Ο αγωνιστικός συντονισμός δεκάδων Ομοσπονδιών και Σωματείων της Αθήνας, που, ανταποκρινόμενα στο κάλεσμα των ΕΣΑΚιτών συμβούλων στις διοικήσεις ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, συγκρότησαν Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή για την Ανασυγκρότηση του Συνδικαλιστικού Κινήματος,ενόψει της 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 15 Δεκέμβρη, σηματοδότησε μια κίνηση καθοριστικής σημασίας για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση.

Οι αποφάσεις πάρθηκαν σε μια μεγάλη σύσκεψη, που συγκάλεσε η αγωνιστική μειοψηφία στις διοικήσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με πρώτο στόχο να δραστηριοποιηθούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για την επιτυχία της πανεργατικής απεργίας. Στα πλαίσια αυτά, αποφασίστηκε η πραγματοποίηση απεργιακής συγκέντρωσης την Τρίτη 15 Δεκέμβρη στις 10 π.μ. στην πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως (Κοτζιά), μπροστά στο παλιό Δημαρχείο. Αύριο, Δευτέρα, θα πραγματοποιηθεί και η πρώτη συνεδρίαση της Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής, η οποία και θα πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις για το άπλωμα της δουλιάς σε όλη την Αθήνα, σε κάθε εργοστάσιο, γιαπί, γραφείο, κατάστημα, υπηρεσία, σε κάθε κλάδο και χώρο εργασίας.

Ανάλογες πρωτοβουλίες πήραν σωματεία του Πειραιά και του Βόλου,δίνοντας ιδιαίτερη δυναμική στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση υποτάσσει τα πάντα στο "όραμα" της ΟΝΕ, υπηρετώντας με συνέπεια τις αξιώσεις του κεφαλαίου, ενώ οι πλειοψηφίες στις διοικήσεις των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων τη στηρίζουν, αδρανοποιώντας τα ανώτερα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων.

Βασικοί σκοποί αυτής της πρωτοβουλίας, όπως εντοπίστηκαν από τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων που συμμετείχαν στη σύσκεψη, ήταν: Να εκφραστεί η κατηγορηματική αντίθεση στα αντεργατικά μέτρα και την πολιτική της ΟΝΕ, που προωθεί η κυβέρνηση υπηρετώντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Να δοθεί το μήνυμα στην εργοδοσία ότι οι εργαζόμενοι δεν υποκύπτουν. Να οργανωθεί ο αγώνας και η πάλη για την κατάκτηση αυτών που ανήκουν στους εργαζόμενους. Να εκφραστεί η αγανάκτηση για τις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Στο πλαίσιο διεκδίκησης, που ενέκριναν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις στη σύσκεψη, τονίστηκε χαρακτηριστικά: "Το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα, αν θέλει αποτελεσματικά να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων, μία μόνο επιλογή έχει. Να ακολουθήσει το δικό του μονόδρομο. Να αντιπαλέψει αγωνιστικά όλα τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται είτε στο όνομα της ΟΝΕ είτε στο όνομα της παγκοσμιοποίησης. Να δημιουργήσει όρους και προϋποθέσεις για την εφαρμογή άλλης πολιτικής, που θα αντιτάσσεται στις αντεργατικές απαιτήσεις των δυνάμεων του κεφαλαίου".

Σχετικά με τα μέτωπα που ανοίγονται, σ' αυτή την προσπάθεια έντασης των ταξικών χαρακτηριστικών στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και με τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την πρωτοβουλία, σημειωνόταν: "Οπως είναι γνωστό, οι πλειοψηφίες που συνθέτουν τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καθώς και άλλων δευτεροβάθμιων οργανώσεων αρνούνται να κάνουν ακόμα και το ελάχιστο, την υπεράσπιση των εργαζομένων. Ακόμα και τώρα που κορυφώνεται η αντεργατική επίθεση, καλλιεργούν αυταπάτες, αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους, υπονομεύουν την οργάνωση του αγώνα και της πάλης. Συνεχίζουν να μην ενημερώνουν, να μην προετοιμάζουν τους εργαζόμενους, να μην προετοιμάζουν την ανάγκη μακρόχρονης πάλης. Καλλιεργούν τη λογική της "κοινωνικής συναίνεσης", αλυσοδένουν τους εργαζόμενους στον "κοινωνικό διάλογο" της απάτης. Αποτελούν το βασικό στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής.

