Την περασμένη Τρίτη, ο πρωθυπουργός συνέχιζε ομαλά το πρόγραμμά του, δεν είχε κανένα λόγο να ήταν ανήσυχος. Οι στενοί συνεργάτες του τον διαβεβαίωναν ότι οι αγροτικές κινητοποιήσεις ήταν σκέτη "αποτυχία" - "καμιά 300 τρακτέρ είναι" - είναι σίγουρο ότι θα "φυλλορροήσουν" και "δεν πρόκειται να υπάρξουν αντιδράσεις". Οπότε δεν είχε κανένα λόγο ο Κ. Σημίτης να ανησυχεί. Εύλογη, λοιπόν, η έκπληξή του, όταν στα βραδινά τηλεοπτικά δελτία άκουσε για την κάθοδο 3.000 - 4.000 τρακτέρ να επανέρχονται στα μπλόκα της οργής. Οι αντιδράσεις του ήταν ανάλογες της έκπληξης που ένιωσε. Συγκάλεσε εκτάκτως συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής για την επομένη το πρωί, ανέβαλε την πολυδιαφημισμένη συνεδρίαση του Υπουργικού συμβουλίου με θέμα - οποία ειρωνεία! - "κοινωνικός διάλογος", καθώς και τη συνεδρίαση της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, με θέμα την αγροτική πολιτική της κυβέρνησης.
Οι εκπλήξεις του Κ. Σημίτη δε σταμάτησαν εκεί. Την επομένη, αισθάνθηκε ακόμα μία, όταν αντίκρισε τη μεγαλύτερη διαδήλωση των εκπαιδευτικών στα μεταπολιτευτικά χρονικά.
Φυσικά, από το μυαλό του πρωθυπουργού δεν πέρασε ούτε για μια στιγμή η σκέψη να συζητήσει με τους απεργούς καθηγητές ή τους αγωνιζόμενους αγρότες και, πολύ περισσότερο, να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους. "Θωράκισε" το Μέγαρο Μαξίμου με ΜΑΤ, ενώ ζήτησε διαβεβαιώσεις για την αποτρεπτική ικανότητα των δυνάμεων καταστολής στη Θεσσαλία.
Στους κορυφαίους υπουργούς που συμμετείχαν στη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής δεν έκρυψε την ανησυχία του: "Είναι ανάγκη να υπάρξει μια συνολική στράτευση και στήριξη της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση, γιατί σήμερα κρίνεται το μέλλον της χώρας και της παράταξης" (!).
Ανάλογες ήταν και οι κινήσεις και, σπασμωδικές, αντιδράσεις του πρωθυπουργού τις επόμενες μέρες. Εφτασε στο σημείο να εκφράσει τη χαρά του για το ξεφούσκωμα των λάστιχων των τρακτέρ και να χαρακτηρίσει, διά στόματος Δ. Ρέππα, "ευρηματική" τη θρασύδειλη αυτή πράξη.
Οι παραπάνω "εικόνες" επιβεβαιώνουν κατά τρόπο αναντίρρητο δυο απλές εκτιμήσεις. Πρώτον: Η κυβέρνηση, εμφανώς απομονωμένη λόγω της αντιλαϊκής επέλασης, αναζητεί απεγνωσμένα ερείσματα στον αυταρχισμό, στη βία, στις προβοκάτσιες, στην τρομοκρατία και τη συκοφαντία.
Δεύτερον.Η εμβέλεια και, πολύ περισσότερο, η αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής διαρκώς συρρικνώνεται στη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών μαζών. Είναι αρκετό, για του λόγου το αληθές, να συγκρίνει κάποιος την εικόνα"παντοδυναμίας" που εμφάνιζε πριν πέντε μήνες η κυβέρνηση και τη σημερινή βαθιά γκρίζα εικόνα.
Πρόκειται για δύο εκτιμήσεις, οι οποίες σημαδεύουν, όχι μόνο το σήμερα της κυβέρνησης, αλλά καθορίζουν, σε σημαντικό βαθμό, και τις προοπτικές της. Η πολιτική ζημιά που έχει υποστεί η κυβέρνηση είναι ανεπανόρθωτη και, όσο και αν επιχειρήσουν να μειώσουν την έκταση και το βάθος της, ματαιοπονούν.
Η κυβέρνηση, επιλέγοντας να επιβάλει την πολιτική της διά πυρός και σιδήρου, αυτόματα έχει αποδυναμώσει και πλήξει θανάσιμα την όποια "ελκτική" δύναμη, ήθελε να της προσδώσει. Ταυτόχρονα, το βασικό όχημα, με το οποίο υπολόγιζε ότι θα πέρναγε στις λαϊκές μάζες, αυτό της "κοινωνικής συναίνεσης", έχει μείνει ...από λάστιχο. Μάταια προσπαθεί, με τη βοήθεια ορισμένων κυβερνητικών συνδικαλιστών, να νεκραναστήσει το ζωντανό πτώμα της. Θα αρκούσε, για να δοθεί ένα "ακραίο" παράδειγμα για το εύρος της αποδοχής της κυβερνητικής πολιτικής, ότι η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος δείχνει απρόθυμη να συζητήσει την αγροτική της πολιτική, ακόμα και στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ (!) κάτω από συνθήκες έντασης των λαϊκών αγώνων και περιμένει τις "καλύτερες μέρες" της ιδεολογικοπολιτικής παντοδυναμίας της, οι οποίες βέβαια, αν υπήρξαν, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Το βασικό επιχείρημά της ότι η πολιτική της είναι αναγκαία και μονόδρομος, γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλιστεί η ισότιμη συμμετοχή της χώρας μας στην ΟΝΕ, ηχεί σε όλο και περισσότερα αυτιά εργαζομένων, ως κακόγουστο και φτηνό προπαγανδιστικό πυροτέχνημα. Απλούστατα, γιατί γίνεται συνείδηση σε διαρκώς αυξανόμενα λαϊκά τμήματα ότι η επίτευξη των "δεικτών" του Μάαστριχτ θα περάσει ως οδοστρωτήρας πάνω από τα δικαιώματά τους, από το βιοτικό επίπεδο, από το μέλλον τους. Αντιλαμβάνονται ότι το όραμα της κυβέρνησης Σημίτη θα σημάνει τεράστιες "ζώνες" φτώχειας σε ολόκληρη τη χώρα, οι οποίες θα "διασχίζουν" ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, κλάδους και επαγγέλματα. Και προφανώς δεν προσφέρονται εθελοντικά να θυσιαστούν για χάρη αυτού του εφιάλτη.
