"Η ιστορία έχει δείξει ότι γράφεται πάντοτε από τους αγώνες των λαών. Είναι ανάγκη να σχηματιστεί ένα μέτωπο λαϊκών δυνάμεων, που θα διεκδικήσει, θα απαιτήσει, θα επιβάλλει στο μέγιστο βαθμό τα συμφέροντα των εργαζομένων όλης της χώρας, κάθε περιοχής, κάθε στρώματος εργαζομένων. Ξεκινήστε από το πρόβλημα που σήμερα σας αφορά, δηλαδή να επιβάλλετε με τους αγώνες σας τη δημιουργία του λιθανθρακικού σταθμού της ΔΕΗ".

Με την παραπάνω προτροπή ολοκλήρωσε την ομιλία του στην ημερίδα ο Νίκος Μπατιστάτος,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, εκτενή αποσπάσματα της οποίας δημοσιευει ο "Ρ".

"H περιοχή της Νότιας Εύβοιας, ειδικότερα η περιοχή του Αλιβερίου - είπε αρχίζοντας την ομιλία του ο Ν. Μπατιστάτος - έχει ιστορικά το προβάδισμα στην εκμετάλλευση των εγχώριων λιγνιτικών κοιτασμάτων, για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Οταν στη 10ετία του '50, αποφασίστηκε η ίδρυση της ΔΕΗ σαν ενιαίου, δημόσιου φορέα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας, μπήκε και το θέμα της αξιοποίησης των εγχώριων κοιτασμάτων λιγνίτη, που και οικονομικά ήταν συμφέρουσα λύση για τη χώρα μας, αλλά και έδωσε σ' ένα βαθμό και μια δυνατότητα άμυνας στις πιέσεις και τα "παιχνίδια" των πολυεθνικών του πετρελαίου, που σε διεθνές επίπεδο κυριαρχούσαν.

Τα αποτελέσματα από τη δημιουργία των λιγνιτικών ΘΗΣ στο Αλιβέρι, αλλά και στις άλλες περιοχές της χώρας (Πτολεμαϊδα, Μεγαλόπολη, Αμύνταιο), υπήρξαν εν γένει θετικά, σε εθνικό επίπεδο και τοπικά.

Δυστυχώς όμως, στο Αλιβέρι τα κοιτάσματα λιγνίτη τέλειωσαν ή τουλάχιστον οι ποσότητες που υπάρχουν είναι μικρές για να τροφοδοτήσουν έστω και μια μονάδα λιγνιτική. Επίσης δυστυχώς, όπως συμβαίνει σ' όλες τις χώρες που κυριαρχεί η ασύδοτη οικονομία της "αγοράς", δεν υπήρξε μελλοντικός σχεδιασμός, πρόβλεψη για τη μελλοντική ανάπτυξη της περιοχής, βέβαια ενταγμένη μέσα σε ένα συνολικό εθνικό σχεδιασμό για τη χώρα. Ετσι, σήμερα, πάνω από το Αλιβέρι, βλέπουμε ότι κρέμεται μια λαιμητόμος, που το απειλεί με ανεργία, συρρίκνωση και ελάττωση των κατοίκων, με αναγκαστική μετανάστευση σε άλλες περιοχές, για να βρουν δουλιά".

Ο ομιλητής, τόνισε πως για την εφαρμογή ενεργειακής πολιτικής με κριτήρια κοινωνικά, αναπτυξιακά και βεβαίως τα περιβαλλοντικά, που παίρνει υπόψη της τα ζητήματα εθνικής ασφάλειας και εθνικής ανεξαρτησίας, είναι αναγκαίος ένας συνολικός εθνικός σχεδιασμός φιλολαϊκής ανάπτυξης. "Για μια τέτοια ανάπτυξη η ηλεκτρική ενέργεια θα πρέπει να θεωρείται στρατηγικής σημασίας και κοινωνικό αγαθό, γι' αυτό η άποψή μας είναι ότι η ΔΕΗ πρέπει να παραμείνει στο Δημόσιο 100% και μοναδικός παραγωγός, μεταφορέας και διανομέας της ηλεκτρικής ενέργειας".

