- Πώς φτάσατε στο νικηφόρο αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών;

- Ο Δήμος Κορεστίων είναι ένας καινούριος δήμος, που δημιουργήθηκε από τη συνένωση επτά κοινοτήτων - Αγ. Αντωνίου, Γάβρου, Κρανιώνος, Μακροχωρίου, Μαυροκάμπου, Μελά, Χαλάρων. Η περιοχή είναι απομονωμένη και υποβαθμισμένη και χρόνια βασανίζεται από παλιές καταστάσεις. Τα μέλη του συνδυασμού μας, νέοι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους, έκαναν μία συλλογική προσπάθεια για να γίνουν βήματα προς τα εμπρός. Η παράταξή μας μπήκε στο στίβο της μάχης με ένα πολυσυλλεκτικό ψηφοδέλτιο και μεγάλους στόχους, τους οποίους πέτυχε.

Στις εκλογές εκτός από εμάς συμμετείχαν ακόμα δύο συνδυασμοί. Ενας που στηριζόταν από τη ΝΔ και την Πολιτική Ανοιξη και ένας συνδυασμός που φερόταν ως ανεξάρτητος, την ώρα που υποψήφιος δήμαρχός του ήταν ο γραμματέας της Τοπικής Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ. Από την αρχή της προεκλογικής περιόδου ξεπεράσαμε τα"στεγανά" και καταφέραμε να περάσουμε στο δεύτερο γύρο και να γίνουμε Δημοτική Αρχή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είμαστε ο μόνος συνδυασμός που ξεκίνησε και συνεχίζει να είναι ανεξάρτητος και πολυσυλλεκτικός με προοδευτική κατεύθυνση.

- Ποιες είναι οι προοπτικές που ανοίγονται από δω και πέρα;

- Μας περιμένουν πάρα πολλά. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη στην περιοχή και η παρέμβαση που πρέπει να γίνει σε όλους τους τομείς είναι μεγάλη. Στον τομέα της ανάπτυξης, της αγροτικής παραγωγής, του πολιτισμού χρειάζεται να γίνουν πάρα πολλά. Θα χρειαστεί "να πουλήσουμε ακριβά το τομάρι μας" για να κάνουμε μια θετική πορεία.

Ηδη η περιοχή βρίσκεται σε ένα τέλμα. Οι πρόεδροι των μέχρι σήμερα κοινοτήτων δεν έχουν προσφέρει τα αναμενόμενα, δεν έχουν υψώσει τη φωνή τους, δεν έχουν αντισταθεί. Εμείς αρνούμαστε να συνεχίσουμε αυτή την κατάσταση. Θα είμαστε μία Δημοτική Αρχή όλων των χωριών και όλων των ανθρώπων και ο συνδυασμός μας μπορεί να το καταφέρει αυτό.

- Ποια είναι τα πρώτα πράγματα που θα κάνετε, ως καινούριος δήμαρχος ενός νέου δήμου;

- Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η οργάνωση του δήμου. Να σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί από την υποβάθμιση και να μπορέσουμε να βάλουμε και δύο λιθαράκια στο χώρο της ανάπτυξης. Σκοπός μας είναι να σταθούμε δίπλα στην αγροτιά και όχι απέναντί της. Στην περιοχή μας η παραγωγή του φασολιού είναι πολύ δύσκολη, καθώς χρόνια τώρα η τιμή τους είναι καθηλωμένη σε χαμηλά επίπεδα. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε καλύτερους τρόπους προώθησης του προϊόντος και αν χρειαστεί να βρούμε νέες καλλιέργειες.

Σαν Δημοτική Αρχή θα αγωνιστούμε για να πάψει η απομόνωση των κατοίκων, να γίνουν έργα οδοποιίας να γίνει ο δρόμος από τον Μελά που να μας συνδέει με τη Φλώρινα, ώστε να διευκολυνθεί η διέλευση των κατοίκων των χωριών. Ενώ θα δώσουμε μεγάλη βαρύτητα στην τρίτη ηλικία, που είναι η πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής μας. Θα τους συμπαρασταθούμε και θα τους πλησιάσουμε. Επίσης πρέπει να μπορέσουμε να κρατήσουμε τη νεολαία στα χωριά. Νεολαία που φεύγει για τις μεγάλες πόλεις εξαιτίας των χαμηλών εισοδημάτων. Να σημειωθεί ότι κάθε τετραετία οι ψηφοφόροι είναι όλο και λιγότεροι. Μια πρόταση που έχουμε εμείς για την αύξηση του αγροτικού εισοδήματος είναι να δοθεί η δασική εκμετάλλευση στους κατοίκους, ενώ μπορεί να αναπτυχθεί ο αγροτουρισμός στην περιοχή. Ολα αυτά βέβαια θα γίνουν με την προϋπόθεση ότι η πολιτεία θα διαθέσει τα απαραίτητα κονδύλια για να πραγματοποιηθούν όλα τα απαραίτητα έργα.