Σχετικά με την ίδια την απεργία, τονιζόταν στο πλαίσιο, ότι οι πλειοψηφίες των διοικήσεων ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ: "Εξήγγειλαν απεργία και επιδιώκουν να μείνει εξαγγελία και όχι να γίνει επιτυχημένη απεργία, αναζητώντας έτσι άλλοθι για τις ευθύνες τους, σπρώχνοντας ταυτόχρονα την κινητοποίηση στον εκφυλισμό.

Η επιτυχία μιας τέτοιας κινητοποίησης δεν μπορεί να εναποτεθεί σ' αυτές τις ηγεσίες. Είναι ανάγκη να γίνει υπόθεση όλων όσοι πραγματικά θα δουλέψουν για την επιτυχία της. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, παρά το γεγονός ότι διαφωνούμε με το πλαίσιο που θέτουν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, αξιοποιούμε αυτήν την απόφαση και συμμετέχουμε, ώστε η κινητοποίηση να εκφράσει την αγανάκτηση στην κυβερνητική πολιτική. Να αποτελέσει ευκαιρία παραπέρα συσπείρωσης δυνάμεων και αγωνιστικής ενότητας των εργαζομένων".

Στον Πειραιά, πρωτοβάθμια σωματεία της πόλης συγκρότησαν την περασμένη Πέμπτη Επιτροπή Αγώνα για την προετοιμασία της απεργίας, αποφασίζοντας ταυτόχρονα τη διοργάνωση συλλαλητηρίου λίγες μέρες πριν από αυτήν, πιθανότητα στις 8 Δεκέμβρη. Η σχετική σύσκεψή τους έγινε με πρωτοβουλία της ΠΕΜΕΝ, του Συνδικάτου Ναυπηγοξυλουργών και του Συνδικάτου Οικοδόμων Πειραιά,βρίσκοντας σημαντική ανταπόκριση.

Ηδη έχει ξεκινήσει στον Πειραιά η μάχη για την προετοιμασία της απεργίας, με περιοδείες, συγκεντρώσεις και συνελεύσεις σε χώρους δουλιάς για την ενημέρωση των εργαζομένων. Στη σύσκεψη τονίστηκε ότι ο συντονισμός αυτός κρίθηκε απαραίτητος, επειδή οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, στην ΠΝΟ και τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όχι μόνο αρνούνται να μπουν μπροστά στους αγώνες, αλλά με την τακτική τους στηρίζουν την ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης σε κάθε εργασιακό δικαίωμα, στο όνομα της ΟΝΕ.

Στο Βόλο, η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων και Συνδικαλιστών αντιμετώπισε με ανάλογο τρόπο την άρνηση της πλειοψηφίας της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου να συμμετάσχει στην απεργία! Την περασμένη Τετάρτη συγκάλεσαν σύσκεψη με θέμα την προετοιμασία της απεργίας στις 15 Δεκέμβρη και την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους.

Στη σύσκεψη αποφασίστηκε να γίνει η απεργιακή συγκέντρωση στις 15 Δεκέμβρη, στις 10 π.μ., στην πλατεία Ελευθερίας.Πάρθηκε επίσης ομόφωνα απόφαση, για δημιουργία απεργιακής επιτροπής και ορίστηκε μια ακόμη σύσκεψη, με το ίδιο θέμα για τις 30 Νοέμβρη. Τα "πυρά" των συνδικαλιστών συγκέντρωσε η στάση της πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου, αλλά και η στάση των ηγεσιών της πλειοψηφίας στις διοικήσεις των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Η γραφειοκρατική ελίτ, που λειτουργεί πλέον σαν πέμπτη φάλαγγα στους κόλπους του συνδικαλιστικού κινήματος, από τη μια κάτω απ' την πίεση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και από την άλλη για τα "μάτια του κόσμου" προχωράει σε κινητοποιήσεις που στη συνέχεια η ίδια υποσκάπτει φανερά ή συγκαλυμμένα. Με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να κρύψει την προδοσία της και να συνεχίσει να λειτουργεί σαν βαλβίδα εκτόνωσης της δυσαρέσκειας των εργαζομένων.