Η πύκνωση των μπλόκων στην κυβερνητική πολιτική αποτελεί πλέον μονόδρομο για τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους εκπαιδευτικούς, τους ναυτεργάτες, τους μικρομεσαίους, τη νεολαία. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τους τελευταίους μήνες έχουν ξεσπάσει πρωτοφανείς για τα τελευταία χρόνια αγώνες, οι οποίοι διακρίνονται από τη μαζικότητα, αποφασιστικότητα, τη μαχητικότητα, τον ηρωισμό (αγρότες, ναυτεργάτες, καθηγητές). Αυτή η πορεία μαζικών αγώνων δεν πρόκειται να ανακοπεί, ούτε από τη βία και τον αυταρχισμό των κυβερνώντων, ούτε, πολύ περισσότερο, από τις ιδέες και την πολιτική της. Ακόμα και αν υπάρξουν προσωρινά υπαναχωρήσεις, αναδιπλώσεις, απογοητεύσεις. Αυτό διαισθάνεται και η άρχουσα τάξη και η κυβέρνησή της, μπροστά στο ογκούμενο κύμα της λαϊκής δράσης. Αυτός ο φόβος τους είναι ολοφάνερος στις ενέργειες αντιμετώπισης της κατάστασης. Τρέμουν και μόνο στην ιδέα ότι η συγκεκριμένη πραγματικότητα, στην οποία και επιμένουν, δημιουργεί προϋποθέσεις ενίσχυσης της λαϊκής συμπαράταξης ενάντια στα συμφέροντα που υπηρετεί η κυβερνητική πολιτική. Γιατί η οργανωμένη λαϊκή πάλη αποτελεί για διαρκώς και περισσότερους το μόνο "σωσίβιο" για τη διάσωσή τους από τον αντιλαϊκό τυφώνα. Αυτό είναι το αξεπέραστο πρόβλημα για την κυβέρνηση και τους ισχυρούς υποστηρικτές της.
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ
"
Και να, λοιπόν, που οι αστοί αναλυτές αποδεικνύουν πως όταν θέλουν, μπορούν να είναι και σοβαροί και ειλικρινείς. Να που επιβεβαιώνουν τους κομμουνιστές, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η ολιγαρχία έχει τη δυνατότητα να είναι σαφής ως προς τις πραγματικές επιδιώξεις της, αλλά και σε ό,τι αφορά την ομολογία των φόβων της. Θα προσθέταμε, δε, ότι τόσο περισσότερο αποσαφηνίζονται οι θέσεις της, όσο περισσότερο μεγαλώνει ο φόβος της.
***
Το ουσιαστικό θέμα που προκύπτει είναι ότι ανάμεσα στα έργα και τα λόγια της καθεστηκυίας τάξης παρεμβάλλεται ένα όλο και εμφανέστατο χάσμα αλήθειας. Είναι η αλήθεια που βιώνουν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι το "όραμα" της ΕΕ δεν τους αφορά. Για την ακρίβεια, είναι ένας εφιάλτης για το λαό, όπως συμβαίνει με κάθε όραμα που καλλιεργήθηκε και γεννήθηκε για να ευεργετήσει την άρχουσα τάξη. Οι "φιλοευρωπαϊκές" δυνάμεις, λοιπόν, σύμφωνα με την ορολογία της "Καθημερινής" - σε μετάφραση πρόκειται για τις εγχώριες δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου, τις φιλικές, εξαρτημένες και σε ρόλο δορυφόρου δυνάμεις προς τα πολυεθνικά κέντρα της ΕΕ - έχουν ένα αντικειμενικό και ένα υποκειμενικό πρόβλημα.
***
Το "υποκειμενικό" πρόβλημα αφορά την ποιότητα, ετοιμότητα και, κυρίως, τη δυνατότητα του πολιτικού προσωπικού της άρχουσας τάξης να την "προστατεύσει" στα πλαίσια των νέων αντιδραστικότατων και υπερεκμεταλλευτικών προσανατολισμών της. Το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης έχει σε μεγάλο βαθμό απολέσει τις ικανότητες εξαπάτησης των λαϊκών μαζών και δε συνιστά επαρκές "αμορτισέρ" για την απορρόφηση των κοινωνικών κραδασμών που προκαλεί η προοπτική μιας Ελλάδας - υποκαταστήματος της Μπούντεσμπανγκ. Αποτέλεσμα, οι κοινωνικοί κραδασμοί να μετατρέπονται σε κοινωνικές εκρήξεις με οξεία χαρακτηριστικά. Από εδώ και πέρα ο φόβος μετατρέπεται σε πανικό. Γιατί η άρχουσα τάξη γνωρίζει ότι κάθε δικό της αντικειμενικό και υποκειμενικό πρόβλημα - υποκειμενικό με την έννοια της πολιτικής της εκπροσώπησης - αποτελεί εν δυνάμει "ατού" του αντιπάλου της: Της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
***
Ο κίνδυνος για την πλουτοκρατία είναι φανερός. Και τον καθιστούν σαφέστατο οι επισημάνσεις της "Καθημερινής". Η οποία αγωνιά μήπως χαθεί, τελεσίδικα, κάθε δυνατότητα παραποίησης της αλήθειας και εξαπάτησης του λαού σχετικά με την ΕΕ. Η οποία τρομοκρατείται στη σκέψη της πολιτικής χειραφέτησης των μαζών και της συστράτευσής τους με την πολιτική του ΚΚΕ. Ομως, αυτό που για την άρχουσα τάξη είναι κίνδυνος, για το λαό είναι το ζητούμενο, ώστε, μέσα από την ανατροπή του σημερινού συσχετισμού δύναμης προς όφελός του, να επιβάλει την πολιτική του κυριαρχία. Και αργά ή γρήγορα οι φόβοι τους θα γίνουν πραγματικότητα.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Μια εφ' όλης της ύλης συζήτηση για τους στόχους και τα καθήκοντα της Οργάνωσης και για το 7ο Συνέδριό της
Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας άνοιξε την αυλαία της προσυνεδριακής διαδικασίας για το 7ο Συνέδριο της Οργάνωσης. Ενας ακόμη σημαντικός σταθμός στην ιστορία της ΚΝΕ ξετυλίγεται με την οργανωμένη συζήτηση, τόσο στις γραμμές της, όσο και πλατιά στη νεολαία, που θα συμβάλει με ακόμη μεγαλύτερη ορμή στη νεανική αντεπίθεση. Που θα οδηγεί το αγωνιστικό ρεύμα της νέας γενιάς, με την αποφασιστική συμβολή της ΚΝΕ, στο μεγάλο ποτάμι του λαϊκού μετώπου.