Ε. Γ.

Ο ΣΕΒ, ως ένας από τους αυθεντικότερους εκφραστές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, δήλωσε πως κανένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να αλλάξει τις κεντρικές στρατηγικές που έχουν επιλεγεί. Προχωρώντας, μάλιστα, και σε μια πιο... πολιτική διατύπωση της μελλούμενης στάσης του μπροστά στο ενδεχόμενο να χαλαρώσει σε οποιοδήποτε τομέα ο προσανατολισμός της ασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής, εξήγησε προς τους κυβερνώντες πως "στην παρούσα συγκυρία είναι βέβαιο ότι οι χαμένοι των επόμενων εκλογών θα ήταν εκείνοι, που θα απέτρεπαν την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ". Οι θύρες, βέβαια, που επιχείρησαν να παραβιάσουν οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ, απευθυνόμενοι στο πολιτικό τους προσωπικό, ήταν ήδη ανοιχτές.

***

***

Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για τις συνέπειες που έχει η τυφλή υποταγή στις επιδιώξεις του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Το ΚΚΕ και ο "Ρ" έχουν αποκαλύψει πολλές από τις καταστροφικές πλευρές των επιλογών της άρχουσας τάξης. Για το ανελέητο χτύπημα των λαϊκών κατακτήσεων και την αναβίωση του εργασιακού μεσαίωνα. Για το γενικότερο κόστος που συνεπάγονται αυτές σε βάρος του λαού και της χώρας. Για το ποιος τελικά κερδίζει και ποιος χάνει. Μια από τις καλύτερες απαντήσεις για τις στοχεύσεις και τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, τον ίδιο της το ρόλο στα κατά καιρούς "οράματα" που σερβίρει στον ελληνικό λαό, το ρόλο των κυβερνώντων και τη διαπλοκή τους με την οικονομική ολιγαρχία, τη δίνει ο "Ριζοσπάστης" στις ...14 του Σεπτέμβρη του 1947! Εκείνη τη μέρα δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδο σχόλιο του Κ. Καραγιώργη (το αναδημοσίευσε χτες η εφημερίδα μας) με τίτλο "ΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ" και με αφορμή την έκθεση που είχε συντάξει ο αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης Πολ Πόρτερ, επικεφαλής της πρώτης Οικονομικής Αποστολής των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Εμείς περιοριζόμαστε να παραθέσουμε ορισμένα αποσπάσματα από εκείνο το κείμενο του "Ρ", στο οποίο υπάρχουν και αναφορές από την έκθεση του Πόστερ, και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Απλά, "εκσυγχρονίζοντας" το ρόλο που έπαιζαν τότε οι ΗΠΑ με την ΕΕ σήμερα, "αλλάζοντας" τα ονόματα που εννοούνται χωρίς ν' αναφέρονται στους σημερινούς ευυπόληπτους πολίτες και "προσαρμόζοντας" το λεκτικό καθωσπρεπισμό των ημερών μας στην ουσία των όρων και των ρόλων...

