ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 12 Νοέμβρη 1998
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Ο Σπύρος πέθανε στρατιώτης

Τον είδα στην αίθουσα νεογνών του μαιευτηρίου, του χαμογέλασα και εκείνος, ένας τοσοδούλης ανθρωπάκος, με κοίταξε χωρίς να με βλέπει. Συμπαθητικό, αινιγματικό πλασματάκι ήταν τότε και να, που αργότερα μεταμορφώθηκε σε ένα γερό, όμορφο αγόρι. Χτες, "μετά είκοσι έτη", o νέος πια άνδρας ήρθε να με αποχαιρετήσει. Στο χακί θα ντυθεί, την πατρίδα θα υπηρετεί - λέει και "σειέται και κορδώνεται". Φιλώ το, σχεδόν, άτριχο μάγουλο του φρουρού των συνόρων μας και του εύχομαι: "Στο καλό". Η πόρτα κλείνει, μένω μόνη και ξαφνικά η καρδιά μου σφίγγεται από ένα αόρατο χέρι. Γιατί, άραγε; Θα γυρίσει; αναρωτιέμαι. Μα, φυσικά και θα γυρίσει, τι είναι αυτά που μου ξεφεύγουν της ανόητης; Κι όμως, ανακαλώ στη μνήμη τους στίχους του από τον Μιχαλιό του Καρυωτάκη. Τον Μιχαλιό τον πήρανε φαντάρο/ Καμαρωτά ξεκίνησε κι ωραία/ με το Μαρή και με τον Παναγιώτη/ Δεν μπόρεσε να μάθει καν το "επ' ώμου"... / Κι ο Μανωλιός επέθανεν στρατιώτης/ τον ξεπροβόδισαν κάτι φαντάροι/ μαζί τους ο Μαρής κι ο Παναγιώτης/ Απάνω του σκεπάστηκε ο λάκκος/ Μα του άφησαν απ' έξω το ποδάρι: / Ηταν λίγο μακρύς ο φουκαράκος...

Τον είδα για πρώτη φορά σε μια φωτογραφία. Φορούσε στολή και κράνος, αλλά τότε ήταν ήδη νεκρός. Μιλώ για έναν άλλο φαντάρο, που κι εκείνος έφυγε καμαρωτός και που ποτέ δε γύρισε. Που, ποτέ πια, δεν αντίκρισε τη γενέτειρά του, την οικογένειά του, τους φίλους του, το κορίτσι του. Δε δάκρυσε από τη χαρά του, δε νοστάλγησε εκείνα τα ωραία χρόνια, τα χρόνια της θητείας του, τα χρόνια της αθωότητας, αλλά και της ανδρείας του... "Ο Σπύρος πέθανε στρατιώτης/ τον ξεπροβόδισαν κάτι φαντάροι/ Δεν πρόλαβε να μάθει καν το "επ' ώμου" / Απάνω του σκεπάστηκε ο λάκκος/ Μα του άφησαν απ' έξω τα σπλάχνα / κάτι είχε δει ο φουκαράκος/!

Από τη στιγμή που το παιδί των φίλων ήρθε να με αποχαιρετήσει, σκέφτομαι συνεχώς τον άλλο, τον άμοιρο, τον συνομήλικό του: Τον Σπύρο Ρωμιόπουλο. Το παιδί, που, ένα ζεστό πρωινό του Ιούνη του 1997, άφησε την τελευταία δροσερή πνοή του στο Σουφλί του Εβρου. Τρέμω στη σκέψη ότι το παιδί των φίλων μου, που σχεδόν το μεγάλωσα, τρέμω μη "δει" κι "ακούσει" κάτι που δεν πρέπει, όπως ο Ρωμιόπουλος. Τι να είναι αυτό; Διακίνηση ναρκωτικών και δουλεμπόριο, ας πούμε. "Οχι, στις μέρες μας, τέτοια πράγματα δε γίνονται", λέει η φωνή της λογικής μέσα μου. "Γίνονται, δυστυχώς, Γίνονται", επιμένει η "άλλη", η ...παράλογη.

Τον είδα χτες στον ύπνο μου. Με επισκέφτηκε απροειδοποίητα. "Ε, εσύ, καλή μου άγνωστη, που δεν ευτύχησες να γίνεις μάνα, που δεν κράτησες μωρό, ούτε κράτησες όπλο στο χέρι. Εσύ, που κάνεις "ασκήσεις επί χάρτου", κάνε ό,τι μπορείς να μην ξεχαστεί η υπόθεσή μου, όπως θέλουν πάση θυσία μερικοί. Εγώ δεν υπάρχω πια, αλλά θα υπάρξουν άλλοι φαντάροι, που θα γυρίσουν σπίτι τους μέσα σε φέρετρο όπως εγώ. Θα υπάρξουν κι άλλοι, που δε θα προλάβουν ν' απολυθούν, να ερωτευτούν, να παντρευτούν, ν αγαπηθούν, να ωριμάσουν, να γεράσουν φυσιολογικά.. Ε, εσύ, άγνωστη πάρε το "όπλο" σου και γράψε την ιστορία μου. Κάνε ό,τι μπορείς, για να κληθούν και να εξεταστούν ενώπιον του ανακριτού εκείνοι που ξέρουν, εκείνοι που κάνουν τον ανήξερο και εκείνοι που κάνουν τον πολύξερο. Εκείνοι, δηλαδή, που ισχυρίζονται ότι πέθανα. Εκείνοι, που αποφάσισαν ότι τα σπλάχνα μου ήταν ...περιττά, δηλαδή, αποκαλυπτικά και έσπευσαν να τα αφαιρέσουν... Ε, εσύ άγνωστη, προσπάθησε να αντισταθείς και να αγωνιστείς για να λάμψει η αλήθεια. Δεν πέθανα, δολοφονήθηκα, το ξέρεις, δεν είναι; Να αναστηθεί ο νεκρός δε γίνεται, να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη, όμως, είναι αναγκαίο, δε νομίζεις; Γι' αυτό κάνε το καθήκον σου. Γράψε".