Ποια προβλήματα απασχολούν τους νέους και τις νέες; Πώς η ΚΝΕ με το Συνέδριό της προετοιμάζεται για την εκπλήρωση των στόχων της; Για όλα αυτά ο "Ρ" συζητά με τον Νίκο Σοφιανό, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ.
- Με τη δημοσίευση των προσυνεδριακών ντοκουμέντων του ΚΣ για το 7ο Συνέδριο της ΚΝΕ μπαίνετε στην τελική ευθεία για την κορυφαία αυτή διαδικασία. Ποια η σημασία του 7ου Συνεδρίου για τη νέα γενιά;
- Η προσυνεδριακή περίοδος που έχει ξεκινήσει για την Οργάνωσή μας συμπίπτει με τη σοβαρή άνοδο των αγώνων της εργατικής τάξης και της αγροτιάς. Θα συζητήσουμε με τη νέα γενιά τις θέσεις μας εν μέσω σημαντικών αγωνιστικών διεργασιών που συντελούνται. Οι αγώνες που είναι σε εξέλιξη, οι αγώνες που έρχονται, το φούντωμα της λαϊκής πάλης συνολικότερα, δημιουργεί ένα προνομιακό έδαφος για τη συζήτηση που ανοίγει η ΚΝΕ με τη νεολαία μπροστά στο Συνέδριό της. Οι νέοι δεν είναι αμέτοχοι στην όξυνση της ταξικής πάλης που έχουμε αυτή την περίοδο. Σημαντικά τμήματα των νέων στην πόλη και την ύπαιθρο επηρεάζονται από αυτές τις εξελίξεις. Συμμετέχουν στους αγώνες ή βλέπουν θετικά τη δυναμική που αναπτύσσεται από τη λαϊκή πάλη.
Η κυβέρνηση για να περάσει την αντιλαϊκή πολιτική της δυναμώνει τον αυταρχισμό και τον αντικομμουνισμό. Ανακαλύπτοντας παντού το δάκτυλο του ΚΚΕ σ' όσους αγωνίζονται, επιχειρεί να τρομοκρατήσει ιδεολογικά πλατιές λαϊκές μάζες. Το μήνυμα που φτάνει όμως παντού, είναι η ταύτιση της έννοιας του αγώνα με το ΚΚΕ, είναι η απόδειξη και μ' αυτό τον τρόπο ότι το ΚΚΕ αποτελεί τη διαφορετική πολιτική δύναμη.
Η πολιτική δράση, η ιδεολογία μας γίνεται σήμερα πιο διακριτή πλατιά στη νεολαία. Τα χρόνια που πέρασαν από το 6ο Συνέδριο, η ΚΝΕ με τη δράση της διαμόρφωσε αγωνιστικούς δεσμούς με χιλιάδες νέους, το κύρος του ΚΚΕ ανεβαίνει στη νεολαία. Μπορεί, λοιπόν, σήμερα να γίνει το Συνέδριό μας σημαντικό γεγονός για μεγάλα τμήματα της νέας γενιάς. Να γίνει σημείο προβληματισμού, διαλόγου και διάθεσης αγωνιστικής δράσης, να αναδειχτεί πιο πλατιά στη νεολαία η ανάγκη της διεξόδου μέσω της σύγκρουσης με την πολιτική που είναι υπεύθυνη για τα αδιέξοδα που συσσωρεύονται στους νέους.Το κάλεσμα της νεανικής αντεπίθεσης για να υπερασπίσουμε και να διευρύνουμε τα δικαιώματά μας, για να φρενάρουμε τη συντηρητική επέλαση στο παρόν και το μέλλον μας, μπορεί να βρει πολλούς νέους αποδέκτες και να μεταδώσει τη σημασία του 7ου Συνεδρίου της ΚΝΕ πλατιά στη νέα γενιά.
- Στην εισαγωγή των Θέσεων βάζετε το φιλόδοξο στόχο της αντεπίθεσης μαζί με το ΚΚΕ, μαζί με τη νεολαία. Τι σημαίνει για την ΚΝΕ το"μαζί με το ΚΚΕ";
- Σημαίνει να γίνει η ΚΝΕ πιο αποτελεσματική, πιο ικανή, πιο μαχητική και φυσικά πιο μαζική, ώστε να ανταποκριθεί στους υψηλούς στόχους που έβαλε το Κόμμα στο 15ο Συνέδριό του. Παλεύουμε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου, αυτό είναι το άμεσο πολιτικό καθήκον του Κόμματος, αυτή είναι και η επιδίωξη της ΚΝΕ. Η νέα γενιά μπορεί και πρέπει να αποτελέσει βασική συνιστώσα αυτού του μετώπου. Καθοριστική θα είναι η δράση της ΚΝΕ για να υλοποιηθεί αυτός ο στόχος. Αυτό είναι το θέμα του Συνεδρίου μας. Συζητάμε την τακτική και τις Θέσεις μας για το κίνημα της νεολαίας, τους στόχους και τις επιδιώξεις της πολιτικής - ιδεολογικής μας δράσης μέσα στους νέους, αυτά που πρέπει να γίνουν στην Οργάνωσή μας, ώστε να μπορέσει να υλοποιήσει αυτά που θα αποφασίσουμε.
Μαζί με το ΚΚΕ σημαίνει, να μη μένουμε μόνο στην αξιοποίηση της επιρροής που έχει το Κόμμα στην κοινωνία και τη νεολαία, αλλά με τη δράση μας στο κίνημα της νέας γενιάς να πολλαπλασιάζουμε αυτή την επιρροή, να τη διευρύνουμε πλατιά στους νέους. Να δημιουργούμε νέα κανάλια επικοινωνίας της ανατρεπτικής πολιτικής και καινοτόμας ιδεολογίας του ΚΚΕ με τους νέους και τις νέες. Μέσω της συλλογικής διεκδικητικής και δημιουργικής δράσης χιλιάδων νέων, να κερδίζει η ΚΝΕ νεανικές συνειδήσεις για αγώνα, ως τη ρήξη με το σύστημα, ως την ανατροπή του. Να πυκνώνει τις γραμμές της με νέους κομμουνιστές που παλεύουν για το σοσιαλισμό και την κομμουνιστική προοπτική, δυναμώνοντας έτσι τώρα και στο μέλλον τις γραμμές του Κόμματός της.