***

"Τα κέρδη της είναι μυθικά. Κυριολεκτικά απίστευτα και για τα καπιταλιστικά μέτρα και σταθμά. Ο κ. Πόρτερ μάς δίνει μερικούς χαρακτηρισμούς: "Η καβαλιστική, εμπορική και τραπεζιτική κλίκα θέτει επάνω απ' όλα τα κερδοσκοπικά της προνόμια. Τα μέλη της επέτυχαν να διατηρήσουν το φορολογικόν σύστημα που είναι τελείως υπέρ αυτών. Αντιτίθεται εις τον έλεγχον του συναλλάγματος επειδή εμποδίζει την αποθησαύρισιν των κερδών τους εις τας τράπεζας του Καϊρου και της Αργεντινής. Ιδιαιτέρως σκανδαλώδη είναι τα εφοπλιστικά κέρδη, ανερχόμενα εις τεράστια ποσά. Και όμως η χρεωκοπημένη ελληνική κυβέρνησις δεν ωφελείται σχεδόν καθόλου απ' αυτά. Τα κέρδη των ναυτεργατών πηγαίνουν εις την Ελλάδα, αλλά τα κέρδη των εφοπλιστών κρύβονται εις το εξωτερικόν (...)".

"Αυτή η χρηματιστική ολιγαρχία είναι ο βραχνάς της Ελλάδας. Ητανε με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς. Υστερα, φυσικά, με τους Αγγλους. Τώρα είναι με τους Αμερικανούς. Τους αγκαλιάζει, τους γλείφει, τους προσκυνάει. Σκύβει δουλικά το σβέρκο της και σε τέτοιες καταπληκτικές καρπαζιές σαν αυτές τις απανωτές του μίστερ Πόρτερ. Αλλά σηκώνει τέτοιες προσβολές η ολιγαρχία μας και οι κατ' εικόνα και ομοίωσιν πολιτικοί της (...)".

Οσες κυβερνήσεις κι αν έχουν αλλάξει, λέει στη συνέχεια ο Κ. Καραγιώργης, "σε όλες ήταν μέσα κι από πάνω η ολιγαρχία του πλούτου. Αυτή κατεβρόχθισε όλα τα αποθέματα των πρώτων υλών (...). Αυτή έκανε λιανά για λογαριασμό της όλο το δημόσιο χρυσάφι. Αυτή με τη μέθοδο του πληθωρισμού κατεβρόχθιζε τα δάνεια που έπαιρνε από την Εθνική. Αυτή έδιωξε όλα τα κέρδη της έξω. Αυτή δεν άφησε να ζυγώσουν στην Ελλάδα τα ιλιγγιώδη εφοπλιστικά κέρδη, πληρωμένα με τη σάρκα και τα κόκαλα χιλιάδων πνιγμένων ναυτεργατών. Αυτή έφερε τη χώρα στο χείλος της αβύσσου, ακόρεστη για κέρδη, άκαρδη κι αδυσώπητη. Αυτή έγινε το δεξί χέρι των ξένων για να εξανδραποδίσουν ολόκληρο τον ελληνικό λαό, πρώτα με την αγγλοελληνική συμφωνία και τώρα με την αμερικανοελληνική. (...) Δε θα εδίσταζε να τινάξει στον αέρα ολόκληρη τη χώρα όπως είναι και ευρίσκεται, αρκεί να έχει ρευστοποιήσει πρώτα (...) τα κέρδη της (...).

"Αυτά τα ακούει βερεσέ η πλουτοκρατική ολιγαρχία (η "Εστία" βαράει πάλι την καμπάνα της "ατομικής πρωτοβουλίας" στο χθεσινό άρθρο της, απαντώντας στον κ. Πόρτερ). Γιατί ξέρει πως έχει δεμένο το γάιδαρό της, δηλαδή την κυβέρνηση... (...)

"Αλλά βερεσέ τ' ακούει και ο ελληνικός λαός. Γιατί δεν περίμενε από τον κ. Πόρτερ να του πει με τι εκμεταλλευτικά τέρατα έχει να παλέψει. Και έχει φτάσει στο συμπέρασμα ότι αν δεν τσακιστεί αυτή η Λερναία Υδρα της ολιγαρχίας, ευτυχία και προκοπή ο λαός μας δε θα δει".

Και ο νοών νοείτω!

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Μία από τις καλύτερες απαντήσεις για το περιεχόμενο των στοχεύσεων και των επιδιώξεων της άρχουσας τάξης γύρω από τη στρατηγική της ΟΝΕ, τον ίδιο της το ρόλο στα κατά καιρούς "οράματα", που σερβίρει στον ελληνικό λαό, το ρόλο των κυβερνώντων και τη διαπλοκή τους με την οικονομική ολιγαρχία, τη δίνει ο "Ριζοσπάστης" στις 14 του Σεπτέμβρη του 1947!