Τιτίνα ΔΑΝΕΛΛΗ

ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
"Αν βρέξ θα στάξ"...

Αν εγκριθούν νέα προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, τότε μόνο θα λειτουργήσουν οι εγκαταστάσεις, κόστους αρκετών δισ., που προς το παρόν παραμένουν νεκρές, ενώ οι ανάγκες είναι τεράστιες

Το αληθινό πρόσωπο της πολιτικής που ασκείται απέναντι στα άτομα με ειδικές ανάγκες, αποδεικνύει η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα το Κέντρο Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Νοτιο - Ανατολικής Αττικής που λειτουργεί στο χώρο της παλιάς αμερικάνικης βάσης στο Ελληνικό.

Μια τεράστια έκταση με ειδικές εγκαταστάσεις για την οποία βέβαια δαπανήθηκαν δισεκατομμύρια, παραμένει στην ουσία εκτός λειτουργίας και χωρίς να παρέχει υπηρεσίες στα άτομα που τις χρειάζονται. Κι αυτό με πρόσχημα το γεγονός ότι πρόσφατα τελείωσαν τα προγράμματα που επιχορηγούσε η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ετσι τα άτομα με ειδικές ανάγκες, για την αποκατάσταση των οποίων ξεκίνησε το 1990 η δημιουργία αυτού του Κέντρου, θα πρέπει - κατά την κυβέρνηση - να περιμένουν την υλοποίηση των επόμενων κοινοτικών προγραμμάτων.

Αυτό το συμπέρασμα προέκυψε στη διάρκεια της επίσκεψης που πραγματοποίησαν χτες το πρωί στο χώρο, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης "Συνεργασία για το Ελληνικό" Χρ. Κορτζίδης,το μέλος της παράταξης Φρόσω Κορτζίδου και ο Μάριος Καμακάρης,μέλος της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" (ΝΑΣ).

Δεκάδες εργαστήρια επαγγελματικής κατάρτισης όπως κεραμικής, αγιογραφίας και ζαχαροπλαστικής, ένα οργανωμένο δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών, ένας υπερσύγχρονος ραδιοφωνικός σταθμός, μια ειδική πισίνα με καθαρά θεραπευτική χρήση, και πολλοί άλλοι ειδικοί χώροι, δε λειτουργούν γιατί έχει σταματήσει η χρηματοδότηση. Και σαν να μην φτάνει αυτό, οι συγχωνεύσεις των θεραπευτηρίων χρόνιων παθήσεων Αττικής, εντείνουν την αγωνία των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες για την τύχη του συγκεκριμένου Κέντρου, μαζί με το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει διασφαλιστεί η ιδιοκτησία του χώρου από το Κέντρο.

Επιπλέον δεν έγινε τελικά δυνατή η ένταξη στο Κέντρο του νοσοκομείου των πρώην αμερικανικών βάσεων, το οποίο παραμένει αναξιοποίητο. Την ίδια στιγμή ο ιδιωτικός τομέας ανθεί και στην παροχή υπηρεσιών στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Και όσοι έχουν την οικονομική δύναμη, την απολαμβάνουν.

Αυτή την αγωνία για την πορεία του Κέντρου μαζί με το μέλλον των ίδιων των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες που εκπαιδεύονται εκεί, εξέφρασε στον πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου Γ. Μηστακούνη,ο Χρ. Κορτζίδης.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος διαβεβαίωσε πως μέχρι τον Μάρτιο θα έχουν ξεκινήσει τα νέα προγράμματα που έχουν σχεδιαστεί για την απασχόληση, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον αυτοματισμό. Πως θα συνεχιστούν οι εργασίες για την ολοκλήρωση της πισίνας, η οποία μέχρι σήμερα έχει κοστίσει 260 εκατομμύρια και απαιτούνται περίπου άλλα τόσα για τη λειτουργία της και πως το Κέντρο σύντομα θα επαναδραστηριοποιηθεί.

"Εμείς, τόνισε ο Μ. Καμακάρης,δε μένουμε στις καθησυχαστικές υποσχέσεις. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει συνολική πολιτική για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και ότι και αυτή η υποχρέωση της πολιτείας περνάει στον ιδιωτικό τομέα. Για μας πλέον είναι θέμα δραστηριοποίησης και διεκδίκησης όλων εκείνων που το κράτος πρέπει να κάνει και όχι να εξαρτόμαστε από τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης".

Ρ. Μπ.

260 εκατομμύρια χρειάζονται ακόμη για να λειτουργήσει η ειδική αυτή πισίνα

Τον προβληματισμό και την αγωνία του για το μέλλον του κέντρου και των ατόμων με ειδικές ανάγκες, εξέφρασε στον πρόεδρο του ΔΣ, ο Χρ. Κορτζίδης

Εικόνα εγκατάλειψης παρουσιάζει, παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες, το ΚΑΑΝΑ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