Στο ερώτημα αν χρειάζεται και γιατί λιθανθρακικός σταθμός της ΔΕΗ στο Αλιβέρι, παρατήρησε ότι η όποια απάντηση δοθεί θα πρέπει να στηρίζεται "στο αν αυτό συμφέρει συνολικά τη χώρα μας, το λαό μας, αλλά και αν συμφέρει τους κατοίκους της περιοχής Αλιβερίου". Ο Ν. Μπατιστάτος εξήγησε τις ιδιομορφίες που έχει στη χώρα μας το ηλεκτρικό σύστημα, τα προβλήματα "ευστάθειας" που υπάρχουν και την ανάγκη δημιουργίας σταθμών παραγωγής κοντά στην κατανάλωση κλπ και εξήγησε πώς, λόγω του υψηλού κόστους που έχουν οι σταθμοί που κάνουν χρήση φυσικού αερίου και πετρελαίου, η πλέον συμφέρουσα λύση είναι ο λιθάνθρακας, "που παρουσιάζει το χαμηλότερο κόστος κιλοβατώρας". Σ' αυτά τα πλαίσια - συνέχισε - "βγαίνουν τα συμπεράσματα, για τις επιλογές που πρέπει να κάνουμε στον προγραμματισμό κατασκευής νέων ηλεκτροσταθμών της ΔΕΗ. Η πιο λογική λύση για νέο σταθμό είναι η λιθανθρακική μονάδα στο Αλιβέρι (περίπου 600 MW). Είναι η οικονομικότερη λύση, εξασφαλίζεται πλέον η ευστάθεια του συστήματος, υπάρχουν πολλές πηγές προμήθειας καυσίμου, μπορεί με κατάλληλα μέτρα να προστατευτεί το περιβάλλον. Ακόμα υπάρχει στην ΑΓΕΤ λιμάνι για την εκφόρτωση του άνθρακα, που σε άλλες περιοχές θα απαιτούσε δεκάδες δισ. εκατ. δρχ. για την κατασκευή του. Με βάση όλο αυτό το σκεπτικό, για πολλά χρόνια η ΔΕΗ (μέχρι το 1997) είχε εντάξει στο Πρόγραμμά της το Λιθανθρακικό Σταθμό Αλιβερίου.

Η λιθανθρακική μονάδα της ΔΕΗ θα αποτελέσει ανάσα ζωής,αφού για μερικά χρόνια θα δουλέψουν για την κατασκευή της χιλιάδες άνθρωποι, ενώ αρκετές εκατοντάδες θα μείνουν σαν μόνιμο προσωπικό. Η περιοχή δε θα ζει με τις συντάξεις των συνταξιούχων της ΔΕΗ (που κι αυτές θέλει η κυβέρνηση να τις περικόψει), αλλά και με τις αμοιβές αριθμού εργαζομένων". Ο ομιλητής δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και κάλεσε τους κατοίκους της περιοχής να εντάξουν στις διεκδικήσεις τους το "να γίνουν όλες οι περιβαλλοντικές μελέτες και να τοποθετηθούν κατάλληλα φίλτρα, για να προστατευτεί το περιβάλλον. Αν αυτά γίνουν, τότε η περιοχή μόνο οφέλη θα έχει από το σταθμό λιθάνθρακα", τόνισε χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενος στο "γιατί τορπιλίζεται η μονάδα στο Αλιβέρι", ο ομιλητής ξεσκέπασε τις σκοπιμότητες των αποφάσεων της ΕΕ και της κυβέρνησης και τους στόχους της ΟΝΕ, που "αποτελούν όρους για την εξυπηρέτηση του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου και των μονοπωλίων" γενικά και στο χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας ειδικότερα, μια πολιτική που οδηγεί στην αποδιάρθρωση της ΔΕΗ. Αλλωστε, το κριτήριο της γρήγορης απόσβεσης κεφαλαίου, που εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο, βρίσκεται πίσω από την τακτική που ακολουθείται για το σταθμό του Αλιβερίου.

