Με επίκεντρο τα βασικά προβλήματα που καθημερινά οξύνονται και προβάλλοντας αιτήματα που ταυτίζονται με την επαγγελματική τους επιβίωση, οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες και οι χιλιάδες μικρέμποροι της χώρας βρίσκονται και πάλι στο δρόμο των κινητοποιήσεων. Δεκατέσσερις τοπικές και κλαδικές ομοσπονδίες του Νομού Αττικής έχουν καλέσει τους ΕΒΕ και πραγματοποιούν την Τετάρτη 25 του Νοέμβρη, παναττική συγκέντρωση στην πλατεία Κάνιγγος.

Τα καθημερινά λουκέτα στην αγορά, η συσσώρευση απλήρωτων συναλλαγματικών και ακάλυπτων επιταγών, αποτελέσματα της δραματικής πτώσης του τζίρου αφού τα λαϊκά εισοδήματα δεν είναι ικανά να ζεστάνουν τα ταμεία των μαγαζιών και των βιοτεχνιών, ενώ την ίδια στιγμή αυξάνονται τα φορολογικά βάρη που φορτώνονται στις πλάτες των μικρών και αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων και οι απαιτήσεις για τη λειτουργία μιας επιχείρησης είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το κλίμα αβεβαιότητας και απόγνωσης που βιώνουν τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι ΕΒΕ. Ενώ, από την άλλη μεριά εντείνεται η συγκέντρωση των κερδών σε όλο και λιγότερα χέρια ντόπιων ή ξένων πολυκαταστημάτων και αλυσίδων χάρη στις ασκούμενες πολιτικές των τελευταίων ετών που τις εξυπηρετούν με μια σειρά μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνώντες στο όνομα δήθεν της "απελευθέρωσης" της αγοράς και του "εκσυγχρονισμού". Σ' αυτά τα τελευταία είναι η "απελευθέρωση" του ωραρίου και της επαγγελματικής στέγης, η ελεύθερη στην ουσία επέκταση των πολυκαταστημάτων όπου και όποτε κρίνουν τα συμφέροντά τους, η "απελευθέρωση" των αθέμιτων πρακτικών εγκλωβισμού των καταναλωτών σε βάρος των μικρών επιχειρηματιών που τα τελευταία χρόνια δουλεύουν όλο και περισσότερο για ένα ολοένα μικρότερο μεροκάματο. Ταυτόχρονα η "διεθνοποίηση των αγορών" και αυτή η ίδια η επέλαση των πολυεθνικών επιχειρήσεων έχει οδηγήσει σε αθρόες εισαγωγές χτυπώντας καίρια την ελληνική βιοτεχνία.