- Πώς έχει οργανωθεί η προσυνεδριακή διαδικασία και τι προσδοκάτε απ' αυτήν;
- Εχει ολοκληρωθεί η συζήτηση στα καθοδηγητικά όργανα για το σχεδιασμό της προσυνεδριακής περιόδου. Η εκκίνησή της έγινε την περασμένη Κυριακή, με την πανεξόρμηση του "Ριζοσπάστη" που είχε τις Θέσεις του ΚΣ. Τα αποτελέσματα ήταν καλά: εκατοντάδες νέοι πήραν τις Θέσεις, φτάσαμε στο 70% των μελών της ΚΝΕ την πρώτη μέρα, ενώ με το ξεκίνημα της Οικονομικής Εξόρμησης καλύψαμε το 18% του συνολικού οικονομικού πλάνου.
Αυτό το Σαββατοκύριακο ολοκληρώθηκε η παρουσίαση των θέσεων στα στελέχη και αμέσως ξεκινά η συζήτηση στις ΟΒ. Η διαδικασία των εκλογικών απολογιστικών συνελεύσεων των ΟΒ, οι Τομεακές και Νομαρχιακές Συνδιασκέψεις θα έχουν ολοκληρωθεί ως τις 20 Απρίλη.
Το πρώτο εικοσαήμερο του Απρίλη θα πραγματοποιήσουμε μεγάλη πανεξόρμηση στη νεολαία με προπαγανδιστικά υλικά της ΚΝΕ για το Συνέδριο.
Προσδοκούμε ένα μεγάλο άνοιγμα της ΚΝΕ στη νέα γενιά, βαδίζουμε προς το 7ο Συνέδριο έχοντας όλες τις προϋποθέσεις, ώστε αυτή η κορυφαία διαδικασία να αποτελέσει σταθμό για το μέλλον της Οργάνωσης.
Φιλοδοξούμε να πραγματοποιήσουμε, ένα τολμηρό άνοιγμα σε χιλιάδες νέους συζητώντας τις θέσεις μας για την προοπτική της συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου και την αποφασιστική συμβολή της νέας γενιάς. Πρέπει να "βρεθούμε" ιδιαίτερα με όλους εκείνους τους νέους, που δώσαμε μαζί αυτά τα χρόνια δεκάδες μάχες, που γνωριστήκαμε έξω από εκατοντάδες νεανικούς χώρους.
Φιλοδοξούμε να ανοίξουμε μια ουσιαστική συζήτηση με όλα μας τα μέλη, για τα καθήκοντα της Οργάνωσής μας, για την υλοποίηση των σοβαρών υποχρεώσεων που έχει η ΚΝΕ απέναντι στο Κόμμα της. Μια συζήτηση μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες της Οργάνωσης, όπου φροντίδα μας θα είναι η κατάθεση της γνώμης των σ/φων, η συμβολή στη συζήτηση με κάθε σκέψη, που βγαίνει από τις εμπειρίες, τις ανησυχίες, τον προβληματισμό κάθε μέλους της ΚΝΕ.
Επίσης φιλοδοξούμε αυτό το διάστημα η ΚΝΕ να προχωρήσει τους στόχους της στο κίνημα της νεολαίας, συμβάλλοντας στη νεανική αντεπίθεση στη συντήρηση, συντονίζοντας οι νέοι τις αντιστάσεις τους στο λαϊκό κίνημα, εκφράζοντας την αγωνιστική τους αλληλεγγύη στους αγώνες της εργατικής τάξης και της αγροτιάς.
- Στα 4 χρόνια από το προηγούμενο Συνέδριο είχαμε σημαντικές αλλαγές και εξελίξεις στην κατάσταση της νεολαίας. Ποια η επίδρασή τους στο κίνημα της νεολαίας;
- Στις θέσεις του ΚΣ στεκόμαστε αναλυτικά στην κατάσταση που διαμορφώνεται για την πλειοψηφία των νέων, σαν αποτέλεσμα της συντηρητικής πολιτικής που υλοποιείται στη χώρα, στα πλαίσια της περιβόητης σύγκλισης και των σχεδιασμών της "νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων".
Στα χρόνια που πέρασαν οι προσαρμογές που έγιναν στην οικονομία, την κοινωνία, την εκπαίδευση διαμόρφωσαν ένα αποκρουστικό τοπίο, μέσα στο οποίο οι νέοι μόνοι ή μαζί με τις οικογένειές τους προσπαθούν να επιβιώσουν.
Η επαγγελματική αβεβαιότητα κυριεύει τη μεγάλη μάζα της νεολαίας. Η ανεργία είναι το καθεστώς για διαρκώς ογκούμενο αριθμό νέων. Η περιοδικότητα στη δουλιά, η συχνή εναλλαγή εργασίας αγκαλιάζει μεγάλα ποσοστά νέων που βρίσκονται στην παραγωγή. Η δουλιά χωρίς εργασιακά δικαιώματα είναι η πραγματικότητα για χιλιάδες νέους εργάτες. Η κοινωνική ασφάλιση είναι άγνωστη λέξη σε πολλούς εργασιακούς χώρους που απασχολούνται νέοι και νέες εργαζόμενοι.
Παράλληλα, προωθούνται οι εξελίξεις στην εκπαίδευση εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς, υποβαθμίζοντας το δημόσιο - δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, ιδιωτικοποιώντας ολόκληρο τον τομέα της κατάρτισης, προσδένοντας την εκπαιδευτική διαδικασία με το είδος της παραγωγής που προωθείται στη χώρα με το εργατικό δυναμικό που χρειάζεται η ολιγαρχία. Μισοαμόρφωτοι - μισοειδικευμένοι - συνεχώς καταρτιζόμενοι και πάντα ανασφαλείς οι νέοι, εύκολη λεία για την ολιγαρχία, πειθήνια μάζα για το σύστημα.
Αυτή η κατάσταση επιδρά στη στάση και τη σχέση των νέων με το νεολαιίστικο κίνημα. Δημιουργεί νέες δυσκολίες, δίνει όμως και μεγάλες δυνατότητες για την ανάπτυξή του.