"Στη βάση αυτού του κριτηρίου - εξήγησε - οι ηλεκτροσταθμοί φυσικού αερίου (ΦΑ), είναι προτιμότεροι από τον ηλεκτροσταθμό λιθάνθρακα ή λιγνίτη, γιατί μπορεί να είναι μεγαλύτερο το κόστος της κιλοβατώρας με ΦΑ, να είναι ενεργειακά σπάταλη η χρήση του ΦΑ για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, όμως απαιτούνται μικρότερα κεφάλαια για την αρχική επένδυση και έτσι μπορεί σε 6-7 χρόνια να εισπράξει τα κεφάλαιά του ο κεφαλαιούχος, αντί να κάνει αποσβέσεις, όπως πρέπει, 2-3 δεκαετίες, που είναι η ζωή των ηλεκτροσταθμών. Ετσι, η ΕΕ για να υπερασπίσει το μεγάλο κεφάλαιο, χρηματοδοτεί και κατευθύνει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμο ΦΑ".

Ο Ν. Μπατιστάτος σημείωσε ότι "είναι ανάγκη να σχηματιστεί ένα μέτωπο λαϊκών δυνάμεων, που θα διεκδικήσει, θα απαιτήσει, θα επιβάλλει στο μέγιστο βαθμό τα συμφέροντα των εργαζομένων όλης της χώρας, κάθε περιοχής, κάθε στρώματος εργαζομένων" και πως "οι εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι μια ευκαιρία να δημιουργηθεί αυτό το μέτωπο. Η ΝΑΣ και οι δημοτικές κινήσεις που βρίσκονται σε σωστή κατεύθυνση, φιλολαϊκή, μπορούν να βοηθήσουν και στη συνέχιση του αγώνα".

Κλείνοντας την ομιλία του ο Ν. Μπατιστάτος, υπογράμμισε την ανάγκη για "τη διατήρηση της ενιαίας δημόσιας 100% ΔΕΗ, που να λειτουργεί με φιλολαϊκά κριτήρια (κοινωνικά, αναπτυξιακά)" και κάλεσε τους παρεβρισκόμενους και το λαό της περιοχής να αγωνιστεί "για μια συνολική φιλολαϊκή ανάπτυξη στην περιοχή, για ένα καλύτερο Αλιβέρι, για μια καλύτερη Ελλάδα".

Η ΔΕΗ είναι σήμερα η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, ένας βιομηχανικός κολοσσός που απασχολεί 35.000 εργαζόμενους. Μια σειρά επιχειρήσεις δουλεύουν αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά για τη ΔΕΗ. Ο τζίρος της φτάνει το 2%-3% του ΑΕΠ της χώρας και έχει ειδικό βάρος στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, στην ανάπτυξη της εγχώριας τεχνογνωσίας και τεχνολογίας, στην εθνική άμυνα, στην ενεργειακή ανεξαρτησία της πατρίδας μας.

Με αυτές τις εκτιμήσεις - διαπιστώσεις, ξεκίνησε την ομιλία του στην ημερίδα της ΝΑΣ, ο Ηλίας Σταμέλος,μέλος του ΔΣ της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Λόγω του ενδιαφέροντος του θέματος, επιλέξαμε και παραθέτουμε στη συνέχεια, εκτενή αποσπάσματα από την εισήγηση του Η. Σταμέλου, ο οποίος, μεταξύ άλλων, επισήμανε:

Σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο, τα μονοπώλια επιδιώκουν να αναλάβουν άμεσα, και με το αζημίωτο, δραστηριότητες που μέχρι χτες ασκούσε το κράτος τους για λογαριασμό τους. Στη χώρα μας αυτό εκφράζεται με ένταση της εξάρτησης πολιτικής και οικονομικής. Με άλλα λόγια η συμμετοχή της χώρας στο διεθνή καταμερισμό, η διεθνοποίηση της οικονομίας μας γίνεται με τέτοιο τρόπο, που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των γερμανικών και γαλλικών μονοπωλίων.

Με την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ και την επικύρωσή της στην ελληνική Βουλή από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΣΥΝ, έγινε ένα σημαντικό βήμα για την "απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας" και αυτό γιατί το άρθρο 129 Β της Συνθήκης του Μάαστριχτ προβλέπει τα ενιαία δίχτυα Ηλεκτρικής Ενέργειας και την πρόσβαση τρίτων σε αυτά.

Α. Την καθιέρωση του ανταγωνισμού με την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην ηλεκτροπαραγωγή και την "απελευθέρωση" των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από το εξωτερικό, κατ' αρχήν από χώρες - μέλη της ΕΕ.

