Εκλογική αναμέτρηση, στην οποία αδικείται ο λαός, χαρακτήρισε τις εκλογές της 9ης Απρίλη χθες στη Βουλή, η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην προ ημερήσιας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για τους όρους της διεξαγωγής του προεκλογικού αγώνα.

Η Αλέκα Παπαρήγα ξεκαθάρισε παράλληλα ότι η ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού κινήματος και η πρόοδος της ταξικής πάλης είναι τα στοιχεία, που κυρίαρχα θα καθορίσουν το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ, προσθέτοντας παράλληλα ότι οι κομμουνιστές δε σιωπούν μπροστά στις ανισότιμες προεκλογικές συνθήκες. Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στο θέμα των ΜΜΕ, σημειώνοντας ότι η σκανδαλώδης στήριξη που απολαμβάνει η κυβέρνηση από τη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ενδεικτική του πόσο πιστά υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο.

Κανένα πρόβλημα δεν ανακάλυψε ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης κατά τη δική του παρέμβαση, αναφορικά με τους όρους διεξαγωγής του προεκλογικού αγώνα, ενώ επιδόθηκε στη γνωστή «δικομματική κοκορομαχία» με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Καραμανλή, που με τη σειρά του αναφέρθηκε εκτενώς στο θέμα της «μαύρης προπαγάνδας» της κυβέρνησης, σχετικά με το Χρηματιστήριο.

«Πριν εκθέσω τις απόψεις του ΚΚΕ για το μεγάλο θέμα που συζητάμε σήμερα - σημείωσε στην αρχή της ομιλίας της η Αλέκα Παπαρήγα - θέλω να ξεκαθαρίσω ορισμένα ζητήματα.

Οι εκλογικοί συσχετισμοί δεν καθορίζονται κύρια και αποκλειστικά από τους όρους διεξαγωγής του προεκλογικού αγώνα, ούτε καν από τη λεγόμενη επικοινωνιακή πολιτική των κομμάτων. Υπάρχουν πολύ πιο σοβαροί και κυρίως λίγο - πολύ μονιμότερου χαρακτήρα παράγοντες που διαμορφώνουν τους συσχετισμούς.

Γι' αυτό άλλωστε περιορίζουμε συνεχώς τα εκλογικά μας έξοδα για πολιτική διαφήμιση, με δεδομένο επίσης ότι δεν μπορεί να σπαταλούμε άσκοπα τα χρήματα που ο λαός, μέλη και φίλοι μας δίνουν σε εξορμήσεις, από το υστέρημά τους.

Σημειώνουμε ότι τα επίσημα έξοδα του ΠΑΣΟΚ για τα ΜΜΕ στις ευρωεκλογές ήταν 2,2 δισ., 1,5 δισ. της ΝΔ, 230 εκατ. του ΣΥΝ, 180 εκατομμύρια του ΔΗΚΚΙ και 45 εκατομμύρια του ΚΚΕ.

Δεν κλείνουμε όμως το στόμα μας, ούτε παραχωρούμε δικαιώματά μας όταν έχουμε να κάνουμε με αντιδημοκρατικούς κανόνες, σαν αυτούς που ψηφίστηκαν από τη διακομματική επιτροπή, πριν απ' όλα ελέω κυβέρνησης, αλλά και ΝΔ.

Το θέμα δεν είναι ότι αδικούνται κατάφωρα τα περισσότερα κόμματα, σήμερα, μπροστά στο άγχος ο κλασικός δικομματισμός να μην υποστεί ρήγματα. Το θέμα είναι ότι αδικείται ο λαός.

Ο λαός βρίσκεται σήμερα σε μειονεκτική θέση να αποφασίζει στο σύνολό του ελεύθερα, δηλαδή με βάση τα συμφέροντά του».

