωσική Τάξη). Η αστυνομία συνέλαβε μερικά άτομα, αλλά όλη η φάλαγγα πήγε στο αστυνομικό τμήμα, εκεί έγινε έλεγχος των ταυτοτήτων τους και μετά κάποιος αξιωματικός ζήτησε συγνώμη για την ενόχληση και όλη η φάλαγγα, φωνάζοντας "Δόξα στη Ρωσία!" συνέχισε την πορεία της. Το επεισόδιο αυτό παρουσιάστηκε επανειλημμένα την Κυριακή και τη Δευτέρα από τα περισσότερα κανάλια της τηλεόρασης εντείνοντας την ατμόσφαιρα. Οι περισσότερες αστικές εφημερίδες δημοσίευσαν δυσοίωνα υλικά για τον ερχομό του "ρωσικού φασισμού". Ενώ η εφημερίδα "Κόμερσαντ" με τεράστια γράμματα στο πρωτοσέλιδο έγραφε: "Ο φασισμός πέρασε". Επικαλούμενη τα στοιχεία δημοσκόπησης του (Πανρωσικού Κέντρου Μελέτης της Κοινής Γνώμης", η εφημερίδα αυτή υποστηρίζει ότι τάχα το 43% των Ρώσων "βλέπουν θετικά την ιδέα "η Ρωσία για τους Ρώσους"". Και ενώ ρωτήθηκαν μόνο 1.600 άτομα, η εφημερίδα κατέληξε στο εντυπωσιακό συμπέρασμα: "Αυτοί κατηγορηματικά ή με επιφυλάξεις υποστηρίζουν τα φασιστικά συνθήματα. Το 43% αυτών που συμπαθούν τους φασίστες στη Ρωσία είναι καταπληκτικό. Πρόκειται για 50.000.000 ενήλικοι με εκλογικό δικαίωμα".

Την Κυριακή πραγματοποιήθηκε και το Συνέδριο του κόμματος "Δημοκρατική Επιλογή της Ρωσίας" (ΔΕΡ), που επίσης παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ. Τη στιγμή που ο Γεγκόρ Γκαϊντάρ παρουσίαζε την εισήγηση και εκφόβιζε τους πάντες με τους κομμουνιστές, βάζοντάς τους σ' ένα τσουβάλι με τους φασίστες και με πάθος, θεατρινίστικα, αναφώνησε τη φράση περί "φαιάς μούρης που εμφανίζεται με κόκκινη σημαία", στις πίσω σειρές της αίθουσας σηκώθηκε μια μικρή ομάδα νεαρών ατόμων με μαύρα πουκάμισα. Χαιρετώντας ναζιστικά, φώναζαν ρυθμικά: "Γκούλαγκ, Στάλιν, Μπέρια!". Τους έδιωξαν από την αίθουσα, δημιουργήθηκε καυγάς. Αμέσως ανακοινώθηκε ότι πρόκειται για μπράβους του "Εθνομπολσεβίκικου Κόμματος" του Εντουάρντ Λιμόνοφ, συγγραφέα και απεχθούς φυσιογνωμίας, ο οποίος, όμως, διέψευσε στις εφημερίδες ότι ήταν δικοί του άνθρωποι.

Οταν αυτά τα γεγονότα μπουν σε λογική αλυσίδα, δεν είναι δύσκολο να φανεί η αλληλοσύνδεσή τους. Και η πορεία της ΡΕΕ και το επεισόδιο στο συνέδριο της ΔΕΡ ήταν προβοκάτσιες που σκηνοθέτησαν ορισμένες υπηρεσίες και προορίζονταν για τη συνεδρίαση της Ειδικής Επιτροπής που προαναφέραμε. Δεν υπάρχει φασισμός στη Ρωσία, άρα πρέπει να επινοηθεί. Και, να, δημιουργείται, όπως θεωρούν πολλοί αναλυτές, υπό την αιγίδα των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών το κίνημα ΡΕΕ, μ' επικεφαλής τον Αλεξάντρ Μπαρκασόφ, οπαδοί του οποίου μερικά τώρα χρόνια ανοιχτά, επιδεικτικά εμφανίζονται με τα ναζιστικά σύμβολά τους, χαιρετούν ναζιστικά και σαν να μη συνέβη τίποτα. Αρα, είναι απαραίτητοι στο καθεστώς. Επαναλαμβάνοντας αυτά τα θέματα στην τηλεόραση, οι σχολιαστές αναφέρουν τις δηλώσεις αξιωματούχων των υπουργείων Δικαιοσύνης και Εσωτερικών για την ανάγκη να ψηφιστεί αμέσως ο νόμος για την καταπολέμηση του πολιτικού και θρησκευτικού εξτρεμισμού, αν και είναι ευνόητο ότι αυτός ο νόμος θα στραφεί ενάντια σε κείνους που θα τολμήσουν να ταχθούν κατά του καθεστώτος και αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Σ' αυτή τη σκέψη οδηγεί και η πληροφορία ότι η Ειδική Επιτροπή του Προέδρου θα υπογράψει μια διάταξη για τη δημιουργία Κέντρου Τύπου ως ομάδας εργασίας, η οποία θα ασχολείται με την προπαγάνδα και τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Θα συγκεντρώνει και θα αναλύει τις πληροφορίες για εκδηλώσεις πολιτικού και θρησκευτικού εξτρεμισμού και θα δημοσιεύει σχόλια πάνω σ' αυτές. Στις εργασίες αυτού του Κέντρου Τύπου θα μετέχουν ενεργά εκπρόσωποι όλων των δομών της εξουσίας - ειδικοί του υπουργείου Εσωτερικών και της εισαγγελίας, βουλευτές της Κρατικής Δούμας, συνεργάτες της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας, καθώς και της προεδρικής διοίκησης και της Κρατικής Επιτροπής Τύπου. Σχεδόν δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι η αιχμή όλης αυτής της πάλης θα στραφεί ενάντια στους κομμουνιστές και τους πραγματικούς πατριώτες.

