Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία της πορείας για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Μια πορεία, που η άρχουσα τάξη της Ελλάδας, τα κόμματα που την υπηρετούν, αλλά και οι δυνάμεις, που αυταπατώνται ότι με τον εξωραϊσμό του συστήματος μπορούν να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα, τη θεωρούν μονόδρομο. Η πείρα των πέντε χρόνων εφαρμογής της συνθήκης αποκάλυψε, σε όλο του το μεγαλείο, το ζυγό στον τράχηλο των καταπιεσμένων λαϊκών δυνάμεων. Οι αγώνες, που αναπτύσσονται στη χώρα μας, αλλά και σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι η πιο αδιάψευστη μαρτυρία των συνεπειών της συνθήκης για τους λαούς. Η αντιδραστικότερη αναθεώρησή της θα σημάνει νέα, ακόμη μεγαλύτερα δεινά για τους εργαζόμενους. Το ΚΚΕ, απέναντι στο μονόδρομο του Μάαστριχτ, προωθεί το μονόδρομο της λαϊκής εναντίωσης στη συνθήκη. Το ΚΚΕ οργανώνει δεκαήμερη πανελλαδική καμπάνια κατά του Μάαστριχτ (20/2/97 έως 1/3/97). Τι επιδιώκει μ' αυτήν τη δραστηριότητα; Πώς δένεται με τη λαϊκή πάλη; Ο "Ρ" συζητά με τον Δ. Γόντικα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

- Ποιος είναι ο στόχος της καμπάνιας του ΚΚΕ εναντίον της Συνθήκης του Μάαστριχτ; Τι περιμένει το ΚΚΕ από την αναθεώρησή της;

- H κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα θέλουν το λαό στο σκοτάδι. Εμείς θέλουμε, με αυτή την καμπάνια, να εντείνουμε περισσότερο την προσπάθεια ενημέρωσης του λαού σχετικά με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και για το τι προβλέπεται να γίνει με την αναθεώρησή της σε λίγους μήνες.

Επιδιώκουμε, επίσης, να δυναμώσει η πάλη για τα δικαιώματα των εργαζομένων, που συνθλίβονται, για την υπεράσπιση του εισοδήματός τους, που διαρκώς συρρικνώνεται, για την απόκρουση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στα Βαλκάνια.

Αναδείχνοντας το τι σημαίνει Μάαστριχτ και προσπαθώντας να οργανωθεί καλύτερα η λαϊκή πάλη, προβάλλουμε το αίτημα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος τώρα! Να ενημερωθεί ο λαός, έτσι ώστε να μπορέσει να εκφράσει την εναντίωσή του στο Μάαστριχτ, σε όσο γίνεται μεγαλύτερο βαθμό. Πρέπει να μπει φραγμός σε μια στρατηγική, που έχει και θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες σε βάρος της ζωής του λαού.

Η λεγόμενη αναθεώρηση θα κάνει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ακόμα πιο αντιδραστική. Η βασικότερη ρύθμιση είναι η διαμόρφωση Κοινής Εξωτερικής και Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας. Αυτό σημαίνει παραπέρα θωράκιση των επιθετικών μηχανισμών του ιμπεριαλισμού εναντίον των λαών της ΕΕ, των Βαλκανίων, της Μ. Ανατολής, της Αφρικής, της Ανατ. Ευρώπης. Σημαίνει νέες στρατιωτικές μονάδες, αποσπάσματα θανάτου εναντίον των λαϊκών κινημάτων.

- Η απόφαση της κυβέρνησης είναι δεδομένη. Πιστεύετε ότι μπορεί να την αλλάξει ένα δημοψήφισμα;

- Ασφαλώς και δεν πιστεύουμε ότι αρκεί ένα δημοψήφισμα για να αντιστραφεί η πορεία της χώρας μας και να ακολουθήσει αυτή ένα δρόμο ανάπτυξης σε όφελος του λαού. Ωστόσο, το αίτημα για δημοψήφισμα, η συσπείρωση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων γύρω από αυτόν το στόχο, έχει μεγάλη σημασία στο να μην αισθάνεται η κυβέρνηση ότι έχει λυμένα τα χέρια της να κάνει οτιδήποτε σε βάρος του λαού. Πολύ περισσότερο, αν αυτή η πίεση υποχρεώσει την κυβέρνηση να προσφύγει σε δημοψήφισμα. Τότε, ένα πολύ υψηλό ποσοστό καταδίκης του Μάαστριχτ θα έχει πολύ σημαντικά αποτελέσματα, που καμιά κυβέρνηση δε θα μπορεί να αγνοήσει, δίχως τεράστιο πολιτικό κόστος. Αλλά κι αν τελικά το δημοψήφισμα δεν πραγματοποιηθεί, και πάλι το λαϊκό κίνημα θα κερδίσει πολλά. Θα βγει πιο δυνατό, θα έχει βάλει ένα ακόμη θεμέλιο στην πάλη του κατά των πολυεθνικών. Ας μην ξεχνάμε ότι ο αγώνας για την τελική δικαίωση του λαού θα περάσει από πολλές φάσεις. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να γίνεται μετερίζι αγώνα το κάθε γεγονός. Και οι βουλευτικές εκλογές και οι δημοτικές και η καθημερινή πάλη για το μεροκάματο, για το ασφαλιστικό, για την παιδεία. Και η ανάγκη να πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ, συνολικά. Η κάθε επιμέρους μάχη βοηθάει το λαό να ανακόπτει ή να επιβραδύνει αρνητικές γι' αυτόν συνέπειες. Είναι κι αυτό κέρδος. Και μάλιστα σημαντικό.