«Το κριτήριο της ψήφου - συνέχισε η ομιλήτρια - διαμορφώνεται ή καλύτερα να πούμε παραμορφώνεται και διαστρέφεται στον ένα ή τον άλλο βαθμό από πολύ περισσότερους παράγοντες, που αφορούν το σύνολο των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, από τον ήδη διαμορφωμένο πολιτικό συσχετισμό, από τη δημοκρατία στο χώρο εργασίας. Από το επίπεδο συμμετοχής του λαού στο λαϊκό κίνημα, στους αγώνες, από το γενικότερο επίπεδο πληροφόρησης, ενημέρωσης.

Οι προϋποθέσεις ανόδου, στασιμότητας, ή μείωσης του εκλογικού ποσοστού των κομμάτων δεν είναι οι ίδιες για όλα τα κόμματα.

Λόγου χάρη, το ποσοστό του ΚΚΕ δεν καθορίζεται μόνο από την επάρκεια και την ικανότητά του. Σίγουρα επηρεάζεται από αυτό και δεν το υποτιμούμε καθόλου, αλλά σε μεγάλο βαθμό, στο μεγαλύτερο, καθορίζεται από την πρόοδο της ταξικής πάλης, την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος.

Εμείς θέτουμε ανοιχτά το ερώτημα κατά πόσο, στις συνθήκες που ζούμε, σε συνθήκες κοινοβουλευτικής και τυπικής δημοκρατίας του μεγάλου κεφαλαίου, ένας ψηφοφόρος που ανήκει στα φτωχά λαϊκά στρώματα, είναι ελεύθερος να ψηφίσει συνειδητά, με βάση τα συμφέροντά του.

Εμείς απαντάμε ότι δεν είναι ελεύθερος να ψηφίζει με βάση τα ταξικά του συμφέροντα, αλλά μπορεί να κάνει ένα μεγάλο βήμα ή άλμα στην κατάκτηση της ελευθερίας να ψηφίζει σωστά, στο βαθμό που αποκτά εμπειρία στην καθημερινή πάλη.

Συστατικό στοιχείο της ελεύθερης επιλογής αποτελεί η δημοκρατία στο χώρο εργασίας, που σήμερα είναι ανύπαρκτη και στον τομέα της πλήρους και αντικειμενικής πληροφόρησης που σήμερα μόνο ως καρικατούρα υπάρχει.

- Πόσο ελεύθερα μπορεί να αποφασίσει ο εργαζόμενος, όταν χρόνια ολόκληρα δέχεται την πλύση εγκεφάλου μιας υπερπληροφόρησης που τον παραπληροφορεί συστηματικά και διαστρέφει τα κριτήρια του; Οταν πάνω από το κεφάλι του στέκεται η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης, που του διαμορφώνει μια ανάλογη ψυχολογία ακόμα και μπροστά στην κάλπη.

Η εργοδοτική τρομοκρατία, η κινδυνολογία διαμορφώνουν ανάλογες συμπεριφορές.

Το θέμα δεν είναι να γίνονται προεκλογικά σποραδικές πολιτικές εκπομπές, και μετά να πέφτουν βροχή στην επίσημη προεκλογική περίοδο, αλλά τι γίνεται κάθε μέρα με τα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές.

Θεωρούμε υποκριτικές και επικίνδυνες τις θέσεις ότι το κοινό καθορίζει το περιεχόμενο και όχι τα ΜΜΕ. Το αντίθετο συμβαίνει.

- Πόσο ελεύθερα μπορεί να αποφασίζει ο εργαζόμενος όταν συστηματικά του αποκρύπτονται σημαντικές πληροφορίες γύρω από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις συνθήκες του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ, τη Λευκή Βίβλο κλπ.

- Πόσο ελεύθερα μπορεί να αποφασίσει ένας εργαζόμενος όταν 24 ώρες το 24ωρο δέχεται, βρίσκεται στο δόκανο της εκστρατείας της μοιρολατρίας, όταν βομβαρδίζεται με τόνους προπαγάνδας ότι δεν υπάρχει διέξοδος, περί μονόδρομων.

