Συνεχίζουμε σήμερα τη δημοσίευση παρεμβάσεων στην ημερίδα για την Αμυντική Βιομηχανία που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ, με αυτή τουΜάρκου Αλεξίου,από την ΠΥΡΚΑΛ, ο οποίος σημείωσε:

"Αγαπητοί φίλοι,

Η ΠΥΡΚΑΛ είναι μια εταιρία που δραστηριοποιείται στον τομέα των πυρομαχικών εδώ και 124 χρόνια. Στη μακρόχρονη δραστηριότητά της έχει συμβάλλει ουσιαστικά στη στήριξη της αμυντικής θωράκισης της χώρας, καλύπτοντας με πυρομαχικά τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Ειδικότερα μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η ΠΥΡΚΑΛ κάλυπτε σχεδόν το 100% των αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων. Μεταπολεμικά η δραστηριότητά της περιορίστηκε μόνο σε κάποιες παραγγελίες του ΝΑΤΟ και αργότερα σχεδόν μόνο στην εξυπηρέτηση ενός πολύ μικρού μέρους των αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων σε πυρομαχικά.

Σήμερα η ΠΥΡΚΑΛ, όπως και η υπόλοιπη Αμυντική Βιομηχανία, αντιμετωπίζει πολλά και οξυμένα προβλήματα. Παραθέτουμε ορισμένα από αυτά: η ελλειμματική λειτουργία (τα χρέη της ανέρχονται σε 134 δισ. δρχ.), έλλειψη παραγγελιών, υποαπασχόληση μηχανημάτων και προσωπικού, έλλειψη κονδυλίων για εκσυγχρονισμό.

Τα παραπάνω προβλήματα δε δημιουργήθηκαν μέσα σε μια μέρα, αλλά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής, την οποία με συνέπεια άσκησαν όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, που στόχο είχε τον περιορισμό της ανάπτυξης των αμυντικών βιομηχανιών και την ενίσχυση των μεταπρατικών συμφερόντων που δρουν στο χώρο της Αμυντικής Βιομηχανίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΠΥΡΚΑΛ που - όταν ανήκε στον ιδιώτη - λειτουργούσε με ένα ιδιαίτερο καθεστώς σχέσης με τις Ενοπλες Δυνάμεις και είχε μια ιδιαίτερη προνομιακή σχέση με το κράτος. Χαρακτηριστικά διέθετε τότε, πενταετείς συμβάσεις που εξασφάλιζαν τις ετήσιες παραγγελίες από τις Ενοπλες Δυνάμεις, εξασφαλισμένη κάλυψη του απολογιστικού κόστους, εξασφαλισμένο ελάχιστο ετήσιο κέρδος, χορήγηση επενδυτικών δανείων με ειδικούς προνομιακούς όρους κλπ.

Με το πέρασμα της ΠΥΡΚΑΛ στο κράτος άλλαξε και η προηγούμενη σχέση λειτουργίας και εκτός αυτού ανέλαβε και τις υποχρεώσεις του ιδιώτη που ήταν της τάξης των 11 δισ. δρχ., ποσό 7,5 φορές πάνω από τα κεφάλαιά της. Στη συνέχεια έχουμε συγκεκριμένη αρνητική αντιμετώπιση της εταιρίας από τη μεριά των εκάστοτε κυβερνήσεων με χαρακτηριστικά δείγματα τις παραγγελίες μικρού ύψους που υπογράφονταν καθυστερημένα και δεν επαρκούσαν για την κάλυψη του λειτουργικού της κόστους, ενώ το ίδιο διάστημα πυρομαχικά που έβγαζε ή μπορούσε να βγάλει η ΠΥΡΚΑΛ εισάγονταν από το εξωτερικό. Επίσης πρωτοποριακά πυρομαχικά, μοναδικά στον κόσμο τότε, όπως τα βομβιδιοφόρα 4,2 ιντσών και 155 χιλιοστών, όχι μόνο δε στηρίχτηκαν, αλλά σαμποταρίστηκαν. Τα ελλείμματα με εντολή των κυβερνήσεων καλύπτονταν από δανεισμό και αυτό αύξανε συνεχώς τα χρέη της, η όποια δε χρηματοδότηση δεν δινόταν στη χρονική στιγμή που έπρεπε, ούτε για το λόγο που έπρεπε. Με εντολή των κυβερνήσεων πήγαινε για να πληρωθούν οι μισθοί και όχι η παραγωγική διαδικασία. Αυτή ήταν, όπως αποδείχτηκε, μια σκόπιμη τακτική υπερχρέωσης της εταιρίας. Το 1990 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, επικαλούμενη την εξυγίανση των αμυντικών βιομηχανιών, προχώρησε σε απολύσεις: μόνο στην ΠΥΡΚΑΛ έγιναν 1.200. Η παραπάνω ενέργεια οδήγησε στο να φύγει το πιο έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό και η εταιρία να καταστεί παραγωγικά νεκρή, πράγμα που μείωσε τον τζίρο της και αύξησε τα ελλείμματά της.