- Η αγροτική οικονομία;

- Και δω η κατάσταση είναι θλιβερή. Πολλοί αγρότες με τους οποίους κουβεντιάζουμε συχνά δηλώνουν ότι καλύτερα ήταν πριν, στην εποχή του σοσιαλισμού, διότι δεν είχαν καμιά σκοτούρα, υπήρχε η υλικοτεχνικά βάση για την καλλιέργεια της γης. Σήμερα δεν υπάρχουν τρακτέρ, πετρέλαιο, χημικά λιπάσματα κλπ. Δεν υπάρχουν καλά αποτελέσματα στην αγροτική παραγωγή. Πριν μόνο για την επιδότηση της επιστημονικής έρευνας στη γεωργία χορηγούνταν πολλά χρήματα. Τα τελευταία χρόνια το αστικό κράτος δε δίνει τίποτα, έχει εγκαταλείψει τη γεωργία που ήταν από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Δεν έχουμε και ειδικούς στην αγροτική οικονομία. Ο κάθε αγρότης, ας πούμε, δουλεύει στα τυφλά με πρωτόγονα μέσα. Εχουν φτάσει στο αλέτρι και στο κάρο. Υπάρχει πολύ μεγάλη πτώση της παραγωγής στη γεωργία. Πέρσι, σε ορισμένες περιοχές, η παραγωγή ήταν 700 - 800 κιλά σιτηρά το εκτάριο. Είναι πολύ τρομερό αυτό και λυπηρό. Παλιότερα ξεπερνούσε τα 3.000 - 4.000 κιλά το εκτάριο. Τώρα όλα έχουν ξεχαρβαλωθεί μετά τη διάλυση των συνεταιρισμών και των κρατικών αγροτικών επιχειρήσεων.

- Υποθέτουμε ότι δεν καλύπτονται με την εγχώρια παραγωγή οι βασικές ανάγκες σε αγροτικά προϊόντα;

- Οπωσδήποτε. Οι σημερινοί κυβερνώντες έχουν όμως έτοιμη τη λύση. Αν δεν παράγουμε στη χώρα, θα αγοράσουμε από το εξωτερικό, από τους Αμερικανούς φάρμερς. Και αυτός είναι ο σκοπός τους - να έχουν οι Αμερικανοί αγορά πώλησης των προϊόντων τους. Πλημμύρισαν τη χώρα με ξένα προϊόντα, πολλά απ' αυτά κακής ποιότητας. Και σε τιμές υψηλές που κάθε μέρα ανεβαίνουν. Το βιοτικό επίπεδο πέφτει συνεχώς. Τα ασθενέστερα στρώματα του πληθυσμού παλεύουν για την επιβίωσή τους. Ετσι οι ξένες πολυεθνικές εταιρίες εκμεταλλεύονται το ρουμανικό εργαζόμενο λαό, ο οποίος είναι ακόμα αποπροσανατολισμένος και μόλις αρχίζει να ξυπνάει. Οι ανθρακωρύχοι όμως έδωσαν το παράδειγμα.

- Μπορείτε να μας πείτε, τώρα, 10 χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στη Ρουμανία, ποια είναι τα αισθήματα του λαού, των απλών ανθρώπων, εργατών, αγροτών απέναντι στο πρώην σοσιαλιστικό σύστημα στη Ρουμανία;

