Από τα Τρίκαλα και μετά μας υποδέχτηκε ο βουνίσιος αέρας κι άρχισαν να ξετυλίγονται οι αναμνήσεις. Ανεβαίναμε κι όλο ανεβαίναμε στα ψηλά και νάτο το Γοργογύρι. Μας πλημμύρισε η συγκίνηση. Ολα έχουν αλλάξει. Αναζητούμε κάποιο πρόσωπο "απ' τα παλιά". Να και δυο γυναίκες που βρέθηκαν μπροστά μας, ηλικιωμένη η μια, νεότερη η άλλη. Τις ρωτούμε:

- Υπάρχει εδώ στο χωριό σας κάποια οικογένεια με το όνομα...

Μας απαντούν:

- Με αυτό το όνομα υπάρχουν πολλές οικογένειες, όμως στο κάτω χωριό, στον Πρόδρομο.

- Τι το κοιτάζεις το βουνό κι αναστενάζεις;

- Επειδή το περπάτησα, γιαγιά, λημέριασα κάποτε εδώ.

- Με κοίταζε εξεταστικά.

- Δηλαδής, ήσουν αντάρτης;

- Ναι, γιαγιά, ήμουν αντάρτης.

Σα να μην το πίστεψε.

- Λες αλήθεια;

- Αλήθεια λέω, γιαγιά.

Πέρασε λίγη ώρα για να μου βάλει την άλλη ερώτηση.

- Καλά, τι έκανες τότες. Τώρα τι κανς; Την κρατάς εκείνη την πίστη, ή την πούλτσεις για καμιά ζεστοθεσούλα;

- Την κρατάω, γιαγιά, τη βεβαίωσα, δεν την πούλτσα...

- Λες αλήθεια;

- Αλήθεια λέω. Τώρα θα σου θέσω κι εγώ ένα 'ρώτημα.

- Αει, πες το.

- Εσύ, εκείνα τα χρόνια της χιτλερικής κατοχής, τι έκανες, πού ήσουν;

- Αχά, θαρρείς πως μ' έπιασες. Τι έκανα; Κουρτσούδι ήμουν, αλλά τα 'ζωσα τ' άρματα, τους πολέμησα τος κατακτητές.

- Λες αλήθεια;

- Παραπάνω από αλήθεια.

- Εντάξει, σε πιστεύω. Καλά τότε στ' αντάρτικο. Τώρα τι κάνεις; Την κρατάς εκείνη την πίστη ή...

- Μόνο την κρατάω; Παλεύω κιόλας, δεν τα βάζω κάτω.

- Πώς παλεύεις δηλαδή;

- Με το Κου - Κου - Ε παλεύω. Με το Κου - Κου - Ε μπροστάρη τότε στον ΕΛΑΣ, με το Κου - Κου - Ε και τώρα.

- Μένεις, δηλαδή, πιστή στην Εθνική Αντίσταση και στο Κου - Κου - Ε;

- Πιστή λες; Ως το θάνατο κι ακόμα πιο πέρα...

Αγκαλιαστήκαμε και, πώς να το πεις, τα μάτια γέμισαν δάκρυα.

Συνεχίσαμε την κουβέντα.

- Ελα γιαγιά, πες μου πώς σε λένε;

- Πελαγία με λένε (το επώνυμο δεν μπόρεσα να το συγκρατήσω).

- Παιδιά έχεις;

- Και παιδιά έχω κι αγγόνια έχω κι είναι ούλοι τους στο Κου - Κου - Ε!- Αλλο πάλι ετούτο.

- Λες αλήθεια;

- Πάγαινε να τον δεις τον ένα μου γιο στην Καρδίτσα. Στους πρώτους είναι και το 'χω καμάρι μου.

- Γιαγιά, της λέω, θέλω να γράψω κάτι γι' αυτή μας τη συνάντηση. Πού να σου στείλω την εφημερίδα όταν δημοσιευτεί;

- Να μου πεις πρώτα σε ποια 'φημερίδα.

- Στο "Ριζοσπάστη", λέω.

- Τότε καλά. Και χολοσκάς; Τον παίρνω και τον διαβάζω κάθε μέρα. Τι, γκαβή θα μείνω; Τα κρατώ όλα τα φύλλα. Ελα να σου τα δείξω στο δωμάτιο.

- Ερχεται ο "Ρ" στο Γοργογύρι;

- Αν έρχεται ρωτάς; Κάθε μέρα και τον περιμένουμε.

Ξανά αγκαλιάσματα αποχαιρετισμού.

Δημήτρης ΚΗΠΟΥΡΟΣ

Την άμεση σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου για το συντονισμό του αγώνα ενάντια στην οικοπεδοποίηση του στρατοπέδου του Χαϊδαρίου, ζητά η "Δημοτική Ενωτική Κίνηση Χαϊδαρίου" (ΔΕΚΧ) με επιστολή της προς τον πρόεδρο του Σώματος.

