ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 19 Νοέμβρη 1998
Σελ. /36
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΤΟΧΟ

Σε λίγες μέρες, οι μαθητές θα βγουν ξανά στους δρόμους. Το ίδιο και οι εργάτες γονείς τους. Στα χωριά, επίσης, οι αγρότες ζεσταίνουν τα τρακτέρ. Ακόμα κι αυτοί, οι πάντα νομίζοντες πως δεν κινδυνεύουν μικρομαγαζάτορες κατανοούν πλέον πως έφτασε η ώρα που πρέπει να αρχίσουν να βγαίνουν στο δρόμο. Αργά ή γρήγορα, αν τα πράγματα αφεθούν να κυλήσουν όπως σχεδιάζουν διάφορα επιτελεία, η Βαλκανική θα καίγεται απ' άκρη σ' άκρη. Οι ονομαζόμενοι και "εθνικοί" στρατοί ενισχύουν όλο και περισσότερο το μισθοφορικό μέρος του χαρακτήρα τους, ώστε να υπηρετείται καλύτερα η αποστολή που τους αναθέτει το ιμπεριαλιστικό κέντρο. Τώρα και όχι κάποτε - αύριο, το 8ωρο είναι ήδη παρελθόν για έναν πολύ μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Η κοινωνική ασφάλιση, οι συντάξεις, η πρόνοια, έχουν πάρει για τα καλά το δρόμο προς την ανταποδοτικότητα. Για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους γύρω μας, με όσα πτυχία κι αν κουβαλούν, η ανεργία είναι μόνιμη κατάσταση. Γεγονός, από το οποίο οι μαθητές ως παιδιά κι εγγόνια πλέον αποκτούν πρόσθετα στοιχεία για τη διαμόρφωση της συνείδησής τους. Ο κύκλος φαίνεται να κλείνει εδώ. Αν, όμως, αφήσουμε πράγματι τον κύκλο να κλείσει εδώ, δηλαδή αν μόνο περιγράψουμε την κατάσταση, ακόμα κι όταν αυτή περιέχει και στοιχεία εξέγερσης, ακόμα και τότε δε θα έχουμε προσθέσει τίποτα περισσότερο από έναν τόνο απαισιοδοξίας στην απαισιοδοξία, που ήδη γεννά η ίδια η πραγματικότητα. Μάθημα παλιό: Η εξέγερση από μόνη της δεν είναι και επανάσταση.

* * *

Προς τι η επισήμανση; Κοιτώντας τα πράγματα, κύρια χτες μέσα από διάφορα πρωτοσέλιδα και άρθρα, μένει η εντύπωση πως προχτές, στη διάρκεια της πορείας προς την αμερικάνικη πρεσβεία, συντελέστηκε κάτι που εξομοιώνεται περίπου με έγκλημα: "Η περιφρούρηση της πορείας έδωσε στα ΜΑΤ τον εξεγερμένο ανθό της αθηναϊκής νεολαίας!". Αλήθεια; Δηλαδή τα παιδιά διαδήλωναν προς την αμερικάνικη πρεσβεία και κάποιες "συνεργαζόμενες δυνάμεις" τούς έφραξαν το δρόμο; Ο όποιος χαφιεδάκος, που από αστυνομικός ρεπόρτερ φιλοδοξεί να κατοχυρώσει εαυτόν ως αντιεξουσιαστή - πολιτικό αναλυτή και προστάτη του "χώρου", έχει κάθε λόγο να ανακαλύψει ως και "τηλεφωνικές ενημερώσεις" μεταξύ των εξουσιαστικών "συνεργαζόμενων δυνάμεων". Οπως επίσης, όμως, έχει κάθε λόγο να παρουσιάζει αποσπασματικές εικόνες της πραγματικότητας, για να κρύψει, όχι απλά την πραγματικότητα, αλλά κύρια την προοπτική της. Που σημαίνει πως επειδή καμία πορεία, πολύ περισσότερο η πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία, δεν είναι ποτέ μία απλή πορεία, ακόμα και η πλέον πιστή περιγραφή της δεν μπορεί παρά να υπακούει σε συγκεκριμένη οπτική. Είτε την οπτική αυτού που θέλει να δείξει τον εχθρό και, άρα, θα ρωτά διαρκώς "αυτό το γεγονός ποιον συμφέρει", είτε αυτού, που, ξέροντας τι πρέπει να κρύψει, θα δείχνει ως στόχο, όχι την αμερικάνικη πρεσβεία - για παράδειγμα - αλλά τα γραφεία της τάδε ΚΟΒ του ΚΚΕ!