Η σκληρή πραγματικότητα που ζει ο νέος είναι το έδαφος από το οποίο ξεκινά η διάθεσή του να αγωνιστεί, να διεκδικήσει, να βγει στο δρόμο. Γίνονται πιο ορατά τα αποτελέσματα της περιβόητης σύγκλισης, πιο ορατές οι επιπτώσεις της Νέας Τάξης. Αυτή η κατάσταση έγινε η αιτία που πολλές φορές, σε συνδυασμό και με τη δική μας δουλιά είχαμε σοβαρούς αγώνες - αντιστάσεις - εστίες διεκδίκησης από σημαντικά τμήματα νέων. Φυσικά, ο εργασιακός και εκπαιδευτικός μεσαίωνας που δημιουργείται στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ελλάδα δεν ανατρέπεται από μόνος του. Επιδρά και αρνητικά στη σχέση των νέων με το κίνημα. Κάνει πιο δύσκολη την επαφή των νέων εργαζόμενων - άνεργων με το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Παράλληλα, με την αφαίρεση δικαιωμάτων προωθείται μια τεράστια επιχείρηση χειραγώγησης της σκέψης του νέου, προβάλλοντας σαν κυρίαρχες αξίες τον ατομισμό, τη συναίνεση, την παθητική στάση, τη φυγή και τις ψευδαισθήσεις που πλασάρει ο καπιταλισμός.
- Ποια η συμβολή της ΚΝΕ στην ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος αυτή την περίοδο;
- Επιδιώκουμε αυτή την περίοδο, η διάθεση αλληλεγγύης που υπάρχει σε νέους απέναντι σε σοβαρούς αγώνες που εξελίσσονται, να γίνει έμπρακτη έκφραση και οργανωμένη δράση μέσω των νεολαιίστικων μαζικών φορέων. Εγινε μια καλή δουλιά το προηγούμενο διάστημα, αλληλεγγύης στην αγροτική εξέγερση, που πρέπει να συνεχιστεί. Οι απεργίες στην εκπαίδευση μπορούν να δώσουν ώθηση στο στόχο του μετώπου παιδείας και συμβάλλουμε σε τέτοιες πρωτοβουλίες που ξετυλίγονται.
Αιχμή σήμερα της συντηρητικής επίθεσης στην εκπαίδευση γίνεται η επιχείρηση "ελεύθερη πρόσβαση". Πρέπει να προβάλουμε τις θέσεις μας μαζί με την πυροδότηση αντιστάσεων σε όλους τους χώρους και ιδιαίτερα στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Η κλιμάκωση του αγώνα για το ωράριο στα πολυκαταστήματα, η συνέχιση των κινητοποιήσεων στα νυχτερινά, η οργάνωση των σπουδαστών στις ιδιωτικές σχολές είναι προτεραιότητες στη δράση μας.
Η αντιιμπεριαλιστική - αντιπολεμική δράση του νεολαιίστικου κινήματος, η δικτύωση της κίνησης "Νεανική Δράση για την Ειρήνη", η ενημέρωση και στήριξη της πρωτοβουλίας κατά της Συνθήκης Σένγκεν είναι επίσης στην προσοχή μας.
Ξεχωριστό βάρος δίνουμε σε πρωτοβουλίες από νεολαιίστικους μαζικούς φορείς ενάντια στις μεθοδεύσεις για διαχωρισμό των ναρκωτικών για την προβολή του ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά. Ανέφερα πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη ή θα παρθούν στο νεολαιίστικο κίνημα αυτή την περίοδο, κρατώντας για το τέλος την ανάγκη και της δικής μας δουλιάς, όπως έχουμε σχεδιάσει, για να προχωρήσουν συγκεκριμένα βήματα σε συγκεκριμένους χώρους συμμετοχής και δράσης των νέων εργατών - εργαζομένων στο εργατικό κίνημα.
- Η νεολαία ζει την οξύτητα της αντίφασης των μεγάλων δυνατοτήτων για ένα καλύτερο μέλλον και τους φραγμούς για τη μεγάλη πλειοψηφία των νέων να γευτούν αυτό το μέλλον. Υπάρχει προοπτική αντιμετώπισης;
- Εμείς γνωρίζουμε ποια προοπτική μπορεί να λύσει την αντίθεση, ανάμεσα στις μεγάλες δυνατότητες από τη μια και τους φραγμούς από την άλλη, για τη ζωή της νεολαίας. Είναι ο σοσιαλισμός σαν ανάγκη και σύγχρονη απαίτηση της κοινωνίας.
Πώς αντιλαμβάνεται όμως ο νέος αυτή την αντίφαση στη ζωή του; Βλέπει την απόσταση ανάμεσα σ' αυτόν και στα επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού να μεγαλώνει. Βλέπει μετέωρη τη θέση του στην κοινωνία. Πιάνει τον εαυτό του να είναι θεατής μιας τεράστιας καταναλωτικής πασαρέλας την οποία δεν μπορεί να αγγίξει. Βιώνει την κοινωνική αδικία και την ανισότητα την πολύμορφη καταστολή και τις ταξικές διακρίσεις. Παρακολουθεί τον πόλεμο στη γειτονιάς μας σαν σίριαλ στην τηλεόραση, ζει τις επιπτώσεις τις περιβαλλοντικής καταστροφής που απειλείται. Φτιάχνεται έτσι ένα εκρηκτικό μείγμα που επιδρά στη συμπεριφορά, στη στάση του, στην κλίμακα αξιών του.
Τη νέα γενιά τη χαρακτηρίζει η αντιφατικότητα, η κυρίαρχη ιδεολογία στην κοινωνία δεν έχει κερδισμένη από χέρι τη νεολαία. Η συλλογικότητα συνυπάρχει με τον ατομισμό, η διάθεση για αγώνα με τη λογική του βολέματος, η αξία της κοινωνικής αλληλεγγύης με το συντεχνιασμό. Η νέα γενιά ριζοσπαστικοποιείται πιο εύκολα, μπορεί να κερδηθεί με τη δική μας προοπτική. Σήμερα μπαίνει πιο γρήγορα το δίλημμα των μεγάλων επιλογών, διεκδικώντας και το πιο άμεσο πρόβλημα σκοντάφτεις πάνω στο καθεστώς της κυριαρχίας των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί η αξία της διεκδίκησης σαν μέσο για να καλυτερέψεις τη ζωή σου, αναγνωρίζεται από την πλειοψηφία των νέων.