Η ΔΕΚΧ προτείνει να κληθούν και να συμμετάσχουν στη συνεδρίαση του παραπάνω ΔΣ οι δημότες, οι μαζικοί φορείς και εκπρόσωποι της "Πρωτοβουλίας πολιτών για την απομάκρυνση του στρατοπέδου και ενάντια στην οικοπεδοποίησή του".

Στην επιστολή υπενθυμίζεται ότι στις 9/10/98, οι υπουργοί Εθνικής Αμυνας και ΠΕΧΩΔΕ, σε κοινή τους συνέντευξη, ανακοίνωσαν "την απομάκρυνση των στρατοπέδων από τα αστικά κέντρα"... οικοπεδοποιώντας το 20 - 30% της έκτασης του κάθε στρατοπέδου για να καλυφθεί το κόστος μετεγκατάστασης!

"Αυτό σημαίνει ότι μια τεράστια έκταση άνω των 1.000 στρεμμάτων του στρατοπέδου Χαϊδαρίου θα κατατμηθεί σε οικόπεδα που θα τσιμεντοποιηθούν, με αποτέλεσμα την καταστροφή και των ελάχιστων ελεύθερων χώρων, που έχουν απομείνει στην Αθήνα, και την επιβάρυνση ακόμη περισσότερο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης", τονίζει η ΔΕΚΧ. Και υπογραμμίζει: "Το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας πρέπει να αντιδράσει άμεσα σ' αυτή την απόφαση - πρόκληση, πρέπει να μην επιτρέψει την καταστροφή και την οικοπεδοποίηση του στρατοπέδου Χαϊδαρίου".

Η αίτηση της ΔΕΚΧ έγινε δεκτή από τη δημοτική αρχή και το θέμα εντάχθηκε στην ημερήσια διάταξη της επόμενης συνεδρίασης του ΔΣ.

Εξάλλου, με ανακοίνωσή της, η "Πρωτοβουλία πολιτών για την απομάκρυνση του στρατοπέδου Χαϊδαρίου" τονίζει ότι σε περίπτωση εφαρμογής αυτών των κυβερνητικών σχεδίων, η καταστροφή δε θα αφορά μόνο την περιοχή της Δυτικής Αθήνας αλλά ολόκληρου του Λεκανοπεδίου.

Κι αυτό γιατί, όπως εξηγεί η "Πρωτοβουλία", το στρατόπεδο καταλαμβάνει μια έκταση 3.328 στρεμμάτων στους πρόποδες του Ποικίλου Ορους και στους Δήμους Χαϊδαρίου και Περιστερίου, με πανοραμική θέα προς την Αθήνα και τον Πειραιά, δηλαδή αποτελεί μια εν δυνάμει "όαση" για την ευρύτερη περιοχή της υποβαθμισμένης Δυτ. Αθήνας. Ηδη, εντός του στρατοπέδου υπάρχουν πολλά πεύκα και πολλοί και μεγάλοι ελεύθεροι χώροι για ενίσχυση του πράσινου και δραστηριοτήτων προς όφελος των κατοίκων.

Σε περίπτωση, όμως, που εφαρμοστεί η μετεγκατάσταση του στρατοπέδου... διά της οικοπεδοποίησης, τότε, μια τεράστια έκταση 660 - 1.000 στρεμμάτων - "αρχικά", σύμφωνα με την "Πρωτοβουλία" - "θα κατατμηθεί σε "οικόπεδα με θέα" και στη συνέχεια θα μετατραπεί σε μάζα από μπετόν και άσφαλτο, με κτίρια και πολυκατοικίες που θα "κρύβουν τη θέα"".

Η "Πρωτοβουλία" τονίζει ότι "το πρόβλημα της οικοπεδοποίησης του στρατοπέδου Χαϊδαρίου είναι υπερτοπικό και αφορά όλους τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας", η οποία διαθέτει μόλις 2,5 τετραγωνικά μέτρα πράσινου και 5 τ.μ. ελεύθερων χώρων ανά κάτοικο, όταν οι διεθνείς προδιαγραφές επιτάσσουν τουλάχιστον 15 τ.μ. πράσινου και 25 τ.μ. ελεύθερων χώρων ανά κάτοικο...

Η "Πρωτοβουλία πολιτών" επισημαίνει πως, παρότι ο Δήμος Χαϊδαρίου είχε διαφορετικές προτάσεις όσον αφορά στην αξιοποίηση του στρατοπέδου, τώρα σιωπά, δεν ενημερώνει τον κόσμο, ούτε έχει πάρει κάποια άλλη πρωτοβουλία, τη στιγμή που το σχετικό νομοσχέδιο "βρίσκεται στις νομικές υπηρεσίες της κυβέρνησης, με προοπτική να κατατεθεί για ψήφιση πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων".

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ

Το μήνυμα από τις κινητοποιήσεις του λαού του Χαϊδαρίου είναι σαφές: Να απομακρυνθεί το στρατόπεδο και να αποδοθεί στον ίδιο και όχι σε ιδιώτες...

Ανάλογη εικόνα θα παρουσιάζει το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, αν η μετεγκατάστασή του συνοδευτεί από οικοπεδοποίηση