Β. Την υποχρέωση της ΔΕΗ να παραχωρεί τα δίκτυά της έναντι ελεγχόμενου από την ΕΕ κομίστρου.

Γ. Τη διαμόρφωση ζώνης "ελεύθερης αγοράς".

Τα όσα περιγράψαμε σημαίνουν αλλαγές στον τρόπο δράσης της επιχείρησης με την καθιέρωση των περίφημων ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων. Με τον τρόπο αυτό ο εθνικός ενεργειακός σχεδιασμός υπονομεύεται σοβαρά, αφού δε θα επιλέγεται η εθνικά, κοινωνικά, αναπτυξιακά και περιβαλλοντικά βέλτιστη αλλά η φτηνότερη λύση! Εξαιτίας του αποδεσμευμένου κομματιού της κατανάλωσης, που αφορά τους αποκαλούμενους "επιλέγοντες καταναλωτές", θα προκύψουν προβλήματα στην εθνική οικονομία, είτε υπερεπενδύσεων, σπατάλης πόρων κλπ., είτε ενεργειακού ελλείμματος και αυξήσεων των εισαγωγών ΗΕ.

Μέχρι σήμερα στην ανάπτυξη της ΔΕΗ υπήρχε έως έναν ορισμένο βαθμό ο σχεδιασμός, με βάση την αξιοποίηση του λιγνίτη, την ανάπτυξη υδροηλεκτρικών σταθμών. Σήμερα, με βάση τις οδηγίες της ΕΕ στην ανάπτυξη της ηλεκτρικής ενέργειας θα πρυτανεύσει η λογική του κέρδους, η λογική της μικρής σε κόστος επένδυσης και της γρήγορης απόσβεσης των κεφαλαίων που επενδύονται. Η λογική αυτή οδηγεί σε επενδύσεις σε σταθμούς από φυσικό αέριο, σε χώρο και τόπο που θα είναι πιο αποδοτικές για τον επενδυτή (μεγάλο κεφάλαιο). Θα έχουμε ανάπτυξη της ηλεκτρικής ενέργειας με βάση το εισαγόμενο φυσικό αέριο σε βάρος του εγχώριου λιγνίτη (π.χ. Αλιβέρι). Χαρακτηριστική η περίπτωση της μονάδας στο Αλιβέρι.

Στην ίδια λογική των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων εντάσσεται και η προσπάθεια μείωσης του εργατικού κόστους. Θα συμφωνούσα και εγώ ότι είναι μονόδρομος αυτή η πολιτική, για να εξυπηρετήσει όμως τα συμφέροντα των μονοπωλίων είτε αυτά εμφανίζονται σαν επίδοξοι επενδυτές είτε σαν μεγάλοι καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας. Το ότι όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις συμφωνούν είτε αποδέχονται σαν αναγκαίο κακό την πολιτική της ΕΕ δημιουργεί σοβαρές δυσκολίες στην αντιμετώπισή της δεν μπορεί όμως να κρύψει ότι υπάρχει εναλλακτική λύση.

Η εναλλακτική πρόταση πρέπει να ξεκινάει από ένα βασικό δεδομένο. Η ΔΕΗ πρέπει με τη λειτουργία της να εξυπηρετεί τον ελληνικό λαό και τις ανάγκες του, καθώς επίσης και την προγραμματισμένη ανάπτυξη της χώρας. Για την επίτευξη αυτού του στόχου χρειάζεται πριν απ' όλα μια ΔΕΗ που να ανήκει 100% στο Δημόσιο και να είναι μοναδικός παραγωγός, μεταφορέας και διανομέας ηλεκτρικής ενέργειας.

Δεν αρκεί αυτό. Η ΔΕΗ πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό, μέσα από την τιμολογιακή πολιτική, την πολιτική προμηθειών, να σταματήσει να λειτουργεί σαν εργαλείο αναδιανομής πλούτου υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.