Ολα τα παραπάνω δεν είναι τυχαία. Είναι ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο εννοούν την "εξέλιξη" οι κυβερνώντες που σύρονται πίσω από το άρμα της ΕΕ και των εντολών της που δεν είναι άλλες από το ξεκλήρισμα των πολλών μικρών επιχειρήσεων και το δυνάμωμα μιας χούφτας μεγάλων. Εξάλλου, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και άλλα κυβερνητικά στελέχη, κατά καιρούς το έχουν ξεκαθαρίσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ότι στόχος τους είναι να "ξεμπερδεύουν" με τις μισές τουλάχιστον μικρές επιχειρήσεις γιατί όπως λένε στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές οι οποίες είναι έξω από τη λογική της πολιτικής που ευαγγελίζονται. Οι "ανταγωνιστικοί" ή με άλλα λόγια οι μεγάλοι, ενδιαφέρουν την κυβέρνηση, έχει δηλώσει ο πρωθυπουργός. Γιατί, ασφαλώς, ένας αυτοαπασχολούμενος έμπορος ή ένας μικρός βιοτέχνης εξ ορισμού δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικός απέναντι στο πολυκατάστημα, την πολυεθνική ή τη βιομηχανία. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν τους βιομήχανους τους στρώνουν κόκκινα χαλιά όταν πάνε στις τράπεζες να πάρουν παχυλά δάνεια, ενώ οι βιοτέχνες βρίσκουν τις πόρτες των τραπεζών κλειστές και υποθηκεύουν την ίδια τη ζωή τους στους τοκογλύφους. Οσο για τα περίφημα προγράμματα της ΕΕ για τις "μικρομεσαίες επιχειρήσεις", οι εκατοντάδες χιλιάδες των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ είναι εκ των προτέρων αποκλεισμένοι γιατί οι όροι που τίθενται προκειμένου να συμμετέχει κανείς σε αυτά απέχουν μακράν από τα δεδομένα τους και έτσι τα καρπώνονται και αυτά μεγάλες επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή, όχι μόνο δεν υπάρχει κανένα νομοθετικό πλαίσιο ενίσχυσης της συνεταιριστικοποίησης, αλλά αντίθετα το 35% με το οποίο φορολογούνται οι ΟΕ, ΕΕ και οι συνεταιρισμοί "δεν επιτρέπει", όπως χαρακτηριστικά λένε οι ΕΒΕ, "να συνεταιριστείς ούτε με τον ίδιο σου τον αδερφό".

Από κοντά τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει δυσβάσταχτα τα φορολογικά βάρη που έχουν φορτωθεί στις πλάτες των ΕΒΕ με τα "αντικειμενικά κριτήρια" που τους φορολογούν, με βάση εισοδήματα που στην πραγματικότητα δεν έχουν αποκτήσει. Μόνο για φέτος η αύξηση των συντελεστών βάσει των οποίων υπολογίζεται ο φόρος, θα οδηγήσει σε αύξηση του φόρου που θα πληρώσουν κατά 35%, ενώ τα πραγματικά μεγάλα εισοδήματα παραμένουν στο απυρόβλητο της φορολογικής πολιτικής.

Παράλληλα με όλα αυτά η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει το ξήλωμα της κοινωνικής ασφάλισης μέσω της ενοποίησης των ασφαλιστικών ταμείων. Στην ουσία η κυβέρνηση προχωράει σε μια ενοποίηση χωρίς τις προϋποθέσεις που θέτει χρόνια τώρα το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ ώστε η ενοποίηση να οδηγήσει σε αναβάθμιση των παροχών των ταμείων. Ετσι, χρησιμοποιείται η "ενοποίηση" για την υποβάθμιση των κοινωνικοασφαλιστικών παροχών.

Οτι όλα τα παραπάνω είναι η εφαρμογή μιας πολιτικής προαποφασισμένης, προσχεδιασμένης, που η κυβέρνηση έχει δηλώσει αποφασισμένη να την ολοκληρώσει, μιας πολιτικής που έχει επίσης ξεκαθαριστεί ότι εφαρμόζεται στο όνομα της επίτευξης των κριτηρίων που θέτει η ΕΕ για την ένταξη στην ΟΝΕ την οποία η κυβέρνηση έχει ανακηρύξει σε "εθνικό στόχο" και άρα ΟΝΕ και ένταση των προβλημάτων για τα λαϊκά στρώματα, είτε είναι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι είτε μικροαγρότες και μικροί επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι πάνε πακέτο είναι ένα το κρατούμενο. Το θέμα είναι πώς θα σταθούν απέναντι σ' αυτή την πολιτική όλοι αυτοί που οι θιασώτες της επιχειρούν να τους μετατρέψουν σε θυσία για την επιτυχία της. Μια "επιτυχία", δηλαδή, που ταυτίζεται με την κυριαρχία μιας χούφτας πολυεθνικών και μεγαλοεπιχειρηματιών και που καθόλου δεν αφορά τα λαϊκά στρώματα. Και η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Η αποδέχονται αυτή την πολιτική με ό,τι συνεπάγεται, ή αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στις αιτίες που τη δημιουργούν και στους στόχους που θέτει. Σε ό,τι αφορά τους ΕΒΕ, είναι σαφές ότι ή θα αγωνιστούν για να κρατήσουν τη δουλιά τους και να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους και από κοινού με τους εργαζόμενους από τα εισοδήματα των οποίων εξαρτάται άμεσα και το δικό τους εισόδημα, ενάντια στην ουτοπία του μονόδρομου της ΟΝΕ ή θα περιμένουν να φτάσει η μέρα που θα βάλουν λουκέτο μια και καλή στα μαγαζιά και στις βιοτεχνίες τους. Και ένας τέτοιος αγώνας δεν μπορεί παρά να έχει ξεκάθαρο αντιμονοπωλιακό και φιλολαϊκό προσανατολισμό. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να λες "ναι στην ΟΝΕ, αλλά όχι σ' αυτή την πολιτική", αφού είναι δύο πράγματα ταυτόσημα. ΟΝΕ σημαίνει κυριαρχία των πολυεθνικών, σημαίνει συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων, σημαίνει με κάθε τρόπο κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων, ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής.