Την προσφιλή της, αυτή τακτική είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσει και σ' αυτή την απεργιακή κινητοποίηση που "αποφάσισε" για τις 15 Δεκέμβρη. Οι εργαζόμενοι έχουμε καθήκον και υποχρέωση να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έγινε. Η συγκρότηση της απεργιακής επιτροπής που αποφασίστηκε την Τετάρτη 18 Νοέμβρη από Ομοσπονδίες, Σωματεία και συνδικαλιστές θα γίνει ο κυματοθραύστης των βρώμικων επιδιώξεών τους.

Μπροστά στις απειλές των σημαιοφόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ΟΝΕ ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από την υποταγή και τη θυσία των δικαιωμάτων μας στο βωμό των συμφερόντων της ολιγαρχίας, πρέπει να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις. Η απεργία στις 15 Δεκέμβρη, η δική μας απεργία, η δική μας συγκέντρωση στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, όπως αυτό αποφασίστηκε από την απεργιακή επιτροπή, πρέπει να γίνει η αρχή για την αναζωογόνηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Ενός κινήματος που δε θα παλεύει μόνο από θέσεις χαρακωμάτων αντίστασης για την υπεράσπιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων, αλλά θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις αντεπίθεσης ενάντια στους αφεντάδες του χρήματος και τους πολιτικούς τους εκφραστές.

Για να ανοίξει ο δρόμος σε μια τέτοια προοπτική, η απεργιακή επιτροπή που συστάθηκε για την απεργία στις 15 Δεκέμβρη - και σίγουρα θα διευρυνθεί ακόμη περισσότερο - δεν πρέπει να μείνει στο καθήκον προετοιμασίας μιας απεργίας. Πρέπει να δώσει συνέχεια στη δράση της, δράση ενωτική που θα δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να μαζεύουν και να στρέφουν τη δύναμη, την οργή, την αποφασιστικότητά τους, στους δρόμους του ανειρήνευτου ταξικού αγώνα.

Εχουμε να πούμε ότι αυτοί, με τις συνειδητές επιλογές τους και τα χειροφιλήματα σε κεφάλαιο και κυβέρνηση, άναψαν τα φώτα για να δουν οι εργαζόμενοι ποιος είναι με ποιον. Ποιος επιδιώκει την ενότητα των εργαζομένων και ποιος όχι. Ποιοι συμβάλλουν, ώστε οι εργαζόμενοι να σταλούν ομαδικά στις κατακόμβες του εργασιακού μεσαίωνα και ποιοι αντιστέκονται στα σχέδια της πλουτοκρατίας.

Στις 15 Δεκέμβρη οι εργαζόμενοι θα τους δώσουν την απάντηση. Παράλληλα, όμως πρέπει να αποδείξουν με τη δυναμική παρουσία τους στην προετοιμασία της απεργίας και με την αγωνιστική τους συμμετοχή σε αυτήν ότι: Η ΩΡΑ που η εργατική τάξη θα στρέψει την οργή και τη δύναμή της ενάντια στους καταπιεστές της, τις δυνάμεις του χρήματος και τους υποτακτικούς τους, ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ. Αυτό πρέπει να είναι το μήνυμα της απεργίας στις 15 Δεκέμβρη.

Ανδρέας ΖΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας

• Να σταματήσει τώρα η καταπάτηση του σταθερού ημερήσιου ωραρίου (8ωρου - 7ωρου). Απαιτούμε 7 ώρες τη μέρα, 35ωρο, πενθήμερο. Με αυξήσεις των αποδοχών, των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Κάτω τα χέρια από τη μόνιμη εργασία και τις συμβάσεις αορίστου χρόνου, όχι στην ελαστικοποίηση της εργασίας.

• Σταμάτημα των απολύσεων. Μέτρα τώρα για την προστασία των ανέργων.
• Επαναδιαπραγμάτευση της ΕΓΣΣΕ με τους βιομηχάνους και οργάνωση της πάλης για τη διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων για το 1999.