* * *

Κοντολογίς, η περιγραφή της πραγματικότητας που αναφέρεται στην αρχή αυτού του κειμένου θα μένει στον αέρα, μια άχρηστη περιγραφή για όσους θέλουν να περιλαμβάνουν εαυτόν στο μπλοκ των ανατρεπτικών - επαναστατικών δυνάμεων, όσο το δάχτυλο δε δείχνει το στόχο. Δε δείχνει την αιτία. Δε δείχνει τον ένοχο. Οσο το μυαλό δεν αναλύει, δεν οργανώνει το δρόμο για την ανατροπή. Οσο οι επιθυμίες των Αμερικάνων δε θα συναντούν μόνο τα "ευχαριστώ" της κάθε κυβέρνησης, αλλά αυτόματα, μέσα από τα έντυπα του κάθε Τεγόπουλου, θα γίνονται "ρεπορτάζ" συσκότισης, αποπροσανατολισμού, που υποδεικνύουν ως εχθρό την επαναστατική πρωτοπορία, τόσο η πραγματικότητα θα γίνεται όλο και πιο μαύρη. Και επειδή οι εξεγέρσεις είναι ακόμα μπροστά. Και επειδή 80 ματωμένα χρόνια δεν υπήρξαν για να μπορεί ο κάθε περιθωριακός να μιλά για το "κόμμα του χαφιέ". Κι επειδή... επειδή... επειδή... μπορούμε να διαβεβαιώσουμε για ένα μόνο: Εκεί, στο δρόμο, κόντρα στον ιμπεριαλισμό, κόντρα στα μονοπώλια, εκεί και μόνο εκεί θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε. Εκεί και μόνο εκεί θα συνεχίσει να επιβεβαιώνεται η αλληλεγγύη ως αξία που γεννήθηκε μέσα σε σκληρούς ταξικούς αγώνες. Κόντρα σ' αυτόν το δρόμο καμία ανοχή δεν μπορεί να υπάρχει.

Κατανοούμε πως είναι εύκολο να αφήνεσαι σε όποιον σε χαϊδεύει. Το δύσκολο και ουσιαστικό είναι να είσαι επαναστάτης. Που σημαίνει να αποκτάς γνώση, να αναλύεις, να οργανώνεις και, εν τέλει, να συμμετέχεις στο όλον της επαναστατικής διαδικασίας. Ετσι, όμως, καθιστάς εαυτόν πραγματικά επικίνδυνο για το καθεστώς. Γεγονός, που η ιστορία έχει αποδείξει πως δε δικάζεται ως πλημμέλημα...

Ο δρόμος σαφώς και δεν είναι ανθόσπαρτος. Σ' αυτόν, όμως, οι κομμουνιστές θα συνεχίσουν να είναι οδηγητές.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Το δύσκολο και ουσιαστικό είναι να είσαι επαναστάτης. Που σημαίνει να αποκτάς γνώση, να αναλύεις, να οργανώνεις και, εν τέλει, να συμμετέχεις στο όλον της επαναστατικής διαδικασίας. Ετσι, όμως, καθιστάς εαυτόν πραγματικά επικίνδυνο για το καθεστώς. Γεγονός, που η ιστορία έχει αποδείξει πως δε δικάζεται ως πλημμέλημα...