- Κατηγορείται το ΚΚΕ ότι η θέση του για την ΕΕ θα οδηγούσε την Ελλάδα σε απομόνωση, αν εφαρμοζόταν...

- Πρόκειται για κινδυνολογία του χειρίστου είδους. Αυτά τα λένε η ολιγαρχία και τα κόμματα που την εκπροσωπούν, για τον απλούστατο λόγο ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, που είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των εργαζομένων. Απομόνωση είναι τα όσα υφίστανται σήμερα οι λαοί όλων των χωρών της ΕΕ, και ο ελληνικός. Απομόνωση είναι το ξεπούλημα της παραγωγικής βάσης, το ξεκλήρισμα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, τα χάλια της παιδείας, της υγείας, η επέλαση της Νέας Τάξης Πραγμάτων και πολλά άλλα.

Στην απομόνωση οδηγεί τους λαούς η κυριαρχία των πολυεθνικών. Και όχι μόνο στην απομόνωση, αλλά και σε διαμελισμούς και σε εμφυλίους πολέμους για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Αντίθετα, η εναντίωση και αντίσταση στις αποφάσεις ΕΕ - κυβέρνησης ενώνει τους λαούς. Θα το θέσω αλλιώς: Η κοινή πάλη των λαών είναι προϋπόθεση για την επιτυχή κατάληξη του αγώνα σε κάθε χώρα. Ο αγώνας είναι πανευρωπαϊκός. Χρειάζεται μέτωπο. Σήμερα εναντίον του Μάαστριχτ έχουν ξεσηκωθεί οι εργαζόμενοι πολλών χωρών της ΕΕ. Εναντίον του Μάαστριχτ τάσσονται επίσης μια σειρά κομμουνιστικά κόμματα, καθώς και άλλες αριστερές δυνάμεις της Ευρώπης. Προωθείται, λοιπόν, η κοινή δράση. Αυτός ο αγώνας, που στην πορεία θα δυναμώσει, είναι που φέρνει κοντά τους λαούς και απομονώνει την πλουτοκρατία.

- Η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα υποστηρίζουν, ωστόσο, ότι η παγκοσμιοποίηση υποχρεώνει να "πιαστούν" τα κριτήρια σύγκλισης, για να μη γίνει η Ελλάδα χώρα του Τρίτου Κόσμου...

- Η κατάσταση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας επιδεινώνεται διαρκώς. Δέχονται θύελλα μέτρων σε βάρος τους. Τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα στα επόμενα χρόνια, αν ο λαός δεν παρέμβει αποφασιστικά. Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους των άλλων χωρών της ΕΕ, ακόμα και της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας κλπ. Κι αν ακόμα "πιαστούν" τα κριτήρια σύγκλισης, η θέση των εργαζομένων δε θα καλυτερέψει. Θα γίνει χειρότερη. Και τότε θα τους ζητηθούν πάλι νέες θυσίες, για να μη χαθεί ό,τι κερδήθηκε. Αυτά τα κριτήρια δεν αφορούν τους εργαζόμενους. Αφορούν τους όρους κίνησης των κεφαλαίων και τις προϋποθέσεις παραπέρα αύξησης των κερδών της οικονομικής ολιγαρχίας. Βλέπετε, ο ανταγωνισμός αφορά τις πολυεθνικές, για το ποιες θα κυριαρχήσουν στην παγκόσμια αγορά. Τους λαούς τούς χρειάζονται ως υποζύγια για τους δικούς τους ταξικούς στόχους. Απόδειξη αποτελεί και το γεγονός ότι από τους εργαζόμενους οι κυβερνήσεις ζητούν διαρκές σφίξιμο του ζωναριού. Θυσίες, επειδή μπήκαμε στην ΕΟΚ, θυσίες, για να φτάσουμε στο 1992, θυσίες, για να πιαστούν οι στόχοι του Μάαστριχτ. Και πάει λέγοντας. Αποτέλεσμα: Ο λαός χάνει συνεχώς και κερδίζει η πλουτοκρατία.