- Πόσο ελεύθερα μπορούν να αποφασίσουν όλοι εκείνοι που μπλέκονται στο δόκανο της ρουσφετολογίας, της εξαγοράς ή της χειραγώγησης.

Ακούμε π.χ. ότι κερδίζει όποιο κόμμα έχει καλή επικοινωνιακή πολιτική. Η επικοινωνιακή πολιτική έχει σχετική αξία για μας. Τα κόμματα εξουσίας έχουν όλα τα μέσα να ντύνουν την απάνθρωπη και βάρβαρη πολιτική τους με καλά ρούχα. Πίσω από την επικοινωνιακή τους πολιτική βρίσκονται πολύ πιο ισχυροί οικονομικοί μηχανισμοί, ιδεολογικοί μηχανισμοί, ορατά και αόρατα μέσα που τα χρησιμοποιούν.

Εμείς πιστεύουμε ότι ο αγώνας για τους όρους της πολιτικής δράσης των κομμάτων, της αντικειμενικής πληροφόρησης, της ελεύθερης αντιπαράθεσης των ιδεών, της δημοκρατίας έχει νόημα, και πολύ μάλιστα, αλλά το ξεσκέπασμα της σημερινής αποκρουστικής πραγματικότητας, ο άλλος δρόμος μπορεί να γίνει μόνο με την εμπειρία και την πολιτική ωριμότητα που κατακτάται στη δράση, στον αγώνα. Η κατανόηση ότι υπάρχει άλλος δρόμος είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη συνείδηση που διαμορφώνει ο ταξικός αγώνας.

Αυτά αποτελούν απάντησή μας σε όλους εκείνους που δίνουν υπερβολική σημασία στον ένα παράγοντα διαμόρφωσης συνείδησης, καταλήγοντας να μην ανοίγουν μέτωπα και με όλους τους άλλους».

«Τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους μετέχουν στο έργο της παραπληροφόρησης - τόνισε στη συνέχεια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - αλλά υπάρχουν και άλλοι μηχανισμοί που δεν πρέπει να ξεφύγουν της προσοχής του λαού μας.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν έχουν τη μοναδική ευθύνη. Η παρεμπόδιση της διαμόρφωσης μιας ελεύθερης συνείδησης δε γίνεται μόνο από τα κόμματα εξουσίας, αλλά και από άλλους μηχανισμούς και όργανα της πλουτοκρατίας, τα οποία βεβαίως τα αξιοποιούν τα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου, ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ που απολαμβάνει τον έρωτα της πλουτοκρατίας.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ίσως είναι πολύ πιο αποτελεσματική η δράση αυτών των μηχανισμών, των μηχανισμών του μεγάλου κεφαλαίου από τα ίδια τα κόμματα και τους πολιτικούς ηγέτες τους.

Η ολιγαρχία του πλούτου στη χώρα μας, η ΕΕ αλλά και το ΝΑΤΟ, πέρα από τα κόμματα που τους υπηρετούν, διαθέτουν και δικούς τους αυτοτελείς μηχανισμούς, ιδεολογικούς αλλά και μηχανισμούς καταστολής, που δουλεύουν δυστυχώς ψιλό γαζί όσους δεν έχουν την ευκαιρία να διαμορφώνουν και με δική τους ευθύνη και μέριμνα ολοκληρωμένη άποψη.

Στα πλαίσια αυτά πρέπει να ερμηνεύσουμε γιατί ένα τμήμα των επιχειρηματιών, ένα τμήμα του μεγάλου κεφαλαίου ενδιαφέρεται να έχει στην κατοχή του ΜΜΕ, να επεκτείνεται και να διεισδύει, παντού. Γιατί τέτοιοι επιχειρηματίες, ενώ από τη μια μεριά μπορεί να ενισχύουν ποιοτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, την ίδια ώρα στηρίζουν ακόμα πιο απλόχερα ένα περιεχόμενο τόσο στην πληροφόρηση όσο και στον πολιτισμό, που κάθε άλλο παρά ανοίγουν το μυαλό και τους ορίζοντες του λαού μας.