ΤΟΥ Δ. ΑΓΚΑΒΑΝΑΚΗ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ ΤΗΣ ΕΣΑΚΔΗΜΟΣΙΟΥ
Για ένα ταξικό κίνημα

- Τη Δευτέρα ξεκινά τις εργασίες του, το 30ό εκλογοαπολογιστικό συνέδριο της ΑΔΕΔΥ. Μέσα σε ποιες συνθήκες πραγματοποιείται;

- Το συνέδριο γίνεται σε πολύ αρνητικές συνθήκες για τους εργαζόμενους, εξαιτίας της ολομέτωπης επίθεσης που δέχονται από την κυβερνητική πολιτική. Μια σειρά δικαιώματα και κατακτήσεις των δημοσίων υπαλλήλων, όπως η μονιμότητα, η κοινωνική τους ασφάλιση και άλλα, έχουν μπει στον "Προκρούστη" της κυβερνητικής αντεργατικής επίθεσης και του στόχου της ΟΝΕ. Για χάρη της ΟΝΕ έχουμε: Νέα σκληρή μονόπλευρη λιτότητα μέσα απ' τον προϋπολογισμό. Νεκρανάσταση του αντιδραστικού δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα του '51. Δραστική περικοπή της περίθαλψης, ιδιωτικοποιήσεις - ανωνυμοποιήσεις πολλών δημοσίων υπηρεσιών (ΟΣΚ, ΟΔΔΥ, ΥΠΑ, κλπ. ) με ό,τι συνεπάγονται για τους εργαζόμενους εκεί και για το κοινωνικό σύνολο. Η δημόσια παιδεία, υγεία, πρόνοια συρρικνώνονται, εμπορευματοποιούνται και εντάσσονται στη λογική τού "δεν υπάρχουν κοινωνικά κεκτημένα".

- Πώς αντιμετώπισε αυτά τα σοβαρά ζητήματα η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ;

- Δυστυχώς για τους εργαζόμενους, οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομη Παρέμβαση στην ΑΔΕΔΥ έκαναν τον ευρωενωσιακό, αντεργατικό, κυβερνητικό στόχο της ΟΝΕ, δικό τους στρατηγικό στόχο. Με βάση αυτόν κινήθηκαν και ενσωματώθηκαν στις κυβερνητικές επιλογές. Οχι μόνο δεν έκαναν αγώνες, αλλά υπονόμευσαν και αυτούς που έγιναν από τους εργαζόμενους και αναλώθηκαν σε ιδεολογήματα περί κοινωνικού εταιρισμού, κοινωνικών διαλόγων, "ανθρώπινου δρόμου" προς ΟΝΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι την πρόταση της κυβέρνησης για περικοπή των κονδυλίων του προϋπολογισμού για την περίθαλψη των δημοσίων, τη "βάπτισαν" αίτημα της ΑΔΕΔΥ, που ήρθε στη συνέχεια να ικανοποιήσει τάχα η κυβέρνηση!!! Ετσι, λοιπόν, λειτούργησαν σαν Πέμπτη Φάλαγγα στο συνδικαλιστικό κίνημα και "αιρετοί" εγκάθετοι της κυβέρνησης.

- Ποιοι είναι οι κύριο στόχοι της ΕΣΑΚ Δημοσίου;