Φίλες και φίλοι,

Η κατάσταση σήμερα για τις αμυντικές βιομηχανίες είναι πιο δύσκολη. Οι δυσκολίες πηγάζουν από την εφαρμογή του Προγράμματος Σύγκλισης, στα πλαίσια του οποίου η κυβέρνηση προχωρά στην ιδιωτικοποίηση και το χτύπημα του δημόσιου τομέα. Με τη λογική αυτή αντιμετωπίζεται και η Αμυντική Βιομηχανία. Επιπροσθέτως οι εξελίξεις στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη δημιουργία της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης και τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται για τον περιορισμό της εθνικής πολιτικής και στον τομέα της αμυντικής αγοράς, με τη δημιουργία Ενιαίας Αμυντικής Αγοράς, μεγαλώνουν την εξάρτηση της χώρας μας και δημιουργούν νέες αρνητικές συνθήκες.

Απόψεις του τύπου ότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας, η ελληνική Αμυντική Βιομηχανία μπορεί να έχει μέλλον, είναι λανθασμένες γιατί αγνοούν τη σκληρή πραγματικότητα, ότι οι οικονομικές σχέσεις στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν είναι ισότιμες, αλλά έντονα ανταγωνιστικές και επιβάλλεται η δύναμη των ισχυρών. Ποια εταιρία και ποια χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα εκχωρήσει κάτι που έχει οικονομικό ενδιαφέρον, σε άλλη χώρα; Την πραγματικότητα αυτή αντιμετώπισαν και μια σειρά άλλοι κλάδοι της οικονομίας της χώρας μας, που είχαν καλύτερες προϋποθέσεις και χτυπήθηκαν. Αλλωστε, ούτε γι' αυτήν την κατεύθυνση έχουν ετοιμαστεί οι αμυντικές βιομηχανίες, ώστε ανταγωνιστικά να πάρουν μέρος σε μια τέτοια διαδικασία συνεργασιών, συμπαραγωγών και κοινών προγραμμάτων.

Αντίθετα, η πολιτική που ετοιμάζεται να εφαρμόσει η σημερινή κυβέρνηση στοχεύει να αντιμετωπίσει τα χρόνια προβλήματα της Αμυντικής Βιομηχανίας με μέτρα που δοκιμάστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν και όχι μόνο απέτυχαν, αλλά όξυναν παραπέρα τα προβλήματα της Αμυντικής Βιομηχανίας. Τα μέτρα που προωθεί σήμερα η κυβέρνηση δε βρίσκονται στην κατεύθυνση εξυγίανσης, ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού της Αμυντικής Βιομηχανίας, αλλά στη μείωση των ελλειμμάτων της, όχι με την αύξηση του τζίρου και τη βελτίωση της λειτουργίας των επιχειρήσεων, αλλά μέσα από σημαντική συρρίκνωση του προσωπικού και των δραστηριοτήτων της. Ηδη υπάρχει πρόταση για μείωση του προσωπικού της Αμυντικής Βιομηχανίας κατά 1.700 άτομα (600 εργαζόμενοι στην ΠΥΡΚΑΛ, 500 εργαζόμενοι στην ΕΒΟ, 300 εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ και 300 εργαζόμενοι στην ΕΑΒ). Και όλα αυτά σε μια περίοδο που υλοποιείται ένα γιγάντιο εξοπλιστικό πρόγραμμα και κατασκευάζονται αρκετά μεγάλα έργα.