Βεβαίως και υπάρχει πρόβλημα πώς διαπλέκεται η σχέση κυβέρνησης και ΜΜΕ, μόνο που αυτή η διαπλοκή δεν είναι η μοναδική. Ολόκληρο το μεγάλο κεφάλαιο διατηρεί στενή σχέση, συμφύεται με το κράτος και την κυβέρνηση, με την ΕΕ και τους άλλους διακρατικούς μηχανισμούς.

Δεν έχει ξανασυμβεί, σε όλη την 25χρονη μεταπολιτευτική περίοδο, μια κυβέρνηση να απολαμβάνει της στήριξης της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ. Αυτό κατά τη δική μας γνώμη δε δείχνει προσωπικές ή φιλικές σχέσεις κυρίως ή μόνο. Το κυριότερο είναι ότι η κυβέρνηση υπηρετεί πιστά το μεγάλο κεφάλαιο και στα πλαίσια αυτά συνδέεται με τους επιχειρηματίες, με μια σχέση "κράτα με να σε κρατώ". Η σοσιαλδημοκρατία αναδείχτηκε και στην Ελλάδα το κατάλληλο κόμμα για την κατάλληλη πολιτική.

Η κυβέρνηση και νομοθετικά έχει δώσει το "πράσινο φως" στα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια τόσο προεκλογικά, όσο και γενικότερα - να αναπαράγουν το δικομματισμό και κυρίως να στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση καθυστερεί συνειδητά τις διαδικασίες για να κρατάει ομήρους εκατοντάδες επαρχιακούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Καθυστερεί ακόμη και την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας, προφασιζόμενη όγκο δουλιάς για την εξέτασή τους.

Στο όνομα της προβολής της όποιας σχέσης υπάρχει ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους ιδιοκτήτες ΜΜΕ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΣΕΒ λόγου χάρη τα τελευταία χρόνια, αλλά και άλλα ινστιτούτα και διάφορα επιστημονικά επιτελεία, καλοθρεμμένα με κονδύλια της Κοινότητας, έχουν αναλάβει σημαντικό μερίδιο παρεμπόδισης προς τη διαμόρφωση μιας ριζοσπαστικής συνείδησης σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα.

Ο χώρος της Παιδείας, παρά της φιλότιμες προσπάθειες σημαντικού μέρους των εκπαιδευτικών και των μαθητών σπουδαστών, λειτουργεί σαν χώρος χειραγώγησης με άμεσους και κυρίως έμμεσους τρόπους.

Υπάρχει ο τομέας του Πολιτισμού που σήμερα χρησιμοποιείται επίσης για τη διαμόρφωση μιας συνείδησης φοβισμένης, υποτακτικής. Τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα αν δεν υπήρχαν αυξανόμενες αντιστάσεις.

Πίσω από κάθε τομέα - εργασία, παιδεία, πολιτισμός, αθλητισμός, επιστήμη, ιδεολογία και έρευνα - βρίσκεται πολύ συγκροτημένο το μεγάλο κεφάλαιο, οι ισχυρότεροι επιχειρηματίες που δίνουν σοβαρό χέρι βοήθειας στο ΠΑΣΟΚ πριν απ' όλα, αλλά και προφυλάσσονται να μη μειωθεί πέρα από ένα όριο ασφαλείας η ΝΔ».

Αναφερόμενη στο Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο η Αλέκα Παπαρήγα παρατήρησε πως «η κυβέρνηση το θέλει απλά ως άλλοθι. Δεν του έχει δώσει ουσιαστικές αρμοδιότητες. Εχει θεσπίσει η ίδια το λεγόμενο έλεγχο νομιμότητας στις αποφάσεις του ΕΡΣ, με συνέπεια να παρεμβαίνει και να ακυρώνει ακόμα και κυρώσεις που αυτό έχει επιβάλει. Ετσι έκανε πρόσφατα και οδήγησε στην παραίτηση τον Π. Σούρλα και τον Α. Μανιτάκη.

