Στη μνήμη του αγαπημένου ανιψιού μας ΠΕΤΡΟΥ ΠΕΤΡΟΥΜΙΑ και για τα 80χρονα του ΚΚΕ, προσφέρουμε 20.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Γλυφάδας.

Γιώργος και Κούλα Οικονομίδου

* * *

Ο Βαγγέλης Λεμπέσης πρόσφερε στο ΚΚΕ 15.000 δρχ., στη μνήμη και αντί για μνημόσυνο του αδελφού του ΜΑΚΗ (Ευθύμιου).

* * *

Στις 27 Αυγούστου έσβησε το καντήλι της ζωής του αξέχαστου ΠΑΝΤΑΖΗ ΝΟΥΛΗ.Γεννήθηκε το 1908 στο Μονοδέντρι Ηπείρου, από όπου ξεκίνησε το μακρύ δρόμο της ζωής. Σπούδασε καθηγητής Μαθηματικών και στα χρόνια της Κατοχής εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, μαζί με την πολύ καλλιεργημένη μάνα του. Ορθωσε το ανάστημά του στα κατοχικά πολυβόλα των Γερμανών. Συνέδεσε το όνομά του με την Εθνική Αντίσταση ως αδούλωτος Ελληνας, πιστός στο χρέος προς την πατρίδα, την ώρα που κάποιοι άλλοι προσκυνούσαν τον αγκυλωτό σταυρό, αμαυρώνοντας το ελληνικό όνομα.

Υπήρξε υπόδειγμα άριστου ανθρώπου. Κατάφερε να φύγει από την πρόσκαιρη και αμφισβητούμενη κοινωνία αλώβητος, πάλλευκος και αγνός. Κατέβηκε στον τάφο, βασίλεψε, όπως και ο ήλιος μέσα στη θάλασσα ή πίσω από τη θολή γραμμή του ορίζοντα. Θα χαθεί, όμως, μόνο το σώμα του. Η αγωνιστική του παρακαταθήκη, η προσφορά του στην κοινωνία θα είναι τηλαυγής φάρος, πυρσός αναμμένος, τόσο λαμπερός, όσο και ο ήλιος.

Ηταν από εκείνους, που, στο πέρασμά τους από τη ζωή, φύτεψαν σπόρους αγώνα, που σίγουρα θα φυτρώσουν. Θα φυτρώσουν, γιατί ποτίζονται από τα ολοπύρινα δάκρυα των προσφιλών του προσώπων, που γοργοκυλούν στο χώμα σαν ασημένιες σταγόνες. Τα κλείνει μέσα της η γη, που δεν έκλεισε πολυτιμότερο αδάμαντα από το κάθε δάκρυ μας. Σταμάτησε η καρδιά του Πανταζή Νούλη να χτυπάει, μα δε θα πεθάνει ποτέ. Θα είναι αιώνιος σαν του βοριά την πνοή, του Μονοδέντρι και της φύσης τη μουσική. Σαν το κελάηδημα των πουλιών και της βροντής τον κρότο. Θα είναι αγέρας και σύννεφο, θα γίνει ανεμοβρόχι, που θα ποτίζει το δέντρο της ζωής και θα το κρατάει αειθαλές, αναπαύοντας στον ίσκιο του τους επιγόνους του.

Με τα μάτια της ψυχής μας βουρκωμένα και την καρδιά πλημμυρισμένη από πόνο, αλησμόνητε, καλέ μου φίλε Πανταζή, ήρθαμε να σε αποχαιρετίσουμε στο χωρίς γυρισμό ταξίδι σου. Ηξερες καλά ότι στη ζωή μετράνε οι φίλοι και έκανες πολλούς, αυτούς που σήμερα όλοι μαζί σε κατευοδώνουμε περίλυποι στο δρόμο για την τελευταία σου κατοικία.

Καλό σου ταξίδι, αγαπημένε μας Πανταζή και αιώνια η μνήμη σου.

Ο φίλος σου ο καρδιακός Γιάννης Γεωργόπουλος

* * *

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΠΗΣ,Τριατατικός, αξιωματικός Διαβιβάσεων της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Ρούμελης, σκοτώθηκε στις 2 Δεκέμβρη 1944, όταν τμήμα που στάθμευε στα Βάγια Θήβας πολυβολήθηκε από αγγλικό αεροπλάνο, ενώ η πατρίδα μας ήταν πλέον ελεύθερη από τους Γερμανούς.

Στη μνήμη του, η αδελφή του Ελένη Τσιλίκα πρόσφερε, μέσω ΚΟΒ Κυψέλης, 30.000 δρχ. για τις δημοτικές εκλογές.