- Η ΕΣΑΚ Δημοσίου πάει σε αυτό το συνέδριο "κοιτάζοντας" στη βάση των εργαζομένων, στις ανάγκες τους και στην προοπτική της βελτίωσης του βιοτικού τους επιπέδου. Εχοντας αυτή την κατεύθυνση θα αποκαλύψει τις αιτίες των"καυτών" προβλημάτων των δημοσίων υπαλλήλων, που είναι οι επιλογές του κεφαλαίου. Θα καταγγείλει τους υπεύθυνους γι' αυτά, την κυβέρνηση και όσους, με παραλλαγές, υιοθετούν και προωθούν αυτή την πολιτική. Θα καλέσει τους εργαζόμενους να αντιτάξουν το δικό τους μέτωπο αποτελεσματικών αγώνων. Για την ΕΣΑΚ, κυρίαρχο ζήτημα είναι να κατανοηθεί από τους εργαζόμενους στους εργασιακούς χώρους ότι η κατάσταση με αυτούς τους συσχετισμούς και αυτό τον προσανατολισμό στην ΑΔΕΔΥ και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν πάει άλλο. Επομένως, χρειάζεται μια ριζική μεταστροφή του κινήματος, ένα άλλο κίνημα σε ταξικό αγωνιστικό προσανατολισμό. Αυτό το κίνημα πρέπει άμεσα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να το οικοδομήσουν μέσα από συντονισμούς και συσπειρώσεις. Μια πρώτη αρχή μπορεί να γίνει, με αφορμή την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 15 Δεκέμβρη. Η προσπάθεια για τη δημιουργία ενός τέτοιου κινήματος πρέπει να είναι καθημερινό μέλημα των εργαζομένων. Στα πλαίσια αυτά, η ενίσχυση της ΕΣΑΚ και μέσα στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, θα συμβάλει προς μια τέτοια κατεύθυνση. Κυρίαρχος στόχος σήμερα για την ΕΣΑΚ είναι να χτιστεί το ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων με ταξικό αγωνιστικό προσανατολισμό. Αυτό θα δώσει όχι μόνο άμεσες λύσεις, αλλά και θα ανοίξει την προοπτική για νέες και σίγουρες κατακτήσεις.

Ν. Ντ.

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ οι ελλείψεις στους τομείς υγιεινής και ασφάλειας στον ΑΗΣ Πτολεμαϊδας. Αποτέλεσμα, ο φριχτός θάνατος του Γιάννη Αραιλούδη, 38 ετών, πατέρα δύο παιδιών, που σκοτώθηκε το πρωί του Σαββάτου, πέφτοντας στον ταινιόδρομο του κύριου πεδίου της επιχείρησης. Ο άτυχος εργαζόμενος βρέθηκε διαμελισμένος στην αυλή του λιγνίτη του ΑΗΣ, ανάμεσα σε χιλιάδες τόνους κάρβουνου μετά από δύο μέρες (σελίδα 15).

ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ για το οριστικό ξεπούλημα των ΔΕΚΟ αποδεικνύεται πλέον και επίσημα ο νόμος με την ψευδεπίγραφη ονομασία "Για τον εκσυγχρονισμό των ΔΕΚΟ", που έφερε και ψήφισε η κυβέρνηση στη Βουλή το 1996. Πρόκειται για το νόμο που από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ είχε καταγγείλει ως ρύθμιση που απέβλεπε στη σαρωτική παράδοση των ΔΕΚΟ στην ιδιωτική πρωτοβουλία, μέσω της μετατροπής τους σε ανώνυμες εταιρίες και της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων(σελίδα 22).

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ σκληρής και ολομέτωπης επίθεσης ενάντια στις κατακτήσεις των εργαζομένων θα πρέπει να παγιωθεί και να συνεχιστεί, όχι μόνο μέχρι το 2001, που έχει προγραμματιστεί η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, αλλά και μετά την ένταξη. Αυτό διαμήνυσαν χτες σε συνέντευξη Τύπου οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων (σελίδα 22).

ΜΕΡΑ πανεκπαιδευτικής κινητοποίησης, με κυρίαρχο το αίτημα για ανατροπή του αντιδραστικού πλαισίου της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, θα είναι η Πέμπτη 26 Νοέμβρη, καθώς μαθητές, καθηγητές και δάσκαλοι μαζί με εργαζόμενους και γονείς έχουν ήδη δώσει το ραντεβού τους στις 11.30 το πρωί στα Προπύλαια (σελίδα 27).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