Η καταβολή σε όλους τους εργαζόμενους σε οποιονδήποτε εργοδότη, διορθωτικής αύξησης που να καλύπτει τις απώλειες που είχαν στις αποδοχές τους την περίοδο 1990 - 1998.

Επέκταση της καταβολής της διορθωτικής αύξησης και στις συντάξεις των ΙΚΑ, ΝΑΤ.

Επανασύνδεση από 1.1.99 του κατώτερου ορίου συντάξεων λόγω γήρατος και αναπηρίας του ΙΚΑ, με τα είκοσι ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη και του κατώτατου ορίου συντάξεων λόγω θανάτου με τα 18 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, όπως αυτό καθορίζεται κάθε φορά από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Να καταργηθούν οι αντι - ασφαλιστικοί νόμοι 1759/88, 1902/90, 1976/91 και 2084/92. Να αποσυρθούν τώρα τα νέα αντι - ασφαλιστικά μέτρα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση.

Απαιτούμε παράλληλα, την άμεση λήψη μέτρων για τη φορολογική ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων.

Τη φορολόγηση των εισοδημάτων του 1998 με φορολογική κλίμακα όπου τα κλιμάκια (και οι εκπτώσεις) να είναι αυξημένα τουλάχιστον κατά 65%, για την αποκατάσταση της φορολογίας του εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων στα όρια της φορολόγησης τουλάχιστον του 1992.

Τη θεσμοθέτηση από εδώ και πέρα αφορολόγητου ποσού του βασικού μισθού ή μεροκάματου.

Γενικότερα να οριστεί σαν αφορολόγητο όριο για την εργατική και λαϊκή οικογένεια, το όριο φτώχειας όπως αυτό ορίζεται κάθε φορά.

Την από δω και πέρα αυτόματη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Την κατάργηση του ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

• Διεκδικούμε να αυξηθούν οι κρατικές δαπάνες για την υγεία, την παιδεία και την πρόνοια.
• Κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου 2525/97.
• Απαιτούμε να σταματήσει το ξεπούλημα της Δημόσιας Περιουσίας. Οχι στις ιδιωτικοποιήσεις κοινωφελών δημοσίων οργανισμών. Οχι στην κατάργηση τηςε μονιμότητας..
• Απαιτούμε από τις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ να μην συμμετάσχουν στον "Κοινωνικό Διάλογο" για το ασφαλιστικό. Δεν τους εξουσιοδοτούμε να ξεπουλήσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Πρόκειται για μια σοβαρή πρωτοβουλία από συναδέλφους συνδικαλιστές της μειοψηφίας στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ, για την πραγματοποίηση το επόμενο διάστημα μιας πανεξόρμησης στους εργαζόμενους, με βασικό στόχο να αποκαλυφθεί ο ρόλος που παίζουν σήμερα οι πλειοψηφίες σ' αυτά τα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα. Να αποκαλυφθεί παράλληλα η πολιτική της κυβέρνησης, που υπηρετεί τα συμφέροντα των βιομηχάνων. Είναι μια πρωτοβουλία για άμεση κινητοποίηση των εργαζομένων, για συσπείρωση των δυνάμεών τους για το αντιπάλεμα της πολιτικής, βιομηχάνων, Ευρωπαϊκής Ενωσης, κυβέρνησης. Η πρωτοβουλία θα έχει προοπτική, αρκεί να γίνει υπόθεση των εργαζομένων στη βάση. Σε αυτή την κατεύθυνση και το Συνδικάτο Μετάλλου Αθήνας και άλλα συνδικάτα του κλάδου μας, θα στηρίξουμε την επιτροπή και ήδη παίρνουμε πρωτοβουλίες για να πάει παραπέρα η υπόθεση αυτή.