Η σύνθεση του ΕΡΣ είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της κυβέρνησης. Ελέγχει την πλειοψηφία αφού διορίζει τα 5 σε σύνολο 9 τακτικών μελών. Αφήνει έξω από το ΕΣΡ φορείς αρμοδίους, όπως η ΕΣΗΕΑ.

Για να διατηρήσει την πλειοψηφία χρησιμοποιεί διάφορα τερτίπια και αποκλείει κοινοβουλευτικά κόμματα όπως το ΔΗΚΚΙ.

Επιδιώκει να το μετατρέψει σε κυβερνητικό παραμάγαζο».

«Δε θα ισχυριστούμε - σημείωσε η ομιλήτρια - ότι η σημερινή συζήτηση, που γίνεται μια μέρα πριν την έναρξη του επίσημου προεκλογικού αγώνα, δεν έχει καμία αξία. Ωστόσο σημειώνουμε ότι η ΝΔ, που ζήτησε τη συζήτηση αυτή, δεν πρέπει να είναι και τόσο παραπονεμένη για τους όρους διεξαγωγής της εκλογικής μάχης, αφού από κοινού με το ΠΑΣΟΚ έχουν αρπάξει κυριολεκτικά τη μεγαλύτερη πίτα των χρημάτων και του τηλεοπτικού χρόνου. Αν κάποιος ζούσε μακριά από την Ελλάδα και την επισκεπτόταν για πρώτη φορά τώρα, προεκλογικά, θα είχε την εντύπωση ότι δύο κυρίως κόμματα παίρνουν μέρος στις εκλογές, ιδιαίτερα αν παρακολουθούσε τα τηλεοπτικά δελτία των ιδιωτικών καναλιών

Στην ΕΡΤ μπορεί η κατάσταση να είναι σχετικά καλύτερη, συγκριτικά με τα περισσότερα ιδιωτικά, αλλά η προβολή της κυβέρνησης ξεπερνάει κάθε όριο.

Η κυβέρνηση έχει ξεπεράσει κάθε όριο πρόκλησης για το πώς χρησιμοποιεί τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και ορισμένα φιλικά της ιδιωτικά, για την προβολή του έργου της με προεκλογικό καθαρά χαρακτήρα. Ορισμένα υπουργεία, όπως το ΥΠΕΧΩΔΕ, το παράκαναν. Με λεφτά του δημοσίου έκαναν μπόλικη διαφήμιση, πράγμα που σταμάτησε μόνο ύστερα από παρέμβαση της ΚΟΜΙΣΙΟΝ.

Θα ισχυριστεί η κυβέρνηση ότι έχει κάθε δικαίωμα να ενημερώνει το λαό για το καθημερινό της έργο, για τη θέση της για μεγάλα γεγονότα, αφού δεν πρέπει και είναι λογικό να υπάρχει "κυβερνητικό κενό". Ετσι το ΠΑΣΟΚ τριπλασιάζει στην ουσία την προεκλογική του προπαγάνδα και μάλιστα με τα χρήματα της ΕΕ και με πρόσχημα την προβολή των μεγάλων έργων, με χρήματα που πληρώνει με πολλούς τρόπους ο ελληνικός λαός.

Εμείς θεωρούμε προεκλογική προκλητική διαφήμιση του ΠΑΣΟΚ όταν κάνει εγκαίνια και μάλιστα... προεγκαίνια, όπως στην περίπτωση του νοσοκομείου στο Χαϊδάρι. Είμαστε σε θέση να διακρίνουμε τι είναι προεκλογικό και τι είναι τρέχον πολιτικό.

Από τη στιγμή μάλιστα που το ΠΑΣΟΚ εγκαινιάζει μισοτελειωμένα έργα, ανά πάσα στιγμή μπορεί να χρησιμοποιεί τα πανηγυράκια αυτά για προεκλογικούς λόγους. Είναι φανερό επίσης ότι δεν μπορούμε να καταπιούμε το κυβερνητικό επιχείρημα ότι δεν μπορεί να επιβάλλει τα πάντα στα ιδιωτικά κανάλια».