Για ανάπτυξη εξάλλου δεν προβλέπεται κανένα κονδύλι στον προϋπολογισμό, η δε οικονομική δυνατότητα των επιχειρήσεων είναι γνωστή. Η έκθεση άλλωστε του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΥΡΚΑΛ στο Συμβούλιο των μετόχων αποσαφηνίζει πλήρως τις προθέσεις της κυβέρνησης. Προτείνεται:

α) Η ΠΥΡΚΑΛ να λειτουργεί με βάση ύψους παραγγελιών 12 έως 14 δισ. δρχ., πράγμα που σημαίνει ότι θα μείνει η μισή από ό,τι είναι σήμερα (σημερινό κόστος λειτουργίας 25 δισ. δρχ., από τα οποία τα 11,5 δισ. δρχ. είναι για τη μισθοδοσία).

β) Μείωση του προσωπικού.

γ) Μελέτη για μετεγκατάσταση των δραστηριοτήτων του Υμηττού και της Ελευσίνας.

δ) Οικονομική αξιοποίηση των παραπάνω εγκαταστάσεων κτλ.

Ειδικότερη προσοχή θέλει η πρόταση για μετεγκατάσταση των δραστηριοτήτων. Γενικά σαν Κομματικές Οργανώσεις δεν είμαστε αντίθετοι με διαδικασίες μετεγκαταστάσεων και ενοποιήσεων των επιχειρήσεων. Ομως η σχεδιαζόμενη από την κυβέρνηση μετεγκατάσταση, συνδυάζεται με τη συγχώνευση των επιχειρήσεων ΠΥΡΚΑΛ και ΕΒΟ. Προτείνεται, όχι με στόχο τη δημιουργία μιας νέας υγιούς σύγχρονης εταιρίας που θα διατηρήσει και θ' αυξήσει τις δραστηριότητες και το προσωπικό, αλλά σαν ενέργεια που θα οδηγήσει σε συρρίκνωση και της παραγωγής και του προσωπικού και γι' αυτό είμαστε αντίθετοι.

Τι προτείνουμε:

1. Για μας η ΠΥΡΚΑΛ έχει δυνατότητες ανάπτυξης και γι' αυτό η όποια παρέμβαση πρέπει να είναι σε αναπτυξιακή κατεύθυνση.

2. Είμαστε αντίθετοι με τις μετατάξεις και τη συρρίκνωση. Για μας κριτήριο για το προσωπικό είναι η λειτουργία των μηχανημάτων. Γι' αυτό λέμε ούτε μια θέση εργασίας χαμένη. Αυτό απαιτεί άμεσο πρόγραμμα παραγωγικής λειτουργίας με την εξασφάλιση παραγγελιών και την άμεση χρηματοδότηση προγράμματος επενδύσεων άμεσου χαρακτήρα.

3. Συμπαραγωγές: Η εταιρία να προχωρά σε συμπαραγωγές με ντόπιες και ξένες βιομηχανίες, μόνο στην περίπτωση που η ίδια δεν μπορεί να παράγει κάποια πυρομαχικά. Οι όποιες συμπαραγωγές πρέπει να γίνονται ύστερα από εξασφάλιση μεταφοράς τεχνογνωσίας στην εταιρία.

4. Αξιοποίηση των μεγάλων δυνατοτήτων της εταιρίας στον εμπορικό τομέα, όπως μεγάλα έργα, έργα ΔΕΗ. Στροφή στον τομέα των σύγχρονων εκρηκτικών (γαλακτώματα) για τα τεχνικά έργα, αλλά και στον τομέα των ανταλλακτικών, όπου δαπανώνται πάνω από 100 δισ. δρχ. το χρόνο και των οποίων οι ελληνικές εταιρίες εκτιμιέται ότι μπορούν να κατασκευάσουν πάνω από το 70%.

5. Αμεση αντιμετώπιση και ρύθμιση των χρεών σύμφωνα και με την απόφαση της Βουλής το 1995.

6. Δημιουργία του Φορέα Αμυντικής Βιομηχανίας που θα συντονίζει τη δράση και την ανάπτυξη των εταιριών.

Τελειώνοντας πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο ν' αντιμετωπιστούν τα σχέδια της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση της Αμυντικής Βιομηχανίας. Στην κατεύθυνση αυτή θα συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος και το συντονισμό της δράσης των εργαζομένων".