Η ΔΕΗ πρέπει να εκσυγχρονιστεί με στόχο:

• Την προσφορά ηλεκτρικής ενέργειας σε υψηλή ποιότητα και χαμηλό κόστος.
• Την προστασία των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, με την καθιέρωση κοινωνικών κριτηρίων στην τιμολογιακή πολιτική.
• Την ολόπλευρη αξιοποίηση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων του προσωπικού. Να συμβάλει στο μέτρο που της αναλογεί στην αντιμετώπιση της παραγωγικής υποβάθμισης της χώρας, στην ανάπτυξη της εγχώριας τεχνογνωσίας, στη σωστότερη και αποδοτικότερη αξιοποίηση των ντόπιων ενεργειακών πηγών. Για τη με ευνοϊκούς όρους συμμετοχή της χώρας μας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας. Στην ορθολογική αξιοποίηση των φυσικών πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος.

Χρειάζεται να παλέψουμε, για να καταργηθεί ολόκληρο το θεσμικό πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και να παρθούν μέτρα, έτσι ώστε να σταματήσει κάθε απόπειρα απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Να παλέψουμε, για να προχωρήσει ο πραγματικός εκδημοκρατισμός της ΔΕΗ που προϋποθέτει και συνεπάγεται τη βελτίωση τη θέσης, την ενίσχυση του ρόλου και της πρωτοβουλίας των εργαζομένων, την κατάργηση των ρουσφετιών και των ανελαστικών σχέσεων, την καθιέρωση της διαφάνειας, της αξιοκρατίας, του γνήσιου εργατικού και λαϊκού ελέγχου.

Για να αποκρουστεί η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και να γίνει δυνατή η εφαρμογή μιας άλλης φιλολαϊκής πολιτικής απαιτείται:

• Η ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος και ο συντονισμός της δράσης όλων των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που πλήττονται από τις ιδιωτικοποιήσεις.
• Η ενεργοποίηση όλων των φορέων εκείνων που εκφράζουν τη λαϊκή θέληση όπως είναι η νομαρχιακή και τοπική αυτοδιοίκηση, οι αγρότες, οι ΕΒΕ κλπ. Γι' αυτό και έχει ιδιαίτερη σημασία η ενίσχυση των αγωνιστικών δυνάμεων στις επικείμενες εκλογές για την τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση.

Στο βαθμό που οι αγώνες και ο συντονισμός της δράσης θα αναπτύσσεται, θα δυσκολεύεται η υλοποίηση και θα αποκρούεται η αντιλαϊκή πολιτική θα αποχτάει αργά και βασανιστικά ίσως σάρκα και οστά το αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό μέτωπο πάλης για μια φιλολαϊκή πολιτική με επίκεντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Στην εκδήλωση έστειλε μήνυμα ο πρώην γεν. διευθυντής της ΔΕΗ και νυν Πρύτανης του ΕΜΠ, Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος (αδυνατούσε να παραβρεθεί λόγω της συνόδου των Πρυτάνεων από 17-21 Ιούνη), με το οποίο επιβεβαίωνε τον προηγούμενο 10ετή προγραμματισμό της επιχείρησης και την αναγκαιότητα κατασκευής της μονάδας Λιθάνθρακα που είχε ενταχθεί σε αυτόν.

Παραβρέθηκε, επίσης, ο Γ. Κατρανάς πρώην βοηθός γεν. Διευθυντής και νυν σύμβουλος του γεν. Διευθυντή της ΔΕΗ.

Επίσης συμμετείχαν, εκπρόσωποι του νομάρχη Ευβοίας, ο νομαρχιακός σύμβουλος Γ. Δήμου, ο δήμαρχος Αλιβερίου Δ. Γκίκας, οι υποψήφιοι δήμαρχοι Αλιβερίου Σπυριδούλα Ζαφείρη και Δυστίων, Δ. Ζυγούρης, κοινοτάρχες της περιοχής, εκπρόσωπος του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στον ΑΗΣ Αλιβερίου, από το ΔΣ της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ο Γ. Σαμαράς, ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου Ευβοίας, Λ. Τέσκας, εκπρόσωποι των ΝΕ των Κομμάτων ΚΚΕ και ΔΗΚΚΙ και πολιτευτής της ΝΔ.Παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις που υπήρξαν και σε ουσιαστικά ζητήματα(όπως ήταν π.χ. η εφαρμογή της οδηγίας 96/92 για την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας και οι επιπτώσεις στη ΔΕΗ, ανταγωνιστικότητα ΔΕΗ και συνέπειες κ.ά.).