«Εμείς για άλλη μια φορά δηλώνουμε ότι είμαστε αντίθετοι με τη φόρμουλα της αναλογικής εκπροσώπησης των κομμάτων στον τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό χρόνο», τόνισε κατηγορηματικά η Αλέκα Παπαρήγα.

«Η αρχή της αναλογικής ισότητας, όπως την ονομάζετε, στην πράξη οδηγεί στην υπερπροβολή της κυβέρνησης, στην προβολή της ΝΔ και στον ουσιαστικό αποκλεισμό των άλλων κομμάτων.

Να φέρω ένα παράδειγμα της περιόδου των ευρωεκλογών που απαιτούμε να παρθεί υπόψη και να διορθωθεί σήμερα. Οι υποχρεωτικές προεκλογικές εκπομπές όπου μιλάνε εκπρόσωποι κομμάτων σε συνεντεύξεις ή άλλες συζητήσεις, όσον αφορά κυρίως το ΚΚΕ μεταδίδονταν στις 1 και στις 2 τη νύχτα.

Πρέπει να δίνεται στην προεκλογική περίοδο περισσότερος χρόνος στις μειοψηφούσες απόψεις, ώστε να μπορούν και αυτές να διεκδικήσουν το νόμιμο δικαίωμα να αποκτήσουν μεγαλύτερη επιρροή. Γιατί με τη λογική αυτή οι πλειοψηφίες θα μπορούν να μένουν πλειοψηφίες και οι μειοψηφίες να παραμένουν μειοψηφίας. Ετσι όμως το δικαίωμα επιλογής πάει περίπατο...

Θα μπορούσε πχ να χρησιμοποιηθεί η λεγόμενη αρχή της αναλογικότητας, αν όλο το χρόνο τα ΜΜΕ είχαν παίξει ένα διαφορετικό ρόλο, δηλαδή είχαν εξαντλήσει όλα τα όρια και τα περιθώρια ο λαός να πληροφορείται όλες τις απόψεις, να μπορεί όσο γίνεται να γνωρίζει τις διαφορές και τις ενστάσεις που προβάλλονται.

Ακριβώς επειδή οργιάζει η μονομερής πληροφόρηση, ακριβώς γιατί υπάρχει δικτατορία στην πληροφόρηση, ακριβώς γι' αυτό θα μπορούσε έστω στην προεκλογική περίοδο, να υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή στις μειοψηφούσες απόψεις».

Τέλος, αναφερόμενη στη συζήτηση για τα οικονομικά των κομμάτων, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ παρατήρησε ότι «πρόκειται για αποκορύφωμα υποκρισίας. Η συζήτηση, που χρόνια γίνεται, περισσότερο χρησιμοποιείται για να αποκοιμίσει την κοινή γνώμη, παρά για να βγάλει ουσία.

Η κυβέρνηση προώθησε νομοθετική ρύθμιση για άμεση αύξηση του πλαφόν εξόδων των κομμάτων, να μη συνυπολογίζεται ο ΦΠΑ, ο ειδικός φόρος και το αγγγελιόσημο για τα έξοδά τους. Αυτό σημαίνει αύξηση του πλαφόν για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μέχρι 1 δισ. με βάση τα έξοδά τους στις ευρωεκλογές. Αυξήθηκε το πλαφόν των εξόδων των βουλευτών 100%. Εμείς δε συμφωνήσαμε, όπως είναι γνωστό.

Επιμένουμε στη δωρεάν μετακίνηση των ψηφοφόρων, αλλά το αρνείται η κυβέρνηση γιατί έχει τη δυνατότητα μέσω των οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ να μεταφέρει ετεροδημότες δωρεάν, με το αζημίωτο για το κόμμα βέβαια», ολοκλήρωσε την παρέμβασή της η Αλέκα Παπαρήγα.