- Στο κείμενο των Θέσεων αναφέρεστε στους δύο δρόμους που ανοίγονται στη νεολαία. Τι σημαίνει αυτό για το νεολαιίστικο κίνημα και με ποια καθήκοντα επιφορτίζει την ΚΝΕ;
- Μπροστά στο δίλημμα των επιλογών που κάνει ο νέος προβάλουν δύο δρόμοι: ο δρόμος της σύγκρουσης ή της υποταγής. Η ρήξη ή ο συμβιβασμός, η αυταπάτη του βολέματος ή η συλλογική διεκδίκηση, η αντιμετώπιση της δύσκολης πραγματικότητας ή η φυγή απ' την πραγματικότητα. Η λογική που λέει άσχημη η κατάσταση τι να κάνουμε, με τη λογική: αφού είναι άσχημη η κατάσταση παλεύουμε για να αλλάξει.
Το προνομιακό έδαφος για να κάνει ο νέος τη σωστή επιλογή είναι το κίνημα της νεολαίας. Η οργανωμένη συλλογική δράση διεκδικώντας και δημιουργώντας. Η προσοχή της ΚΝΕ βρίσκεται σταθερά στο κίνημα της νεολαίας, θέλοντας να υπάρχει ένας μόνιμος επίμονος προσανατολισμός όλων των οργανώσεών της, όλων των μελών της στο νεολαιίστικο κίνημα, στους νεανικούς μαζικούς φορείς. Εδώ ξεδιπλώνεται η ενωτική μας τακτική, εδώ απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα σε πλατιές μάζες νέων.
Επιδιώκουμε να ενισχυθεί ο αντιιμπεριαλιστικός προσανατολισμός των αγώνων και του κινήματος στο σύνολο του. Να διαμορφώνεται και να εδραιώνεται ένα διεκδικητικό πλαίσιο, που δε θα περιορίζεται στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων, αλλά θα διεκδικεί τη διεύρυνσή τους, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, θα έρχεται σε σύγκρουση με τη συντηρητική πολιτική και τους μηχανισμούς της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, θα είναι ανοιχτό σε βαθύτερες αλλαγές.
Η δουλιά μας για την ανάπτυξη και τον προσανατολισμό των αγώνων και της συλλογικής δράσης, οικοδομείται στη βάση των συγκεκριμένων αναγκών, προβλημάτων και ενδιαφερόντων σε κάθε χώρο. Θέλουμε η δουλιά της ΚΝΕ στη νεολαία να ανοίγει τη δράση και τη συσπείρωση σε κρίσιμα μέτωπα πάλης, που αφορούν όλο το φάσμα της ζωής της. Στα μέτωπα αυτά δίνουμε τη μάχη για τον προσανατολισμό του κινήματος, αποτελούν σημεία συνάντησης του νεολαιίστικου με το εργατικό κίνημα.
Μέσα από τον αγώνα οι νέοι έρχονται αντιμέτωποι με τα μονοπώλια, τους μηχανισμούς της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, καθώς δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων στην Ελλάδα της εξάρτησης από τον ιμπεριαλισμό, στην καπιταλιστική κοινωνία.
Η ανάπτυξη της πάλης για τα προβλήματα, η δράση στα μέτωπα που ανοίγουμε στο κίνημα της νεολαίας, μπορεί να οδηγούν στη διαμόρφωση ενός ισχυρού νεανικού ρεύματος αντεπίθεσης, που μαζί με την εργατική τάξη και το λαό θα συναντιέται στο λαϊκό μέτωπο πάλης. Προϋπόθεση γι' αυτό, η ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού προσανατολισμού του νεολαιίστικου κινήματος που ενιαιοποιεί τη δράση στα μέτωπα και στο αποφασιστικό δυνάμωμα της ΚΝΕ.
- Μέσα από τις Θέσεις γίνεται φανερή η προσπάθεια να αναδειχτεί η ανάγκη της ιδεολογικής αντεπίθεσης στην επίμονη χειραγώγηση των συνειδήσεων των νέων. Πώς μπορεί να υλοποιείται αυτό το καθήκον;
- Η άρχουσα τάξη δίνει ξεχωριστή σημασία στο κέρδισμα των νέων με την ιδεολογία της. Δε φτάνει μόνο η δουλιά, όπως λέει το τραγούδι, το πιο σπουδαίο είναι η ψυχή σου. Νέοι χωρίς δικαιώματα, νέοι με αβέβαιη προοπτική, αλλά και νέοι που θεωρούν μονόδρομο αυτή την κατάσταση, νέοι χωρίς σκέψη ή σκέψη ενσωματωμένη στο σύστημα, είναι έρμαια στις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης.
Η ιδεολογική αντεπίθεση στο επίπεδο των αξιών και της κοσμοθεωρίας μας δεν είναι μόνο όρος για την ανάταση του κινήματος της νεολαίας, είναι η προϋπόθεση για να υλοποιηθούν οι στόχοι που βάζουμε. Η ιδεολογική αντεπίθεση δεν μπορεί να ξεχωρίζεται από την πολιτική και μαζική δράση. Ξεδιπλώνεται μαζί με τους στόχους μας στο κίνημα, μαζί με την πολιτική μας παρουσία, έχοντας τη δική της δυναμική, τα δικά της καθήκοντα.
Η επιθετική προβολή της ιδεολογίας μας, η επιθετική μέσα στη δράση ανάδειξη των δικών μας αξιών, πρέπει να πάρει δεσπόζουσα θέση στη δουλιά της ΚΝΕ. Αυτό απαιτεί να στραφεί η προσοχή μας σε καίρια σημεία της δράσης μας σε πλευρές της εσωοργανωτικής δουλιάς, που στην πράξη υποτιμούνται.
Απαιτεί δημιουργική επαφή των μελών μας με το μαρξισμό - λενινισμό. Μόνιμη ενασχόληση με αιχμές της ιδεολογικής χειραγώγησης των νέων. Ουσιαστική γνώση των προγραμματικών μας Θέσεων. Απαιτεί όμως και τη συστηματική καλλιέργεια της έφεσης προς τη γνώση. Τη γνωριμία με τα επιτεύγματα της διανόησης και του πολιτισμού. "Να μαθαίνουμε, να μαθαίνουμε και πάλι να μαθαίνουμε", που ήταν το κάλεσμα του Λένιν στις αρχές του αιώνα στην πρωτοπόρα ρώσικη νεολαία, επιβάλει στην ΚΝΕ στο τέλος του αιώνα να πρωτοστατήσει στην ανάπτυξη μορφωτικού ρεύματος στις γραμμές της και ευρύτερα στους νέους.