- Αν άλλαζαν τα κριτήρια σύγκλισης; Αν άλλαζε το χρονοδιάγραμμα; Δε θα ήταν τα πράγματα διαφορετικά;

- Τη γνωρίζουμε αυτή τη θέση, που έχουν διάφορες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ, που προβάλλουν τη σύγκλιση ως το κλειδί επίλυσης των λαϊκών προβλημάτων. Πρόκειται για απάτη. Θέλω, όμως, να υπογραμμίσω το εξής: Η διαφορά μας με τα άλλα κόμματα δε βρίσκεται μόνο στο ότι το ΚΚΕ έχει θέση του την αποδέσμευση από την ΕΕ. Το θέμα είναι ότι η δράση τους, τα προγράμματά τους υποστηρίζουν το αντιδραστικό αυτό οικοδόμημα και ζητούν από το λαό να συμμορφώνεται με τις αποφάσεις του. Τα άλλα κόμματα εργάζονται για την εφαρμογή των αποφάσεων του Μάαστριχτ. Δεν αντιστέκονται στο παραμικρό. Το θέμα, ωστόσο, που τίθεται αυτή τη στιγμή είναι: Θα αγωνιστεί ο λαός, για να μην περάσει η αντιλαϊκή πολιτική ή θα την αποδεχτεί; Το ΚΚΕ λέει ότι μόνο ο ενωμένος αγώνας μπορεί να ματαιώσει νέα αντιλαϊκά μέτρα ή να τα καθυστερήσει ή και να κερδίσει κάτι, μέχρι να μπορέσει ο λαός να ανατρέψει συνολικά αυτή την πολιτική.

- Φτάνουμε, δηλαδή, στο πόσο ρεαλιστικά είναι αυτά...

- Δεν είναι ρεαλισμός η αποδοχή της φτώχειας και της λιτότητας. Είμαστε υπέρ του ρεαλισμού, που στοχεύει ν' αλλάξει τη σημερινή κατάσταση. Απορρίπτουμε το "ρεαλισμό", που ισοδυναμεί με το "σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω".

- Πώς προσδιορίζει η ΚΕ, πιο συγκεκριμένα, τα καθήκοντα των κομμουνιστών για τη 10ήμερη καμπάνια;

- Στο λαό βρίσκουν πολύ πλατιά απήχηση οι θέσεις του ΚΚΕ για το Μάαστριχτ. Πολύ περισσότερο, όσο η ίδια η πείρα των εργαζομένων από τα 5 χρόνια ύπαρξης και εφαρμογής της Συνθήκης πείθει πιο πολλούς για τις καταστροφικές της συνέπειες. Η μικρή και μεσαία αγροτιά αντιλαμβάνεται σήμερα καλύτερα το τι σημαίνει Μάαστριχτ. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της έχουν να κάνουν και με αυτή τη συνειδητοποίηση. Το ίδιο και πολλών άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Επομένως, υπάρχουν πολλές δυνατότητες να βρούμε - και θα βρούμε - ανταπόκριση στη 10ήμερη καμπάνια. Συγκεντρώνοντας υπογραφές, με τις οποίες θα απαιτείται η διεξαγωγή δημοψηφίσματος, μοιράζοντας παντού τα εκλαϊκευτικά έντυπα που εξέδωσε το ΚΚΕ, συζητώντας με τους εργαζόμενους, οργανώνοντας συγκεντρώσεις, περιοδείες, παλεύοντας μέσα από τους μαζικούς φορείς. Μπορούμε να κάνουμε πολλά. Φτάνει η κάθε κομματική οργάνωση να κινηθεί με πρωτοβουλία, σχεδιασμό, αποφασιστικότητα. Εχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Η πολιτική του ΚΚΕ έχει δικαιωθεί.

Σ. Λ.

Το ζητούμενο είναι να γίνεται μετερίζι αγώνα το κάθε γεγονός. Και οι βουλευτικές εκλογές και οι δημοτικές και η καθημερινή πάλη για το μεροκάματο, για το ασφαλιστικό, για την παιδεία. Και η ανάγκη να πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ, συνολικά. Η κάθε επιμέρους μάχη βοηθάει το λαό να ανακόπτει ή να επιβραδύνει αρνητικές γι' αυτόν συνέπειες. Είναι κι αυτό κέρδος. Και μάλιστα σημαντικό.