- Συνήθως πηγαίνω στην επαρχία, έχω συναντήσεις με τις Νομαρχιακές Επιτροπές του κόμματος, οι οποίες έχουν σχέσεις με τους ανθρώπους μέχρι και τα χωριά. Πολλοί, όπως ανέφερα, νιώθουν λύπη και νοσταλγία που δεν υπάρχει το σοσιαλιστικό σύστημα. Αύριο, δηλώνουν, είναι έτοιμοι κιόλας να δώσουν τα χωράφια τους στο συνεταιρισμό που υπήρχε πριν. Οι εργάτες έμειναν χωρίς τις φάμπρικες και τα εργοστάσια. Η αντικομμουνιστική όμως πολιτική, που εξαπόλυσε αυτό το καπιταλιστικό καθεστώς, είχε στόχο να καταστρέψει ό,τι δημιούργησαν οι κομμουνιστές. Εξάλλου, συζήτησα με κάποιον που είχε έρθει από τις ΗΠΑ, που είναι φάρμερ, ο οποίος έλεγε: "εμείς είμαστε φάρμερς και έμεινα έκπληκτος όταν μάθαμε ότι εδώ καταστράφηκαν οι κρατικές φάρμες. Επί Τσαουσέσκου είχαμε σχέσεις με κρατικές φάρμες της Ρουμανίας. Δεν έπρεπε να καταστραφούν οι φάρμες". Και να που καταστράφηκαν. Τα πάντα καταστρέφονται. Εξάλλου, δε χρειαζόμαστε τίποτα, μας έρχονται τα πάντα από τη Δύση.

- Και η κυβέρνηση πώς αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση;

- Ο πολιτικός προσανατολισμός της καπιταλιστικής κυβέρνησης του Βουκουρεστίου, του Προέδρου Εμίλ Κονσταντινέσκου και του πρωθυπουργού Ράντου Βασίλε, στρέφεται προς τη Δύση, ακολουθεί πιστά τις υποδείξεις των ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών, όπως είναι η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, που δε δίνουν ούτε δεκάρα, αν δεν τηρηθούν οι οδηγίες τους. Αν κλείσετε εργοστάσια, ορυχεία θα πάρετε χρήματα, διαφορετικά δε θα πάρετε τίποτα. Και οι κυβερνώντες μας αμέσως υπακούν. Προχωρούν στις ιδιωτικοποιήσεις. Ποιες ιδιωτικοποιήσεις; Καταλήστευση του λαού. Δικαιολογημένα οι ανθρακωρύχοι φώναζαν "Καταστρέψατε τη Ρουμανία". Οι ανθρακωρύχοι κρατούσαν και το πορτρέτο του Νικολάε Τσαουσέσκου και από κάτω αναγραφόταν "Εμένα με σκοτώσατε, με τη χώρα όμως τι είχατε;

- Σχετικά με τη δραστηριότητα του κόμματός σας;

- Το ΚΚ Ρουμανίας στηρίζεται στο μαρξισμό - λενινισμό και τον προλεταριακό διεθνισμό. Αναγνωρίζουμε τη δικτατορία του προλεταριάτου. Τασσόμαστε κατηγορηματικά κατά της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς. Το ΚΚΡ λειτουργεί σε εθνικό επίπεδο. Εχει οργανώσεις σε περιοχές, επαρχίες, πόλεις, ακόμα και σε χωριά υπάρχουν ΚΟΒ. Πολλοί πρώην κομμουνιστές δήμαρχοι και κοινοτάρχες είναι τώρα γραμματείς του κόμματος. Το Κόμμα αναπτύσσεται συνεχώς, αυξάνει αριθμητικά. Εχει για την ώρα 20.000 μέλη και είμαι βέβαιος ότι θα ξεπεράσουμε όλα τα άλλα κόμματα, που δηλώνουν αριστερά, αλλά εφαρμόζουν δεξιά πολιτική, σοσιαλδημοκρατική, υπέρ του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υπέρ της εκμετάλλευσης του λαού, και κύριος στόχος τους είναι να μπουν στο ρουμανικό Κοινοβούλιο. Οι πρώτοι γραμματείς και άλλα στελέχη του κόμματός μας, σε σχέση με τις κινητοποιήσεις των ανθρακωρύχων, παραβρέθηκαν στις γραμμές των απεργών, μοιράσαμε την έκκληση της ΚΕ του ΚΚΡ. Ολη η νομαρχιακή κομματική επιτροπή Πετροσάνι δεν είχε αυτή την περίοδο να κάνει τίποτα άλλο, παρά να βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρακωρύχους. Η παρουσία του Κόμματος ήταν εμφανής. Εξάλλου. στο Πετροσάνι, στο ορυχείο υπάρχει ΚΟΒ. Οι συνδικαλιστές ηγέτες αρνήθηκαν εξαρχής να συνεργαστούν με το ΚΚΡ. Δήλωσαν ότι δε θέλουν να πολιτικοποιήσουν τα μέλη του συνδικάτου. Δε ζητάμε όμως τη γνώμη τους. Σήμερα είναι ηγέτες, αύριο δε θα είναι. Εμείς εφαρμόζουμε την πολιτική οργάνωσης των εργατών ενάντια στο σημερινό αντιλαϊκό καθεστώς.

Β. Ζ.

Από την πρόσφατη αγωνιστική πορεία των ανθρακωρύχων

Τελευταία, οι ρωσικές αρχές και τα εντεταλμένα ΜΜΕ εκφοβίζουν, όχι μόνο τον ντόπιο μικροαστό, αλλά και όλο τον κόσμο, με την εμφάνιση του "ρωσικού φασισμού" και "εξτρεμισμού"