- Πώς συνδυάζετε την πάλη για τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις της νέας γενιάς με την προοπτική του μετώπου;
- Με τη σοσιαλιστική προοπτική, κλείνουν όλοι οι τίτλοι των τριών ενοτήτων των θέσεων του ΚΣ. Η σοσιαλιστική επανάσταση και η κομμουνιστική προοπτική δεν είναι όμως μόνο ένα σύνθημα που λέγεται για να μην ξεχνιέται. Στις Θέσεις μας και στο Πρόγραμμα του Κόμματος, αποδείχνουμε ότι η λύση στα προβλήματα που μαστίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας, δεν μπορεί να έρθει μέσα απ' αυτήν ή την άλλη διαχείριση του καπιταλισμού.
Η αντιμετώπιση των συνεπειών από το καθεστώς της μονοπωλιακής ασυδοσίας βάζει επί τάπητος το πρόβλημα της εξουσίας, ποιος την έχει, για ποιους την ασκεί.
Χρειάζεται να προβάλλουμε το σοσιαλισμό σαν σύγχρονη απαίτηση και ανάγκη της εποχής μας. Από οραματική αναφορά του μακρινού μέλλοντος, σε διέξοδο του αποπνικτικού παρόντος.
Το Μέτωπο είναι ο δρόμος προσέγγισης του σοσιαλισμού. Οι προϋποθέσεις συγκρότησης του μετώπου υλοποιούνται μέσα από την αντεπίθεση του νεολαιίστικου κινήματος, μέσω της ιδεολογικής - πολιτικής αντεπίθεσης της ΚΝΕ μαζί με το Κόμμα της.
Τα χρόνια που πέρασαν από το 6ο Συνέδριο, η ΚΝΕ απέδειξε ότι μπορεί να κερδίζει μικρότερες ή μεγαλύτερες μάχες μαζί με τους νέους, μαζί με το ΚΚΕ. Η Οργάνωσή μας αναπτύχθηκε, διπλασίασε τις δυνάμεις της, διαμόρφωσε ένα νέο στελεχικό δυναμικό, με διάθεση και ορμή.
Πρέπει να την κάνουμε και σήμερα ικανή και μαζική, ώστε με ορμή να υλοποιήσει τους φιλόδοξους στόχους της. Για να κερδηθούν χιλιάδες νέοι με την προοπτική μας, πυκνώνοντας τις γραμμές της πρωτοπόρας οργάνωσης της ελληνικής νεολαίας. Κρατώντας πάντα, ότι η πρωτοπορία κατακτιέται, ότι ο πρωτοπόρος δε χρίζεται, αναδείχνεται μέσα στην πάλη και τη δράση με τους νέους. Λ.
Είναι γεγονός ότι η εκπαίδευση στην Ελλάδα ακολουθεί τη μοίρα της νεότερης ιστορίας της και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η εξέλιξή της αντανακλά τις κάθε φορά επιδιώξεις της κυρίαρχης τάξης, που στις διάφορες φάσεις ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος αποκτούν συγκεκριμένο περιεχόμενο και υποτάσσουν τη γνώση και τη μόρφωση στα δικά της συμφέροντα. Εχει σχέση με τη συμβολή της εκπαιδευτικής διαδικασίας, της έρευνας, στην πραγματοποίηση κερδών και την ενίσχυση της εξουσίας της. Αυτή η απαίτηση αναγκάζει την άρχουσα τάξη να δημιουργεί εργατική δύναμη ικανή να ανταποκρίνεται στις ανάγκες ανάπτυξης των μέσων παραγωγής, επόμενα να προσαρμόζει τη γνώση και τη μόρφωση σ' αυτή την απαίτηση. Οι εκάστοτε αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα αποσκοπούν στο να μην εφοδιάζουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα με το σύνολο της κατακτημένης γνώσης και μόρφωσης, παρά με την ελάχιστη δυνατή για την πραγματοποίηση των επιδιώξεών της.
Οι πρόσφατες εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας για αλλαγές στην εκπαίδευση ακολούθησαν την πεπατημένη των αλλαγών στο εξεταστικό σύστημα, με μια υποτιθέμενη διεύρυνση της πρόσβασης στην ανώτερη και ανώτατη βαθμίδα. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Αυτή μπορεί να αποκαλύπτεται μόνο αν ψάξουμε για το τι κρύβεται πίσω από το περιτύλιγμα. Τι προβλέπουν οι νέες προτάσεις;
1. Αλλάζει το εξεταστικό σύστημα στα Λύκεια. Μπαίνουν περιφερειακές ή πανελλαδικές εξετάσεις στο τέλος και των τριών τάξεων του Λυκείου, σε περισσότερα ή όλα τα μαθήματα, με τη μέθοδο των τεστ (πολλές ερωτήσεις, σταυρό στο σωστό ή το λάθος κλπ.). Στο τέλος του Λυκείου συμψηφίζονται οι βαθμοί της κάθε τάξης με μια αναλογία (10% Α Λυκείου, 40% Β Λυκείου, 50% Γ Λυκείου) και βγαίνει ο γενικός βαθμός του Εθνικού Απολυτηρίου, για όσους βέβαια επιτυγχάνουν. Ετσι, με βάση και τις προηγούμενες αποφάσεις και νομοθετικές ρυθμίσεις, θα έχουμε τριών ειδών απολυτήρια από το Λύκειο.
α. Εθνικό Απολυτήριο (για όσους επιτυγχάνουν στις εξετάσεις, περιφερειακές ή πανελλαδικές), στο τέλος της κάθε τάξης του Λυκείου.
β. Ενα ενδεικτικό αποφοίτησης Λυκείου για όσους τελειώνουν το Λύκειο, με βάση τις εσωτερικές τρίμηνες εξετάσεις του κάθε σχολείου, αλλά αποτυγχάνουν στις πανελλαδικές και δεν παίρνουν Εθνικό Απολυτήριο.
γ. Διεθνές Απολυτήριο, που είναι απολυτήριο ενός άλλου Λυκείου που φτιάχνεται ήδη, στις εγκαταστάσεις και την υποδομή του δημόσιου Λυκείου, από ιδιωτικό φορέα, που έχει έδρα τη Γενεύη. Στο Λύκειο αυτό, τα μαθήματα θα γίνονται σε ξένη γλώσσα και το απολυτήριό του θα επιτρέπει την είσοδο στα πανεπιστήμια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της χώρας μας.