Ωστόσο, κοινή διαπίστωση και συμπέρασμα όπως εκφράστηκε από εισηγητές και τους εκπροσώπους των φορέων ήταν:

α) ο ΑΗΣ Αλιβερίου πρέπει να παραμείνει ένα δυναμικό ενεργειακό κέντρο,β) η ΔΕΗ σαν στρατηγικής σημασίας επιχείρηση πρέπει να παραμείνει 100% στο δημόσιο και να διατηρήσει τον κοινωνικό και αναπτυξιακό χαρακτήρα της.Τέλος, ομόφωνα εκφράστηκε η θέληση να συνεχιστεί ο αγώνας και στην περιοχή Αλιβερίου και πανευβοϊκά (ο νομάρχης Θ. Μπουρατάς κωλυσιεργεί για την πραγματοποίηση προγραμματισμένου πανευβοϊκού συλλαλητηρίου, ενώ έχει λάβει σχετική επιστολή από τις 2/6 του δημάρχου Αλιβερίου) για να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων, όλων των φορέων.

ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ).-

Με τη συμμετοχή φορέων και εργαζομένων, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το Σάββατο 20 Ιούνη, στο Εργατικό Κέντρο Αλιβερίου, η ημερίδα που διοργάνωσε η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία" Ν. Εύβοιας, με θέμα "Μονάδα Λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ στο Αλιβέρι".

Με την παρέμβαση αυτή η ΝΑΣ, επανέφερε στην επικαιρότητα την τεκμηριωμένη πρόταση για την ανάγκη κατασκευής μονάδας λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ στο Αλιβέρι και όχι άλλου καυσίμου, όπως θεωρητικολογεί σήμερα η κυβέρνηση με το φυσικό αέριο, εξυπηρετώντας έτσι διαπλεκόμενα συμφέροντα που προωθεί η ΕΕ και τα μονοπώλια για την αποδιάρθρωση της ΔΕΗ μέσω της ιδιωτικοποίησης. Οπως επισήμανε στο άνοιγμα των εργασιών ο υποψήφιος νομάρχης και νομαρχιακός σύμβουλος της ΝΑΣ, Δημ. Ραχιώτης,"με την ημερίδα προσπαθούμε να απαντήσουμε σε κάποια καίρια ερωτήματα, ανησυχίες και προβληματισμούς που απασχολούν όλους όσοι ενδιαφέρονται να παραμείνει το Αλιβέρι ένα δυναμικό ενεργειακό κέντρο, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, προς όφελος συνολικά της χώρας μας, για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη".

Με τις εισηγήσεις των Ν. Μπατιστάτου (πρώην μέλος του ΔΣ της ΔΕΗ) και Ηλ. Σταμέλου (μέλος του ΔΣ της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ) καθώς και τις παρεμβάσεις των προσκεκλημένων, τέθηκαν και τα εξής ερωτήματα:

α) Πώς άλλαξε θέση ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, μετά την εξαγγελία που είχε κάνει προεκλογικά στη Χαλκίδα για κατασκευή μονάδας λιθάνθρακα στο Αλιβέρι;

β) Υπάρχει για το Αλιβέρι εναλλακτική λύση για φιλολαϊκή αναπτυξιακή πολιτική;

γ) Γιατί λιθανθρακική μονάδα και όχι μονάδα φυσικού αερίου ή πετρελαίου ή άλλου καυσίμου;

δ) Γιατί η ΔΕΗ πρέπει να είναι 100% Δημόσια Επιχείρηση;

ε) Τι πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι, οι μαζικοί φορείς, τα συνδικάτα για να αντιστραφεί η αρνητική για την περιοχή και τον τόπο εξέλιξη, μετά τις εξαγγελίες του υπουργείου Ανάπτυξης;

Για μας, κατέληξε ο Δ. Ραχιώτης, η θετική απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα, η συσπείρωση και η αγωνιστική διεκδίκηση μπορούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την υλοποίηση της προεκλογικής εξαγγελίας του πρωθυπουργού, για την ευημερία των κατοίκων της περιοχής και την ανάπτυξη.