Στα πλαίσια αυτά, δεκατέσσερις ομοσπονδίες του Νομού Αττικής, τοπικές και κλαδικές, αποφάσισαν την πραγματοποίηση της παναττικής κινητοποίησης την Τετάρτη 25 Νοέμβρη, ενώ στις 2 Δεκέμβρη η ΓΣΕΒΕΕ συγκαλεί πανελλαδική συγκέντρωση, ενάντια στην "ανάπτυξη" που θέλει να βγάλει από τη μέση εκατοντάδες χιλιάδες μικρούς ΕΒΕ.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις καλούν τους ΕΒΕ να διεκδικήσουν αγωνιστικά και μαζικά:

• Ριζική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος. Αύξηση του αφορολόγητου ορίου στα 4 εκατ. δρχ., τιμαριθμική αναπροσαρμογή της φορολογικής κλίμακας. Αλλαγή της σχέσης άμεσων - έμμεσων φόρων. Κατάργηση των "αντικειμενικών κριτηρίων και του 35%", ΟΧΙ στην υπερφορολόγηση από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
• Να αποσυρθεί το αντιασφαλιστικό σχέδιο νόμου. ΟΧΙ στην κατεδάφιση του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος που προωθείται με τη δήθεν ενοποίηση των Ταμείων. Κρατική επιχορήγηση στο 1/3 των εξόδων των Ταμείων.
• ΟΧΙ στην επέκταση των πολυκαταστημάτων και στην ίδρυση νέων.
• Ισχυρά χρηματοδοτικά και φορολογικά κίνητρα για τη συνεταιριστικοποίηση των μικρών επιχειρήσεων σε συνδυασμό με την ανάπτυξη κλαδικών πολιτικών.
• Αναβάθμιση του ρόλου του ΕΟΜΜΕΧ.
• Ελεγχο των τιμών στην πηγή παραγωγής και εισαγωγής.
• Περιορισμό των εισαγωγών, ανάπτυξη της ντόπιας παραγωγής.
• ΟΧΙ στην απελευθέρωση του ωραρίου για όλα τα καταστήματα.
• ΟΧΙ στο διωγμό των βιοτεχνών από την Αθήνα και άλλους δήμους.
• ΟΧΙ στην απελευθέρωση της επαγγελματικής στέγης. Κίνητρα για την αγορά στέγης. Δημιουργία βιοτεχνικών πάρκων.
• ΟΧΙ στις νέες ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις. Αλλαγή της εισοδηματικής πολιτικής.
• ΟΧΙ στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
• ΟΧΙ στον περιορισμό της κίνησης των μικρών φορτηγών στο κέντρο της Αθήνας.
• ΟΧΙ στην υποβάθμιση της δωρεάν παιδείας. Αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης.

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