Με τους απόφοιτους των ΤΕΛ και των νυκτερινών σχολείων δε διευκρινίζεται τι θα γίνει. Κάποιες ευνοϊκές διατάξεις για την είσοδό τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καταργούνται.
Σοβαρότατες όμως είναι και οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στη θέση της σημερινής, δημιουργείται ένα συνονθύλευμα μεταλυκειακής εκπαίδευσης, πολλών ταχυτήτων, στην οποία εντάσσονται: Τα σημερινά ΑΕΙ - ΤΕΙ, οι ΕΛΚΥΣ, το ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
2. Ας δούμε πιο αναλυτικά τα καινούρια. Τι είναι οι ΕΛΚΥΣ (Ελεύθεροι Κύκλοι Σπουδών); Αυτοί θα προκύπτουν από τον τεμαχισμό των προγραμμάτων σπουδών ΑΕΙ - ΤΕΙ σε δέσμες μαθημάτων.
Οι ΕΛΚΥΣ που ξεκινούν θα είναι καλοκαιρινά σεμινάρια, στα οποία θα παρακολουθεί κανείς κάποια μαθήματα (λιγότερα ή περισσότερα), ανάλογα με το τι περιέχει η κάθε δέσμη - κύκλος σε παρόμοια ή διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα (π.χ. μαθήματα λογιστικής σε συνδυασμό με μαθήματα ξένης γλώσσας). Κάθε μάθημα ή κύκλος θα μετράει κάποιες μονάδες (που τις αποκαλούν πιστωτικές). Για να αποκτήσει κανείς μέσα από τους ΕΛΚΥΣ πτυχίο ισοδύναμο με αυτό των ΑΕΙ - ΤΕΙ, θα πρέπει να παρακολουθήσει και να αποπερατώσει με επιτυχία (δηλαδή μέσα από εξετάσεις), πολλούς κύκλους για να μαζέψει πολλές μονάδες, τόσες όσες θα "ζυγίζει" ένα πτυχίο. Αυτοί που θα παρακολουθούν ΕΛΚΥΣ θα πληρώνουν δίδακτρα. Στους κάτω των 25 χρόνων, μόνο προς το παρόν, ώσπου να καθιερωθεί δηλαδή ο θεσμός, θα υπάρχουν ευκολίες πληρωμής, θα δίνονται δηλαδή κάποιες υποτροφίες για να μπορέσουν να τα πληρώσουν. Αυτή είναι η περιβόητη "ελεύθερη πρόσβαση" στα πανεπιστήμια, η οποία όπως είδαμε δεν είναι "ελεύθερη", αλλά ούτε στα πανεπιστήμια. Πρόκειται για πρόσβαση (μετά από εξετάσεις και με δίδακτρα) σε μια ακόμη μορφή συνεχιζόμενης κατάρτισης.
3. Το ανοιχτό πανεπιστήμιο θα παρέχει σπουδές υποβαθμισμένες και σε ορισμένα μόνο γνωστικά αντικείμενα, αφού θα είναι δι' αλληλογραφίας. Το χειρότερο όμως είναι ότι και αυτές θα πρέπει να πληρώνονται αδρά, αφού χρηματοδοτούνται μόνο με τέσσερα δισεκατομμύρια.
Με βάση τα παραπάνω, αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο οι απόφοιτοι του Λυκείου θα μπορούν να εισάγονται στο νέο κατηγοριοποιημένο αυτό σύστημα. Ετσι:
α. Στα συμβατικά ΑΕΙ - ΤΕΙ, στη βάση του κλειστού αριθμού εισακτέων που έχει το κάθε ίδρυμα, θα εισάγονται με σειρά προτεραιότητας όσοι κάτοχοι Εθνικού Απολυτηρίου έχουν το μεγαλύτερο γενικό βαθμό και ταυτόχρονα θα πιάνουν το όριο βαθμολογίας που θα βάζει κάθε σχολή σε κάποια μαθήματα που θεωρεί πως γι' αυτήν βαραίνουν περισσότερο (π.χ. το Πολυτεχνείο θα ζητά πάνω από 18 στα Μαθηματικά).
β. Οσοι θα παίρνουν Εθνικό Απολυτήριο αλλά δε θα χωρούν στα συμβατικά ΑΕΙ - ΤΕΙ, θα πηγαίνουν σε ό,τι διαθέτει η ντόπια και ξένη αγορά (ανεργία, μισοαπασχόληση, ΙΕΚ, ΚΕΚ, Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών, ξένα κολέγια κλπ.). Σ' αυτή την αγορά προστίθενται τώρα και τα ΑΕΙ - ΤΕΙ, με τους ΕΛΚΥΣ.
γ. Για όσους δε θα έχουν Εθνικό Απολυτήριο, ο δρόμος για τους ΕΛΚΥΣ είναι κλειστός.
Συμπερασματικά, όλες αυτές οι αναπροσαρμογές όχι μόνο δεν οδηγούν στην ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και τη μόρφωση, όχι μόνο δεν αναβαθμίζουν την εκπαίδευση, αλλά ορθώνουν τεράστιους ταξικούς φραγμούς για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων στη γνώση και τη μόρφωση απ' όλες τις πλευρές. Οδηγούν στη δημιουργία συνθηκών ώστε να έχει πρόσβαση στο σύνολο της κατακτημένης γνώσης και στην έρευνα, κατ' εξοχήν περιεχόμενο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μια ελίτ που θα υπηρετεί πιστά τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Για τη μεγάλη μάζα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, επιφυλάσσεται η υποβαθμισμένη παροχή μόρφωσης, ικανής μόνο για εξειδικευμένη εργασία, για να υποτάσσονται και να εξαρτώνται πιο εύκολα και μόνιμα στις ορέξεις των μονοπωλίων. Είναι αναπροσαρμογές ενταγμένες στην πορεία "ανάπτυξης" του καπιταλισμού στην Ελλάδα, με βάση τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οσο πιο γρήγορα συνειδητοποιηθεί αυτό το συμπέρασμα, τόσο πιο αποτελεσματικά θα αναπτύσσεται η πάλη ενάντια σ' αυτές τις αντιλαϊκές επιλογές στην εκπαίδευση
Σ.