Είναι μια αρχή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος να ξεπεράσει τις συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα άλλο κίνημα. Να προσανατολίσει, να οργανώσει, να ενημερώσει τους εργαζόμενους για τα πραγματικά προβλήματα που τους απασχολούν, για τις αιτίες τους, που είναι οι κυβερνητικές πολιτικές που ακολουθούνται στο όνομα της ΟΝΕ και τα προγράμματα σύγκλισης. Να απομονώσει τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που σκοπό έχουν να απομακρύνουν από την ταξική πάλη, να συμβιβαστούν οι εργαζόμενοι και να περάσουν έτσι ευκολότερα οι αντεργατικές πολιτικές. Θεωρώ ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει τη δυνατότητα να οργανωθεί καλύτερα, να ξεπεράσει οποιαδήποτε δυσκολία, έτσι που να αποδείξει πραγματικά ότι οι εργαζόμενοι δε συναινούν σε πολιτικές αφαίρεσης δικαιωμάτων τους. Η οργάνωση της δουλιάς από δω και μπρος και μέχρι την κινητοποίηση, είναι ουσιαστικό ζήτημα για να ενημερωθούν όοο το δυνατόν περισσότεροι εργαζόμενοι για το τι επιδιώκουν τα σωματεία με τη συγκρότηση της κεντρικής απεργιακής επιτροπής. Είναι ένα πρώτο βήμα για παραπέρα εξελίξεις, αφού οι ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ ούτε θέλουν ούτε μπορούν. Η κεντρική απεργιακή επιτροπή επωμίζεται την ευθύνη για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, έτσι που στις 15 Δεκέμβρη να έχουμε μαχητική απεργιακή συγκέντρωση και να δείξουμε και προς την κυβέρνηση και προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ότι οι εργαζόμενοι αντιπαλεύουμε όσους αμφισβητούν τα δικαιώματά μας.

Ο κάθε συνάδελφός μου γνωρίζει ότι η συμμετοχή σε απεργίες σημαίνει ότι κινδυνεύει η εργασία του. Στη δουλιά μου τα τελευταία χρόνια ο όμιλος Μαρινόπουλου αυξάνει τις δραστηριότητές του και τα κέρδη του, ενώ απεναντίας η δική μας η θέση δυσχεραίνει. Χρειάζεται κάτι άλλο να γίνει. Είναι απαραίτητο πιστεύω να προβάλουμε τις ανάγκες μας και να απαιτήσουμε να ζήσουμε από μια δουλιά με αξιοπρέπεια. Να απαιτήσουμε κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Αντί να μοιραζόμαστε οι εργαζόμενοι τη φτώχεια μας, να μοιραζόμαστε τα κέρδη. Εχουμε πολύ δρόμο για να μπορέσουμε να φωνάξουμε ξανά: "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη". Ελπίζω η απεργία στις 15 Δεκέμβρη να είναι η αρχή. Οσο για το πλαίσιο των αιτημάτων πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι πιο συγκεκριμένο. Δεν πιστεύω ότι η ΓΣΕΕ μπορεί να διαπραγματευτεί τις Συλλογικές μας Συμβάσεις, με τη σημερινή της σύνθεση. Η συγκρότηση κεντρικής απεργιακής επιτροπής είναι μια καλή αρχή και ελπίζω η πρωτοβουλία να συνεχιστεί παραπέρα.

Πιστεύω ότι η συγκρότηση κεντρικής απεργιακής επιτροπής, ανοίγει το δρόμο για ευρύτερο πανελλαδικό συντονισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, δίνει τη δυνατότητα να εμφανιστεί δυναμικά στο προσκήνιο. Θα βγάλει το συνδικαλιστικό κίνημα από το τέλμα που το έχουν οδηγήσει οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αποφασίσαμε να απλωθούμε στους εργασιακούς χώρους, να συζητήσουμε με τους εργαζόμενους και πιστεύω ότι θα πειστούν και για την αναγκαιότητα της κίνησής μας και για την ορθότητα των αιτημάτων μας. Αλλωστε, θα το δείξει και η πορεία μας μέχρι την απεργιακή συγκέντρωση στις 15 Δεκέμβρη. Η προχτεσινή απόφαση θα είναι σημαδιακή για το συνδικαλιστικό κίνημα. Σηματοδοτεί μια νέα πορεία, ανοίγει νέους δρόμους ανάπτυξης αγώνων.